คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ควรจะดีใจสินะที่ได้เควส...?
~ถังน้ำใสๆหัวใจใสปิ๊ง ตอนที่ 15~
“ งั้น.. ของที่คุณจะได้คือ ถังน้ำตัวแทนใช้งานได้ไม่จำกัดเลเวล 0 การ์ดสำหรับล๊อคเอ๊าท์ 30 ใบ และเนื่องจากคุณNPCได้เปิดไปยังพื้นที่ลึกลับสำหรับการเริ่มต้นเกมส์นี้ได้เป็นคนแรก ได้รับแต้มสำหรับGM 10 แต้ม ทั้งสองคนจึงได้รับอุปกรณ์สร้างบ้านไม่จำกัดจำนวนเฉพาะเมื่อปาร์ตี้กันเท่านั้น และสามารถเลือกหรือได้รับของในโกดังของเราได้หนึ่งชิ้น จะทำการส่งไปทันที โชคดีนะจ๊ะ ” ว่าแล้วไอ้พื้นที่เหยียบอยู่ก็กลายเป็นหลุมให้ทั้งสองตกลงไปทันที
“ ว๊ากกกกกกกกกกก! ”
“ พี่หญ้า! อย่าร้องใส่หูผม!!! ”
“ ว๊ากกกกกกกก!! ”
“ หูผมจะหนวกแล้วพี่! ”
ตูม!!!
“ ยินดีด้วยค่ะ GMหญ้าและผู้เล่น ข้าเป็นช่างโว้ยแสรดด ได้แลนดิ้งลงสู่โกดังร้างใต้เมืองได้อย่างปลอดภัย ได้รับทักษะ บินไม่ได้เลเวล 0 จำเป็นต้องกระโดดลงมาจากที่สูงด้วยความตั้งใจของตนเองเพื่อจะเลื่อนระดับทักษะนี้ สถานที่กำหนดเป็นจุดกระโดดคือ หน้าผากามเทพ ” ระบบเอนกประสงค์บอกสถานที่กระโดดฆ่าตัวตายเสร็จสรรพ ไอ้สกิลบินไม่ได้เนี่ยมันต้องไปอัพเพื่ออะไรกัน!?!
“ อ๋อย... แลนดิ้งบ้าบออะไรกัน! พุ่งลงมาตายชัดๆ!! ” หญ้าลุกขึ้นจากพื้นฝุ่นเขรอะพร้อมโวยวายใส่โดยไม่สนว่าใครจะได้ยิน
“ พี่หญ้า แค่นี้มันยังจิ้บๆ ไอ้หน้าผาที่ให้ไปโดดนี่สิ! รู้รึปล่าวว่าถ้าโดนมอนเตอร์ที่นั่นยิงใส่จะชิบหายขนานไหน!? ” เด็กหนุ่มที่มาด้วยกันบ่นกระปอดกระแปดถึงเควสใหม่ที่ได้รับ เจ้าตัวยืนขึ้นปัดๆฝุ่นที่ติดตัวออกอย่างไม่พอใจที่ต้องไปโดดที่หน้าผากามเทพ
อ้าว...ไอ้นี่มันคิดจะไปโดดหน้าผารึไง? ถึงต้องไปสนใจมอนเตอร์พวกนั้นน่ะ
“ นี่คิดจะไปโดด? ”
“ โหย สกิลแปลกๆแบบนี้มันน่าสนใจจะตายไป เอาเป็นว่าเสร็จเรื่องนี้แล้วไปเตรียมของกับผมเลย ‘แล้วเราจะไปโดดหน้าผาด้วยกัน’ ” เด็กหนุ่มมาดมั่นอย่างแน่วแน่จนคนโดนชวนให้ไปตายด้วยกันอยากร้องไห้
ตะ...ต้องโดดด้วยกันด้วยเรอะ แกโดดคนเดียวได้มะ ตรูยังไม่อยากฆ่าตัวตายง่ะ
“ ว่าแต่... ตอนนี้เรามาขุดคลังโกดังใต้ดินนี่ดูกันดีกว่าว่ามีของอะไรบ้างอยู่ในกองเหรียญพวกเนี้ย ” ฟังจบหญิงก็มึนเล็กน้อยเรื่องกองเหรียญ สายตาหันไปตามที่เด็กหนุ่มข้างเคียงมอง ริมฝีปากเผลออ้าค้างเมื่อเห็นกองเหรียญมหึมากองใหญ่ที่มีซาก(?)บางอย่างซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นไอเท็มยื่นออกมาเล็กน้อยจนแทบมองไม่เห็น
“ พี่หญ้าอยากได้อะไรบอกนะยกเว้นเหรียญพวกนั้น ถ้าพวกเราเก็บใส่กระเป๋าไปแค่เหรียญเดียวก็ถือว่าได้หยิบเอาไอเท็มไปชิ้นหนึ่งตามที่NPCคนนั้นกำหนดไว้แล้ว ” เด็กหนุ่มพูดพลางเริ่มขุ้ยเขี่ยกองเหรียญให้ไอเท็มเผลยออกมา ดูท่าแล้วคงต้องขุดเป็นวันถึงจะรู้ว่ามีอะไรบ้างในนี้
ชะ ชะ ชะ ชะอ้าววว ไอ้เกมส์บ้านี่ตั้งให้คนโลภอยากเก็บเหรียญกองเท่าบ้านนี่เก็บได้แค่เหรียญเดียวซะด้วย?!
“ อ่า! อันนี้แหละที่ผมต้องการ!! ‘เครื่องมือค้อนเข็มแห่งแร่พลอย’ ” เด็กหนุ่มคุ้ยไปได้เกือบสามสิบตะโกนดังออกมาจากกองเหรียญ มือบางขยับโบกค้อนยักษ์ที่มีความสูงมากกว่าตัวเองประมาณสองนิ้วให้เห็น
มันเป็นค้อนที่ด้านปลายเป็นเข็มสีฟ้าใสราวก้อนน้ำแข็ง หัวค้อนเป็นทองคำด้านหนึ่งราบสำหรับทุบให้แบนอีกด้านเป็นซี่แหลมๆสีเขียวชี้ขึ้นมาคาดว่าทำจากหยกเนื้อดี ข้อต่อที่เชื่อมระหว่างหัวค้อนกับเข็มเป็นด้ามจับสีดำสนิทล้อมด้วยลวดลายแปลกสีแดงราวกับเส้นเลือดที่ไหลเวียนล่อเลี้ยงในร่างกาย ส่วนที่ต่อกับหัวค้อนมีปลายแหลมสีดำงอกออกมาราวปีกผุๆแหว่งๆดูสยองชอบกล พอมองดีๆอีกครั้งจะเห็นได้ว่าเส้นเลือดสีแดงที่โยงไยอยู่ที่ด้ามจับนั้นเชื่อมต่อกันเป็นรูปร่างเล็กๆที่ต้องเพ่งถึงจะมองเห็นว่ามันเป็นรูปของเครื่องมือในการแกะสลักทำอาวุธและอุปกรณ์อื่นๆนับไม่ถ้วน
“ พี่หญ้าเจอของที่ถูกใจรึยัง? ” เด็กหนุ่มที่ได้ของหมาดๆตะโกนถามจากด้านใน เจ้าตัวพยายามที่จะมุดออกมาจากช่องที่เข้าไปเมื่อครู่อย่างยากลำบากเมื่อกองเหรียญบางส่วนกลิ้งลงมาปิดทางไว้
“ ยังเลย.... โครวได้ของถูกใจแล้วสิใช่มะ งั้นเราออกไปกันเลยไหม? ยังไงร่างวิญญาณแบบนี้เอาอะไรไปก็ไร้ค่าเหมือนเดิมแหละ ”
“ โหยพี่! เอาสักอย่างเหอะ ห้องแบบนี้ไม่ใช่ว่าเข้ากันได้หลายครั้งนา.. ” เด็กหนุ่มร้องเตือนก่อนจะลากค้อนและตัวเองหลุดออกมาจากกองเหรียญได้
เฮ่อ.. มันก็จริงนะไอ้ที่แบบนี้มันใช่ว่าทุกคนจะเข้ามาได้นี่นะ ลองมองๆดูอีกนิดแล้วกัน
“ ? ” ประกายแสงวิบวับลอยผ่านหน้าหญ้าไปช้าๆ ฝ่ามือเรียวยื่นออกไปจับต้องเหมือนไม่แน่ใจ มันเป็นสิ่งที่เหมือนผ้าโปร่งแสง เนียนนุ่มราวผ้าไหม น่าแปลกที่หญ้าสามารถจับต้องมันได้ทั้งที่อยู่ในร่างวิญญาณ
“ GMไร้สังกัด ผู้เล่นหญ้าแห่งD.M.online สถานะอาชีพนักเก็บเกี่ยววิญญาณแห่งความฝัน ได้รับอาชีพโดยการเข้าสิงบอสดาร์กโซลในถ้ำสัตว์ป่าภูเขา เนื่องจากคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนดทำให้ ‘เสื้อคลุมหลอนแห่งเงามืด’ เลเวล 0 ตอบรับ เสื้อคลุมจะทำการแสดงร่างที่แท้จริงเพื่อทดสอบขั้นสุดท้ายเดี๋ยวนี้ค่ะ ”
เอาอีกแล้ว!! งานเข้าอีกแล้ว...! ไม่มีการถามด้วยว่ายอมรับหรือเปล่า เล่นยัดเยียดให้กันสุดๆ!!
“ โหยพี่หญ้า! นี่พี่ทำอะไรเนี่ย?! ” โครววิ่งเหยาะๆเข้ามาใกล้ๆพร้อมลากค้อนขนาดใหญ่กว่าตัวเองตาม เด็กหนุ่มเริ่มหยิบแว่นเลนส์ขาวทั้งแถบขึ้นมาสวมเมื่อเห็นว่าไอ้งานเข้าของหญ้ามันกำลังเปล่งแสงสีดำมืดๆม่วงๆแดงๆสลับไปมา
“ ‘แว่นอุลตร้า’ นะครับ เอาไว้สำหรับกันแสงไม่ว่าจะแสงบ้าห่าเหวอะไรที่ไหนมันก็กันได้หมด ไอ้เกมส์นี่น่ะ..แม้แต่แสงก็ทำให้ติดค่าสถานะไม่รู้ตั้งเท่าไหร่แล้ว ” เด็กหนุ่มบ่นพลางขยับแว่นให้เข้าที่ขึ้น
อ้าว...? แล้วไม่ต้องให้ตรูใส่บ้างเราะ! ถ้าติดสถานะอะไรนั่นไม่แย่หรอไง?! ว่าแต่ชื่อเนี่ยตั้งตามอุลตร้าแมนใช่มะ..!? ถ้าเถียงว่าตั้งตามแสงอุลตร้าไวโอเล็ต เขาจะไม่เชื่อเด็ดขาด!
“ พี่หญ้าคงไม่เป็นไรหรอก ไม่มีร่างให้ติดค่าสถานะอะไรไม่ใช่หรอครับ? ” น่าน...ดู๊ดูมันพูด ถ้าติดค่าอะไรนั่นได้แล้วแกจะให้ชั้นใช่มะ ว่าแต่ไอ้แสงเนี่ยเมื่อไร่จะหยุดซะทีเนี่ยยย!
“ เสื้อคลุมได้แสดงสภาพที่แท้จริงเรียบร้อยแล้วค่ะ เนื่องจากเสื้อคลุมได้ทำการเลือกผู้เล่นหญ้าเป็นเจ้านายดังนั้นค่าสถานะต่างๆจะไม่ถูกลบทิ้งใดๆเนื่องจากเป็นการยอมรับโดยความยินยอมพร้อมใจของทั้งสองฝ่าย(?) ”
บ่ะ.. ตรูยังไม่ได้ยอมรับอะไรสักกะหน่อย พูดม้าๆแบบนี้แสดงว่าถ้าไปเจอเองเก็บมาเป็นเจ้าของเองค่าสถานะจะหายไปเรอะไง?!
ผ้าใสๆในตอนแรกเริ่มก่อรูปร่างเป็นเสื้อคลุมมีฮู้ดสีดำสนิท ที่หมวกฮู้ดถูกประดับด้วยอัญมณีสีน้ำเงินก้อนใหญ่คาดว่าคงเป็นแซฟไฟน์ ร้อยเรียงเย็บติดกันอย่างงดงาม แขนเสื้อทั้งสองข้างทิ้งตัวยาวลงมาให้เห็นถึงลวดลายอักขระสีทองที่เย็บอย่างประณีต ด้านล่างของเสื้อคลุมทิ้งตัวลงมาเป็นแฉกสองแฉกประดับด้วยอัญมณีเล็กๆสีแดงเพลิงที่น่าจะเป็นทับทิม ลายล้อมด้วยอักขระแบบเดียวที่มีสีเงิน
กึ่งกลางของเสื้อคลุมปรากฏรูปของ...ดอกกุหลาบสามดอกที่มีร่องรอยช้ำและแห้งเหี่ยว สีแดงสดราวกับเลือดที่ไหลชโลมพื้นยามสงคราม 1 ดอก สีน้ำเงินเข้มดูทรงพลังเปล่งประกาย 1 ดอก และสีดำที่ดำสนิทลึกล้ำยิ่งกว่าสีดำใดๆ ปลายกลีบดอกไม้บางทั้งสามถูกเกลี่ยเข้ากับสีขาวเพื่อปรากฏภาพให้ชัดเจนดูมีพลังจนมองแล้วรู้สึกหลอนเล็กๆ ทั้งหมดเป็นดอกกุหลาบตูมที่เหมือนกำลังจะบานออกมาให้เชยชม
“ เหมือนจะเจ๋งนะพี่...! แต่ทำไมดูแล้วมันพิลึกๆไงก็ไม่รู้ ” เด็กหนุ่มเอ่ยทัก แน่นอนว่าหญ้าเองก็คิดเช่นเดียวกัน ก็ไอ้กุหลาบกลางหลังมันไม่เท่ห์เอาซะเลย!! แล้วขับด้วยสีขาวแบบนั้นยิ่งเด่นเข้าไปใหญ่!? ถ้าใส่ออกไปเดินละก็ได้มีคนจ้องตายแน่...!
“ เนื่องจากผู้เล่น ข้าเป็นช่างโว้ยแสรดด เพื่อนของGMหญ้า ได้ทำการเลือกอุปกรณ์เลเวล 0 เครื่องมือค้อนเข็มแห่งแร่พลอย ซึ่งเป็นหนึ่งในไอเท็มพิเศษเช่นเดียวกันกับ เสื้อคลุมหลอนแห่งเงามืด ทำให้ทางระบบได้ทำการรวมเควสเป็นเควสเดียวคือ ‘พื้นที่ที่เหมาะสม’ ท่านสามารถพบมันได้ทุกๆที่ใน พื้นที่แห่งการเริ่มต้น หรืออีกชื่อคือ พื้นที่กักขัง หลังจากนั้นคุณจะได้รับเควส ‘กรรมกรจับฉ่าย’ และ ‘พื้นที่แห่งการระลึก’ สามารถหาข้อมูลได้โดยถาม NPC ที่มีรายชื่อดังนี้ ‘ขอชาติหน้าเกิดเป็นกล้วยปิ้ง’ ‘สวยดั่งนางเงือก’ ‘เด็กสาววาย’ ‘พันปีฝีเท้าทารก’ ‘ไวไวควิก’ ‘ซามุไรกินเนื้อ’ ‘ไก่สิบดาว’ หากไม่ใช่ NPC ที่ได้แจ้งไปนี้จะไม่มีข้อมูลของเควสดั่งกล่าว กรุณาตรวจสอบให้ดีเนื่องจากชื่อ NPC บางท่านอาจไม่ตรงตามที่เจ้าตัวกล่าว ” น่าน....งานเข้าอีกแล้วไง?!
ถ้าเป็นตรูก็คงบอกชื่อตัวเองนั่นแหละ ไม่บอกชื่อของNPCที่ตัวเองเป็นหรอก! จะให้บอกผู้เล่นที่ผ่านมาว่าชื่อถังน้ำมีรูเรอะ!! เมินซะเถอะ!
“ เนื่องจากผู้เล่น ข้าเป็นช่างโว้ยแสรดด ได้ทำการเลือกพื้นที่สำหรับการการก่อสร้างไว้ก่อนแล้วทำให้เควส พื้นที่ที่เหมาะสม เปลี่ยนเป็นเควสที่เหลือ รางวัลคือ หนังสือพื้นที่กักขัง NPCทั้ง 7 จะไปคอยท่านที่พื้นที่ที่ท่านเลือกเอาไว้ ระบบจะทำการส่งท่านไปทันที... ”
วาปปปปปปป
และแล้ว....
วี้ว~......
“ ......ไม่จริง ใช่มะ...? ” หญ้าเอ่ยพึมพำอย่างไม่อยากจะเชื่อในความคิดของไอ้เด็กโครวที่เลือกที่แบบนี้เอาไว้
ไอ้เนินเขาตรงหน้าผาสูงโครตๆมองเห็นได้เลยว่ามันไกลจากเมืองซุปเปอร์ไกลขนาดไหน! เลือกที่ยังกะคฤหาสน์แวมไพร์ในนิยายเด๊ะเนี่ย!
“ เนื่องจากNPCประจำเควสได้ยอมรับที่จะปรากฏตัวมาพบผู้เล่นทั้งสองจำนวน 2 ท่าน เด็กสาววาย และ พันปีฝีเท้าทารก ทำให้เควสที่ได้รับเปลี่ยนจากเดิมโดยจะเป็นเควสตามคำขอ(สั่ง)ของผู้ควบคุมประจำNPC กรุณารอสักครู่เนื่องจากพื้นที่ที่ท่านเลือกอยู่สูงมากทำให้NPCทั้งสองที่กำลังเดินทางมาล่าช้ากว่ากำหนด ”
เฮ้ย!! นี่มันเล่นเดินมากันเองเลยเรอะ!? แล้วไอ้พวกที่ไม่มาเนี่ยเพราะอยู่คลละฟากเลยไม่มาใช่มะ?!! ที่มาเนี่ยคือพวกที่อยู่ใกล้ๆ?
“ ..ไม่ได้มานานเลยแฮะ บ้านแสนรักของผม นึกไม่ถึงว่ามันจะช่วยเคลียร์เควสให้ด้วยนะเนี่ย ทั้งๆที่สร้างแค่เป็นที่พักชมวิวเท่านั้นเอง ” เสียงพึมพำของโครวดังขึ้นเล็กน้อยพอให้GMข้างๆได้ยิน
ชมวิวบ้านมันเซ่! ปีนมาถึงยอดเพื่อสร้างบ้านอยู่เพื่อนอนดูดาวเรอะ!!!
“ มาทางนี้เถอะพี่หญ้า! เข้ามาในบ้านผมรอพวกพี่ๆNPCมาดีกว่า อย่าไปนั่งตากลมตรงนั้นเลยพี่ ” ว่าแล้วเจ้าตัวก็ลากหญ้าเข้าไปในบ้าน(?) ที่มีสภาพยังกะโรงเลี้ยงสัตว์ที่เปิดโล่งมีแค่ฟางข้าวรองนั่งรองนอนกับหลังคากันฝน ที่ว่าดูดาวมันแบบนี้นี่เอง...!!
มันช่างบ่งบอกได้ถึงความจนของคนสร้างยังไงก็ไม่รู้ ไอ้บ้านโรงเลี้ยงสัตว์ตรงหน้าเขาหลังนี้..... จะว่าไป..เข้าไปหรืออยู่ข้างนอกก็ตากลมเหมือนกันนั่นแหละ
“ พี่หญ้าเสร็จเรื่องนี้แล้วมาช่วยผมสร้างหน่อยนะ ผมเคยวางแปลนไว้แต่ไม่มีวัตถุดิบในการสร้าง... ตอนนี้มีวัตถุดิบพร้อม มีพี่หญ้ามาช่วย ยังไงๆถ้าสร้างเสร็จคงได้กำไรอื้อเลยล่ะ(มั้ง)! ” โครวเอ่ยชวนแบบมัดมือชกไม่ให้หญ้าได้หนีไปไหน
จะว่าไปก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้วอ่ะนะ.... อยู่ว่างๆมาช่วยหมอนี่ก็คงสนุกดีกว่าเล่นนอนอืดเป็นถังน้ำที่เดิม เอ๊ะ..? หรือจะไปหาพี่แสงจันทร์ดี? พี่เค้าจะรอเราจนเบื่อแล้วออกไปก่อนรึเปล่านะ.....
ว่าแต่NPCแบบไหนกันที่จะมาหาพวกเขา ดูจากชื่อและรู้สึกเหมือนมีลางไม่ดีมาสะกิด แต่คงไม่หรอกมั้ง.... เขาคงคิดไปเองตามประสาคนชอบคิดมานั่นแหละ
“ สวัสดีค่ะ คุณหญ้า คุณโครว หนูเป็นNPCเด็กสาววายชื่อเฟเฟนี่ค่ะ ” เด็กน้อยน่ารักเอ่ยเรียกให้ทั้งสองหันมอง เด็กหญิงอยู่ในชุดตุ๊กตาโลลิต้าสีฟ้าติดปีกสีขาวไว้กลางหลัง ผมลอนสีทองดวงตาคู่สีฟ้าเข้ากับชุดจนเหมือนเทพธิดาตัวน้อยๆ รอยยิ้มเล็กๆยิ้มอย่างไร้เดียงสามองตรงมาที่ทั้งสองอย่างไร้มารยาเจือปน..
อา... ท่าทางสังหรณ์เขาจะผิดพลาด เขาคงคิดมากไปเองจริงๆนั่นแหละ ไม่เห็นว่าเด็กน้อยตรงหน้าจะมีแววทำให้เกิดเรื่องตรงไหนเลยสักนิด
ความคิดเห็น