คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลานประหาร
" แฮ่ก......แฮ่ก...........แฮ่ก....แฮ่ก........ " เสียงหอบหายใจของใครคนนึงที่วิ่งไปตามมุมมืดของรัตติกาล พร้อมทหารหลายสิบนายที่วิ่งตามมาอย่างไม่ลดละ
" หยุดเดี๋ยวนี้นะ! ยอมให้เราจับซะดีๆเจ้าชาย! ท่านหนีไปไหนไม่ได้ไกลหรอก ทางเชื่อมโลกมนุษย์เราส่งคนไปกันเอาไว้แล้ว ยอมให้จับตัวซะดีๆ " หัวหน้าหน่วยตะโกนอย่างไม่ลดละ
" ถ้าข้าให้ท่านัจบไปข้าก็ต้องโดนฆ่าน่ะสิ!! " เจ้าชายตะโกนตอบไปเสียงดังไม่แพ้กัน
" ช่วยไม่ได้! เอาหอกมา!! " ชายคนนั้นขว้างหอกมาสุดแรง หอกพุ่งแทงเข้าไปที่ขาขวาอย่างจัง ทำให้ผู้ถูกไล่ล่าล้มลง
" หนอย...... " คนเจ็บสบ่ถเบาๆ
" ฮี่ๆๆๆ ที่นี่ท่านก็หนีไปไหนไม่ได้แล้วสินะเจ้าชาย...... " หนึ่งในกลุ่มทหารพูดขึ้นอย่างเยอะเย้ย
" หึ...คิดว่ายศตำแหน่งเจ้าชายของข้ามีเอาไว้ดูเล่นรึไง!! " ว่าแล้วว่าที่กษัตริย์ที่โดนก่อกบฎก็ยื่มมือออกไปข้างหน้า ดวงตาสีเลือดส่องประการชัดเจน.... ทำให้ทหารหลายคนต้องชงัก
" ท่านทำไมได้หรอกเจ้าชาย..... " หัวหน้าหน่วยพูดขึ้นทั้งที่ตามใบหน้านั้นเริ่มมีเหงื่อผุดผลาย
" หรอ......ข้าเป็นถึงเจ้าชายแห่งราชวงศ์ปีศาจเชียวนะ?.........ถึงข้าไม่ชอบฆ่าใคร....แต่ไม่ได้หมายความว่าจะฆ่าไม่ได้หรอกนะ.......... " เจ้าชายพูดเสียงเย็นเชียบ ทหารหลายคนเดินถอยหลังไปสองสามก้าวแต่ก็ไม่วิ่งหนีไป
" หึ..........เจ้ามันก็แค่เด็กคนนึง!! " หัวหน้าหน่วยพูดและดึงดาบออกจากฝักหมายจะฟันให้ขาดสะบั้น!
" หึ.....เจ้าเลือกเองนะ.... " เจ้าชายยิ้มอย่างเลือกเย็นและส่งผ่านพลังไปยังมือที่รอรับพลังนั้น ทันใดนั้นมอกควันสีดำก็แผ่ออกมาจากฝ่ามือ....ทำให้หัวหน้าหน่วยชงัก....
มันค่อยๆกลายเป็นปีกปีศาจและเริ่มมีปากเผยให้เห็นเขี้ยวยาวหลายซี่ พวกมันบินเข้าโจมตีผู้ที่บังอาจทำร้ายเจ้านายของมัน ฉีกกระชากร่างเนื้อจนดูไม่ได้ เลือดสดๆไหลรินออกจากบาดแผลไม่ขาดสาย...........ไม่น่าคนเคราะห์ร้ายนั้นก็ล้มลง...สิ้นใจตายด้วยความทุกข์ทรมาณอยู่ ณ ที่นั้น..............
เหล่าทหารพากันวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต...แต่ก็ไม่รอด.......ฝูงค้างคาวบินเข้าทำร้ายอย่างรวดเร็ว ระดมจิกทึ้งอย่างไม่ยั้ง....ในที่สุดทหารทุกนายก็ล้มลงนอนตายอย่างน่าอนาถ....โดยมีทะเลเลือดเป็นสิ่งบ่งบอกความเลวร้ายที่เกิดขึ้น
" ขอโทษด้วย.......ขอให้หลับอย่างสงบสุข.... " เค้าพูดแค่นั้นแล้วเริ่มออกหาที่ซ่อน
เช้าวันใหม่
" ประกาศๆ วันนี้จะมีการแขวนคอนักโทษ 2 คน ในเวลา 8 โมง ประกาศๆ " เสียงประกาศดังไปทั่ว......
" ......หรือว่า...ปาคุ......อุโบ?.......... " ทันทีที่คิดได้ก็รีบเอาผ้าคลุมมาคลุมและเดินตรงไปที่ลานประหารทันที
" อ้า.......รู้สึกดีจริงๆ ในที่สุดไอ้แก่นั้นก็ตายๆไปซะได้.....เหลือแต่ลูกมันไม่ต้องตามหามากำจัดให้สิ้น! " เสียงกบฏที่นั่งอยู่ที่นั่งพระราชาเอ่ยขึ้น
" นั่นสินะครับ...... " ทหารคนสนิทเอ่ยเห็ยด้วยอย่างชอบใจ
" ว่าแต่.......ในที่สุด 2 สองตัวนั้น ก็ต้องตายแล้วสินะ.......... "
"นั่นสินะครับ...... "
" ....ปาคุ.........อุโบ.... " เจ้าชายเอ่ยขึ้นเหมือนไม่เชื่อ.......สภาพทั้งสองคนบอบช้ำอย่างเห็นได้ชัด......คงโดนมาไม่น้อย.........
" ได้เวลาแขวนคอนักโทษแล้ว!! " เสียงกบฏตะโกนขึ้นอย่างยินดี.......
ยอมไม่ได้! จะให้เค้าฆ่าปาคุกับอุโบไม่ได้!!! เมื่อคิดได้ดังนั้นก็เริ่มใช้พลังส่งผ่านไปที่ขาและฝ่ามือ.......
' ตึง! ' เสียงชายในผ้าคลุมกระโดดขึ้นมาบนลานประหารและฟันเชือกที่แขวนคอนักโทษออก.....ทุกคนชงักและตกใจเมื่อมีผู้ไม่รู้จกกระโดขึ้นมาขัดขวาง
" เร็วเข้า! ชักช้าอยู่ไย รีบหนีกันเร็ว..... " เค้าเรียกทั้ง 2 คนที่หอบหายใจอยู่
" ท่าน....... " ทั้งสองคนเมื่อได้ยินเสียงก็รับรู้ว่าเป็นผู้ใด
" เราไม่มีเวลามากขนาดที่จะพูดเรื่องที่ผ่านมาแล้วหรอกนะ.....ตามข้ามาเร็วเข้า " เจ้าของเสียงสั่งและกระโดดอย่างฉับไว ซึ่งทั้งสองคนก็ตามไปติดๆ โดยที่ผู้คนยังชงักและงงๆกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
-*-*-*--**------------------------------*-*-**-*--------------------------*-*-*-
จบไปอีกตอน-*-
เป็นไงบ้าง แต่งใช้ได้ไหมอ่ะ?
งิงิงิ
ความคิดเห็น