ข้าไม่อยากเป็นจอมมาร
อ่านม่านฮวาเรื่องจอมมารบรรพกาลอยู่ดี ๆ ก็มีอันต้องหายใจไม่ออกเพราะป็อบคอร์นดันหลุดเข้าไปติดหลอดลม หลังจากที่ตื่นมาเสี่ยวหรูก็รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง "ท่านจอมมารท่านฟื้นแล้ว" เดี๋ยวนะ! คือยังไง?
ผู้เข้าชมรวม
2,759
ผู้เข้าชมเดือนนี้
14
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
นิยายชายหญิงปกติ บ่ แม่น วาย เด้อนาง
หานเสวี่ยหรู สาวเนิร์ดวัย 21 ปี ที่ใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในอพาร์ทเมนท์เล็ก ๆ ยังชีพด้วยการรับแปลหนังสือ มีงานอดิเรกคือตามหวีดดาราชายที่กำลังเป็นที่นิยมและอ่านม่านฮวาที่มีพระเอกหล่อ ๆ
เรื่องล่าสุดที่เธอกำลังติดตามคือ “จอมมารบรรพกาล” ที่เล่าถึงจอมมารผู้หนึ่งที่ต่อต้านสวรรค์ ทำให้เขาถูกลงทัณฑ์ด้วยอสนีบาต แต่ทว่ากลับไม่สามารถทำให้เขาสูญสลายหายไปอย่างเช่นผู้อื่นได้ จอมมารบรรพกาลผู้นั้นเพียงแค่หลับไป ร่างของเขาจึงถูกผนึกเอาไว้ภายใต้หุบเขาเร้นสุริยันมากว่า 6000 ปี และในคืนวันพระจันทร์สีเลือดจอมมารผู้นั้นจะฟื้นคืนชีพอีกครั้ง …แต่ว่า
แค่ก ๆ … ป็อบคอร์นติดคอ! ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย แค่ก ๆ …แอ่ก ๆ
“ท่านจอมมารฟื้นแล้ว! ในที่สุดเวลาที่พวกเรารอคอยก็มาถึง ท่านจอมมารกลับมาแล้วเผ่ามารจะกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง เฮ!”
“ท่านจอมมารฟื้นแล้ว! เฮ …"
หืม … อะไรนะ! จอมมารอะไรแล้วใครฟื้น อูยยยย …แสบคอชะมัด ไม่ใช่ว่าป๊อบคอร์นติดคอฉันอยู่หรือไงนะ!!
“หนวกหู! เงียบซะทีได้มั้ย ….” ด้วยความหงุดหงิดทำให้เธอเผลอตะคอกออกไปก่อนที่จะรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง….
ผลงานอื่นๆ ของ กุ้งอบวุ้นเส้นในหม้อดิ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ กุ้งอบวุ้นเส้นในหม้อดิ
ความคิดเห็น