วันๆ ของนัก(หัด)เขียนก็สุขสบายแบบนี้แหละครับ

"ตั้งแต่เมื่อไหร่... ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ชอบฉัน"

คนคนนั้นมองเขาอยู่นาน ในสายตามีเพียงความคิดถึงคะนึงหา ก่อนจะตอบเพียงแค่ว่า

"ไม่รู้สิ...แต่รู้ตัวอีกทีก็ชอบไปแล้ว"