คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #56 : เรียกร้องความสนใจ
ตอนที่ 56
“งั้นก็กลับไป เพราะที่นี้ไม่มีคนงี่เง่า”ผมออกไปทั่งที่ใจนี้แทบอยากจะกระโดดกอดคอมันจะตาย
“อ่อ งั้นกลับหละกัน สงสัยมาผิดบ้าน”ไอ้กิ๊บพูดแล้วเดินหันหลังกลับออกไป ผมนี้แทบหมดแรง ทำไมเป็นแบบนี้ มันต้องไม่ใช่แบบนี้ ไอ้กิ๊บไม่เคยเย็นชาขนาดนี้
“ฮือๆๆ นิสัยเสีย นิสัยไม่ดี ก็บอกว่าไม่มีอะไร ทำไมไม่เชื่อใจกันบ้าง ฮือๆ ไปเลย ไม่ต้องกลับมา ฮือๆๆ”ผมทรุดตัวร้องไห้ออกมาอย่างหมดแรง ล้าจริงๆ
“ไล้จริงหรอ”ผมเงยหน้าไปตามเสียง เป็นไอ้กิ๊บจริงๆด้วย มันมายืนหน้านิ่งดูผมร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลัง ยิ่งเห็นหน้าไอ้กิ๊บความน้อยเนื้ยต่ำใจก็ผุดขึ้นมา
“ก็อยากไปไม่ใช่หรือไง บอกว่ามาผิดบ้านเองหนิ”ผมพูดเสียงขึ้นจมูก สะอื้นเป็นพักๆ
“ก็มึงไล้กูกลับก่อนเองนะ ลุกขึ้น อึบ!”ไอ้กิ๊บเดินมาอุ้มผมให้ลุก ผมจัดการเกี่ยวขาไปที่เอวมันเอารวบคอมันทันที ซบหน้าลงไปซอกคอ
“ก็มึงไม่สนใจกู ปล่อยให้ร้องตั้งนานกว่าจะมาง้อ”ผมพูดเสียงอู้อี้ในคอ
“แล้วมันน่าป่ะละ เนี่ยขนาดกูโกรธมึง ยังเป็นคนมาง้อเลย”
“ไม่เอา ไม่โกรธดิ กูไม่ได้มีไรกับน้องเค้าจริงๆนะเว้ย อีกอย่างตอนที่ยืนคุยพวกนั่นก็อยู่”
“นั่นไง เป็นใจกันทั่งห้องเลยมั่ง สงสัยอยากให้มึงเปลี่ยนแฟนใหม่”พอมันพูดแบบนั่น ผมเอามือตบไปที่ปากมันทันที ไม่ชอบฟังเวลาไอ้กิ๊บตัดพ้อตัวเองแต่แอบกัดผมหน่อยๆ
“ไม่เอา!ไม่เปลี่ยน หรือมึงอยากจะเปลี่ยน!”ผมถามกลับส่งสายตาแบบน่าสงสารสุดๆไปให้
“ไม่เคยคิดเหอะ!”มันพูดแล้วก้มลงมาหอมแก้ม
“กว่าจะหอมได้นะมึง ต้องให้กูร้องก่อน”ผมพูดงอนๆ
“กูหมั่นไส้มึงมากเลยรู้มั้ย เมื่อคืนอ่ะ”ไอ้กิ๊บพูด มันจับผมนอนลงบนตัวมันเรียบร้อย เรานอนคุยกันแบบทุกครั้งที่ผมกับมันชอบ
“เรื่องอะไร”
“ทำเป็นไม่รู้นะมึง กูขับรถผ่านมึงไม่เห็นหรือไง แต่ก็อย่างว่าแหละสงสัยจะเขินเพลิน!”เสียงแข็งเชียวนะไอ้ที่รัก
“เขินที่ไหนมึงอ่ะ”
“แล้วที่ไอ้บิดไปบิดมาหมายความว่าไง ปวดฉี่จะเข้าห้องน้ำหรือไง!”
“ไม่ใช่ซะหน่อย ไม่ได้บิดกูกลัวมีคนมาเห็นแล้วเอาไปบอกมึงนั่นแหละเลยหันซ้ายหันขวา”ผมพูดเสียงอ้อนๆก้มลงหอมแก้มไอ้กิ๊บแล้วกดค้างไว้
“แล้วเป็นไง กูมาเห็นเอง กูไม่หยุดรถแล้วลงไปด่ามึงตรงนั่นก็เท่าไรแล้วฟาร์!”มันพูดเสียงเข้ม ทำหน้าดุอีกแล้วอ่ะ ><
“เหอะๆ ไม่เอาไม่อารมณ์เสีย ยังไงกูก็รักมึงคนเดียว ไม่นอกใจอยู่แล้ว”ต้องเอาน้ำเย็นเข้าลูบ งานนี้เราผิดเต็มๆจะมาโวยวายไม่ได้ รอให้ไอ้กิ๊บหายดีก่อนค่อยกลับมาอ้อนมันใหม่
“ก็ลองนอกใจดู กูจะทำให้มึงรู้ซึ้งเลย”
“ขู่ตลอดอ่ะ”
“หรือจะลอง สักหน่อยมั้ย จะได้รู้ว่าทำจริงหรือแค่ขู่!!”มันพูดแล้วกัดมาที่ต้นคอผมอย่างแรงๆเป็นรอยฟันมันแน่เลย
“อือๆๆกิ๊บอ่ะ ไม่เอาไม่ทำจริง ฟาร์ล้อเล่นเอง”ผมเริ่มกลับมาง๊องแง๊งอีกครั้ง เลื้อนหน้าไปแถวซอกคอ จูบเบาๆที่ต้อคอมัน
“ล้อเล่นก็ดีไป พอเลิกร้องได้แล้ว เดี๋ยวเป็นไข้”
“ถ้าเป็นไข้แล้วจะมาดูแลมั้ย”ผมถามเสียงหง่อยๆ เอาให้รู้ว่าตอนนี้กูใจเสียจริงๆนะ พูดอะไรระวังบ้าง
“ถามทำไม”ดูมันดิ เสียงแข็งเหมือนเดิม แต่ยังดีที่เอามือมาลูบๆแก้มผมเล่น
“ก็ตอนคุยโทรศัพท์มึงบอกว่า ถ้ากูไม่สบายมึงจะไม่สนใจ ไม่มาเฝ้า”
“กลัวหรือไง”มันถามทีเล่นทีจริง สีหน้านิ่งๆไม่แสดงความรู้สึก
“กิ๊บอ่ะ ก็ตอบมาดิว่าจะมาดูแลมั้ย”
“อยากให้สนใจหรือไง”
“ถามแบบนี้หมายความว่าไง จะไม่สนใจกันจริงๆใช่มั้ย?!”
“ก็ไม่รู้ถามดู ว่าอยากให้สนหรือเปล่า ที่สำคัญทำตัวให้น่าสนหรือเปล่า”มันพูดแล้วยักคิ้วให้ผม
“หึ!ไม่สนใจกิ๊บเล่า!! ทำไงได้มึงเบื่อกูแล้วหนิ กูงี่เง่า กูขี้ร้อง กูไม่มีเหตุผล กูไม่น่ารัก ฮึก กูนิสัยไม่ดี ฮือๆกูไม่ อุ๊บ”ยังพูดไม่ทันจบไอ้กิ๊บก็จูบผมมาทันที มันค่อยๆจูบค่อยๆย้ำให้มั่นใจ จูบที่ไม่ต้องพูดผมก็รู้ว่าไอ้กิ๊บสื่ออกมาแบบไหน จูบแบบนี้เป็นจูบที่นานครั้งกว่าจะทำ เพราะมันเป็นแค่จูบธรรมดา ไม่ได้ร้อนแรง หรือวาบหวานมากนัก แต่เป็นจูบที่ให้ความรู้สึกชัดเจนต่อความรู้สึกที่อยากออกมาว่ารักมากที่สุด
“ทีนี้รู้หรือยัง ว่าคิดยังไง”ไอ้กิ๊บถามหลังมันถอนจูบผม ผมพยักหน้าเบาๆละอายตัวเองที่สุด ทั่งที่รู้ว่าไอ้กิ๊บรักมากขนาดไหน แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ทุกครั้งที่ไอ้กิ๊บมันพูดจาเหมือนจะไม่สนใจจริงๆ ก็รู้ว่าประชด แต่ก็ไม่ชอบนี่หว่า
“รักนะ”ผมกระซิบเบาๆที่ข้างหูไอ้กิ๊บอีกครั้ง ก่อนหลับตาลงในอ้อมกอดของมัน กอดที่เป็นของผมเดียว กอดนี้ จูบนี้ สัมผัสนี้ ที่ผมมีสิทธิ์จะได้จากผู้ชายคนนี้คนเดียว
“น่าเบื่อว่ะ ไปดูหนังกัน”ผมเงยหน้าชวนไอ้คุณชาย ตอนนี้มักำลังนั่งดูไฮไลต์บอลเมื่อคืน มันบอกว่าเพราะต้องมาง้อผมเลยอดดู มันนั่งบนเตียงโดยมีผมนั่งที่พื้นตรงหว่างขาไอ้กิ๊บพอดี
“เรื่องไรหละ”มันถามกลับ แต่ตาก็ยังจ้องที่โทรทัศน์เหมือนเดิม
“ไม่รู้ดิ!เรื่องไรก็ได้ วันนี้วันเสาร์เด็กเยอะ”ผมพูดแล้วลูบที่ขาอ่อนมาเบาๆ อยากจะทำอะไรก็ได้ให้ไอ้กิ๊บมันละความสนใจจากไอ้ลูกกลมๆในโทรทัศน์ แต่ผลที่ได้ลับมาคือมันปัดมือผมออก
“อย่ากวนๆขอร้อง แปบเดียวจะเสร็จแล้ว”มันพูดเสียงเข้ม ผมเลยต้องหยุดนับครั้งได้เลยที่ผมเอาชนะไอ้บอลบ้าของไอ้กิ๊บเนี่ย
“’งั้นกูไปอาบน้ำนะ”ผมพูดแล้วลุกขึ้นจะไปอาบน้ำ ไอ้กิ๊บมันดึงมือผมนิดหน่อยให้ผมเซลงไปหา มันกัดมาที่ริมฝีปากผมแรงๆหนึ่งที ก่อนตบก้นผมแล้วดันตัวผมเข้าห้องน้ำ
“ผอมลงหรือเปล่า!”มันเดินมาลูบๆคล่ำที่หน้าท้องผม ทำเอาผมสะดุ้งเลย
“จริงหรอ มึงนั่นแหละเลี้ยงกูไม่ดี ทะเลาะกันตลอด”
“เหรอ!ได้ข่าวว่ามึงเริ่มก่อนทั่งนั่นเลยนะ เอาเสื้อให้ตัวด้วย”มันพูดแล้วหยิกแก้มผมแรง แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ระหว่างไอ้กิ๊บอาบน้ำผมต้องทาโลชั่นให้เสร็จ ไม่เช่นนั่นคุณชายจะบ่นว่าแต่งตัวช้า เพราะต้องหาเสื้อให้มันอีก
“มีห่วงป่ะ ไม่เอาเป็นแป้น!”ไอ้กิ๊บเดินมาถามผมที่กำลังยืนใส่ต่างหูอยู่ วันนี้มันใส่มาไม่ครบขาดอีกอันนึง
“สีดำนะ สีเงินไม่มี”ผมพูดส่งต่างหูให้มัน
“ใส่ให้ด้วย”มันพูดแล้วพยักหน้า ผมเลยต้องใส่ให้คุณชายท่าน
“ฟาร์!มึงว่าหน้ากูโทรมมากมั้ย”ไอ้กิ๊บหันมาถามระหว่างเดินขึ้นไปชั้นโรงหนังที่ลี เด็กเยอะจริงๆด้วย เที่ยงๆบ่ายๆแบบนี้อีก
“ก็ไม่นะ ขี้เหร่เหมือนเดิม”
“อะนะ กูมันคนน่าตาขี้เหร่ ใครจะไปเหมือนหล่อทุกศาเหมือนมึง จริงมั้ย”ไอ้กิ๊บพูดล้อเลียแล้วพลักไหล่ผมพอให้เซๆ
“อะถูก ตั้งแต่คบกันมา พูดจาน่าฟังก็วันนี้แหละ”ผมเดินไปโอบเอวแล้วตบที่ก้นไอ้กิ๊บแรงๆ ไม่อายคนแล้วเดินเที่ยวด้วยกันทีไรก็เป็นแบบนี้ตลอด โอบบ้าง กอดคอบ้าง
“จริงอะ งั้นคืนนี้ขอรางวัล คิดถึง”หน้าหื่นไปมั้ยไอ้กิ๊บมึง ><
“คิดถึงอะไร ก็อยู่ด้วยกันแล้วเนี่ย”ขอแอ๊บโง่หน่อยเหอะ
“อย่าทำโง่ เดี๋ยวจับปล้ำขึ้นมาแล้วจะหนาว”มันหันมามองค้อนผมหน่อยๆ
“อยากหนานวะ ตอนนี้โครตร้อนเลย”
“หรือจะเอาฟาร์ กูทำจริงขึ้นมามึงเตรียมลาโลกภายนอกอาทิตย์นึงได้เลย กูไม่ให้มึงลุกจากเตียงแน่”
“ขี้หื่นวะ แฟนใครเนี่ย”
“ไม่รู้ น่าตาไม่ดี ไม่มีใครเอาหรอกเนาะ”เริ่มแรดแล้วไอ้กิ๊บ เมื่อกี้เดินขึ้นมาเหมือนจะมีคนรู้จักไอ้กิ๊บด้วย เป็นผู้หญิงนี่แหละ เพราะผมหันไปน้องเค้ากำลังมองและชี้มาทางนี้พอดี
“จริงอ่ะ งั้นก็โสดอ่ะดิ งั้นกูจีบนะ!”
“ไม่ได้ๆ เมียหวง น่าตาไม่ดีแต่มีเสน่ห์กับทุกเพศเคยได้ยินป่ะ”ไอ้กิ๊บพูดเจ้าเล่ห์ก้มหน้ามาเฉียดปลายจมูกผม นี้มันไม่แคร์ใครจริงๆใช่มั้ยเนี่ย โห่!!คนเยอะโคตรของโคตรอ่ะ ตอนนี้บ่ายโมงกว่าๆรอบหนังมีอีกก็ประมาณบ่ายสามอีกตั้งนานอ่ะ
“ซื้อเลยมั้ยหรือค่อยมาซื้อ”ไอ้กิ๊บหันมาถามเหมือนรู้ความคิดผม
“ไม่รู้ดิ หรือจะดูมิดไนท์”มันส่ายหัวรัวทันที
“ไม่เอาพูดจริงนะฟาร์ คืนนี้ต้องให้ด้วย”ไอ้กิ๊บพูดเหมือนเด็กอ้อนจะเอาขนม มันจับมือผมแล้วแกว่งไปมา
“หึหึ!อยากมากเลยหรอ”ผมหันไปถามมันเสียงยั่วๆ เอามือลูบตรงช่วงเอวให้กิ๊บเล่น
“ฟาร์อย่า!เดี๋ยวได้อายคนกลางห้าง”มันจับข้อมือผมทันที
“ฮ่าๆๆไม่แกล้งแล้ว งั้นไปซื้อเลยก็ได้ จะได้ไม่ต้องรีบขึ้นมาเร็วเกิน”ผมพูดแล้วหยิบกระเป๋าจากมือไอ้กิ๊บเดินไปซื้อตั๋วหนัง ระหว่างรอเข้าแถวขอค้นกระเป๋าหน่อยนะครับไอ้ที่รัก ของทุกอย่างยังเหมือนเดิม แค่เพิ่มมาก็แค่รูปผมกับไอ้กิ๊บอันนี้อันใหม่ ที่ถ่ายวันที่ไปเที่ยวกันนั่นแหละ ค้นไปค้นมาเจอรูปที่ทำให้ต้องน่าแดง มันไปแอบถ่ายตอนไหนว่ะผมไม่รู้สึกเลย รูปนี้ผมเป็นคนเริ่มจูบมันก่อน ดูได้จากรูปเพราะมือผมทั่งสองจับหัวไอ้กิ๊บแน่น ตรงคอไอ้กิ๊บยังมีรอยแดงอยู่เลย
“พี่ครับ…สองครับ”ผมบอกพนักงาน แล้วชี้ที่นั่งที่จะเอา ดีนะคนยังไม่ค่อยมาจองรอบที่ผมดูสักเท่าไร
“หิวว่ะ ไปกินแมคกัน”ไอ้กิ๊บลุกขึ้นเดินมาหาผม
“ไม่เอา พิซซ่านะ อยากกิน”ผมพูดแล้วส่งสายตาอ้อนๆไปให้ มันมองหางตานิดๆแต่ก็พยักหน้าตกลง
“ยิ้มหน่อยดิ อย่าทำบึ้งเดี๋ยวไม่หล่อนะ!”ผมเอาขาไปเกี่ยวๆพันๆกับขาไอ้กิ๊บ โต๊ะตรงที่ผมนั่งอยู่ลึก เหมือนจะเป็นสุดท้าย ไม่ค่อยมีคนผ่านไปผ่านมาเท่าไร
“หอมแก้มดิ!’ไอ้กิ๊บพูดเสียงห้วน ผมหันไปมองหน้ามันงงๆ เป็นไรว่ะ หอมแก้มในที่นี้คือผมต้องหอมแก้มมัน
“หือ”ผมครางในคอ
“หอมแก้มดิ เร็วๆๆ”มันหันมาขมวดคิ้วใส่ผม ผมเลยต้องขยับตัวไปหอมแก้มไอ้คุณชายกิ๊บ เรานั่งฝั่งเดียวกัน ผมนั่งควงแขนมันอยู่เนี่ย
“เป็นไรเนี่ย”ผมถามมัน เอาคางไปเกยไว้ที่ไหล่ มันชี้ให้ผมดูผู้ชายสี่ห้าคน ที่นั่งอยู่อีกโต๊ะ ไม่ใกล้กันหรอกแต่มองเห็น ถ้าพวกผมทำอะไรกัน
“กูเห็นพวกมันมองมึงตั้งแต่เดินเข้ามาแล้ว แม่ง!สัด!”
“คิดมากดิมึง เค้าก็มองแบบนั่นแหละ”
“มึงดูตามันเวลามองมึง ถ้าแดกได้มันคงแดกมึงเข้าไปทั่งตัวแล้ว ถ้ายังไม่เลิกมองกูดูดปากโชว์ สัด!”ไอ้กิ๊บท่าทางเอาเรื่องแล้ว ไม่เอาอ่ะแบบนี้ไอ้ฟาร์ตายแน่นอน ไม่น่าเลยกู น่าจะไปกินแมคตั้งแต่แรกดีกว่า
“ใจเย็นหน่า ไม่ต้องไปสนใจ”ผมพูดแล้วจับมือไอ้กิ๊บขึ้นมาจูบที่หลังมือ ไอ้กิ๊บหันมามองหน้าแล้วยิ้มหวานโปรยเสน่ห์ยิ้มแบบนี้ที่ผมเกลียดที่สุด เพราะยิ้มทีไรผู้หญิงชอบมันตลอด มันจะยิ้มแบบนี้เวลาเตะบอลเข้า พอไอ้กิ๊บอารมณ์ดีมันก็กลับมาหื่นๆประสามันเหมือนเดิม กินเสร็จก็ไปเดินดูของให้อาหารย่อย
“สวยป่ะ”ไอ้กิ๊บชูกระเป๋าใส่รองเท้าบอลในร้านให้ผมดู
“ก็ดี จะเอาหรอ มีแล้วไม่ใช่แงะ?!”
“เอาไปใส่คู่ใหม่ เพิ่งไปถอยมาเอง”
“ไปซื้อมาตอนไหน ทำไมไม่รู้”ผมหันไปถามควับเลย ไปซื้อกันตอนไหนว่ะ
“เมื่อวานซืน กับไอ้ดีนหลังโรงเรียนเลิก”
“อ่ะนะ! ไม่นานรองเท้าก็จะท่วมหัวมึง”ผมประชดมัน รองเท้ามีได้สักร้อย ชอบจริงๆเลย ขี้หวงด้วยนะ
“พูดมากกกกกกกกกกกกก”มันลากเสียงยานๆแล้วเดินไปจ่ายตังค์ พอซื้อกระเป๋ารองเท้ามันเสร็จ ก็เดินดูของไปเรื่อยๆ ก็ชอบนะแต่ไม่มีอารมณ์ ไปซื้อเปิดท้ายดีกว่า
“แปบฟาร์!ซื้อต่างหูแปบ”ไอ้กิ๊บลากผมเข้ามาร้านที่เรามาซื้อต่างหูกับแหวนวันนั่น มาซื้อบ่อยมาก จนพี่คนขายมันเหมือนจะรู้แล้วว่าผมกับไอ้กิ๊บเป็นไรกัน
“อ้าว!มึงลืมไรไว้หละ”พี่คนขายเดินมาถามไอ้กิ๊บ ผมกับมันก็งงดิ ลืมไรว่ะ คือเพิ่งมา
“ลืมไรพี่เพิ่งมาเอง”
“หือ แล้วเมื่อกี้อ่ะ แต่มากับอีกคนนะไม่ใช่น้องคนนี้”พี่เค้าพูดแล้วชี้มาที่ผม คราวนี้รู้แล้วว่าใคร ไอ้รัฟฟินแน่เลยเพราะมันเพิ่งไปตัดผมมา ดูไกลๆหรือยืนหันหลังก็นึกว่าไอ้กิ๊บ
“น้องๆคนละคน หน้าเหมือนกันเฉยๆ”ไอ้กิ๊บพูดแล้วเดินไปดูต่างหูที่มันจะเอา สงสัยมาเล่งไว้ก่อนหน้านี้แล้วแน่นอน
“ชอบอันไหน”ไอ้กิ๊บหันมาถามผม มันหยิบมาให้ดูสองแบบ
“อันนี้ๆเล็กๆดี มึงเจาะหลายรู้ใส่ใหญ่เยอะๆไม่สวย”
“ไม่ได้จะใส่เอง เอาให้มึงนั่นแหละ ชอบอันนี้ใช่ป่ะ!”แล้วมันก็ยื่นต่างหูทั่งสองคู่ให้พี่เค้าไปใส่ถุง คบกันมาของส่วนมากที่ไอ้กิ๊บจะให้ผมคือ พวกต่างหู แหวนนิ้วเท้า อะไรแบบเนี่ยเยอะมาก ส่วนผมหรอไม่รู้เจอของถูกใจก็ซื้อแล้วก็ให้เลย บางอย่างที่ให้มันยังตกใจแบบว่าให้มาได้นะ คือหวานมากอ่ะ
“กิ๊บมานี้ดิ!!”ผมดึงมือไอ้กิ๊บมาดูแหวนทองเหลือง รูปทรงเก๋ดิ
“ก็สวยดี แต่วงนี้สวยกว่า ชอบที่สุดเลย”ไอ้กิ๊บยืนมือข้างที่ใส่แหวนที่ผมให้ ทำเอาผมที่ตั้งใจจะซื้อให้มันอีกวงลุกขึ้นเดินดูอย่างอื่นเลย
“นั่นไอ้ปังกับรัฟฟิน”ผมเรียกไอ้กิ๊บแล้วชี้ไปทางบันไดเลื่อนขึ้นชั้นบน
“เดี๋ยวก็เจอ เอาไรอีกป่ะ”ผมสั่นหัวไม่รู้ดิ ไม่เห็นอยากอะไรเท่าไร พวกผมพากันเดินขึ้นมานั่งที่ชั้นโรงหนัง นั่งรออยู่หน้าโรงนั่นแหละ เหลือเวลาอีกประมาณครึ่งชั่วโมงได้
“พี่ฟาร์! มานานยังเนี่ย!!”ไอ้ปังเดินมาทักผมกับไอ้กิ๊บ ของเยอะตลอด
“ไอ้น้องอ่ะ”ไอ้กิ๊บถาม ไอ้ปังชี้ไปด้านหลัง มันกำลังคุยกับเพื่อนมันอยู่
“พี่ฟาร์เมื่อคืนไอ้ชิพโทรหาปังด้วย”ไอ้ปังเดินมานั่งลงข้างๆผมอีกฝั่ง วันนี้แม่งตัวได้ใจก็เหลือเกินไอ้ปัง
“โทรมาว่า กูเพิ่งคุยเอ็มกับมันเอง”
“ก็โทรมาบอกไอ้ซิกส์อยู่โรงพยายาบาล แต่ไม่ได้ไปดู เพราะมันกลัวไอ้ซิกส์ไม่อยากเห็นหน้ามัน”
“ทำไม”ไอ้กิ๊บถาม ผมก็อยากรู้เหมือนกันเมื่อวานได้คุยแปบเดียว ยังไม่ทันจะได้ถามไรมากมาย
“ก็ไอ้ซิกส์ไปมีเรื่องกับเด็กเทคนิคคู่อริเก่า และบังเอิญไอ้ผู้ชายคนนั่นก็ชอบไอ้ชิพอยู่และดูเหมือนว่าชอบมากด้วย ที่สำคัญเค้าสองคนสนิทกันไปไหนมาไหนด้วยกัน แต่ไอ้ชิพบอกว่ามันไม่ได้คิดไรกับพี่เค้า คิดแค่พี่ชายคนนึงเท่านั่น เพราะบ้านใกล้กันพ่อแม่รู้จักกัน”
“อ้าวจริงแล้วไงต่อ”ผมถาม
“ก็ไม่ไงงัย ไอ้ซิกส์เสือกไปเห็นไอ้ชิพเดินซื้อของกับพี่เค้าอยู่ที่ห้าง คือวันนั่นไอ้ซิกส์โทรมาตามให้ไอ้ชิพไปหาแต่มันไม่ไปเพราะเมื่อคืนพวกมันทะเลาะกัน มันก็ของขึ้นดิและยิ่งเมื่อเห็นเมื่อเห็นว่าไอ้ชิพมากับพี่เค้า”
“แล้วมันเป็นไงบ้าง”ไอ้กิ๊บถาม
“ใครอ่ะ”
“ทั่งสองนั่นแหละ”ผมตอบ
“ไอ้ชิพเพิ่งร้องไห้เสร็จ ส่วนไอ้ซิกส์ไม่รู้ ยังไม่ได้โทรถามไอ้โจ้”
“ขนาดไหนเชียววะถึงต้องนอนโรงบาล”
“ก็ขนาดที่พวกพี่ไปตีกันวันนั่นแหละ แต่ครั้งนี้ตัวต่อตัวไม่หมาหมู่ เลยเจ็บกันมาเต็มๆ”
“แสดงว่าไอ้พี่อะไรนั่นก็ใช่ได้นี่หว่า ไม่หมาหมู่”ไอ้กิ๊บพูดเชิงวิเคราะห์
“ฟังจากที่ไอ้ชิพเล่า นิสัยดีเลยนะ คือไม่เหมือนเด็กเทคนิคบางคนงัย คือพี่เค้าอยู่นิ่งๆแต่เพื่อนเยอะทุกคนเกรงหมดอ่ะ”
“กระจายข่าวไวเชียวนะมึง”ไอ้รัฟฟินเดินมาเขกหัวไอ้ปังแล้วนั่งลงข้างๆ
“เป็นไงบ้าง”ไอ้กิ๊บถามไอ้น้อง
“เป็นไงอ่ะ หัวแตก หน้าแหกอ่ะดิ ฝ่านนั่นไม่ใช่ขี้ๆ แต่ที่หนักคือมันไม่ยอมกินยา คว่ำถ้วยยาไปแล้วหนึ่ง”ไอ้น้องบอกขำๆ
“ไหงงั้นอ่ะ”ผมถาม
“ไม่รู้ดิ!ไอ้โจ้โคตรอยากกระทืบเลย พ่อไอ้ซิกส์แทบกราบให้กิน พี่คิดดูดิ”ไอ้น้องบอก
“หึหึ!สงสัยเรียกร้องความสนใจไง เดี๋ยวปังโทรไปหาไอ้ชิพนะให้ไปเยี่ยมไอ้ซิกส์โรงบาล”
“บ้าแล้วกิ๊บ ชิพมันกลัวไอ้ซิกส์โกรธอยู่ มันเลยไม่ไปเยี่ยม”
“นั่นแหละยิ่งทำให้ไอ้ซิกส์โกรธ เชื่อกูไม่ต้องสงสัยมาก ทำตามที่บอกแล้วมึงโทรไปตามไอ้โจ้นะว่ามันกินยามั้ย”ไอ้กิ๊บสั่งเสร็จสรรพแล้วหันมายักคิ้วให้ผมแบบมั่นใจ
“ดูหนังรอบนี้ป่ะเนี่ย”ผมถามไอ้ปัง มันก็พยักหน้า
“งั้นไป เค้าเปิดประตูแล้ว!”ไอ้กิ๊บดึงมือผมให้ลุกขึ้นเดินเข้าโรงหนัง ไอ้ปังกับรัฟฟินนั่งคนละแถวกับผม หนังก็โอเคอ่ะนะ ถ้าตั้งใจน่าจะสนุกเห็นคนดูเต็มโรง ไอ้ผมก็พยายามจะตั้งใจดูนะ แต่ไอ้กิ๊บนัวเนียตลอดสองชั่วโมงครึ่งที่ดู เป็นอะไรของมันก็ไม่รู้ ><
TBC.
ความคิดเห็น