คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
"ป๊าฟานฮ้ะ"
"ครับ?"
"ป๊าฟานเคยมีความรักหรือเปล่า"
"ทำไมถึงถามเรื่องนี้ล่ะ หื้ม?"
"ยอลมีความรักฮ้ะ"
"ลูกแค่7ขวบเองนะ"
"ยอลมีความรักกับโซจู น่ารักมากๆเลย"
อู๋ฟานได้แต่ตลกกับความคิดเจ้าเด็กน้อยที่พึ่งจะ7ขวบแต่ดันมาปรึกษาเรื่องความรักกับเขา จู่ๆก็รู้สึกแปลกๆ...
"ป๊าอยากเห็นคนที่หนูชอบจังเลย"
"พรุ่งนี้ตอนกลับบ้าน ยอลจะพาป๊าไปหา"
"โอเคคับ ตอนนี้นอนเน้อะ"
"ค้าบบ"
ลูกชายเขาน่ะน่ารักที่สุดในโลกเลย อู๋ฟานน่ะรักเด็กคนนี้มาก มากซ้ะจนไม่อยากให้มีความรักแบบที่เขากำลังพูดเลย
เวลานี้อู๋ฟานควรจะหัวเราะกับความเพย์บอยตั้งแต่เด็กของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นลูก ควรจะสอนวิธีจีบสาวที่ถูกต้องให้ลูก ตามฉบับคนอย่างเขา ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้นะ
"ปะป๊าาา"
อู๋ฟานตื่นจากภวังเมื่อได้ยินเสียงใสที่คุ้นเคย
"ไหนล่ะครับคนที่หนูชอบ?"
แทนที่คำถามแรกที่เห็นลูกกลับมาจากโรงเรียนจะถามว่า วันนี้เรียนเป็นไงบ้าง? แต่คำถามนี้มันกลับผุดขึ้นมาในสมองก่อน
"อ้ะ ยอลลืมไปเลยเดี๋ยวยอลไปอุ้มมาให้ดู"
เดี๋ยวๆ ลูกชายเขารุกหนักไปไหม จะไปอุ้มเขาเลยเหรอ
"นี่ไง โซจูมันน่ารักใช่ไหมล่ะ ผมเห็นแล้วก็รักมันเลย"
อู๋ฟานแทบจะหลุดขำออกมาเพราะรักแรกของเจ้าลูกคนนี้เป็นแมวเปอร์เซีย มันเป็นเรื่องตลกที่เขากลุ้มใจมาทั้งวันเพราะเรื่องนี้ แต่ก็ดีแล้วที่เป็นแค่แมว ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกสบายใจขนาดนี้
"ยอลรู้ไหม นี่ไม่เรียกว่าความรักนะครับ"
"แล้วมันเรียกว่าอะไรเหรอครับ"
"แค่นี้เรียกว่า ชอบ ที่หนูรู้สึกกับโซจูก็แค่ชอบ"
"แล้วความรักล่ะครับ"
"ก็เหมือนที่หนูรู้สึกกับป๊าไง"
เด็กน้อยทำหน้างง จู่ๆก็หัวเราะคิกคักอยู่คนเดียวทำเอาอู๋ฟานอดยิ้มตามไม่ได้
"ยอลไม่ได้รักป๊าซ้ะหน่อย"
"อ้าว ทำไมพูดงี้ล่ะครับป๊าเสียใจน้า ป๊าจะร้องไห้แล้วด้วย"
อู๋ฟานทำท่างองแงงเป็นเด็กเรียกร้องความสนใจจากไอ้ลูกชายตัวแสบ
"โอ๋เอ๋ ไม่ร้องนะครับคนดี"
"แน่ะ ล้อเลียนป๊าหรอครับ?"
"ก็ป๊าพูดงี้ตลอดเวลายอลร้องไห้ ป๊าคงต้องเปลี่ยนคำพูดแล้วล่ะ"
เปลี่ยนเป็น....
"หยุดร้องไห้นะครับ ชานยอลของป๊าฟาน"
intro จบแบ้ว กราบแรง
ความคิดเห็น