คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ฟื้น......เทวดาตกสวรรค์
ผ่านไปหลายวันไม่มีทีถ้าว่าเจ้าชายของพวกเค้าจะฟื้นขึ้นมาเลย...... จนถึงตอนนี้ก็พวกเค้าก็เริ่มจะทนไม่ไหวกันแล้ว ปาคุโนด้าก็สลบแน่นิ่งไปเมื่อวันก่อนด้วยความเหนื่อยอ่อนที่ต้องมาดูแลองค์ชายตัวน้อยของพวกเค้า
" ให้ข้าดูแลเจ้านายของพวกท่านให้ก่อนดีกว่า.... " คุโรโร่ที่คอยช่วยพวกเค้านิดๆหน่อยเอ่ยปากขึ้นเมื่อเห็นท่าว่าอุโบกิ้นทำท่าจะไม่ไหวอีกคน
" ไม่เป็นไร.......ข้า....ยัง..ไหว........ " อุโบเอ่ยกลับมาด้วยเสียงแหบห้าว และพยายามฝืนร่างกายอคอยดูแลเจ้าชายต่อไป
" ..........พวกท่านพักเถอะ...ข้าไม่คิดจะฆ่านายของพวกท่านหรอก.......เห็นว่าท่านจะไม่ไหวเท่านั่นเอง ถ้าศัตรูของพวกท่านมาที่นี่แล้วไม่มีแรงสู้จะปกป้องเค้ายังไง " เมื่อคุโรโร่พูดด้วยหลักเหตุผลก็ทำให้อุโบใจอ่อน พยักหน้าตอบรับแล้วประคองร่างของปาคุไปที่เตียงพร้อมกับล้มตัวลงอย่างเหนื่อยอ่อน ทิ้งให้เจ้าของบ้านคอยดูแลเจ้านายที่แสนหวงของพวกเค้า
" จะห่วงอะไรนักหนา........ขอดูหน่อยซิ....ว่าหน้าของคนที่เจ้าพวกนั้นยอมทุ่มเทให้เป็นยังไง " คุโรโร่เอ่ยกับตัวเองเบาๆ แล้วมองไปยังร่างที่นอนสลบแน่นิ่งบนเตียงสีขาวสะอาด
เมื่อเห็นร่างนั้นร่างกายของคุโรโร่ก็รู้สึกถึงสายใยบางอย่างที่กำลังก่อเกิดขึ้น....... ใบหน้าของคนสำคัญของคนพวกนั้น สวย....จนไม่คิดว่าจะเป็นผู้ชาย..........ผมสีทองเข้ากับใบหน้ายิ่งทำให้น่าหลงไหล.........หากเป็นผู้หญิงคงจะดีไม่น้อย....
เค้าเผลอเอาเอื้อมมือไปลูบไล้ใบหน้ายามหลับไหลของร่างนั้นอย่างลืมตัว
..............เจ้าช่างสวยเหลือเกิน....ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นผู้ชายไปได้.........หากเจ้าลืมตาตื่นขึ้นมาใบหน้าของเจ้ามิยิ่งทำให้ข้าหลงไหลหรอกหรือ......อ่า........อยากเห็นดวงตาของเจ้าเหลือเกิน.......ว่าจะงดงามไม่แพ้ใบหน้าของเจ้าหรือไม่...............
ทันทีที่เคลิมและเริ่มคิดอะไรฟุ่งซ่าน ร่างที่ถูกเค้าลูบไล้ใบหน้าก็ลืมตาตื่นขึ้นอย่างช้าๆ....ทำให้เค้าชักมือกลับทันที...ดวงตาสีมรกตจ้องตาคนที่ถือดีมาแตะต้องตัวเค้าอย่างตกใจ ราวกับจะถามอีกฝ่ายว่า........เจ้าเป็นใคร................
" เจ้าเป็นใครกัน...แล้วข้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร แล้วเพื่อนของข้าไปไหนเล่า " เจ้าของดวงตาสีมรกตเอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อเห็นทีท่าว่าคนตรงหน้าไม่ทำร้ายตน
" ข้าชื่อคุโรโร่......เพื่อนของเจ้านอนหลับอยู่บนห้อง พวกเค้าเป็นคนพาเจ้ามา..................... " เมื่อเห็นใบหน้าหวานพยักหน้าอย่างเข้าใจก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามข้อที่สงสัย
" แล้วเจ้าละเป็นใคร " ใบหน้าของพูดถูกถามกระตุกขึ้นเล็กน้อย
" เจ้าไม่รู้หรอว่าข้าเป็นใคร.......ข้าคือเจ้าชายแห่งโลกปีศาจนามว่าคุราปิก้า " เจ้าของนามคุราปิก้าเอ่ยขึ้นพร้อมคำถาม
" เจ้า........คือเจ้าชายแห่งโลกปีศาจ..นึกไม่ถึงเลยว่าจะได้มีวาสนาได้เจอ........... " คุโรโร่กล่าวอย่างสุภาพ
" เจ้าเป็นใครกัน......ณ ตอนนี้ไม่มีผู้ใดไม่รู้ว่าข้าเป็นใคร..ที่เจ้าไม่รู้นั้น....เพราะอะไรกัน " ร่างเล็กเอ่ยถามอย่างไม่ลดละ
" ข้าไม่ใช่ปีศาจ.......ถึงได้ไม่รู้จักเจ้า " คุโรโร่กล่าวช้าๆนิ่งๆเหมือนพยายาไม่ให้คนตรงหน้าสงสัยหรือตกใจไปมากกว่านี้
" แล้วเจ้าเป็นเผ่าไหน "
" ข้า......เป็นเทวดาตกสวรรค์............ถูกลงโทษให้มาอยู่ที่นี่เพราะข้ากระหายเลือดชอบฆ่าคน มีนิสัยที่เทวดาไม่ควรมี " ไม่รู้ทำไมร่างสูงถึงได้ตอบตามความเป็นจริงแก่เจ้าชายรูปงามคนนี้.....แต่เค้ามีความรู้สึกว่าอยากจะบอกเรื่องราวของตนให้คนๆนี้ได้รับรู้..........
-*-*-*-*-**--------------------------------------------------------------*-*-----*-
จบไปอีกตอน555555555+
ความคิดเห็น