ดวงใจยังมีรัก ชะเอิงเอย

เด็กสาวผู้ไม่เคยรู้สึกหวั่นไหวในหัวใจ แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไป สายลมแห่งโชคชะตาก็ได้พัดพาใครบางคนเข้าทำให้หัวใจเธอสั่นไหวเล่นๆ เป็นความรู้สึกดีๆที่ไม่เคยมีให้ชายใดมาก่อน เธอกับเขาจึงเริ่มปลูกต้นรักต้นน้อยๆขึ้นมา ด้วยใจบริสุทธิ์ จนกระทั่งมีใครบางคนแอบมาตัดต้นรักของเธอทิ้ง

“ปล่อยน่ะเว้ย ชั้นเจ็บ” ฉันพูดไป พร้อมกับสะบัดข้อมือให้หลุด

“เก่งจริงก็ดิ้นให้หลุดนะจ้ะหนู” ฉันล่ะเกลียดน้ำเสียงและแววตาแบบนั้นจริงๆ โรคจิตหรือยังไงชอบแกล้งผู้หญิงอยู่ได้

“ได้...” มัทราลิกาเริ่มหมดความอดทน เพราะดิ้นรนอยู่นานจนข้อมือแดงไปหมด

“โอ๊ะ!!..” กายนุภพปล่อยมือแทบไม่ทันเพราะมีความเจ็บปวดบางอย่างวิ่งแล่นอยู่ช่วงล่างระหว่างขา

“ตามคำขอนะสหาย” สีหน้าเย้ยหยันอย่างผู้ชนะของสาวแสบเผยออกมา ก่อนจะรีบวิ่งแจ้นออกไปนอกห้อง เพราะเกรงว่าอีกฝ่ายจะตั้งตัวทัน

เจ็บชะมัด ร้ายกาจไม่ใช่เล่นนะมัทราลิกา..

ถึงคนอื่นๆในห้องจะชอบโดนไอ้หน้าแพะนี่แกล้งบ่อยๆ แต่ฉันรู้สึกว่าฉันโดนหนักสุด มันทำให้การมาเรียนเริ่มไม่สนุกเอาซะเลย ยังดีที่มีใครบางคนที่น่ารักๆและทำให้ฉันอยากมาเห็นหน้าทุกวัน

© themybutter