คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [[ It's over ]]: บทนำ
สำหรับคนที่เพิ่งเข้ามาอ่าน ขอแจ้งข่าวนิดหนึ่งค่ะ เมจะลงเวอร์ชั่นเดียวกับเล่ม แค่ 5 ตอนแรกน้า~ ตอนนี้เปิดให้คนที่สนใจลงชื่อจองแบบรูปเล่มรอบสอง
สนใจลองคลิกดูนะคะ
http://my.dek-d.com/dek-d/story/viewlongc.php?id=912058&chapter=33
ปล. ตอนที่เหลือไม่ได้ลบนะคะ ยังอ่านได้สบายๆ
บทนำ
The Boys : 01/03/2013
ณ เกาะพีพี ประเทศไทย
เรือยอร์ชขนาดกลางสำหรับหนุ่มๆ ทั้งห้าและสาวๆ ข้างกายพวกเขาอีกห้าคน แม้ว่ามันจะไม่ใหญ่มาก แต่พื้นที่ก็ยังคงเหลือเฟือสำหรับคนทั้งสิบ
คิมไค...จิบไวน์องุ่นแดงที่เขาชอบมากที่สุดเข้าปาก ก่อนที่จะยิ้มน้อยๆ เมื่อสาวในอ้อมแขนมองเขาอย่างหลงใหล ไม่รู้ว่าอยากดื่มไวน์หรืออยากจะกินเขากันแน่ไครู้ว่าพวกเธอต้องการอะไร...แน่นอนว่าไคเต็มใจจะสนองให้อยู่แล้ว ช่วยไม่ได้นี่นา เขามันพวก Sex appeal สูงซะด้วย
“เข้าห้องกันมั้ยครับ...ที่รัก~” ไคกระซิบถามเป็นภาษาอังกฤษข้างหูเธอแล้วเป่าลมเบาๆ ...เพียงแค่นี้ สาวไทยก็อ่อนระทวยในอ้อมแขนเขาแล้ว...หึ
ย้ายมาทางฝั่งตรงข้ามมีอีกคู่ที่เครื่องติดตั้งแต่ยังไม่เข้าห้องด้วยซ้ำไป
เทา...กอดผู้หญิงในอ้อมแขนแน่นจนในที่สุดเธอคนนั้นก็ย้ายขึ้นมานั่งบนตักแกร่งแทน ทั้งสองกอดรัดฟัดเหวี่ยงไม่สนใจสายตาคนรอบข้าง อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย เวลานี้ไม่มีใครมานั่งสนใจใครกันหรอก แต่ละคนต่างก็กำลังทำภารกิจของตัวเองด้วยกันทั้งนั้น สาวบนตักใช้มือสัมผัสเบาๆ ที่กล้ามท้องของเขาอย่างมีชั้นเชิงจนเขาต้องแขม่วท้องที่เกิดจากความวาบหวิว
“ไม่ไหวแล้วครับคนดี” เขากระซิบคำวาบหวามเป็นภาษาอังกฤษขณะที่ริมฝีปากแยกออกจากกัน สายตาเทาเหลือบไปเห็นเพื่อนตัวดีอุ้มหญิงของมันเข้าห้อง...งั้นแสดงว่าตรงนี้ก็ว่างสินะ
เซฮุน...แอล...ลู่ฮาน มองเพื่อนตัวเองที่กำลังได้อารมณ์...เต็มที่อย่างเซ็งๆ ให้ตายสิ ไอ้พวกนี้! เหล้าเข้าปากพวกมันทีไรได้เรื่องทุกที ไม่ใช่ว่าพวกเขาทั้งสามคนไม่ชอบเรื่องพรรณ์นี้หรอกนะ ผิดกันสิพวกเขาน่ะเชี่ยวชาญมากไม่ต่างจากเพื่อนทั้งสองคนที่กำลังร้อนได้ที่หรอก
เพียงแต่ว่า...มันจะมั่วมากไปหากพวกเราจะทำเรื่องอย่างว่าพร้อมกันทั้งห้าคนและแน่นอนว่าคนอารมณ์ร้อนอย่าง ไค คงไม่เป็นฝ่ายวางมือ เช่นเดียวกับ เทา ที่กำลังเมาเพราะว่าเพิ่งได้รับข่าวร้ายจากที่บ้านเมื่อตอนเย็น มันเองก็คงอยากจะประชดชีวิตซะหน่อยล่ะมั้ง
และเพราะอย่างนั้นทำให้พวกเขาต้องเรียกเรืออีกลำเพื่อไปส่งสาวๆ กลับโรงแรมของพวกเธอ ทั้งที่เพิ่งได้เจอกันเมื่อตอนเย็นแท้ๆ ยังไม่ทันได้รู้ชื่อก็ต้องจากกันซะแล้ว...
“เอาไงดีวะพวกเรา”แอล
“ไปต่อที่อื่นดีกว่ามั้ย ถ้าอยู่นี่มีหวังได้ยินเสียงประหลาดๆ ทั้งคืนแน่” เซฮุน
“กูก็ว่างั้น” ลู่ฮาน
สามหนุ่มมองหน้ากันพลางยิ้มติดหัวเราะ เมื่อคิดว่าคืนนี้บนเรือลำนี้มันจะเร่าร้อนไปด้วยไฟราคะแค่ไหน ยิ่งไปกว่านั้นทั้งสามส่งเสียงหัวเราะกันคิกคัก เมื่อคิดว่าหนึ่งในนั้นจะต้องเข้าพิธีหมั้นเร็วๆ นี้
The Girls: 01/03/2013
ณ ปารีส ประเทศฝรั่งเศส
สาวๆ ทั้ง 5 คนอยู่ในร้านอาหารชื่อดังแห่งกรุงปารีส หากบอกชื่อไปคงไม่มีใครไม่รู้จัก การตกแต่งของที่นี่ถูกผสมผสานกันอย่างลงตัวไม่เว้นแม้แต่ลูกค้าที่มาจะต้องเกรด A เท่านั้น แน่นอนว่ารวมถึงพวกเธอด้วย สาวๆ ทั้งห้าคนนั่งรับประทานอาหารด้วยชุดสวยที่เพียงแค่เห็นก็รู้แล้ว่าแพงมากแน่ๆ
ผู้ชายหลายโต๊ะต่างมองมายังสาวๆ อย่างไม่ปิดบังว่าพวกเขาสนใจในตัวพวกเธอมากแค่ไหน
คริสตัล...ขยับขาเปลี่ยนมานั่งไขว่ห้างเมื่อเห็นว่ามีหนุ่มผมทองตาฟ้ากำลังมองต้นขาเธออยู่ ชุดเดรสสั้นสีขาวร่นขึ้นจนเผยให้เห็นต้นขาขาวเนียน คริสตัลสะบัดผมเล็กน้อยก่อนจะกางผ้ากันเปื้อนลงบนตักทำให้หนุ่มตาฟ้าอดมองต้นขาเธออีกต่อไป เธอยิ้มมุมปากอย่างสะใจเมื่อสัมผัสได้ถึงแววตาไม่พอใจเหมือนเด็กถูกแย่งของเล่นจากผู้ชายคนนั้น และไม่นานนักบริกรก็เดินเข้ามาหาเธอ ก่อนจะกระซิบอะไรบางอย่างข้างหู
“บอกเขาไปว่า...ฉันมีแฟนแล้วค่ะ” หลังจากบริกรคนนั้นเดินกลับไปที่โต๊ะหนุ่มตาฟ้า หญิงสาวก็ยกแก้วไวน์องุ่นแดงขึ้นมาจิบพลางมองเขาเป็นเชิงขออภัย
ข้างๆ คริสตัลก็มีหญิงสาวอีกคนกำลังแกล้งหนุ่มๆ อยู่ไม่ต่างกัน
ซอลลี่มาในชุดเดรสสีเนื้อ ด้านหลังเป็นผ้าลูกไม้เผยให้เห็นแผ่นหลังขาวๆ ในบางจุดผู้ชายหลายคนอยากจะลุกและเดินเข้ามาดูใกล้ๆ ว่าผิวที่อยู่ใต้เนื้อผ้าจะขาวเนียนสักแค่ไหนกัน เมื่อซอลลี่พบเหยื่อที่น่าสนใจแล้วเธอก็หันไปสบตาหนุ่มผมสีน้ำตาลไหม้คนนั้นเพียงแค่เสี้ยววินาทีก่อนจะลุกขึ้นเดินตรงไปที่ห้องน้ำหญิง ไม่สนใจสายตาห้ามปรามจากเพื่อนร่วมโต๊ะ
ผู้ชายคนนั้นเดินตามเธอมาอย่างที่คิด เมื่อทางเดินไม่มีคนแล้วซอลลี่จึงหันหลังกลับไปและเผชิญหน้ากับหนุ่มต่างชาติผมน้ำตาลไหม้คนเดิม จากนั้นจึงเข้าไปกระซิบถ้อยคำหวานเป็นภาษาอังกฤษใกล้ๆ ใบหูเขา
“ขอเบอร์หน่อยสิคะ”
“อย่าลืมโทรหาผมนะครับ~” ซอลลี่รับนามบัตรของชายหนุ่มแปลกหน้ามาประทับจูบเบาๆ อย่างยั่วยวนชวนให้คนมองคลั่ง ก่อนที่จะพยักหน้าเป็นเชิงสัญญาแล้วเดินจากไป
ซอฮยอน...นาอึน...ซูจี มองซอลลี่เดินกลับมานั่งโดยที่สังเกตเห็นว่าในมือเพื่อนมีนามบัตรของเหยื่อรายใหม่อยู่ในมือ พวกเธอรู้ดีว่าหนุ่มคนนั้นต้องรอเก้อเป็นแน่แท้ เพื่อนเธอคนนี้น่ะไม่มีทางโทรไปหรอก หลอกให้ผู้ชายเขามีความหวังไปวันๆ เท่านั้นแหละ เช่นเดียวกับคริสตัลที่ดันไปโกหกว่าตัวเองมีแฟนแล้ว ทั้งที่จริงไม่มีสักคน
สองคนนี้ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ชอบที่จะไปบริหารเสน่ห์ฆ่าเวลา โดยเฉพาะซอลลี่ที่เพิ่งได้รับข่าวร้ายมาเมื่อตอนเย็นเธอคง...อยากเล่นแก้เซ็งล่ะมั้ง
“พวกเธอนี้มันจริงๆ เลย” นาอึน
“ระวังเถอะสักวันกรรมจะตามทัน ไปหลอกเขาไว้เยอะ” ซอฮยอน
“ฉันก็ว่างั้น” ซูจี
สามสาวมองหน้ากันแล้วถอนหายใจอย่างปลงๆ กับนิสัยของเพื่อนทั้งสอง ถึงยัยพวกนี้จะชอบอ่อยเหยื่อไปทั่วแต่ก็ไม่เคยมีสักครั้งที่จะหลวมตัวลงไปเล่นกับเหยื่อที่ตัวเองวางกับดักไว้ นั่นทำให้คริสตัลและซอลลี่ยังคงความโสดมาถึงตอนนี้ แต่ถึงกระนั้น...หนึ่งในสองกำลังจะเจอกับการผูกมัดเร็วๆ นี้ เรื่องนั้น...จะถือว่าเป็นกรรมได้มั้ยน้า...
ความคิดเห็น