คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : หลง
ผ่านมา 3 ชม
“ ....ชั้นว่าเราเดินเป็นวงกลมกันนะ ” คุโรโร่เอ่ยขึ้นช้าๆนิ่งๆเหมือนกับว่าการหลงทางเป็นเรื่องปรกติ
“ ..............ไม่หรอน่า.... ” คนเดินนำทางยังคงเถียงทั้งๆที่เหงื่อเริ่มออกมาเรื่อยๆ
“ .......เอ๊ะ! โครงกระดูกนิ เราเดินผ่านทางนี้มา 5 รอบแล้วนะ ยังจำโครงกระดูดอันนี้ได้อยู่เลย มีรอยสักที่แขน ” คุราปิก้าชี้ไปยังโครงกระดูกที่คาดว่าหลงทางแล้วอดตายในนี้ ซึ่งมันกำลังนอนแอ้งแม้งอยู่ข้างเสา
“ ....หลงแล้วใช่ไหม........... ” คุโรโร่ถามอีกครั้งคราวนี้มีรัศมีไอเย็นแผ่ไปทั่วโดยเจาะจงไปที่คนนำทางโดยเฉพาะ
“ คุโรโร่....อย่าแกล้งเค้าซิ เค้าคงจำไม่ได้หรอกมั้ง ลองพังกำแพงกันเถอะ ” ถึงจะพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแต่มือข้างนึงกลับชกคนนำทางคากำแพงไปเรื่อยๆ จนกำแพงแตกและพังลงมา
“ ........นายไม่ใช่หรอที่แกล้งเค้านะ..................โอ๊ะ ทางออก ” ข้าวหลังกำแพงเป็นป่าที่เดิมก่อนที่เค้าจะเข้ามา
“ หนีก่อนละ คร้าบบบบบบบบ ” ว่าแล้วคนนำทางก็หนีไปทันทีโดยไม่ลืมที่จะทำให้ปราสาทหายไปซะด้วย
ภายหลัง
“ เจอตัวซะที..... ” คุโรโร่ในสภาพที่สมบูรณ์ครบ 100% โผล่ออกมาข้างหลังเลอวพร้อมกับคุราปิก้าที่เดินตามหลังมาด้วย
“ อ้ากกกกกกกกกกกกกก ” ว่าแล้วเลอวก็โดนคุโรโร่และคุราปิก้ายำ กระทืบ ชก ต่อย เตะ จนบวมไปหมดทั้งตัว
“ บอกที่ซ่อนของวิเศษมาเดี๋ยวนี้!!!! 55555555+ ” คุโรโร่กระทืบซ้ำจนเลอวกระอักเลือด
“ พอเถอะคุโรโร่เดี๋ยวก็ตายกันพอดี ” ถึงคุราปิก้าจะพูดแบบนั้นแต่มือสองข้างนิสิ.......มือข้างซ้ายกำลังถอนเล็บของเลอวส่วนอีกข้างก็โกนผมของเลอว( คุราปิก้าได้อิทธิพลความโหดมาจากคุโรโร่เหมือนแม่ไก้ทำอะไรลูกไก่ก็ทำตามว่าอย่างงั้นก็ได้ )
ทั่วทั้งป่าเต็มไปด้วยเสียงร้องโหยหวนของเลอวและเสียงหัวเราะด้วยความสะใจอย่างแรง
--*-**---*-*-*-*-*--------------------------------*-*--**-*-*-*-*------------------------------------*-*--*---**-*-*-*-*-*
เดี๋ยวจะค่อยๆมาอัพล่ะ
ช่วยโหดหน่อยว่าจะให้จบรึป่าว
เพราะว่าจะให้จบเลยก็จบได้นะ
ถ้าไม่โหดเราจะให้มันจบนะเพราะจะไปแต่งอันอื่นต่อ
มันมีหลายอันที่ยังไม่ได้เริ่มอัพนะ
โหวมาละกันจะได้แต่งต่อหรือจบเลยก็ว่ากันไป
ความคิดเห็น