คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เริ่มต้นวิญญาณหญ้ากับมอนน่าอร่อย
~ถังน้ำใสๆหัวใจใสปิ๊ง ตอนที่ 6~
" เอาล่ะคะน้องหญ้าพี่จะอธิบายเกี่ยวกับเกมส์นี้ให้ฟังนะค่ะน้อง ก่อนอื่นค่าเงินของที่นี่ใช้เป็น star 100 สตาร์จะสามารถนำไปซื้อไอเท็ม logout ออกจากระบบได้ 1 ชิ้นสามารถใช้งานได้ 3 ครั้ง ส่วนสตาร์นั้นจะตกจากมอนเตอร์รอบๆที่อยู่ในเกมส์นะค่ะน้องหญ้า "
หลังหญ้าเจอไอ้NPCแรนด้อมด้วยเครื่องรัสเซียนรูเล็ตนรกก็ถูกลากมาพูดๆๆๆต่อโดยไม่ต้องทำอะไรกินแต่อยากใด แต่ก็พอให้อภัยได้...เมื่อมันเป็นสิ่งที่จำเป็นต่อการใช้ชีวิตเป็นGM(อดีต)ถังน้ำ(มีรู) T^T
" ระบบเกมส์นี้จะไม่มีระบบเหนื่อยหรอกนะค่ะน้อง ถ้าน้องรู้สึกเหนื่อยก็แสดงว่าน้องเบื่อเท่านั้นแหละค่ะ แล้วทักษะส่วนใหญ่จะเป็นทักษะที่สามารถปลกล๊อคได้ถ้าทำครบเงื่อนไขหรือไม่น้องก็ไปซื้อตำราทักษะเอา "
งื้อ.... ตำราบ้านั่นต้องแพงระยำแน่ๆเลย คนออกแบบเกมส์มันชั่วขนาดนั้นมันคงไม่ปล่อยให้ใครซื้อตำราได้ถูกๆหรอก
" สำหรับน้องหญ้าคงไม่จำเป็นต้องกินอาหารดังนั้นน้องหญ้าไม่ต้องกังวลเรื่องหิวหรอกนะค่ะ แต่ถ้าอยากทำมาแจกพี่ๆแถวนี้พี่ก็ยินดีเขียนออร์เดอร์ให้ได้เสมอ " ว่าแล้วสาวเจ้า NPCหน้าสวยระยับก็ส่งสายตาปิ้งๆอย่างคาดหวัง
" แฮะๆ ไว้ถ้าผมมีทักษะทำอาหารสูงๆก่อนแล้วกันนะพี่ ผมกลัวทำพี่ท้องเสียมากกว่า " หญ้าแอบปาดเหงื่อ ก็รู้หรอกว่าNPCที่นี่ต้องประจำการอยู่24ชั่วโมงไปไหนไม่ได้เลยไม่มีอาหารดีๆ แต่ถ้าแค่ขอให้ทำอาหารมาให้นะไม่เป็นไรหรอก.... แต่ถูกNPCรุมทึ้งเพราะแย่งอาหารก็ไม่เอาเหมือนกัน
" แล้วก็ที่D.M.Onlineแห่งนี้ระบบบ้านจะไม่เหมือนG.M.Onlineหรอกนะจ๊ะ ปราการฝันจะตั้งอยู่นอกเหนือโลกทั้งสองเชื่อมกับแค่โลกนี้เท่านั้น น้องจะเกิดที่จุดที่เรียกใช้และกลับไปที่จุดที่เรียกใช้เท่านั้น "
" เอ๋? " พอNPCเห็นเด็กหนุ่มทำหน้าเอ๋อก็ถึงบางอ๋อ ก็เด็กตรงหน้านี่เป็นGMและGMส่วนใหญ่จะเป็นพวกที่ถูกจับยัดโดยการบังคับเสียส่วนมาก ดังนั้น..จึงเข้าระบบมาโดยไม่รู้อ่ะเลยแม้แต่น้อง
" พี่ก็ว่าอยู่แล้วล่ะ.... ถึงได้อธิบายส่วนเริ่มต้นให้น้องก่อน " NPCสาวยิ้มให้อย่างเป็นมิตร...เมื่อรู้ว่าหนุ่มรุ่นน้องน่าสงสารเพียงไหน(เมื่อตรวจสถานะว่าGMหญ้าได้เกิดเป็นถังน้ำมีรู)
" คืองี้นะจ๊ะ ระบบบ้านของที่นู้จะต่างกับที่นี่ คือที่นี่น้องจะมีปราการฝันเป็นบ้านเรียบร้อยแบ่งเป็นของแต่ละคน แต่ที่นู้น้องอยากได้บ้านน้องต้องไปหาพื้นที่เองแล้วสร้างเอานะจ๊ะ จะไม่มีNPCให้พื้นที่กับน้องไม่มีNPCให้ความสะดวก ถ้าน้องมีเวลาว่างมากๆละก็สร้างบ้านสักหลังนึงจะดีมากเลยล่ะพี่ว่า มีประโยชน์ยิ่งกว่าสารพัสประโยนช์เชียวล่ะ อย่าลืมล่ะข้อนี้ ถ้าน้องมีบ้านสองหลังขึ้นไปน้องจะสามารถวาปจากบ้านหลังแรกไปอีกหลังได้ง่ายๆถ้าน้องมีไอเท็มที่มีความสามารถนั้น ซึ่งข้อนี้พี่คงบอกไม่ได้เพราะเป็นความลับของบริษัท แต่น้องสามารถสร้างบ้านใหม่ที่นี้ได้เหมือนที่นู้เหมือนกันนะ แต่อุปกรณ์ของที่นี่มันตกยากแถมยังแพง ถ้าไม่มีทุนพี่ว่าอย่าพึ่งสร้างจะดีกว่า "
เด็กหนุ่มพยักหน้าหงึกๆอย่างเข้าใจ มือข้างนึงจดยิ้กๆถึงข้อมูลในเกมส์อย่างต่อเนื่อง
" พี่แนะนำว่าอย่าเอาเงินไปฝากธนาคารเพราะเก็บภาษีโครตจะแพง ถ้าน้องมีบ้านให้สร้างตู้เซฟเก็บเงินไว้เลยจะง่ายกว่า ส่วนเรื่องตัวละครของน้อง....มีอาชีพสองอาชีพที่น้องสามารถทำได้คืออาชีพวิญญาณเร่ร่อนกับผู้เดินทางผ่านความฝัน แน่นอนว่าน้องสามารถเป็นได้ทั้งสองอาชีพพร้อมกันๆ และพี่ว่าน้องควรจะเลือกทางนั้นเพราะไม่ทำแบบนั้นน้องแย่แน่ๆ ถึงจะเวลาอัพยาก...แต่รับรองว่าคุ้ม "
หญ้าผงกหัวรับอย่างดีใจที่มีNPCใจดียอมแนะแนวทางให้ ตั้งแต่เข้าเกมส์มานั้นเด็กหนุ่มยังไม่รู้อะไรสักอย่างเลย ถ้าเป็นNPCคนนี้หรือGMที่ควยคุมอยู่จะต้องช่วยเขาได้หลายเรื่องแน่ๆ
" พี่ๆ พี่ชื่อไรหรอครับ คือจะเป็นการรบกวนไหมฮ่ะ ถ้าผมยากจะแอดพี่เป็นเพื่อนเผื่อถามข้อมูลต่างๆ " หญ้าเอ่ยถามพร้อมทำท่าทางน่ารักอ้อนNPCสาว แน่นอนว่าสาวเจ้าก็ไม่ขัดข้องเพราะเธอไม่มีอะไรทำอยู่แล้วอีกอย่างถ้าได้เด็กหนุ่มคนนี้เป็นเพื่อนเธออาจจะได้กินอาหารอร่อยๆแทนอาหารจืดๆของระบบ
" จ้า.... พี่ชื่ออาชีพจ๊ะ " โอ้วว ชื่อพี่แกแมนมาก ไม่นึกว่าคนชื่ออาชีพจะเป็นผู้หญิง ว่าแต่เพราะชื่ออาชีพเลยได้เป็นNPCเปลี่ยนอาชีพงั้นเรอะ!!
" อืม.. งั้นเดี๋ยวพี่น้องหญ้าวาปน้องหญ้าออกไปเก็บเวลเลยล่ะกันนะ " ทันทีที่เอ่ยจบเจ้าตัวก็เริ่มทำท่าทางจะทำตามที่พูด
" เดี๋ยวฮ่ะๆๆ!!! " NPCสาวหยุดชะงักเมื่อเสียงของน้องหญ้าเอ่ยรั้ง หญิงสาวเอียงคอน้องๆอย่างสงสัยว่าทำไมจึงให้เธอหยุด
เอิ้ม.... อย่าทำสายตาอย่างน้านนน~ เดี๋ยวหัวใจช้านน...จะลอยไปหาเธออออ
ไม่ใช่แระ
" เอ่อพี่ฮ่ะ แล้วผมที่เป็นวิญญาณแบบนี้...มันจับอาวุธไม่ได้อ่ะงิ " หลังที่NPCพูดจนจบเขาก็เอ่ยสิ่งที่กังวลมาตั้งแต่ตอนที่เขาพยายามจะหยิบอาวุธที่NPCแรนด้อมตัวละครยกให้ แน่นอนว่ามันหยิบไม่ได้เนื่องจากไม่มีร่างเนื้อให้จับต้อง ซึ่งแน่นอนว่าอาวุธที่ว่ายังคงนอนแน่นิ่งที่พื้น ณ จุดเดิมที่เจ้าของเก่าวางไว้ให้
" อันนั้นมันนอกเหนือจากระบบที่พี่ดูแลอยู่ แต่พี่แนะได้นะจ๊ะว่าให้น้องหญ้าลอยบินทะลุเข้าไปในร่างมอนเตอร์แถวๆนี้สักตัวดู แต่ถ้าอยากได้อาวุธจริงๆน้องหญ้าก็พยายามบังคับมันให้ลอยก็แล้วกันนะจ๊ะ แต่พี่ไม่แนะนำให้ทำแบบนั้นหรอกนะจ๊ะเพราะมันเปลื้องพลังงานและพลังสมาธิมาก แนะนำว่าให้ตั้งสมาธิไปที่ของเฉพาะตอนที่น้องหญ้าจะเก็บของก็พอนะ ส่วนกระเป๋าที่ใช้เก็บ....เอ..พี่ยกใบนี้ให้แล้วกัน " หญ้งสาวขยับมือขึ้นจากความว่างเปล่าแล้วกระเป๋าก็ผุดขึ้นมาตามคำเรียก
" อันนี้....เป็นกระเป๋าของพี่ที่จุได้เยอะมากแต่น้ำหนักเบา น่าจะใช้เป็นที่ฝึกให้น้องหญ้าระดับต้นๆเพื่อควบคุมสิ่งของได้นะจ๊ะ ถ้าน้องหญ้าเปลี่ยนอาชีพตอนเวล 12 ทั้งสองอาชีพแล้วจะสามารถดึงของพวกนี้มาใช้ได้แล้วล่ะ "
" ขอบคุณฮ่ะพี่อาชีพ " เด็กหนุ่มยกมือไหว้ขอบคุณอย่างซาบซึ้ง... ไม่รู้เลยว่าNPCสาวทำดีเพื่ออนาคตอันดีของตัวเองข้างหน้า ยิ่งน้องหญ้าของเธอเวลอัพได้ไวเท่าไหร่เธอก็ยิ่งมีโอกาสได้กินของอร่อยเร็วเท่านั้น ยิ่งกระเป๋าใบใหญ่..ก็ยิ่งใส่วัตถุดิบในการทำอาหารได้มากขึ้น!
" งั้นพี่ส่งน้องหญ้าไปเลยนะ....! อ๋อแล้วก็รับนี้ไปด้วยนะจ๊ะ สัตว์เลี้ยงจะได้อัพด้วย " ว่าแล้วเจ้าตัวก็โยนขวดใส่ลิตเติ้ลคิงโลมาพิ้งค์ให้หญ้าพร้อมโบกมือชูขึ้นเหนืออากาศแล้วเลื่อนลงให้ตัวหญ้าหายไปพร้อมกระเป๋าที่เธอยกให้
ปุ้ง!
หญ้าปรากฏตัวขึ้นกลางแมปที่มีแต่สัตว์...โลกน่ารักอย่างลูกเจี้ยบตัวเล็กน่ารักที่มีขาเป็นงูเกล็ดมันวาวสีเขียวเหลือง ส่วนที่เป็นสีเหลืองจะมีขนฟูๆน่ารักเหมือนลูกไก่ แต่ส่วนสีเขียวจะเป็นเกล็ดสะท้อนแสงสีเขียวฟ้า น่าตาพิลึกพิลั่นจนคนรักสัตว์ยังอยากเตะคนออกแบบมอนเตอร์
" ตัวไรฟ่ะเนี่ย...!! " แน่นอนว่าเมื่อไม่มีใครเห็น ไม่มีใครได้ยิน ไม่มีใครต้องแคร์ โลกนี่มันตรูอยู่คนเดียว ดังนั้นจะสบทดังลั่นขนาดไหนก็จะไม่มีข้างของปามาแน่นอน
เพี้ยว!!! วืดดดด...... โพล๊ะ!!
20!
" เฮ้ย! " อยู่ๆไข่ฟองเล็กๆก็ปามาทางหญ้าอย่างไม่ทันตั้งตัว โชคดีว่าถึงจะโดนก็ค่าดาเมตต๋อกต๋อยจนไม่น่าเป็นห่วง แต่ในเมื่อหญ้าเป็นวัญญาณ....ดังนั้นมันจึงทะลุและหล่นแตกโพล๊ะ!ที่หัวของมอนเตอร์น้องขนมปังตัวกลมๆหน้าตาน่ากินที่กระโดดดึ่งแถวๆลูกเจี้ยบหางงูอย่างไม่กลัวว่าจะโดนกิน
" น่ากินจังอ่ะงิ ขอกินได้เป่าน้องขนมปัง " หญ้าเอ่ยขออนุญาตจากมอนเตอร์หน้าตาน่ากินที่มีไข่ดาวแปะหัว กลิ่นหอมๆของขนมปังที่พึ่งออกจากเตาโชยออกจากมอนเตอร์จนอยากจะแทะเล็ม
" ขอกินตี๊ดนึงหน่อยน่า.... " ว่าแล้วเจ้าตัวก็กระโดดงับมอนเตอร์น่ากินอย่างกลัวว่าจะวิ่งหนี แต่ขอโทษเถอะ.... มันลืมไปแล้วว่าตัวเองเป็นวิญญาณ ดังนั้นเรื่องจะกินน้องขนมปังนั้น.................
วูบ!
ร่างของหญ้าหายวับเข้าไปในน้องขนมปังน่ารักน่ากินทันทีที่เจ้าตัวเข้าไปปะทะกับมอนเตอร์ที่ทำหน้าเหรอหร่าว่า อะไรหรอ?
" ยินดีด้วยค่ะ.... GMหญ้าได้รับร่างของดึ๋งดึ๋งสุดอร่อยมาครอบครอง "
เฮ้ย!! เกิดไรขึ้นเนี่ย?! แล้วน้องขนมปังน่ากินไปไหนแว้ววว!!!
จะกินนนนนน!
ความคิดเห็น