ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ประชุม......หิว....ขอข้าว(เลือด)หน่อย
กลับมาที่สมาคมนักล่าอันแสนจะมีชื่อ
ณ งานประชุมด่วนขององค์กรโดยมีผู้บริหารทั้งหลายที่ประวัติยังคงเป็นปริศนามากัน
" ในที่สุด......ราชาแวมไพร์นั่น...........ก็เผยตัวออกมาจนได้สินะ.... " หนึ่งในผู้บริหารบัทเทเลอกล่าวขึ้น
" ....คงจะเป็นเช่นนั้น..........หากพวกเรายังคิดวิธีจัดการมันไม่ได้ในเร็วๆนี้....ผู้คนในเมืองอาจจะเป็นอันตราย....... " ผู้บริหารอีกคนเนเทโร่กล่าวขึ้นและมองดูแฟ้มที่อยู่บนโต๊ะ
" ......ยังไงก็ตาม...เราได้ใบหน้าของมันมาแล้ว......นี่ได้มาจากมอนิเตอร์ตอนที่ฮิโซกะโดนโจมตี.... " ผู้บิรหารอีกคนจินเอ่ยขึ้นและภาพก็ขึ้นมาที่กลางโต๊ะทันที ต่างคนต่างจ้องมองใบหน้านั้นเงียบๆจนจบ แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร
" ......ยังไงก็ตาม...เราต้องเอาใบหน้านี้ไปแจกให้พวกนักล่าทั้งหลาย.....เผื่อว่าใครเจอจะได้เรียกกองกำลังหนุนได้ทันที " จินเอ่ยขึ้นและหยิบรูปถ่ายบนโต๊ะมาถือ
" ........เข้าใจแล้ว...เรื่องนี้.......ให้ชั้นจัดการเอง " ผู้บริหารอีกคนวิงซ์เอ่ยขึ้นพลางขยับแว่นนิดๆ
" ฝากด้วยนะ.......... " ทุกคนเอ่ยแล้วการประชุมก็ปิดตัวลง
-*-**--*-----------------------------------
" ........เราจะไปไหนกันดีนะคุราปิก้า " คุโรโร่ถามคุราปิก้าที่นอนอยู่บนโซฟาทำท่าน่ารัก(ในสายตาของคุโรโร่รวมทั้งmeด้วย)
" อืม........นักล่าคงจะเริ่มตามหาพวกเราแล้วล่ะมั้ง.... " คุราปิก้าเอ่ยขึ้นอย่างไม่ทุกข์ร้อน
" ว่าแต่เจ้าเถอะ......สีหน้าไม่ค่อยดีเลยนะ...........จะกินเลือดไหม " คุโรโร่ถามคุราปิก้าที่หน้าซีดนิดๆ
" อือ...... " คุราปิก้าครางตอบเบาๆแล้วคุโรโร่ก็เดินมาหาพลางปลดกระดุมเสื้อให้เห็นคอขาวน่ากิน(ในสายตาแวมไพร์)
" อื่อ!!! " คอขาวถูกยื่นส่งมาให้แต่เจ้าตัวกลับดึงเอาร่างสูงล้มลงมาทับแล้วจูบอย่างดูดดื่ม........ เมื่อถอนริมฝปากออกก็ยิ้มอย่างได้ใจ พลางมองดูคนที่ตนจูบหอบหายใจ
" นี่! เจ้า....ข้าบอกให้ดูดเลือดข้าไม่ใช่จูบข้าซะหน่อย " คุโรโร่เริ่มโวยวาย
" เอาน่า.......ไม่เห็นเป็นไรเลย... " ว่าแล้วเจ้าตัวก็ดึงคนตรงหน้าเข้ามาแล้วกัดเข้าที่คอเพื่อดื่มเลือด
" อึก........... " คุโรโร่ร้องเบาเพราะความเจ็บยามที่โดนกัดแล้วเริ่มรู้สึกหวิวๆเมื่อต้องเสียเลือดไปพอสมควร ในที่สุดคุราปิก้าก็ถอนเขี้ยวออกมาแล้วเลี้ยบริเวณที่กัด แล้วแผลก็หายไปทันที
" ฮื่ม....ไม่มีแรงเลย..........ดูดไปซะเยอะเลยนะ.... " คุโรโร่ล้มตัวลงทับคุราปิก้าแล้วบ่นเบาๆแล้วหลับไปทั้งอย่างนั้น
-*-*-*-------------------------------------*-*--*------------------------------*-**
นึกว่าไม่มีคนอ่าน-*-
กะจะดองซะหน่อย(ล้อเล่น)
มีคนอ่านแล้วนินะ
คงจะมาแต่งต่อแหละหุหุ
ณ งานประชุมด่วนขององค์กรโดยมีผู้บริหารทั้งหลายที่ประวัติยังคงเป็นปริศนามากัน
" ในที่สุด......ราชาแวมไพร์นั่น...........ก็เผยตัวออกมาจนได้สินะ.... " หนึ่งในผู้บริหารบัทเทเลอกล่าวขึ้น
" ....คงจะเป็นเช่นนั้น..........หากพวกเรายังคิดวิธีจัดการมันไม่ได้ในเร็วๆนี้....ผู้คนในเมืองอาจจะเป็นอันตราย....... " ผู้บริหารอีกคนเนเทโร่กล่าวขึ้นและมองดูแฟ้มที่อยู่บนโต๊ะ
" ......ยังไงก็ตาม...เราได้ใบหน้าของมันมาแล้ว......นี่ได้มาจากมอนิเตอร์ตอนที่ฮิโซกะโดนโจมตี.... " ผู้บิรหารอีกคนจินเอ่ยขึ้นและภาพก็ขึ้นมาที่กลางโต๊ะทันที ต่างคนต่างจ้องมองใบหน้านั้นเงียบๆจนจบ แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร
" ......ยังไงก็ตาม...เราต้องเอาใบหน้านี้ไปแจกให้พวกนักล่าทั้งหลาย.....เผื่อว่าใครเจอจะได้เรียกกองกำลังหนุนได้ทันที " จินเอ่ยขึ้นและหยิบรูปถ่ายบนโต๊ะมาถือ
" ........เข้าใจแล้ว...เรื่องนี้.......ให้ชั้นจัดการเอง " ผู้บริหารอีกคนวิงซ์เอ่ยขึ้นพลางขยับแว่นนิดๆ
" ฝากด้วยนะ.......... " ทุกคนเอ่ยแล้วการประชุมก็ปิดตัวลง
-*-**--*-----------------------------------
" ........เราจะไปไหนกันดีนะคุราปิก้า " คุโรโร่ถามคุราปิก้าที่นอนอยู่บนโซฟาทำท่าน่ารัก(ในสายตาของคุโรโร่รวมทั้งmeด้วย)
" อืม........นักล่าคงจะเริ่มตามหาพวกเราแล้วล่ะมั้ง.... " คุราปิก้าเอ่ยขึ้นอย่างไม่ทุกข์ร้อน
" ว่าแต่เจ้าเถอะ......สีหน้าไม่ค่อยดีเลยนะ...........จะกินเลือดไหม " คุโรโร่ถามคุราปิก้าที่หน้าซีดนิดๆ
" อือ...... " คุราปิก้าครางตอบเบาๆแล้วคุโรโร่ก็เดินมาหาพลางปลดกระดุมเสื้อให้เห็นคอขาวน่ากิน(ในสายตาแวมไพร์)
" อื่อ!!! " คอขาวถูกยื่นส่งมาให้แต่เจ้าตัวกลับดึงเอาร่างสูงล้มลงมาทับแล้วจูบอย่างดูดดื่ม........ เมื่อถอนริมฝปากออกก็ยิ้มอย่างได้ใจ พลางมองดูคนที่ตนจูบหอบหายใจ
" นี่! เจ้า....ข้าบอกให้ดูดเลือดข้าไม่ใช่จูบข้าซะหน่อย " คุโรโร่เริ่มโวยวาย
" เอาน่า.......ไม่เห็นเป็นไรเลย... " ว่าแล้วเจ้าตัวก็ดึงคนตรงหน้าเข้ามาแล้วกัดเข้าที่คอเพื่อดื่มเลือด
" อึก........... " คุโรโร่ร้องเบาเพราะความเจ็บยามที่โดนกัดแล้วเริ่มรู้สึกหวิวๆเมื่อต้องเสียเลือดไปพอสมควร ในที่สุดคุราปิก้าก็ถอนเขี้ยวออกมาแล้วเลี้ยบริเวณที่กัด แล้วแผลก็หายไปทันที
" ฮื่ม....ไม่มีแรงเลย..........ดูดไปซะเยอะเลยนะ.... " คุโรโร่ล้มตัวลงทับคุราปิก้าแล้วบ่นเบาๆแล้วหลับไปทั้งอย่างนั้น
-*-*-*-------------------------------------*-*--*------------------------------*-**
นึกว่าไม่มีคนอ่าน-*-
กะจะดองซะหน่อย(ล้อเล่น)
มีคนอ่านแล้วนินะ
คงจะมาแต่งต่อแหละหุหุ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น