Doctor Who Evolution TH ข้ามเวลา กู้จักรวาล [เลิกทำ]

ลำดับตอนที่ #8 : DELETE....

หลังจากการผจญภัยมานาน (รึปล่าว) ตอนนี้ก็มาถึงจุดไคลแม็กซ์ของตอนจบของ Doctor Who Evolution Th กันแล้วนะครัช ณ จุดๆนี้นะครัช ผมขอบอกไว้นิดๆนะครับว่า ตัวเอกอาจจะตายในตอนสุดท้ายนี้ก็เป็นได้ เพื่อไม่ให้เสียเวลาโดยเปล่า เชิญอ่านต่อได้เลยครัช



ทาร์ดิสมาจอดจุดเดิมที่พวกเขาออกเดินทาง แม้เวลาจะเลยไปนิด แต่ก็มาทันเวลาเช้า
มอส : เฟี้ยวววว ถ้าไม่ใช่เพราะทาร์ดิสเป็นไทม์แมชชีนนะ ป่านนี้ได้โดนตัดคาบเรียนแน่ มอสเดินออกมาก่อนคนแรก
เกมบอย : เดินทางนานไปหน่อย แม่เราจะว่าอะไรไหมเนี่ย เกมเพิ่งนึกขึ้นได้ มอสส่งสายตาดุๆใส่จะบอกประมาณว่า..."จะพูดให้เป็นลางณ์ทำไม" เมื่อเข้ามาด้านใน ดูเหมือนว่าจากการจัดปาร์ตี้มานาน บางคนยังไม่ได้กลับบ้านเลย สรุปโดยรวมเลยคือ "ปาร์ตี้มันส์มากจนไม่มีใครกลับ ^_^ " แต่ดูเหมือนมันไม่ใช่แบบที่พวกเขาคิดทั้งหมด เพราะว่ามีเงาบางอย่างปรากฏขึ้น ข้างๆตึกที่พวกเขายืนอยู่ด้วย



หลังจากพวกมอสได้เดินทางไปกับด็อกเตอร์มานมนานพอสมควรแล้ว พวกเขาก็กลับมาเรียนตามปกติโดยด็อกเตอร์เนียนมาเป็นครูสอนภาษาต่างประเทศให้ห้องของมอสด้วย ด้วยที่ว่า มอส โต้ง เกม และมอสส อยู่ห้องเดียวกันจึงทำให้บรรยากาศของห้องดีมากเวลาเรียนกับด็อกเตอร์มักจะตามคารมด็อกเตอร์ไปอีก ผ่านมาประมาณ 21 วัน ดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติ ระหว่างพักบ่าย มอสกำลังนั่งทานข้าวแล้วก็ไปนั่งเล่นไพ่ยูกิกับเพื่อน แต่วันนี้เขาขอผ่านแล้วไปหาเพื่อนอีกกลุ่มของเขา มอสสที่ไม่มีอารมณ์เล่น(+กับคนเต็ม)จึงนั่งวาดรูปเล่น มอสสกิดให้ไปดูเพื่อนร่วมห้องของพวกเขา อายเพื่อนของมอสกับมอสสกำลังนั่งอยู่กับเปเป้และมอท ดูเหมือนมีอะไรทำให้พวกเธอไม่สบายใจเท่าไหร่นัก
มอสส : ท่านยูกาตะคับ มานั่งหน้าฟินอยู่เหรอครับ ^^ 
อาย : ฟินบ้าอะไรเล่า...คนกำลังนั่งเครียดอยู่เนี่ย -*-
มอส : เอ้า! เครียดทำไมอ่ะ ก็ไม่มีเรื่องร้ายแรงอะไรหนิ?
มอท : สำหรับพวกนายน่ะ มันไม่ร้ายแรงหรอกย่ะ แต่สำหรับพวกเรานี่สิถึงจะร้ายแรง
มอสส : แล้วตกลงมันเรื่องอะไรเหรอกั๊บ?  
อาย : ก็เพื่อนของเปเป้น่ะสิฮับ หลายวันก่อนมันไปทำอะไรไม่รู้กับเพื่อนที่โรงเรียน แล้วก็หายตัวไปเฉยๆทั้งกลุ่มเลยอ่ะ ที่งี้ร้ายแรงยัง อายสบทมาแบบทอมบอย มอสกับมอสสสำผัสได้ ถึงพลังวิญญาณแอบแฝง ฮึ่่ม!! ผิดอีกและ สัมผัสได้ว่ามันไม่ใช่เหตุการณ์ปกติแน่นอน ก่อนหมดพักบ่ายมอสได้ชวนกลุ่มของเขาไปหาด็อกเตอร์กัน ด็อกเอตร์ก็ได้เจอข่าวประหลาดหลายเรื่องจากข้อมูลที่ทาร์ดิสส่งมาให้ ด็อกเตอร์เองก็เริ่มชักสังหรณ์ใจไม่ดีเท่าไหร่นัก จึงไปช่วยกันสืบอย่างลับๆ
มอส : จากที่เช็คที่เกิดเหตุนะ มันไม่ได้เป็นแหล่งมั่วสุมของอะไรเลย มันออกแนวลักพาตัวเสียมากกว่า 
เกมบอย : ใครจะไปรู้? มันอาจจะเป็นฝีมือเอเลี่ยนเหมือนเคยก็เป็นได้นะ
มอส : แถวนี้ไม่มีซาก DNA ของเอเลี่ยนเลย ฉันว่าน่าจะไม่ใช่มั้ง 
เกมบอย : ไม่มีเลือดแล้วเอาอะไรหล่อเลี้ยงร่างกายล่ะ เกมเล่นมุก
มอส : ยังจะมีอารมณ์มาเล่นมุกอีกนะ -*- จากนั้นโต้งก็วิ่งกระเผลกๆมา
โต้ง : ดูนี่สิมอส น่าสนใจมากเลยอ่ะ ได้มาจากนนกับดีนแน่ะ เกี่ยวกับหุ่นยนต์ที่เขานำเข้าโรงเรียนมาแน่ะ
เกมบอย : เวลานี้ยังจะสนเรื่องอื่นอีก เอามา เกมกำลังจะเอากระดาษไปทิ้งแต่มอสรั้งไว้แล้วขอดู
มอส : ..........เอ่อออ โต้ง เขาบอกว่าจะไปวางไว้ที่ไหนนะ?
โต้ง : ว่ะๆ ไว้ที่อาคาร 5 ชั้น 3 น่ะ
มอส : ตายล่ะหว่า!!! มอสสกำลังเดินสำรวจอยู่บนอาคารที่ 5 เขาดูไปเรื่อยๆ แล้วเขาก็...
มอสส : โอ้ ช่างเป็นหุ่นที่น่าสนใจมาก พี่ร่างแยกต้องชอบมันแน่เลย ไปบอกเขาดีกว่า ทันทีที่มอสสหันหลังไปแล้วเดินไป 2-3 ก้าว หุ่นยนต์ตัวนั้นกลับติดเครื่องตัวเองได้โดยไม่ทราบสาเหตุ หากเป็นคนธรรมดาจะคิดว่าเป็นระบบอัตโนมัตื แต่สำหรับพวกมอสนั้น ไม่ใช่เลย
??? : ตรวจพบมนุษย์จำนวน 500 คน ประมวลผลเสร็จสิ้น 
มอสส : ...?
??? : เช็ตสภาพ พร้อมรบ
เปเป้ : อ้าว มอสสชายแว่น
มอสส : อ้าว พี่มาทำอะไรครับ?
เปเป้ : ก็...มาเดินนิดหน่อยนั่นแหละ ไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอก
??? : ตรวจเช็คเสร็จสิ้น!
มอสส : เอ่อออ.... ผมว่าเรารีบไปจากตรงนี้ดีกว่ามั้งกั๊บ 
??? : เริ่มปฏิบัติการสร้างประเทศ
เปเป้ : ?
มอส : หมอบลง!!! 
??? : ลบทิ้ง! แล้วเจ้าหุ่นก็ยิงเลเซอร์ออกมาจากข้อมือของมัน มอสวิ่งมาพาทั้งคู่หมอบทันลบลำแสงไปพอดี
มอส : วิ่งเร็ว!! มอสจัดการยิ่งคลื่น ทำให้หุ่นหยุดนิ่งไป แล้วพากันวิ่งออกมา ดูเหมือนว่าทั้งโรงเรียนนี้จะถูกพวกมันคุมซะแล้ว
มอสส : พวกนี้คือ?
มอส : Cyberman หุ่นยนต์ครึ่งคนครึ่งจักรที่ถูกดัดแปลงไปเป็นไซบอร์กเกือบครึ่ง มีหน้าที่ฟังคำสั่งจากซุปเปอร์คอมพิวเตอร์บนยานมัน ซึ่งไม่รู้ที่มาเหมือนกัน จะบอกว่ายังเป็นคนอยู่ก็ไม่ได้ เพราะว่าแม้แต่จิตใจแบบมนุษย์มันหายไปแล้ว
เปเป้ : นี่พวกนายพูดเรื่องอะไรกันเนี่ย จู่ๆก็มี Cyberman มาดักหน้าพวกเขา แต่ก็หลบได้ทันเฉียดฉิว มอสวิ่งมารวมกลุ่มกับเกม
อาย : นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นคับเนี่ย โรงเรียนวุ่นวายไปหมด แล้วไอ้หุ่นยนต์นวตกรรมใหม่ที่ทางการส่งมาไหงไล่ฆ่าคนแบบนี้ล่ะครับ 
เกมบอย : เดี๋ยวอธิบายทีหลังละกัน เอาไงต่อดีมอส
มอส : เราต้องหาด็อกเตอร์ให้เจอก่อน เขาเป็นคนเดียวที่รู้วิธีจัดการมัน ขณะกำลังจะก้าวท้าวออกไป มีเสียงประกาศ
??? : มนุษย์ทุกคนจงฟัง เสียงของผู้นำ เรียกว่า Cybercontroler
Cybercontroler : บัดนี้ ที่แห่งนี้ถูกยึดโดยพวกเรา Cyberman แล้ว จงยอมสวามีภักแต่โดยดี มิเช่นนั้นทุกคนจะถูกลบทิ้ง พูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้น Cyberman ได้ยึดโรงเรียนนี้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว



 พวกมอส สามารถหลบหนีกองทัพ Cyberman ที่ยกกันมาเยอะอย่างเงียบๆ พวกเขาต้องรีบตามหาด็อกเตอร์ให้เร็วที่สุด เท่าที่จะทำได้ พวกเขามาเจอด็อกเตอร์ที่กำลังโดน Cyberman รุมกินโต๊ะอยู่ มอส,โต้ง,เกม,มอสส ออกมาช่วยจัดการจนหมดเกลี้ยงพอดี
มอส : ด็อกเตอร์ Cyberman เต็มโรงเรียนเลยอ่ะ
ด็อกเตอร์ : ฉันเห็นแล้ว ดูเหมือนเริ่มค่อยๆกระจายไปแถวนี้แล้วด้วย 
โต้ง : เอ้ยยย ทำไงดีอ่าาา ขืนเป็นแบบนี้โดนยึดทั้งดาวแน่เลย โต้งวิตก
เกมบอย : ดาวซินโดรม (dousindrom) เหรอ? ^_^ 
อาย : ยังจะมีหน้ามาเล่นมุกอีกรึไง -*- 
มอท : โอ้ย!!! มอทร้องขึ้น เธอโดนตัวอะไรบางอย่างกัดเข้าให้ เกมเห็นเข้าจึงเข้าไปกระทืบมันแต่ก็ถูกไล่งับแทน มอสสเอาไขควงจ่อใส่จนมันนิ่งไป มันคือ...



มอส : แจ็กพอตแตก!! นั่นไงเหตุผล มอสร้องดีใจหร้อมหยิบมันมา
เปเป้ : ตัวไรน่ะ?
ด็อกเตอร์ : มันคือ Cybermat ฉันคงอธิบายไม่เข้าใจหรอก ให้เธอสรุปละกัน
มอส : โอเคด็อก อะแฮ่ม Cybermat หุ่นที่อยู่ในลักษณะเหมือนปลิง,หอย หรือ อื่นๆที่พวกนายคิดได้ว่าใกล้เคียง ถึงมันจะหน้าตาน่ารักก็ตามที แต่มันดุราวกับปลาปิรันย่าไล่งับก็ว่าได้ มันเปรียบเสมือนกับสุนัขล่าเนื้อของพวก Cyberman เลยล่ะ มอสสานธยาย
มอสส : แบบนี้มันก็รู้ที่อยู่เราสิฮับพี่
มอส : ไม่ต้องห่วงหรอก เช็คแล้วมันยังไม่ทันส่งข้อมูล และจากที่เกมจ่อใส่มันคงไม่มีทางตื่นขึ้นมาหรอก และตอนนี้เราก็...
ด็อกเตอร์ : อ่าาา เหลือให้ฉันได้พูดมั่ง ตอนนี้เราแกะสัญญาณของมันแล้วทำให้เราตามไปถึงฐานของพวกมันได้ แล้วก็ตามฉันมาซะนะ ทุกคนตามด็อกเตอร์ไป ด็อกพาเข้าประตูลับไป แล้วพบว่า มีฐานลับขนาดใหญ่อยู่หลังกำแพงโรงเรียนแห่งนี้ พวกเขาลอบผ่านเหมืองของพวกมัน ดูเหมือนกำลังสุมแร่เพื่อการณ์ใช้งานอะไรซักอย่าง และพอเดินมาจุดสร้างสุมกำลังของพวกมัน
มอสส : เอ่อ ไหนว่ามันเป็นครึ่งคนครึ่งจักรไงพี่ แต่ผมเห็นแต่ชิ้นส่วนกลวงๆเตรียมใส่วงจรด้านในเท่านั้นเองน่ะพี่
เกมบอย : นายเวอร์ป่าวมอส เกมเข้ามาเสริม
มอส : ดูขั้นตอนของพวกมันไปแล้วกัน เดี๋ยวจะรู้เลยล่ะ มอสพูดเอาไว้ระหว่างลอบเข้ามา พวกเขาได้เห็นขั้นตอนการสร้างอันน่ากลัวมาก พวกมันนำร่างคนเป็นกับตายมาใส่เครื่องจักรและอะไหล่ลงไป ดูช่างทรมาณยิ่งนัก ตามด้วยการถูกอัพสมองลงไป ทำให้มันไม่มีจืตใจความเป็นคนเหลือเป็นเพียงหุ่นเชิด ตามที่มอสว่าไปแล้ว
มอท : ดูน่ากลัวจัง >< มอทหลับตาลงเมิณภาพตรงหน้าหนี
โต้ง : มะ มะ มันทำอย่างงี้กับทุกคนเลยเหรอ?
ด็อกเตอร์ : มันเอาหมดน่ะแหละ ยิ่งยังไม่ตายจะยิ่งดีเพราะสมองยังทำงานอยู่ มันจะทำให้ความฉลาดของพวกมัน X2 เลยหล่ะ เดินมาถึงจุดประชุมของพวกมัน ด็อกเตอร์และพวกเขาแอบมาฟังแบบลับๆ
อาย : แผนอะไรกันเนี่ย ดูๆยังไงก็ไม่เข้าใจเลย
ด็อกเตอร์ : 'น้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลา' สำนวนไม่สมเหตุสมผลเลย แล้วจะเอาแร่จำนวนมากนั่นไปทำอะไรน่ะ และก็ทำไมต้องจับนักเรียนไปนักบนแท่นนั่นด้วย
เกมบอย : แร่พวกนั้นเอาไปสร้างอะไรได้ล่ะด็อกเตอร์?
ด็อกเตอร์ : ก็เอาไว้สร้าง อาวุธเสริมของพวกมันยังไงล่ะ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องฉายภาพ ปืนเลเซอร์ติดมือ และยังใช้สร้าง 'หุ่นยักษ์' ได้อีกด้วยนะ มอสสะดุดใจกับคำพูดด็อกเตอร์เข้าพอดี เขากำลังจะร้องแต่ต้องรีบอุดปากเพราะกลัวเสียงมันจะดัง
มอส : นั่นไงเหตุผล หุ่นขนาดยักษ์ อาวุธทำลายเพื่อยึดครองโลก เหมือนที่ด็อกร่าง10เคยเจอมาแล้วไงล่ะ
ด็อกเตอร์ : แต่ว่า...
มอส : หยุดเลยด็อก ผมรู้ว่าคุณจะพูดอะไร การที่พวกมันจับนักเรียนบางคนไปก็เพื่อที่ว่าจะหาคนที่สมองเหมาะสมมาควบคุมเจ้าหุ่นนั่น สังเกตจากว่าพวกที่นั่งอยู่ส่วนมากเป็นพวกนักเรียนระดับหัวกะทิทั้งนั้น ส่วนคนอื่นก็กลายเป็นแรงงานใครโตพอก็จะเอามาทำให้กลายเป็น Cyberman เพื่อเพิ่มจำนวนพวกมัน
มอท : แต่ทำไมต้องเป็นประเทศไทยด้วยล่ะ
มอส : อย่างที่ด็อกเตอร์ว่าไว้ 'น้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลา' ก็เพราะไทยเป็นประเทศที่เล็กมากและกว้างขวางพอจะกระจายกำลังได้ดีแบบไม่มีใครสงสัย แล้วพวกมันก็จะกลายเป็นฝ่ายได้เปรียบไปเลยยังไงล่ะ 
ด็อกเตอร์ : ให้ตายสิ ฉันฉลาดที่สุดในโลกซะอย่างแต่ดันนึกไม่ออกซะงั้นหนิ ได้การล่ะ แผนการตอนนี้คือ หยุดแผนของพวกมันโดยที่เราไม่มีแผนเลย คงจะพอเข้าใจนะ เอาล่ะ.... เจโรนิโม!!! (GERONIMO) ด็อกเตอร์กระโดดลงมาล่อ Cyberman ไปทางอื่น ส่วนพวกมอสได้ช่วยกันป้องกันเหล่าผู้คน และพาพวกเขาหนีในขณะคอยป้องกันพวก Cyberman ที่เหลือ แต่แล้วจู่ๆในฐานของพวกมันเกิดแรงสั่นสะเทือนแรงมาก ด็อกเตอร์รีบพาทุกคนออกมาด้านนอก แล้วก็มีบางสิ่งบางอย่างกำลังแวกตึกออกมา มันก็คือ



เกมบอย : มันทำได้ยังไงน่ะ ก็เราเอาคนที่ถูกใช้เป็นสมองออกมาแล้วหนิ
ด็อกเตอร์ : มันอัปโหลดความฉลาดลงไปในเจ้าหุ่นนี่แล้ว หากไม่รีบละก็เรื่องใหญ่แน่ ไม่มีใครทันสังเกตแสงสีทองทีออกมานิดๆจากมือของด็อกเตอร์
อาย : ไอ้นี่ใหญ่พอจะจัดการมันไหม อายลากปืนยักษ์มากระบอกนึง
ด็อกเตอร์ : โป๊ะเชะ ที่เหลือต้องไปหาจุดอ่อนของมันก็พอ ดูเหมือนจะต้องบินขึ้นไปนะ
มอส : ทาร์ดิส!!! มอสรีบเรียกทาร์ดิสมาทันที
เกมบอย : หัวแหลมมาก ไอ้มอส
เปเป้ : จะบ้าเหรอ แค่ตู้โทรศัพท์นั่นมันจะ..... เปเป้,มอท,อาย ต้องตะลึงกับสิ่งที่พวกเขาเห็นกันด้านใน อย่างที่บอกข้างในใหญ่กว่าข้างนอก ใครๆก็ต้องตกใจกันทั้งน้านนน แต่มอสพูดตัดบทแล้วรีบนำยานขึ้นทันที ด็อกเตอร์ได้ทำการตรวจสอบเจ้าหุ่นยักษ์อย่างละเอียดพบว่าจุดอ่อนของมันอยู่บนหัว แต่การเข้าไปเป็นเรื่องยากมาก เพราะเจ้าหุ่นเอามือปัดไปปัดมาตลอดเวลา
โต้ง : บ้าจิง แบบนี้ก็ยิงไม่ได้อ่ะจิ
ด็อกเตอร์ : แบบนี้ก็ต้องวัดดวงกันหน่อยล่ะ ด็อกเตอร์นำทาร์ดิสลอยสูงขึ้นไป แล้วบอกให้เล็งปืนจากระยะประมาณนี้ พวกเขาเตรียมเล็งเป้าแล้วช่วยกันนับจังหวะโดยการตะโกนพร้อมกันว่า 'ALLONS-Y' ลำแสงพลาสม่าขนาดใหญ่พุ่งตรงไปยังรูๆนึงที่พวกมันยังปิดไม่เสร็จ เจ้าหุ่นได้ระเบิดเป็นเสี่ยงแล้วค่อยๆแตกสลายเป็นผุยผง
มอส : That's reason (นั่นไงเหตุ) พลังพลาสม่าทำให้ไฟฟ้ามันลัดวงจร แล้วที่นี้จากการระเบิดทำให้แตกเป็นผงอีก Fantastic (มหัศจรรย์) โฮ่โฮ Fantastic มอสดีใจมากจนต้องพูดคำติดปากของด็อกเตอร์ออกมา จากเหตุการณ์นี้ได้มีปาร์ตี้ฉลองกัน แต่ข่าวดีก็ต้องมีข่าวร้าย ด็อกเตอร์นั้นหมดเวลาการแลกเปลี่ยนอาจารย์แล้ว และตอนที่ด็อกเตอร์กำลังจะไปเงียบนะเอง



โต้ง : จะไปโดยไม่ลาหน่อยหรอด็อกเตอร์ 
ด็อกเตอร์ : อืม คิดว่าไม่ควรมีใครที่นี่เจอฉันอีก แล้วก็....อึ๊ก ดูเหมือนด็อกเตอร์มีท่าทางแปลกไป
เปเป้ : เป็นอะไรไปคะ ด็อกเตอร์?
ด็อกเตอร์ : ไม่มีอะไรหรอก แค่...อั๊ก ด็อกเตอร์ทำท่าทางเจ็บปวด มอทจะเข้าไปแต่เกมดึงไว้ดูไปก่อน จู่ๆตัวของด็อกเอตร์ก็เปล่งแสงจางๆออกมา
มอส : แสงแบบนี้มัน หรือว่า การ 'รีเจนนาเรต' (REGENNARATE) !!! มอสรีบโพล่งออกมาทันที
มอสl : มันคืออะไรฮับไอ้ รีจง รีเจนนั่นน่ะ
มอส : มันเป็นการรักษาชีวิตอย่างนึงของไทม์ลอร์ด แต่รูปร่าง หน้าตา และบุคลิกจะเปลี่ยนไป แม้ยังจะเป็นด็อกเตอร์คนเดิมก็ตาม แต่มันก็ไม่ได้ห่างจากคำว่า "ตาย" เลยซักนิด มอสพูดแบบเกือบน้ำตาไหล เพราะคนที่เขาใฝ่ฝันมานานกำลังจะจากเขาไป แม้จะไม่ตายไปก็ต้องเสียเค้าคนเดิมไปอยู่ดี
ด็อกเตอร์ : ฉันถูกพวกมันยิงเอาน่ะ ไม่เป็นไรมากมายหรอก ด็อกเตอร์ที่กำลังจะไป ได้แต่รอรับความตายเท่านั้น
มอส : ด็อกเตอร์ ;_; มอสและเพื่อนๆได้แต่ยืนมองด็อกเตอร์ที่ไม่อาจฝืนชะตาได้แต่อยู่ตรงนั้น มอสค่อยๆก้าวเดินเข้าไปอย่างช้าๆ ช้าๆ และช้าๆ เขาอยากจะกอดด็อกเตอร์เป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่เขาจะไป เพื่อนๆต่างพากันน้ำตาคลอเบ้า แต่แล้วทันใดนั้น ด็อกเตอร์คุมมันไว้ไม่ไหว......... ได้ปล่อยแสงอันเจิดจ้าออกมา การรีเจนนาเรตเริ่มแล้ว มอสที่อยู่ใกล้ๆโดนเข้าเต็มๆ ทุกคนยืนตกใจ มอสกระเด็นออกมาและแสงบางส่วนพุ่งมาที่เขาแล้วก็หยุดไปมาด็อกเตอร์ต่อ
โต้ง : มอส!!! 
เกมบอย : ไอ้มอส!!! เพื่อนๆของมอสวิ่งเข้ามาดู
อาย : เฮ้ยมอส ทำใจดีๆไว้มอส
มอสส : พี่ร่างแยก ตื่นสิครับพี่ ตื่นสิ ดูเหมือนจะไม่มีการตอยสนองอะไรเลย มอสได้แต่เพียงนอนแน่นิ่ง แบบไม่มีวันได้ตื่นอีก
เปเป้ : ไม่จริง เปเป้สะอื้นเล็กน้อย เธอพึ่งเกือบเสียเพื่อนมาหมาดๆ แต่เธอกลับต้องจ่ายมันด้วยการสังเวยเพื่อนที่เป็นคนช่วยเพื่อนของเธอเอง ไม่มีใครอาจยอมรับได้
ด็อกเตอร์ : vt.....vUkddddddddddddddddd!!!!! ด็อกเตอร์ร้องสุดเสียงก่อนที่แสงทั้งหมดจะหายไป แล้วด็อกเตอร์ก็ได้กลายเป็นร่างใหม่ที่ไฉไลกว่าเดิม
ด็อกเตอร์ : โอเค เอิ่มเสียงกำลังดี ขา..อยู่ครบ อ่าดูเหมือนตัวเราจะเตี้ยไปหน่อยนะ และก็ผม....ผมมัน อืม...ก็ยังดีกว่าผมบรอนล์ล่ะนะ เฮ้ฉันเป็นไงมั่ง!! ด็อกเตอร์หันมาถามพวกมอส เมื่อพวกเขาหันไปก็มีแต่ ท่าทางอึ้ง ของทุกคน
ด็อกเตอร์ : ทำไมมองกันอย่างนั้นน่ะ? ด็อกเตอร์คงยังไม่รู้ตัวเองเลยว่า เขาเปลี่ยนไป แล้วยังไปเปลี่ยนเหมือนคนๆนึงที่อยู่ใกล้ๆซะด้วย (เอาแล้ว)

จบครึ่งแรก Doctor who จะกลับมาอีกครั้งในภายภาคหน้า

จบกันไปแล้วครับ กับ Season 1 นะครัช แหม่น่าเสียดายที่ผมคิดได้เท่านี้นะครัช ใจจริงผมอยากทำเป็นหนังเลยน่ะ 555+ เอาล่ะครับ สำหรับตอนนี้ ด็อกเตอร์นั้นรีเจนนาเรตเป็นใครจนทำมห้เพื่อนๆของมอสถึงกับมองอึ้งกิมกี่แบบนั้นกัน แล้วมอสที่โดนแสงรีเจนนาเรตเข้าเต็มๆนั้นจะตายจริงรึปล่าว อย่าพลาด!!! ร่วมลุ้นไปกับ ท่องเวลาและอวกาศกับพวกเขาได้ ใน DOCTOR WHO EVOLUTION TH SEASON 2 ในคราวหน้านะคร้าบบบบ