คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : มีเรื่อง
ตอนที่ 27
วันนี้ผมโคตรง่วงนอนเลย เมื่อวานหลังจากกลับจากเล่นบาสก็กลับมาอาบน้ำกินข้าว ทำการบ้าน ว่าจะคุยโทรศัพท์กับไอ้กิ๊บแค่แปบเดียว ที่ไหนได้มันโทรมาหาผมตั้งแต่สามทุ่มเพื่อให้ผมอธิบายชีวะให้มัน มันนี้บ่นเลยมันเกลียดวิชาแบบจำพวกชีวะ หรือสังคมเป็นที่สุดเพราะต้องจำ มันบอกว่าสู้เอาเลขมาคำนวณแบบฟิสิกส์หรือเคมียังดีกว่าอีก ผมเลยประชดกลับไปว่า พ่อคนเก่ง ชอบคิดคำควณ แต่ถ้ามึงติดศูนย์ชีวะหรือสังคมขึ้นมามึงก็ไม่จบม.6เหมือนกัน มันเลยบอกให้ผมสรุปให้เข้าใจ แล้วมาอธิบายให้ฟังแล้วต้องให้มันเข้าใจด้วย อธิบายกันอยู่สองชั่วโมงเต็มๆมันเกือบจะมารับผมไปที่บ้านอยู่หลายรอบ
“ฟาร์มึงส่งชีวะหรือยัง”ไอ้นัทมาเดินถือรายงานชีวะมาหาผม
“เสร็จแล้วมึงจะไปส่งแล้วใช่ไหม กูฝากด้วย”ผมหยิบรายงานส่งให้มัน มันหยิบแล้วเอาไปฝากให้ไอ้หมูไปส่งอีกที แล้วไอ้หมูก็ส่งไปให้หัวหน้าเอาไปส่ง หัวหน้านี้ด่าทุกครั้งที่ต้องส่งรายงาน เพราะพวกผมมีอะไรในห้องลงที่หัวหน้าหมด
“พวกมึงพรุ่งนี้กูจะเก็บตังค์ค่าเสื้อรุ่น กับอนุสรณ์รุ่นนะ เอาตังมาด้วย!!”เสียงไอ้เดียร์มันเป็นเหรัญญิกประจำห้อง ไอ้นี้เก็บตังค์โคตรโหดเลย ผมยังไม่กล้าเลย
“เท่าไรๆๆ ว่ามาๆดิ ฮาๆ”เพื่อนผมคนนึงในตะโกนขึ้นมา ทั้งห้องเลยหัวเราะ
“800 บาท ถ้วน!!!”จากเสียงหัวเราะกลายเป็นเสียงโห่เลย
“เชี้ยเสื้อรุ่นเหี้ยไรตั้ง 500”ไอ้แป้งมันตะโกนถามขึ้นมา เพราะค่าอนุสรณ์รุ่นราคามาตรฐานทุกปีสามร้อย
“นั่นดิแมร่ง มีทองแถมมาด้วยหรอวะ!!”ไอ้หมูต่อทันที
“โวยวายตลอด ทับสิบโวยวายตลอดกูจะบอกว่า ค่าเสื้อแค่สามร้อย อีกสองร้อยนั่นมันค่าแหวนเหอะ!!”
“อ้าวแล้วไม่บอก ว่าแต่ค่าแหวนแค่สองร้อยจริงอะ พ่อมึงยอมลดให้แล้วหรอวะ!!”บ้านไอ้เดียร์มันเปิดร้านขายเงินแท้ พวกผมเลยสั่งทำแหวนห้องจากร้านมันนี้แหละ ตอนแรกวงละสามร้อยกว่าบาท ไม่รู้ไอ้เดียร์ไปอ้อนยังไงพ่อมันถึงยอมก็ไม้รู้
“พูดมากวะไอ้หมู มึงจะจ่ายราคาเดิมก็ได้นะ เอาไหม!!” เสียงโห่ลั่นห้องเลย
“มึงเสื้อรุ่นสีไร!!”ผมตะโกนถาม เพราะตอนนี้เสียงดังมาก
“ผู้ชายสีชมพู ผู้หญิงสีฟ้า แขนสามส่วน ปักษ์ M.SIX/TEN”ไอ้เดียร์มันบอกแล้ววาดรูปประกอบให้ดู พวกผู้ชายบางส่วนนี้โวยวายใหญ่เลย เพราะพวกมันไม่เอาสีชมพูบางคนตัวเข้มหน่อยไง มันอายมันดิ
“ไม่เอาพวกมึงดูกูมั้งดิ ให้ใส่สีชมพูเนี้ยนะ!!”ไอ้แชมป์มันโวยวายขึ้นมาเลย เพราะนี้ดำที่สุดในห้องผมแล้ว
“หยุดก่อน เงียบ กูจะบอกว่าสีชมพูแค่ตรงแขน แล้วก็ตัวอักษรที่ปักษ์หรือสกรีนแค่นั่น!!”
“อ่อๆ เขียนรหัสนักเรียนกับชื่อโค้ดพวกมึงมาให้กูด้วยกูจะเอาไปให้ที่ร้านเย็นนี้!!”พวกผมจะสกรีนชายเสื้อด้านหลังเป็นรหัสนักเรียน กับชื่อหรือฉายาที่เพื่อนๆชอบเรียกกันในห้อง
“ฟาร์มึงจะเขียนชื่อไรวะ”ไอ้นัทมันถามผม ผมยังนั่งคิดอยู่เลยเนี้ย
“ไม่รู้วะยังคิดไม่ออกเลย” ผมเลยหันไปถามไอ้มี้ ไอ้มี้มันเขียนชื่อ เกาหลี เพราะพวกกระเทยหรือพวกผู้หญิงในห้องชอบเรียกมันแบบนี้ ส่วนไอ้แป้งนี้ แป้งบูดเพราะมันชอบทำหน้าบู้ๆเวลามีคนมาแย่งที่นอนมัน ของไอ้นัทนี้ต้องเป็นไอ้นัทเซียน เพราะไอ้บ้านี้เรียนเก่งที่สุดในห้องเลย เซียนทุกวิชา แล้วตอนม.4มีเด็กชื่อเด็กนัทเหมือนกันแต่ไอ้นัทนู้นพวกผมเรียกนัทไก่เพราะบ้านมันขายไก่ แต่ตอนนี้มันลาออกไปแล้ว ของผมนี้คิดไม่ออกจริงๆ เพราะตอนนี้พวกมันเรียนผมว่าไอ้ฟาร์นี้หว่า จะมีก็ตอนม.4ในห้องเรียกผมว่าไอ้หล่อ เพราะม.4ผมได้รับดอกไม้ตอนรับน้องเยอะที่สุด แล้วพวกพี่ห้องมันเรียกว่าน้องน่ารัก แต่ผมไม่ชอบ ให้เรียกว่า น้องหล่อ หรือไอ้หล่อก็ได้ แต่ห้ามบอกว่าน่ารักไม่งั้นโกรธ
“พวกมึงเขียนเสร็จยัง อาจารย์ป้าเดินมาแล้ว เร็วๆ”อาจารย์ที่ว่าชีแกสอนสังคมรักชาติยิ่งชีพ เวลาแกพูดเหมือนอาจารย์ป้าเลย พวกผมเลยเรียกแบบนั่น
“ไอ้หมูเก็บกระดาษด้วย ป้าแกเดินมาถึงแล้ว”ไอ้เดียร์รีบจัดโต๊ะอาจารย์ให้เข้าทีแล้ววิ่งมาที่โต๊ะเรียนทันที ป้าแกขยับแว่นดูความเรียบร้อยในห้องก่อนเดินเข้ามาสอน
“นักเรียนทำความเคารพ!!”เสียงไอ้แบ็งค์ดังขึ้น พวกผมยืนตัวตรงกันเลย อยากจะหัวเราะหน้าป้าแกนั่นแหละ ที่ชอบเรียนสังคมม.6ที่สุดก็เพราะป้าแกนี้แหละ แค่เห็นหน้าก็ฮาแล้ว บางครั้งแกหลุดพูดใต้ออกมาพวกผมนี้หัวเราะน้ำตาเล็ดเลย
“พวกมึงอาทิตย์หน้ามีฟุตบอลประเพณีม.6”เสียงไอ้แบงค์ตะโกนขึ้นมาหลังเรียนสังคมเสร็จ
“อ้าวจริง!กูเพิ่งรู้ ห้องเราแข่งกับห้องไหน” กีฬาประเพณีนี้มันต้องมีทุกปี ของเด็กม.6มันเป็นแข่งขันกันครั้งสุดท้ายก่อนจบ ตอนแรกมันก็ไม่ใช่ประเพณีอะไรหรอก แต่พวกรุ่นก่อนๆมันเล่นกันทุกปี หลังๆเลยเรียกบอลประเพณีจะแข่งกันตอนวันเสาร์-อาทิตย์ ก่อนวันสอบปลายภาคประมาณเดือนนึง ตอนประมาณเดือนมกรา
“ไม่รู้วะยังไม่ได้ไปจับเลย มึงไปจับดิที่ห้องพละเย็นนี้”
“เออ เดี๋ยวพวกกูไปจับเอง”ไอ้แชมป์มันเป็นนักบอลโรงเรียนเหมือนกัน ห้องผมมีนักบอลโรงเรียนสามคน เพราะห้องผมส่วนใหญ่เล่นบาส
“เค้าเริ่มแข่งวันไหนวะ”
“อาทิตย์นี้!! คู่แรกเริ่มตอนเก้าโมง พวกผู้หญิงมาด้วย!!”
“มาทำไมพวกกูจะนอนอยู่บ้านนนนนน!!!”เสียงไอ้แป้งตะโกนขึ้นมา แล้วก็ตามมาด้วยเสียงเพื่อนผู้หญิงอีกหลายๆคน
“พวกมึงอย่ามาๆ นิสัยนะ กูเห็นผู้หญิงห้องอื่นแมร่งอยากมา แต่พอมาห้องกู ขี้เกียจกันชิบ”
“ทำมาว่าพวกกู อยากให้ผู้หญิงมาก็ไปลากเมียพวกมึงมาดูดิ ภาระพวกกู!!”ไอ้เดียร์ไม่ยอม
“ก็พวกมึงไงเมียกู ทำลืมนะ!!!”ไอ้หมูพูดแบบนั่น ผู้ชายทั่งห้องโห่ลั่นเลย พวกผมชอบเรียกพวกผู้หญิงในห้องว่าเมีย อาจจะด้วยพวกผมสนิทกันมากด้วยแหละ เวลาอยู่ด้วยกันเหมือนผัวเมียเลย บ้าไม่บ้าเวลามีผู้ชายห้องอื่นมาจีบเด็กผู้หญิงห้องผมนะ โดนพวกผมเล่นจนอายแบบไม่กล้ามาจีบอีกเลย ไอ้พวกผู้หญิงนี้ไหวจะด่า แล้วผู้หญิงห้องผมนี้มากกว่าผู้ชายแค่ห้าคน เลยแบบโคตรสนิทมากๆ คือแบบอาจารย์ที่ปรึกษาจะจัดให้นักเรียนหญิงนั่งคู่นักเรียนชาย เพื่อที่เวลาเรียนจะได้ไม่คุยกัน แต่ที่ไหนได้พวกผมก็โม้แตกกันเหมือนเดิม
“มีผัวแบบมึงกูยอมขึ้นคาน”ไอ้แป้งพูดแบบนั่น ผู้หญิงก็โห่กลับเลย ผมกับไอ้นัทยังหัวเราะท้องแข็งเลย
“ปากดีนะตัวเอง คืนนี้ไม่ต้องมาสะกิดเค้ากลางดึกเลยนะ”ฮากันลั่นห้อง ไอ้แป้งเดินไปตบหัวไอ้หมูทันที
“ตัวเองนั่นแหละ เค้าบอกว่าเหนื่อยแล้วก็ยังจะทำอยู่นั่นแหละ”สาบานได้ว่านั่นคือเด็กผู้หญิงพูด พวกผมนี้โห่ในความกวนตีนของไอ้แป้งจริงๆ มันบอกว่าไม่รู้อายกับพวกผมไปทำไม
“ฮาๆๆๆ แป้งมึงนอกใจไอ้ดี้ มาคบชู้กับหมูหรือไงว่ะ ฮาๆๆ”ผมพูดขึ้น ทั้งห้องก็ยิ่งดังไอ้พวกกนี้มันรู้แล้วว่าไอ้แป้งคบกับไอ้ดี้
“เหี้ยฟาร์เงียบปากไปเลย ไม่งั้นกูจะเอาไอ้กิ๊บมึงมาเป็นชู้กูแน่”
“เอาเลยกูให้เลย เพื่อนกันไม่เป็นไร ฮาๆๆๆ”
“งั้นเชอร์รี่ขอมั้งนะฟาร์ ฟาร์คงมาว่าไม่เหมือนกัน”ไอ้เชอร์รี่น้องกระเทยประจำห้องพูดขึ้นมาทั้งห้องเงียบกริบ ผมนี้อึ้งเลย คิดภาพไอ้เชอร์รี่เป็นแฟนกับไอ้กิ๊บไม่ออกจริงๆท่าทางจะฮาน่าดู
“ไม่ได้!!!!!”พอผมพูดแบบนั่นเสียงแซวตามมาติดๆเลย ไอ้มี้หันมายกนิ้วให้เลย ส่วนอีเชอร์รี่มันหน้าเสียดาย
“ชิส์!! ลำเอียงอะมึง แต่ไม่เป็นไรเชอร์รี่เอาดีนก็ได้ หล่อเหมือนกัน ทดแทนกันได้ ”ไอ้นัทที่หัวเราะผมอยู่เมื่อกี้ เงียเลยครับ หันไปมองหน้าอีเชอร์รี่ทันที สายตามันออกเลยนะ
“มึงอย่าไปยุ่งกับไอ้ดีนเลย เมียมันโหดสัสหมาเลย”ไอ้แป้งตะโกนขึ้น ทั้งห้องโห่ลั่น ไอ้แป้งเลยโดนไอ้นัทชี้หน้าคาดโทษเลย คาบนั่นไม่รู้อาจารย์ไปไหนเหมือนกันไม่เข้ามาสอน พวกผมเลยเสียงดังกันแบบไม่เกรงใจห้องข้างๆเลย นานๆจะว่างมาเฮฮาปาร์ตี้เพราะส่วนมากถ้าว่างกันแบบนี้ ก็จะอยู่ที่สนามบาสกัน แต่วันนี้ไม่ลง
“นี้พวกเธอเรียนวิชาอะไรกันเนี้ย ไหนอาจารย์ผู้สอน!!!”และเสียงที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น อาจารย์รอบเมืองครับ มาแว๊ดๆอยู่หน้าห้องพวกผม ผมนี้ปิดปากกันแทบไม่ทัน อาจารย์แกค่อยๆเดินเข้ามาในห้อง แล้วก็จ้องตาแต่ละคน ผมกับไอ้แป้งนี้บีบมือแน่นเลยจะหลุดหัวเราะ
“วิชาศิลปะครับ อาจารย์ไม่อยู่แต่สั่งงานไว้แล้ว”ไอ้หมูเป็นผู้รับหน้าที่บอก พวกผมนี้ยืนกลั้นหัวเราะไม่ได้กลัวเลยสักนิด
“ไหนงาน แล้วโห่เสียงดังเมื่อกี้นะอะไร ว่างหนักใช่ไหม ไปวิ่งซักหน่อยไหม”
“……..”
“ถ้าชั้นผ่านมาแล้วได้ยินเสียงดังมาจากห้องพวกเธออีกละก็ โดนวิ่งแน่!!!”อาจารย์แกพูดแค่นั่นแล้วปราดสายตามองหน้าพวกผมแต่ละคนอีกครั้ง แล้วเดินออกไป ไอ้หมูวิ่งออกตาไปดูพอพ้นรัศมีห้องผม พวกผมก็ปล่อยก๊ากออกมาเต็มที่ หัวเราะกันจนเหนื่อยเลย
“ตุ๊ดเมื่อกี้ตอบคาบแปดห้องมึงทำไรกัน เสียงดังลั่นเลย”ไอ้กิ๊บมันถามผมระหว่างผมเดินมารอมันซ้อมบอลเหมือนทุกวัน ต้องบอกว่ามาถือของให้มันซะมากกว่า
“ไม่ได้ทำไรคุยกันเฉยๆ ดังมากป่ะ”
“โคตรดังเลย พวกกูเรียนภาษาไทยอยู่ อาจารย์ด่าแหลกเลย”
“อ้าวจริงดิ! รอบเมืองก็เดินมาด่าแล้วรอบนึง หึหึ”
“สุดยอดส่งสัยเก็บกดกันมานาน อะ นาฬิกา กระเป๋าตัง โทรศัพท์ เหมือนเดิมทุกอย่าง เข้าใจ ”มันลากผมมานั่งเฝ้าของให้มันทุกวันแหละ ไอ้ที่เหมือนเดิมก็คือ โทรศัพท์ถ้าใครโทรมาก็รับได้เลย แล้วแต่ว่าผมจะคุยยังไงก็ได้ แต่เป็นถ้าแม่มันโทรมาให้บอกว่าเล่นบอลอยู่เดี๋ยวโทรกลับ
“อ้าว!พี่ฟาร์มานั่งเฝ้าเหมือนกันหรอ เหมือนปังเลยน่าเบื่อ!!”ไอ้ปังมันเดินเข้ามาหา ในตัวมันมีทั้งกระเป๋ากีฬา รองเท้า ผ้าเช็ดหน้า เยอะแยะไปซะหมด
“อ้าว!ไมมึงมานั่งเฝ้าสนามนี้หละ รัฟฟินต้องอยู่สนามบาสไม่ใช้หรอ”
“ไม่รู้เหมือนกัน วันนี้มันมาซ้อมบอล น่าเบื่อไม่มาก็ไม่ได้!!” มันพูดแล้วก็ยกเท้าให้รัฟฟิน เพราะเมื่อกี้รัฟฟินมันพูดอะไรก็ไม่รู้ ทั้งสนามโห่แล้วมองมาที่ไอ้ปังกับผมไอ้กิ๊บก็โห่ด้วย
“เอาน่า กูมานั่งเฝ้าไอ้กิ๊บจนชินแล้ว ดีซะอีกจะได้อยู่ในสายตา”ผมไม่ใช่คนขี้หึงขนาดนั่น แต่ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วจริงๆ เพราะคนส่วนใหญ่ก็รู้กันหมดแล้วว่าผมกับไอ้กิ๊บเป็นอะไรกัน ถ้าจะมีก็แค่อีน้องจูนคนเดียว เด็กคนนี้ไม่ปล่อยจริงๆ
“โหยพี่ คนแบบไอ้รัฟฟินสนใจมันมากๆไม่ได้ เคยตัว พี่รู้ไหมมันเคยนอกใจผมครั้งนึงแล้วนะ!!”
“อ้าวจริง กูเห็นมันรักมึงจะตาย ถ้ามึงนอกใจมันดิว่าไปอย่าง”ไอ้ปังมันหันไปวางของ แล้วหันกลับมาตั้งหน้าตั้งตาเล่าเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นสดๆร้อนๆ เมื่อไม่กี่วันนี้เอง ให้ผมฟัง
“ฮาๆ แล้วมึงทำไงวะ มันไม่เห็นมึงหรือไง”
“เห็นดิพี่ ผมนั่งอยู่ใกล้ๆกับโต๊ะที่มันนั่งเ หล้าพุ้งเลย ส่วนอีแรดนั่นอะนะมันยังไม่รู้เรื่อไง กอดคลอเคลียแทบจะเข้าท้องกันเลย ผมนี้คุมสติสุดยอดไม่ให้ลุกขึ้นไปอาละวาดซะก่อน”ไอ้ปังมันทำหน้าแค้นมาก กำมือแน่นเลย
“แล้ววันนั่นมึงไปกินกับใคร แล้วยังไงต่อวะ”
“ไอ้กัสสองคน ผมนั่งจ้องหน้ามันอย่างเดียวมือก็ซดอย่างเดียว แล้วเหมือนฟ้าจะเป็นใจ เป็นมันที่สติแตกเอง”
“อ้าวไหงเป็นงั้นอะ”
“พี่เคยเห็นไอ้กัสเพื่อนผมแล้วใช่ไหม พี่ก็รู้ว่ามันสวยยิ่งในที่มืดก็สวยเข้าไปอีก”ไอ้กัสเพื่อนไอ้ปังสวยจริง ผู้ชายคนนี้ทำไมเหมือนผู้หญิงได้ขนาดนี้ก็ไม่รู้ ผมที่ว่าแบ๊วแล้ว เจอน้องนี้แล้วผมยอมเลยหน้าน้องเค้าใส่มาก เพราะถึงผมจะหน้าแบ๊วก็ไม่แบ๊วขนาดคนทักว่าเป็นผู้หญิงมากขนาดน้องเค้า แค่คนชอบคิดว่าผมเป็นทอมเอง
“เออ แล้วยังไง มันเกี่ยวไรด้วย”
“ก็มีใครก็ไม่รู้สองคนเดินเข้ามาทักไอ้กัส คือดูก็รู้ว่าคิดจะจีบไอ้กัส ผมไม่ได้สนใจไรอยู่แล้วเพราะตามองไอ้รัฟฟินอยู่ แต่ก็คุยกับพี่เค้าบ้างเพราะไอ้กัสมันกลัว แต่เพื่อนพี่เค้าอะดิ มาทักว่าเคยเห็นหน้าผมที่ร้านเกมส์ ผมก็หันไปคุย คุยไปคุยมาออกเรื่องเกมส์ ผมคุยเพลินลืมดูไอ้รัฟฟิน มองไปอีกทีมันไม่อยู่แล้วผมก็หงุดหงิด หาย ที่ไหนได้มายืนหน้าบ้าค้ำหัวผมอยู่”
“ฮาๆๆๆ กะมาเล่นหัวไอ้รัฟฟิน กลายเป็นมึงที่โดนมันเล่นเอง ฮาๆ เล่าต่อดิ”
“ใครบอกพี่ คืนนั่นทั้งผมและก็มันต่างคนต่างโกรธเลย มันโกรธที่ผมคุยสนิทสนมกับพี่เค้าทั้งทีเจอกันได้ไม่นาน พี่รู้ไหมมันมานั่งแทรกกลางระหว่างผมกับพี่เค้าเลยนะ คือตอนนั่นผมไม่โกรธมันเรื่องอีผู้หญิงแล้วเพราะมันบอกผู้หญิงคนนั่นเพื่อนมันจะจีบมันไม่สนเค้ามาสนมันเอง แต่ที่ผมโกรธคือรอยลิปสติกที่มุมปากมัน พี่คิดว่าลิปสติกผู้หญิงจะไปติดปากผู้ชายได้ไง คิดว่ามันจะทามั้ย??”ผมส่ายหัวแทนคำตอบ
“นั่นไงพี่!! แล้วพี่คิดว่าทำยังไงลิปสติกผู้หญิงถึงไปติดอยู่บนปากไอ้รัฟฟินได้”หน้าไอ้เริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆส่งสัยยังเคืองๆอยู่
“มึงจะบอกว่าไอ้น้องมันกับอีผู้หญิงคนนั่นมันจูบกันหรอวะ”
“ก็เออดิพี่!! คิดแล้วยังแค้นไม่หายเลย ยังมีหน้ามาบอกว่าไม่ได้ตั้งใจอีกนะ! พี่ว่ามันน่ามั้ย!!”ถ้าคนอื่นมาบอกผมไม่เชื่อเลยนะเนี้ย เพราะดูจากตอนที่พวกมันทะเลาะกันวันนั่นดูไอ้น้องรักไอ้ปังมากเลย
“อ้าวจริงดิ!! ถ้าเป็นกูนะฉีกปากเลยนะมึง เอาปากที่เป็นของกูไปจูบกับคนอื่น”ผมนี้ยังขึ้นแทนเลย
“ก็นั่นไงพี่!! มันบอกว่ามันไม่ได้จูบ เค้ามาจับมันไปจูบเอง พี่ว่าเหตุผลฟังขึ้นมั้ย!! ปากอันเดียวรักษาไม่ได้”
“ไม่มีทางอะ ไม่ยอมซะอย่างใครก็จูบไม่ได้” เพราะผมเคยลองกับไอ้กิ๊บมาแล้ว แต่ลองตอนมันดูบอลนะ ยื่นไปใกล้ขนาดไหนไม่สนเลยผลักออกด้วยซ้ำ -*-
“ใช่ไหมพี่คิดเหมือนเลย ตอนนั่นผมไม่สนแล้ว ไม่ฟังอะไรทั้งนั่น ผมกับมันเคยตกลงกันแล้วเที่ยวผู้หญิงได้ กอดได้ แต่ห้ามหอมหรือจูบเด็ดขาดผมไม่ยอมแน่ พี่คิดดูนะ มันจูบกับผมทุกวัน หอมแก้มวันนึงไม่รู้กี่รอบ แต่มีใครก็ไม่รู้ว่าใช่ปากเดียวกับคอยหอมหรือจูบ ไม่เอาเด็ดขาด”ผมฟังที่ไอ้ปังพูด ผมว่ามันใจกว้างมากเลยนะ ถ้าเป็นผมนะหรอลองเห็นกิ๊บไปกอดคนอื่นดิ เป็นเรื่องแน่นอน
“นั่นอะดิไอ้น้องแม่งนิสัย แล้วมึงทำไงวะ เป็นกูนะให้อดเลยไม่ให้เข้าใกล้เลย” ไอ้ปังพยักหน้า ผมทั้งอึ้งและตกใจ แต่ก็แอบซะใจ สมน้ำหน้านอกใจแฟนก็ต้องโดนแบบนี้แหละ
“ผมทำแบบนั่นแหละ อาทิตย์นึง ห้ามมันจูบ กอด หอมทุกอย่าง โดนตัวได้ แต่ห้ามล้ำเส้นส่วนเรื่องอย่างว่าตัดไปเลย พอวันศุกร์ผมต้องไปนอนที้บ้านมันทุกอาทิตย์ ผมก็ไม่ให้มันกอด แค่นอนจับมือเฉยๆ”
“โหยแมร่งแน่ แล้วมึงไม่คิดถึงหรือแบบรู้สึกขาดๆหายๆเลยหรอวะ เป็นกูนี้รู้สึกเลยนะ”
“ไม่อยากจะบอกโคตรคิดถึงเลย แต่ถ้าผมไม่เด็ดขาดเดี๋ยวมันก็ไม่จำ ทำแบบนั่นอีกผมไม่ไหวหรอกนะ”ที่ไอ้ปังพูดมันก็ถูก ถ้าไม่เด็ดขาดมันก็ทำอีก แล้วเราก็ต้องเป็นฝ่ายที่เจ็บ
“แล้วหลังจากอาทิตย์นึงผ่านไปหละ มึงยอมให้มันกอดหรือยัง”พอผมถามไอ้ปังก็หน้าแดงขึ้นมาอีก
“พี่รู้ไหมวันนั่นมันมาลากผมไปนอนที่บ้าน แล้วบอกว่าถ้าผมไม่ให้กอด หรือ จูบ มันไม่ยอมแล้วนะ มันไม่ไหวแล้ว มันบอกอยู่ใกล้แต่แมร่งจับต้องไม่ได้ ผมนี้ดีใจโคตรรู้สึกดี”
“อะนะ กูเชื่อว่าถ้าเป็นไอ้กิ๊บไม่รอดถึงสามวันแน่ ไอ้รัฟฟินเก่งจริงๆ”
“เก่งดิพี่ วันนั้นมันล่อซะผมเดินไม่เป็นเลย มันบอกชดเชยตลอดหนึ่งอาทิตย์ มาโรงเรียนตัวแดงเลย ดีนะที่เดือนที่แล้วมันอากาศหนาว ใส่เสื้อกันหนาวได้ แต่มันก็ไม่ได้หนาวมาก หนาวเฉพาะตอนเช้า พอตอนกลางวันจะถอดก็ไม่ได้คนเห็นรอยแน่ ทรมานสุดๆ”
“แน่ใจ ทรมานหรือความสุข มึงเอาดีๆดิไอ้ปัง หน้าแดงเชียว”หน้ามันแดงมากจริงๆน่ารักนะเนี้ย ผมหมั่นเขี้ยวเลยเอามือ
ไปหยิกแก้มแล้วดึงไปมา
“ฮาๆพี่ฟาร์ก็ โอ๊บเจ็บนะ เดี๋ยวผมฟ้องแฟนผมหรอก มันน่ากลัวนะ”ไอ้ปังเอามือมาดึงแก้มผมเหมือน เจ็บชิป
“ต่อยกับแฟนกูเปล่า เอาเปล่า โอ๊บเจ็บ ปล่อยเลยๆ แก้มแดงหมดแล้ว”ผมไอ้ปังหันมาหัวเราะใส่กัน อายกันชิบ
ตุ๊บ!!! โอ๊ย!!!
“สัสไหนวะ!!!!”ลูกบอลโดนหัวไอ้ปังแล้วเด้งมาโดนหลังผม ผมไอ้ปังยืนขึ้นทันที แล้วหันไปมองหาคนทำทันที
“หน้าแบบนี้หรอวะ ที่ไอ้กิ๊บกับไอ้รัฟฟินมันเอาทำเมีย!!”เสียงของผู้ชายที่ไม่ใช่เด็กโรงเรียนผม ตอนนั่นตอนเย็นเด็กนอกเข้ามาเล่นได้ แล้วตามมาด้วยพวกน้องจูน แล้วก็น้องม.5ที่ไอ้ปังรู้จัก
“แล้วมันหนักส่วนไหนของหัวพ่อมึงหรือเปล่า”ไอ้ปังด่ากลับไปทันที บู๊เก่งพอๆกับพี่สาวเลยเว้ย
“อ้าวไอ้ห่านี้ปากดี หน้าจะแหกแล้วยังไม่รู้ตัวอีกหรอจะคนสวย”ไอ้ควายป่ามันเดินเข้ามามองหน้าพวกผมสองคนใกล้ๆแมร่งตัวมันเหม็นเหงื่อเต็ม สกปรก
“หน้ามึงหรือกูกันแน่ที่จะแหก ไอ้สัสนรก!!”ไอ้ปังมันไม่กลัวครับ
“กูว่ามึงเก็บปากสวยๆของมึงไว้รับจูบของกูดีกว่านะ ทำตัวน่ารักๆเหมือนเพื่อนมึงหน่อยดิ”ไอ้ควายนั่นหันมามองหน้าผม ด้วยสายตากรุมกริ่ม กูจะอ้วก
“จูบกับมึง เอาปากไปกระแทกกับพื้นดีกว่ามั้ย ท่าทางจะแข็งและหยาบพอกัน!!”ไอ้ปังสวนไปอย่างไม่ยอมแพ้
“อ้าวๆไอ้กระเทยนี้แม่งปากดี จะโดนพวกกูทำเมียแล้วยังไม่รู้สึกอีกนะ ใช่ไหมไอ้ดิน”ไอ้ควายนั่นหันไปหัวเราะกับเพื่อนมันอีกคน หน้าตานี้แย่ๆพอๆกัน เพื่อนของไอ้ควายที่ชื่อดินเดินเข้ามายืนตรงหน้าผมแล้วมันก็เอื้อมมือจะมาจับหน้าผม แต่มือผมไวกว่าปัดออกแล้วก็ซัดหน้ามันไปทันที
“อย่าเอามือที่โคตรสกปรกมาโดนตัวกู ไอ้จันไร!!!!”เพื่อนของไอ้ควายนี้เดินจะเข้ามาใกล้ผมทันที ส่วนพวกน้องจูนยืนมองพวกผมแบบสมน้ำหน้า
“ตัวแค่นี้ยังทำเก่งอีกนะ อยากรู้จริงๆถ้าโดนกูเอาขึ้นมามึงจะกลายจากหมาบ้ามาแมวสาวหรือเปล่า”
“หึหึ มึงดูสารรูปของมึงบ้างนะ หมาขี้เรื้อนมันยังไม่มองเลย หวังอะไรดูหนังหน้าบ้างซะบ้าง!!”
“เอ๊ะ!! ไอ้ห่าสองตัวนี้ปากดีชิบ ไอ้เชี้ยคิวเล่นเลยไหม กูเอาคนนี้ ส่วนมึงคนโน้นนะ” พวกมันเดินเข้ามาจับที่แขนผมกับไอ้ปัง พวกผมสองคนนี้สะบัดทันที แต่มือพวกมันโคตรเหนียวหยาบด้วย ไหนจะรอยเหงื่อยอีก
“ไอ้สัสนรก มึงปล่อยมือจากตัวพวกกูเดี๋ยวนี้เลยนะ ไอ้นรกมึงเล่นบอลจนลืมเมียมึงแล้วหรือไง มาเดี๋ยวนี้เลย!!!”ไอ้ปังแหกปากดังลั่น ไอ้ควายบ้านั่นมันก็หัวเราะดิ
“แหกปากทำไม ใครจะลืมได้ลงคอหละ”เสียงไอ้รัฟฟินนี้หว่า มันมายืนยิ้มหน้าหล่อแข่งกับไอ้กิ๊บอยู่ หน้ายิ้มแต่ตาพวกมันขวางโคตร มาพร้อมพวกโรงเรียนผม ผมนี้เรียกน้ำตามาคลอที่เบ้าตาทันทีไม่ใช้เจ็บอะไรหรอก แต่เอาไว้ยั่วโมโหไอ้กิ๊บ ถ้ามันเห็นว่าผมร้องไอ้ห่าพวกนี้เจ็บหนักแน่
“มึงปล่อยมือจากเมียกูเดี่ยวนี้เลยนะ!”ไอ้กิ๊บกัดฟันกรอดเลย ตามันมองต่ำลงมาที่แขนผมที่โดนไอ้ควายมันจับอยู่
“ไม่ปล่อย มึงจะทำไมวะไอ้หน้าหล่อ”มันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ เลยโดนไอ้กิ๊บสวนหมัดกลับทันที ส่วนไอ้รัฟฟินเดินไปหักมือไอ้คนที่ชื่อคิวจนมันปล่อยมือจากไอ้ปังแทบไม่ทัน แล้วก็ซัดหน้าล้มตึงเลย
“มันทำไรมึงบ้างตุ๊ด!!”ไอ้กิ๊บหันหน้ามาถามผม ตอนนี้มันยืนเหยียบหน้าอกไอ้ควายนั่นอยู่ ท่าเดียวกับไอ้รัฟฟินแต่ของไอ้รัฟฟินมันเหยียบแต่ไอ้ปังจัดการกระหน่ำแหลก
“มันจับแก้มกู!!”ผมหันไปยักคิ้วแล้วมองไปที่พวกน้องจูนแบบสมเพศ เอาวิธีโง่ๆมาใช้กับพวกผมหาเรื่องตายละซิ พอไอ้กิ๊บได้ยินที่ผมบอกมันนั่งลงมองไอ้ควาย แล้วเอามือเคาะหน้าไอ้ควายเบาๆ
“มึงกล้ามากนะที่มายุ่งกับของของกู แล้วนี้ยังมาแตะต้องอีก ซ่าส์หรอ ฮะ!!”ไอ้กิ๊บมันตบหน้าไอ้ควายนั่นด้วยหลังมืออย่าแรงเลยเลือดไหล่อะ โดนหัวแหวนเต็มๆ
“มึงรู้ไหมคนที่มึงบีบแขนเมื่อกี้ มันเป็นสุดที่รักูเลยนะ กูไม่เคยบีบแขนมันจนแดงขนาดมึงเลย”ไอ้กิ๊บโกหกมันบีบแขนผมออกบ่อย แต่ตอนนั่นต้องนิ่งไว้ก่อน
“แล้วยังไง พวกมึงอยากมาทำให้น้องกูเจ็บเองทำไม โดนแค่นี้น้อยไป”พูดจบมันโดนไอ้กิ๊บตบอีกรอบ
“แล้วมึงถามน้องมึงหรือเปล่า ว่าไปทำอะไรใครเค้าก่อนหรือเปล่า มีปากถามบ้างนะ”ไอ้กิ๊บมันตบอีกครั้ง โดนหัวแหวนนั่นเข้าไปสามที ปากไม่แตกก็ให้มันรู้ไป พวกน้องจูนนี้หลบสายตาไอ้กิ๊บทันที
“ส่วนเรื่องที่มึงบีบแขนแฟนกู กูไม่ว่าแต่อย่ามาทำอีก!!!”ใครว่ามันไม่ว่าหละ มันเหยียบไปที่ข้อมือไอ้ควายนั่นอย่างแรงเลย
“กูฝากไว้ก่อนเหอะมึง เรื่องไม่จบแค่นี้แน่!!”สภาพนี้แย่พอๆกันเลย ไอ้ปังซัดไม่ยั้งมือเลยไอ้รัฟฟินมาช่วยเหยียบให้เฉยๆ แต่ก็ไม่รอดไอ้น้องเหมือนกัน ไอ้เหี้ยที่จับแขนไอ้ปังโดนไอ้น้องดัดหลังร้องลั่นเลย
“อย่าลืมรีบมาเอานะ เดี๋ยวจะตายซะก่อน!!!”ไอ้ปังมันตะโกนไล้หลังไป ผมเดินเข้าไปหาน้องจูนที่ยืนตัวสั่นทันที
“คิดว่าทำแบบนี้แล้วไอ้กิ๊บจะหันมามองหรือไง”
“ใช่!มีสมองอะ หัดใช้ให้เป็นประโยชน์ซะบ้างนะ ไม่เอาไว้กั้นหูอย่างเดียว”ไอ้ปังเดินเข้ามาด่าอีกคน ไอ้น้องเลยรีบเดินมาห้ามไอ้ปังซะก่อน มันกล้วไอ้ปังพลั้งมือกับผู้หญิง
“พี่หวังว่าคงไม่มีเรื่องแบบนี้ เกิดขึ้นอีกนะครับ เพราะครั้งหน้าพี่ไม่รับรองความปลอดภัยของไอ้พวกนั่นแน่”ไอ้กิ๊บเดินเข้ามาพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ น้องจูนนี้น้ำตาคลอเลย แต่ไอ้กิ๊บหันหน้าหนีมันไม่ชอบน้ำตาผู้หญิงเท่าไร
“ฮึก ทำไมพี่กิ๊บไม่มองจูนบ้างละค่ะ จูรักพี่กิ๊บนะค่ะ รักมานานแล้วด้วย”น้องจูนจะเข้ามาจับมือไอ้กิ๊บ แต่ผมไวกว่า เอื้อมมือไปจับก่อน
“ฟังนะครับ ไม่ได้อยู่ว่าพี่จะมองหรือไม่มอง แต่พี่ไม่รักจูน มองยังไงพี่ก็ไม่รัก คนที่พี่รักได้คนเดียวก็คือฟาร์”ผมนี้บีบมือมันแน่นเลย ทั้งอาย ทั้งดีใจ เขิลจริงๆแต่ต้องเก๊กหน้านิ่งไว้
“ทำไมค่ะ ไอ้ตุ๊ดนี้มันดีกว่าจูนตรงไหน พี่กิ๊บเป็นผู้ชายนะคะต้องคู่กับผู้หญิงซิ”ผมนี้แทบจะเข้าไปตบทันที
“ตุ๊ดหน้ามึงดิ!! แล้วยังไงถึงเป็นตุ๊ดอย่างน้องก็มีคนเอา ไม่เหมือนพวกมึงพระเจ้าให้มาเป็นผู้หญิงแท้ๆเสือกไม่มีปัญญา ต้องมาแย่งของคนอืนเนี้ย”ไอ้ปังสวนกลับไปทันที มันนี้เดินเข้าไปประชิดหน้าเลยนะ ไอ้น้องนี้รีบอุ้มออกมาเลย
“ปังใจเย็นๆดิ อย่างเพิ่วโวยวาย”ไอ้น้องปรามเบาๆ ไอ้ปังหันไปมองตาขวางเลย
“เข้าข้างหรือไง”ไอ้น้องมันไม่พูดอะไร แค่ล็อกคอไอ้ปังแล้วก็ปิดปากไอ้ปากด้วยปากของมันทันที ผมนี้อึ้งในความกล้าของพวกมันจริงๆ
“จะพูดอะไรให้เกียรติกันหน่อยนะครับ”ผมพูดแบบกดอารมณ์ตัวเองสุดๆ
“ไม่จำเป็นมั้งค่ะ จูนคงไม่ต้องให้เกียรติคนผิดเพศแบบพี่”ผมนี้นับหนึ่งถึงร้อยเบาๆในใจ ภาวนาให้ไอ้แป้งเดินผ่านมาทางนี้หน่อย แม่จะให้ตบสั่งสอนเลย
“งั้นจูนก็คงหมายถึงพี่ด้วยใช่ไหม เราคงไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วแหละ”ไอ้กิ๊บพูดเสร็จมันก็จูงมือผมเดินออกมาทันที แต่อีชะนีน้อยมันก็ยังเดินมารั้งไว้อีก
“พี่กิ๊บจูนขอโทษ จูนไม่ได้จะว่าพี่กิ๊บ หายโกรธจูนนะ ฮึก”แล้วมันก็บีบน้ำตาออกมาอีกครั้ง ผมนี้เริ่มนับเลขซ้ำไปมาแล้วนะ ก็รู้อยู่ว่าไอ้กิ๊บไม่ชอบน้ำตาร้องอยู่นั่นแหละ
“พี่ไม่ได้โกรธครับ เพราะที่จูนพูดมันก็ถูก แต่พี่แค่ไม่ชอบวิธีที่จูนทำแบบนี้ พี่จะพูดครั้งนี้เป็นสุดท้าย ว่าคนที่พี่สามารถรักได้ก็คือฟาร์คนเดียว ถึงไม่มีฟาร์พี่ก็คงไม่รักจูนหรอกครับ”ไอ้กิ๊บพูดได้กินใจผมอีกแล้ว ปลื้มนะเนี้ย บอกรักกูสองรอบแล้วนะ อีน้องชะนีน้อยพอได้ยินไอ้กิ๊บพูดแบบนั่นก็รับไม่ได้วิ่งไปเลยครับ
“ยิ้มแป้นเลยนะ ฟอด”ไอ้กิ๊บมันหันมาแซวผม แล้วขโมยหอมแก้มผมไปทีนึง ผมไม่ตอบแต่จับมือมันแกว่งไปมาแทน
“พี่!!ไปไหนแล้วอะ”ไอ้ปังถามผม แล้วชะเง้อๆหาโจทย์ทันที
“มึงเนี้ยนะ พอเลยอยากโดนแบบเมื่อกี้อีกหรอไง”ไอ้น้องมันเดินเข้ามาล็อกคอไอ้ปัง แล้วลูบแก้มไอ้ปังเล่นไปมา
“หลังจากนี้มึงห้ามอยู่ห่างจากกูเลยนะ เพราะกูรู้ว่ามันต้องมาเอาคืนแน่!!”ไอ้กิ๊บกับไอ้รัฟฟินมองหน้ากันแปลกๆ
“ก็แน่ดิ มึงไปเล่นเค้าซะขนาดนนั้นอะ”
“ก็มันเลือดขึ้นหน้านี้หว่า บังอาจมายุ่งกับของรักของหวง”มันล็อกคอผมเข้าไปจุ๊บเบาๆที่ปาก ไอ้ปังกับไอ้รัฟฟินเอามือปิดตาเลย
“พี่อย่ามาโชว์นะ เดี๋ยวผมทำมั้งหรอก”รัฟฟินมันล็อกคอไอ้ปังเหมือนกัน แต่ไอ้ปังไม่ยอมให้จูบ
TBC.
ความคิดเห็น