The disaster of the God : ตำนานแห่งเทพหายนะ

haru tatsu




คุณจะรู้สึกอย่างไร...

เมื่อชีวิตที่แสนสงบสุขของคุณ...กำลังจะเปลี่ยนไป

ทั้งที่เมื่อวาน.. เสียงหัวเราะที่สดใส .. 
ยังคงก้องกังวานตอกยํ้าอยู่ในความจำได้

คุณภาวนา... ให้มันไม่เป็นความจริง..

คุณพยายามหยุด... แต่ก็ทำไม่ได้

ได้แต่ปล่อยให้มันเกิดขึ้น.. 


ตามยถากรรม...





ด้วยสิ่งที่หลงเหลือมาจากอดีต

และด้วยสิ่งที่ตกค้างมาจากอดีต...

ทั้งที่เลวร้าย....ทั้งที่งดงาม

ทั้งที่รู้ ... และไม่รู้.... 

ทั้งที่จำได้....และลืมเลือน

...

ด้วยหยาดนําตาและเสียงหัวเราะ..

....


...


นักเขียนทุกคน..

เขียน...ด้วยความรักในการเขียน..

รัก...ที่จะเขียน...

แค่ความรัก..

ก็สามารถสร้างชีวิตให้กับตัวละครทุกตัว..

...



...

นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่.. Fighting ( ต่อสู้มันส์ๆ )

ไม่มีวีรชน ไม่มีทรชน.. มีแต่เหล่าคนที่กระเสือกกระสน.. เอาชีวิตของตัวเองคืนมา..

ไม่มีใครกล้าหาญ..No Hero..No the knight..

ไม่มีฮีโร่.. ไม่มีอัศวิน..  เป็นเหล่าคนที่ถูกสะเก็ดแห่งหายนะหล่นใส่..

โดยที่ไม่ตั้งใจ และทำทุกวิถีทางเพื่อเอาตนเองออกมา..

เพื่อสิ่งที่อยู่ต่อหน้า.. และไม่ใช่ความเต็มใจ..

แม้ว่าหนทางข้างหน้าที่สิ้นสุดจะไม่ใช่ความสุขก็ตาม..

แลกด้วยชีวิต..แลกด้วยความสูญเสีย.. แลกด้วยนํ้าตาและความเจ็บปวด..

คล้ายกับ...

สะเก็ดเล็กๆของก้อนนํ้าแข็งใหญ่..

ที่แตกกระจัดกระจาย.. และกระเด็นไปปักอยู่ในร่างของผู้โชคร้าย..

ซํ้าแล้ว.. ซํ้าเล่า...

จากหนึ่งแผล...จากหนึ่งสะเก็ด...เป็นสองแผล.. สาม..และสี่..

ทิ่มแทง..ซํ้าแล้วซํ้าเล่า.. โดยที่เจ้าของร่างไม่รู้ตัว..

จนกระทั่งแผลนั้น.. ลุกลามด้วยสะเก็ดนํ้าแข็งที่กัดกิน..

จนลึก.. ลึกเข้าไปจนถึงหัวใจ..

แต่เมื่อรู้สึกตัวก็สายเกินไป...

เมื่อร่างกาย..กำลังจะถึงคราวล้มลง..

กัดกิน..อย่างช้าๆ...

ทรมาน..อย่างช้าๆ..

และสุดท้าย..ก่อนที่จนสิ้นลม..

ก็ต้องกระเสือกระสน...

ทำอะไรซักอย่าง...

เป็นเช่นนั้น...

เวลา...อาจเป็นผู้ชนะในเกมนี้...

 
******

ไม่ว่าใครก็ตามที่เข้ามาเยี่ยมชม..
ผมก็ขอต้อนรับทุกท่าน..เข้าสู่วังวนนี้นะครับ..
จะขอบคุณมากสำหรับคำติชม..


แบนเนอร์นิยายครับ...