HxH Kurapika The Shadow In My Eye ~Y~

ลำดับตอนที่ #6 : คิรัวท์ออกหน้า

คิรัวท์มองหน้าโนบุนากะอย่างท้าทายแล้วค่อยๆลุกขึ้นยืน

“ คิรัวท์...... ” กอร์นทำเหมือนจะเอ่ยห้ามบาง สิ่งที่คิรัวท์พูดอาจทำให้เพื่อนของเค้าคุราปิก้าได้รับอันตรายก็เป็นได้ แต่ใจนึงก็กลัวว่าคิรัวท์จะพูดอะไรไม่เข้าหูพวกนั้นแล้วจัดการฆ่าคิรัวท์ซะ  ทำไมนายต้องเสนอหน้าไปหาเรื่องด้วยนะคิรัวท์!!!

“ ไม่ต้องห่วงหรอก....กอร์น..........ชั้นไม่เป็นไรหรอก.... ” คิรัวท์บอกกับกอร์นเบาๆแล้วหันหน้าไปทางพวกเงามายา

‘ อีกอย่างถึงชั้นจะโกหกอะไรก็ไม่มีใครจับได้ เพราะยัยปาคุโนด้าที่รู้เรื่องก็พูดไม่ได้......หวังว่าอย่างนั้นนะ ’ คิรัวท์คิดในใจถึงจะเสี่ยงแต่ในเมื่อเดาสถานการณ์ออกเพียงเล็กน้อยก็อาจจะมีทางที่จะช่วยทั้งคิรัวท์ทั้งกอร์นได้ แถมเรื่องที่ต้องเสี่ยงมันก็เริ่มตั้งแต่ที่กอร์นขอเข้าไปช่วยคุราปิก้าในตอนนั้นแล้ว

“ ......ปาคุโนด้าเพื่อนของพวกนายนะ...........คงจะโดนเจ้าคนใช้โซ่ที่พวกนายตามหากันนักหนาจัดการไปแล้วก็ได้......หึ..........พวกนายก็คงไม่รู้ด้วยว่าโดนอะไร  ”

“ .........เจ้าเด็กนี่มันพูดอะไรเพ้อเจ้ออยู่นะ.. ” ฟิงค์พูดจบก็กระชากเสื้อของคิรัวท์ขึ้นมาโดนที่ใบหน้าของคิรัวท์แทบจะอยู่ระดับเดียวกับฟิงค์ด้วยซ้ำ

“ ............ถ้าเพื่อนของพวกนายปาคุโนด้าทำบางอย่างที่ขัดต่อข้อห้ามที่ไม่มีใครรู้นอกจากคุราปิก้าเอง...........เพื่อนของพวกนายก็อาจจะต้องตาย.......ไม่สิ...ต้องตายแน่ๆตะหาก...หากนายฆ่าเราสองคน.........ชั้นก็ไม่แน่ใจว่าปาคุโนด้าเพื่อนของพวกนายจะยังรอดอยู่รึป่าว ..... ”

‘ ต้องเสี่ยงซักหน่อยแต่ถ้ามันยังรักพวกพ้องมันคงไม่ฆ่าเราแน่ ตอนนี้ก็มีหลักประกันชีวิตไว้ถึงแม้จะโกหกเรื่องปาคุโนด้านิดหน่อยก็เถอะ ......เท่านี้ก็สร้างตัวประกันปลอมๆให้คุราปิก้าได้คนนึงแล้ว......หวังว่าเซนริสคงได้ยินแล้วเอาไปบอกคุรานะ ‘ คิรัวท์คิดแล้วรอพวกมันตัดสินใจโดยที่จับจ้องไปยังปาคุโนด้าที่มองตอบมาเหมือนกลับว่า

’ เด็กพวกนี่มันตั้งใจทำอะไรถึงได้โกหกอย่างนั้น ยังไงๆถ้าเจ้าคนใช้โซ่ไม่รู้แผนมันก็ไม่สำเร็จหรอกนะ ’ ปาคุโนด้าลืมคิดเรื่องเซนริสซะสนิทเลยไม่เอะใจอะไรแต่ถึงจะเอะใจก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

“ ...จะบอกว่า.........คนใช้โซ่มันใช้ปาคุเป็นตัวประกันงั้นสิ....... ” คุโรโร่เอ่ยและจ้องมองคิรัวท์เหมือนกับว่ากำลังจับผิดในสายตาคู่นั้น

“ ...ก็.แล้วแต่จะคิด ” คิรัวท์ตอบแล้วจ้องมองลึกลงไปในดวงตาสีรัตติกาลคู่นั่น

“ เอาไงดีหัวหน้า ” ชาร์แน็ตถาม

“ .....ปาคุเป็นสมาชิกที่จะขาดไปไม่ได้.............เรายังมีเจ้าเด็กสองคนนี้เป็นตัวประกัน...ยังไงก็ต้องเก็บมันไว้ก่อน.....ตอนนี้ก็ต้องไปหาเจ้าคนใช้โซ่นั้น.......ส่วนเธอปาคุ..........ตามมาอย่าให้ห่างล่ะ ” คุดรโร่เอ่ยโดยที่ประโยคสุดท้ายนั้นหันไปมองปาคุ มองด้วยสายที่เหมือนจะบอกว่า ‘ ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องทั้งหมดต้องเรียบร้อย เธอไม่มีทางตายแน่ ’


-*-*-*----------------------------*-*---*-*---------------------------*-**-*-**

เอาล่ะลงอีกตอนละ


จะพยายามลงให้ได้สักตอนสองตอนนะ


อยากให้อัพไวๆก็อบกละกันจะได้แอบหาเวลาที่พี่เราไม่อยู่มาลงให้นะ

^_^"""