ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โทรศัทพ์คิรัวท์
\" .......นี่ๆๆๆๆ คุโรโร่................คุโร......คุโรโร่ รูสิวเฟอะ(เฮ้ย!!) \"
\" = =\" นี่ๆเรียกให้มันถูกๆนะลูซิเฟอร์ไม่ใช่รูสิวเฟอะ! \" คุโรโร่พูด
\" โถ่...ก็มันออกจาคล้องจองกัน อีกอย่างเรียกตั้งนานทำไมไม่ตอบล่ะ..... \"  ว่าแล้วก็ๆไม่พูดป่าวๆมือน้อยๆก็เอื้อมไปโอบคอคุโรโร่ ซึ่งคุโรโร่มองการกระทำนั้นอยู่เฉยๆ
\" .............กำลังเหม่อ \" คำตอบเรียบๆไร้คำแก้ตัวทำให้คนตรงหน้าโมโห
\" เหม่อหรอ! เชอะ! \" ว่าแล้วร่างเล็กๆก็ปล่อยคนตรงหน้าและลงไปนั่งที่เดิม
              Mory : ทำไมคุรานิสัยแปลกไป!?
              Black : หล่อนแต่งเองไม่ใช่หรอยะ!
              White : ใช่แล้วคะกรุณาอย่าแกล้งคุราเลยนะคะ
            Mory/Black : ไม่มีทาง!
            White : แง....
จบข่าว- -+
\" ...แล้วมีอะไร.........รึป่าว \" คุโรโร่ถาม
\" .................... \" งอนเจ้าคะงอน
\" อย่างงอนสิ......................ถ้าหายงอนจะพาไปเที่ยวข้างนอกนะ \"  ร่างสูงเริ่มง้อ!พระเจ้าช่วยไม่นึกไม่ฝันเจ้าคุโรโร่จะเป็นฝ่ายง้อ!โอโนโลกแตกแล้วแน่ เรากำลังฝันอยู่ใช่ไหม!!
\" ........... \"
\" น่า......แล้วจะพาไปเที่ยวสวนสนุกน้า.........ชั้นเลี้ยงเองนะ หันมาพูดกันก่อนสิ.. \"
\" ...........ก็ได้...สัญญาด้วยล่ะ \"
\" สัญญาๆ ชั้นไม่ผิดสัญญาหรอกน่า \" คุโรโร่พูดพลางขยี้ผมคุราเล่นพยางยิ้มไปด้วย
\" แย่แล้ว....... \" บุคคลที่แอบดูอยู่เผลอพูดออกมาเบาๆ
\" อะไรแย่หรอ.....มาจิ \" เฟรตันพูด
\" ก็หัวหน้านะสิ.....พาเจ้าเด็กนั้นมาก็............. \"
\" อ๋อ.......ยิ้ม \"
\" ใช่นั่นล่ะ...ชั้นยังไม่เคยเห็นหัวหน้ายิ้มมาก่อนเลยนะ \"
\" ปล่อยเค้าไปเถอะ แค่เด็กที่เจอของเล่นชิ้นใหม่เท่านั้นล่ะ เดี๋ยวก็กลับมาเหมือนเดิมเอง \" ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะแต่พอเวลาผ่านไปก็ไม่มีทีท่าว่าคุโรโร่จะเบื่อ\'ของเล่น \'นั้นเลย
\" ท่าจะเป็นเอามาก \" โนบุนากะพูด
\" ใช่ชั้นเห็นด้วย มันควรจะพอได้แล้วนะ.....มันเกินไปแล้ว \" มาจิพูด
\" ชั้นเห็นด้วย.........ไปพูดกับหัวหน้ากัน \" เฟรตันพูด
\" เดี๋ยว..........งานประมูลจะเริ่มแล้ว...........ถ้าเด็กนั่นไปผ่าน...เราก็คงได้คุโรโร่กลับมา \" โนบุนากะพูด
\" หมายความว่า........... \" มาจิพูดพลางทำตาเป็นประกาย
\" ใช่......เราจะขวางไม่ให้เจ้านั้นทำสำเร็จ......... \" โนบุนากะพูด
\" แล้วจะทำอะไรล่ะ วางแผนล่ะว่าางแผนอะไรไว้รึยัง \" ฟิงค์พูด
\" .......ยัง \" คำตอบคำเดียวทำให้ทุกคนล้มไม่เป็นท่า
\" อย่างนี่ก็ดีแล้วนิ จะไปขวางความสุขของเค้าทำไมกัน \" ชิสุกุพูด ทุกคนหันมาที่ผู้พูด........เงียบไม่มีคำตอบบางคนทำท่าครุ่นคิด
\" ว่าแต่จะวางแผนอะไรดีล่ะ \" ทุกคนหันมาพูดกันเรื่องแผนการทันที
\" เฮ่อ....... \" ชิสุกุถอนหายใจพลางอ่านหนังสือต่อ
ไปทางด้านอื่นๆกันบ้างดีกว่า
\" เอโลลีโอ.......เมื่อไรคุราจะติดต่อมาซะที เพราะนายบอกว่าเดี๋ยวเค้าก็ติดต่อมาไง ดูสิไม่เห็นติดต่อมาเลย \" คิรัวท์บ่น
\" เดี๋ยวเค้าก็ติดต่อมาเองแหละน่า \"
\" ชั้นโทรไปเองดีกว่า...มัวแต่รอสงสัยจะไม่ได้จะไม่ได้คุยกันแน่ \"
\" จะทำอะไรก็ทำ ชั้นไม่ห้ามแล้ว \"
เอาล่ะกลับไปด้านยคุรากัน
\" โทรศ้ทพ์........ \" คุราพูดพลางชูให้คุโรโร่ดูโทรศัทพ์ที่สั่นเพราะมีคนโทรมา
\" อืม..............ขอยืมหน่อย \" ว่าแล้วคุโรโร่ก็หยิบโทรศัทพ์คุรามากด
\" ไชโย รับแล้วๆ ฮัลโหลคุราปิก้า นี่ชั้นเองนะ คิรัวท์ ฮัลโหลๆ อยู่อะป่าว \" พอรับก็ได้ยินเสียงคิรัวท์พูดรัวๆมา
\" ......คุราปิก้าไม่ว่างรับสาย \" คุโรโร่พูด พอคุราได้ยินชื่อตัวเองเท่านั้นแหละก็พยายามแย่งโทรศัทพ์ด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าใครโทรมา
\" นี่ๆใครโทรมาๆ โทรมาเรื่องอ่ะไร ให้ชั้นคุยนะๆ \"
\" ใครนะ! แล้วบอกคุราปิก้าไม่ว่างแต่ชั้นได้ยินเสียงคุราปิก้านะ คุราปิก้าได้ยินชั้นไหมชั้นคิรัวท์นะนายอยู๋รึป่าว!! \"
\" ก็บอกว่าไม่อยู๋ไง ส่วนชั้นเป็นใครไม่จำเป็นต้องบอก เพราะอีกไม่นานนายก็รู้เอง \" คุโรโร่เอามือปิดปากคุราไว้แล้วคุยกะคิรัวท์
\" ชั้นว่าเสียงนายมันคุ้นๆนะ ลองใบ้มาดิ เผื่อจะเป็นคนที่ชั้นรู้จัก \" เริ่มต่อรอง --
\" คำนำหน้าคำเดียวกับคนที่นายโทรหา \" ไอ้นี้ก็ดันใบ้ให้ด้วยใจดีซะจริงๆ เฮ้ย!!
\" คุๆๆๆๆ ใครว่ะ.........เลโอลีโอนายรู้จักใครที่นำหน้าว่าคุนอกจากคุราปิก้าบ้างไหม \" เสียงคนโทรมาถามคนที่อยู๋ข้างๆ
\" ......... \"
\" เฮ้ย!! แกคือคุโรโร่ รูสิวเฟอร์ใช่หรือไม่!! \"
\" อย่าเรียกชื่อคนอื่นผิดๆได้ไหม.....ชั้นคุโรโร่ลูซิเฟอร์ไม่ใช่รูสิวเฟอร์!! \"
\" เห็นไหมๆ คนอื่นก็เรียกนายว่ารูสิงเฟอร์ เปลี่ยนนามสกุลเถอะคุโรโร่ \" คุราพยายามพูดขณพที่โดนปิดปาก
\" เงียบน่า...............แล้วนายโทรหาคุราปิก้าทำไม \"
\" นายตะหากล่ะ ทำไมอยู๋กับคุราปิก้า \"
\" คนรักกันอยู่ด้วยกันไม่เห็นจะแปลก..... \"
\" ไม่มีทางที่คุราปิก้าจะดีกับนายแน่!! บอกมานายทำอะไรคุราปิก้า!! \"
\" ............ \"
\" นี่คุโรโร่ถึงเวลาไปงานประมูลแล้วนะ \" คุราพูดขึ้นซึ่งมันก็เข้าไปในโทรศัทพ์ด้วย ซึ่งพอคุราพูดจบคุโรโร่ก็กดวางสายทันที
\" แย่ล่ะสิ เดียวพวกนั้นต้องแห่มากันแน่....... \" คุโรโร่พูดพลางทำหน้าครุ่นคิดแล้วมองไปทางคุราปิก้า
\" อยากปลอมเป็นผู้หญิงดูไหมคุราปิก้า \" คุราพยักหน้าหงึกๆทำให้คุโรโร่ยิ้มออกมานิดนึงก่อนจะพูดว่า
\" ดี...... \"
\" = =\" นี่ๆเรียกให้มันถูกๆนะลูซิเฟอร์ไม่ใช่รูสิวเฟอะ! \" คุโรโร่พูด
\" โถ่...ก็มันออกจาคล้องจองกัน อีกอย่างเรียกตั้งนานทำไมไม่ตอบล่ะ..... \"  ว่าแล้วก็ๆไม่พูดป่าวๆมือน้อยๆก็เอื้อมไปโอบคอคุโรโร่ ซึ่งคุโรโร่มองการกระทำนั้นอยู่เฉยๆ
\" .............กำลังเหม่อ \" คำตอบเรียบๆไร้คำแก้ตัวทำให้คนตรงหน้าโมโห
\" เหม่อหรอ! เชอะ! \" ว่าแล้วร่างเล็กๆก็ปล่อยคนตรงหน้าและลงไปนั่งที่เดิม
              Mory : ทำไมคุรานิสัยแปลกไป!?
              Black : หล่อนแต่งเองไม่ใช่หรอยะ!
              White : ใช่แล้วคะกรุณาอย่าแกล้งคุราเลยนะคะ
            Mory/Black : ไม่มีทาง!
            White : แง....
จบข่าว- -+
\" ...แล้วมีอะไร.........รึป่าว \" คุโรโร่ถาม
\" .................... \" งอนเจ้าคะงอน
\" อย่างงอนสิ......................ถ้าหายงอนจะพาไปเที่ยวข้างนอกนะ \"  ร่างสูงเริ่มง้อ!พระเจ้าช่วยไม่นึกไม่ฝันเจ้าคุโรโร่จะเป็นฝ่ายง้อ!โอโนโลกแตกแล้วแน่ เรากำลังฝันอยู่ใช่ไหม!!
\" ........... \"
\" น่า......แล้วจะพาไปเที่ยวสวนสนุกน้า.........ชั้นเลี้ยงเองนะ หันมาพูดกันก่อนสิ.. \"
\" ...........ก็ได้...สัญญาด้วยล่ะ \"
\" สัญญาๆ ชั้นไม่ผิดสัญญาหรอกน่า \" คุโรโร่พูดพลางขยี้ผมคุราเล่นพยางยิ้มไปด้วย
\" แย่แล้ว....... \" บุคคลที่แอบดูอยู่เผลอพูดออกมาเบาๆ
\" อะไรแย่หรอ.....มาจิ \" เฟรตันพูด
\" ก็หัวหน้านะสิ.....พาเจ้าเด็กนั้นมาก็............. \"
\" อ๋อ.......ยิ้ม \"
\" ใช่นั่นล่ะ...ชั้นยังไม่เคยเห็นหัวหน้ายิ้มมาก่อนเลยนะ \"
\" ปล่อยเค้าไปเถอะ แค่เด็กที่เจอของเล่นชิ้นใหม่เท่านั้นล่ะ เดี๋ยวก็กลับมาเหมือนเดิมเอง \" ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะแต่พอเวลาผ่านไปก็ไม่มีทีท่าว่าคุโรโร่จะเบื่อ\'ของเล่น \'นั้นเลย
\" ท่าจะเป็นเอามาก \" โนบุนากะพูด
\" ใช่ชั้นเห็นด้วย มันควรจะพอได้แล้วนะ.....มันเกินไปแล้ว \" มาจิพูด
\" ชั้นเห็นด้วย.........ไปพูดกับหัวหน้ากัน \" เฟรตันพูด
\" เดี๋ยว..........งานประมูลจะเริ่มแล้ว...........ถ้าเด็กนั่นไปผ่าน...เราก็คงได้คุโรโร่กลับมา \" โนบุนากะพูด
\" หมายความว่า........... \" มาจิพูดพลางทำตาเป็นประกาย
\" ใช่......เราจะขวางไม่ให้เจ้านั้นทำสำเร็จ......... \" โนบุนากะพูด
\" แล้วจะทำอะไรล่ะ วางแผนล่ะว่าางแผนอะไรไว้รึยัง \" ฟิงค์พูด
\" .......ยัง \" คำตอบคำเดียวทำให้ทุกคนล้มไม่เป็นท่า
\" อย่างนี่ก็ดีแล้วนิ จะไปขวางความสุขของเค้าทำไมกัน \" ชิสุกุพูด ทุกคนหันมาที่ผู้พูด........เงียบไม่มีคำตอบบางคนทำท่าครุ่นคิด
\" ว่าแต่จะวางแผนอะไรดีล่ะ \" ทุกคนหันมาพูดกันเรื่องแผนการทันที
\" เฮ่อ....... \" ชิสุกุถอนหายใจพลางอ่านหนังสือต่อ
ไปทางด้านอื่นๆกันบ้างดีกว่า
\" เอโลลีโอ.......เมื่อไรคุราจะติดต่อมาซะที เพราะนายบอกว่าเดี๋ยวเค้าก็ติดต่อมาไง ดูสิไม่เห็นติดต่อมาเลย \" คิรัวท์บ่น
\" เดี๋ยวเค้าก็ติดต่อมาเองแหละน่า \"
\" ชั้นโทรไปเองดีกว่า...มัวแต่รอสงสัยจะไม่ได้จะไม่ได้คุยกันแน่ \"
\" จะทำอะไรก็ทำ ชั้นไม่ห้ามแล้ว \"
เอาล่ะกลับไปด้านยคุรากัน
\" โทรศ้ทพ์........ \" คุราพูดพลางชูให้คุโรโร่ดูโทรศัทพ์ที่สั่นเพราะมีคนโทรมา
\" อืม..............ขอยืมหน่อย \" ว่าแล้วคุโรโร่ก็หยิบโทรศัทพ์คุรามากด
\" ไชโย รับแล้วๆ ฮัลโหลคุราปิก้า นี่ชั้นเองนะ คิรัวท์ ฮัลโหลๆ อยู่อะป่าว \" พอรับก็ได้ยินเสียงคิรัวท์พูดรัวๆมา
\" ......คุราปิก้าไม่ว่างรับสาย \" คุโรโร่พูด พอคุราได้ยินชื่อตัวเองเท่านั้นแหละก็พยายามแย่งโทรศัทพ์ด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าใครโทรมา
\" นี่ๆใครโทรมาๆ โทรมาเรื่องอ่ะไร ให้ชั้นคุยนะๆ \"
\" ใครนะ! แล้วบอกคุราปิก้าไม่ว่างแต่ชั้นได้ยินเสียงคุราปิก้านะ คุราปิก้าได้ยินชั้นไหมชั้นคิรัวท์นะนายอยู๋รึป่าว!! \"
\" ก็บอกว่าไม่อยู๋ไง ส่วนชั้นเป็นใครไม่จำเป็นต้องบอก เพราะอีกไม่นานนายก็รู้เอง \" คุโรโร่เอามือปิดปากคุราไว้แล้วคุยกะคิรัวท์
\" ชั้นว่าเสียงนายมันคุ้นๆนะ ลองใบ้มาดิ เผื่อจะเป็นคนที่ชั้นรู้จัก \" เริ่มต่อรอง --
\" คำนำหน้าคำเดียวกับคนที่นายโทรหา \" ไอ้นี้ก็ดันใบ้ให้ด้วยใจดีซะจริงๆ เฮ้ย!!
\" คุๆๆๆๆ ใครว่ะ.........เลโอลีโอนายรู้จักใครที่นำหน้าว่าคุนอกจากคุราปิก้าบ้างไหม \" เสียงคนโทรมาถามคนที่อยู๋ข้างๆ
\" ......... \"
\" เฮ้ย!! แกคือคุโรโร่ รูสิวเฟอร์ใช่หรือไม่!! \"
\" อย่าเรียกชื่อคนอื่นผิดๆได้ไหม.....ชั้นคุโรโร่ลูซิเฟอร์ไม่ใช่รูสิวเฟอร์!! \"
\" เห็นไหมๆ คนอื่นก็เรียกนายว่ารูสิงเฟอร์ เปลี่ยนนามสกุลเถอะคุโรโร่ \" คุราพยายามพูดขณพที่โดนปิดปาก
\" เงียบน่า...............แล้วนายโทรหาคุราปิก้าทำไม \"
\" นายตะหากล่ะ ทำไมอยู๋กับคุราปิก้า \"
\" คนรักกันอยู่ด้วยกันไม่เห็นจะแปลก..... \"
\" ไม่มีทางที่คุราปิก้าจะดีกับนายแน่!! บอกมานายทำอะไรคุราปิก้า!! \"
\" ............ \"
\" นี่คุโรโร่ถึงเวลาไปงานประมูลแล้วนะ \" คุราพูดขึ้นซึ่งมันก็เข้าไปในโทรศัทพ์ด้วย ซึ่งพอคุราพูดจบคุโรโร่ก็กดวางสายทันที
\" แย่ล่ะสิ เดียวพวกนั้นต้องแห่มากันแน่....... \" คุโรโร่พูดพลางทำหน้าครุ่นคิดแล้วมองไปทางคุราปิก้า
\" อยากปลอมเป็นผู้หญิงดูไหมคุราปิก้า \" คุราพยักหน้าหงึกๆทำให้คุโรโร่ยิ้มออกมานิดนึงก่อนจะพูดว่า
\" ดี...... \"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น