จางอี้ ที่มีความหมายว่า งดงามและน่านับถือ
แต่ทว่าเจ้าของนามนั้น ...เรียกได้ตรงกันข้ามกับความหมายของชื่อยิ่งนัก
หลิวอี้ มีใบหน้าที่งดงามเกลี้ยงเกลา ปากนิด จมูกหน่อย ผิวแก้มนวลใสอมชมพูระเรื่อ
เห็นแล้วอยากจะเอื้อมมือเข้าไปสัมผัส ... ทว่าสิ่งที่ผิดปกติบนใบหน้าของนางนั่นก็คือ
ยามที่สนทนกันราวกับนางมองไปทางอื่นไม่ได้มองหน้าคู่สนทนา
หรือที่เรียกกันว่า "ตาเหล่"
เพราะแบบนี้ทำให้นางเป็นที่รังเกียจของผู้อื่น แต่ไม่ใช่กับคนในจวนตระกูลจาง
ที่รักและพร้อมจะปกป้องคุณหนูของพวกเขายิ่งกว่าชีวิต
แม้จะไม่ได้เกิดมาดีพร้อม ... แต่ชีวิตนี้ของนางก็ไม่นับว่าขาดแคลนความรัก
นางมีความสามารถที่ติดตัวมาตั้งแต่กำเนิด ... นั่นคือความทรงจำของใครบางคน
ที่นางไม่รู้จักตัวตน เพียงแค่รู้ว่าในความทรงจำนั้นราวกับห้องสมุดของตำราอาหาร
ในนั้นอัดแน่นไปด้วยตำราคาวและหวานนานาชนิด
แต่ที่เหนือไปกว่านั้นนางสามารถนำวัตถุดิบที่เห็นจากตำราในความคิดมาใช้ได้
เพียงแค่หลับตาและนึกถึงวัตถุดิบชนิดนั้นก็จะมาปรากฏที่ตรงหน้าราวกับปาฏิหาริย์
นั่นเป็นสิ่งที่เธอได้รับการขนานนามที่ซ่อนอยู่ภายใต้หน้ากากว่า
"แม่ครัวลึกลับแห่งสุ่ยโจว"
____________________________________
#สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2558
ห้ามลอกเลียนแบบหรือดัดแปลงแก้ไข และเผยแพร่ส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น