ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : NPCที่มีประโยชน์ที่สุดในโลก
~ถังน้ำใสๆหัวใจใสปิ๊ง ตอนที่ 10~
ซู่......
เสียงน้ำยาที่คาดว่าน่าจะเป็นกรดอย่างแรงถูกเทลงช้าๆด้วยแววตาวิกลจริตเล็กๆจนทำเอาคนไม่มีร่างเนื้อเสียวสันหลังวูบๆ เมื่อเห็นว่าบุคคลที่อยู่ในทีมเดียวกันนั้นกำลังจับมอนเตอร์น่ารักน่ากินที่ตนเองเคยสิงมาเทน้ำยาสยองใส่โดยไร้แววลังเล
ถึงจะรู้ว่ามันเป็นแค่มอนเตอร์ก็เถอะนะ.... แต่เห็นพี่แกทำแบบนั้นแล้วสยองอ่ะ! กลัวว่าตอนดึกๆพี่แกจะนึกครึ้มลุกขึ้นมาเทน้ำยาสารพัดพิษนั้นใส่จนตัวสั่นไปหมดแว้ว!! โชคดีนะเนี่ยที่ไม่มีร่างให้พี่แกทดลองยา
น้องขนมปังที่พี่แกเทยาเอาพรวดๆเริ่มดิ้นร้องครวญครางหน้าสงสาร.. ร่างกายค่อยๆละลายไปกองกับพื้นเหลือเพียงของเหลวสีน้ำตาลที่มีสีดำของช๊อคโกแล๊ตแต่งแต้มอยู่บางจุด
" เนื่องจาก ดึ๋งดึ๋งสุดอร่อย ถูกทำลายชนิดไม่เหลือซากทำให้ไอเท็มสูญหาย 100% " เสียงจากระบบดังขึ้นอีกครั้ง.. แน่นอนว่ามันดังแบบนี้หลายรอบแล้ว!
โชคดีที่อย่างน้อยพี่แกก็ช่วยเก็บของทำเควสเลื่อนทักษะให้เขาก่อนจะมานั่งทรมาณมอนเตอร์น่าสงสารT^T
" น้องหญ้า... เลเวลพี่ขึ้นเป็น 5 แล้วนะน้องเวลเท่าไหร่แล้ว? " เฮียแกเอ่ยถามโดยยังไม่ละสายตาไปจากซากมอนเตอร์เลยสักนิด... ถึงเสียงพี่แกจะหวานหูและเอ่ยออกมาอย่างใจดี...แต่ไอ้การกระทำนั่นมันอารายยยย!!??! เขาไม่มีวันเป็นศัตรูกับพี่แกเด็ดขาด! ให้พี่แกใจดีกะเขาแบบนี้ต่อไปแหละดีแว้ว!
" เอ่อ... ดูตรงไหนอ่ะพี่จันทร์ " ทันทีที่พูดจบหญ้าแทบเผลอสะดุ้งเมื่อพี่แกหันมา หากแต่ใบหน้างุนงงเล็กๆจนดูน่ารักเริ่มทำให้เด็กหนุ่มเผลอเห็นซากมอนเตอร์เป็นสวนดอกไม้ เห็นขวดยาพิษในมือเป็นขวดน้ำยาเพิ่มเลือด....
อา....โลกนี้ช่างสดใสเมื่อมีคนหล่อๆน่ารักอยู๋ชิดใกล้ อ๊างง~
*********************
" เฮ้ย.... มีคนปลดล๊อคไอ้NPCโรคจิตนั่นเข้าแล้วว่ะ!? " หนึ่งในผู้ดูแลระบบเอ่ยพลางจิ้มนิ้วไปที่NPCที่กำลังเอาน้ำกรดราดใส่มอนเตอร์ตัวเล็กๆน่ารักของพวกเขา(?)
" ฮ่ะ!?! ไอ้จันทร์อ่ะน่ะ! ใครมันบ้าขนาดรับเควสของไอ้ตัวสยองนั่นออกมาทั้งๆที่เห็นกองหนังสือหลอนที่พวกเราจงใจวางไว้ฮ่ะ! " ผู้ดูแลอีกคนสบทเสียงเบาด้วยความกลัวว่าแผนกอื่นจะได้ยิน... ขืนมันได้ยินมีหวังไอ้พวกที่แทงพนันว่าไอ้NPCนี่จะได้ออกมาได้เฮลั่นแน่
" ก็GMที่ดูแลNPCถังน้ำมีรูน่ะสิ..... ดวงซวยสุดๆ เห็นไอ้จันทร์มันใจดีหน้าตาดีเรียบร้อยน่ารักและเท่ห์เลยเผลอตกลงรับเควส นี่ถ้ารู้ว่าไอ้จันทร์มันครองสถิติNPCโฉดมาตั้งแต่เปิดเกมส์เลยต้องย้ายมากักตัวไม่รู้ว่าไอ้คนโชคร้ายที่ดันไปเสือกรับเควสพี่แกจะช๊อคขนาดไหน... ไม่นับว่าต้องอยู่ตัวติดกันกับพี่จนถึงเลเวลที่พี่แกต้องการด้วยนะ....... "
เหล่าผู้ดูแลระบบต่างพากันพยักหน้าเห็นด้วย ครั้งสุดท้ายที่พี่แกได้ออกมาตบมอนเตอร์... ครั้งนั้นทั้งมอนเตอร์ทั้งของดรอปหรือแม้แต่ต้นไม้ใบหญ้าก็โดนพี่แกทำลายซะเละ.... เสียงโหยหวนของมอนเตอร์ที่เคียดแค้นดังก้องป่าจนถูกผู้เล่นเรียกว่าป่าหลอน ตกดึกวิญญาณมอนที่ไม่ตายดีต่างพากันกรีดร้อง..... เลเวลมอนเตอร์อื่นๆต่างพากันขึ้นเกินกว่า5เวลเพื่อป้องกันตัวอยู่เสมอเมื่อพี่จันทร์...แกมา.....
" ขอโชคดีไอ้น้อง... " ผู้ดูแลระบบคนหนึ่งทำท่าไว้อาลัยแด่GMผ้โชคร้าย สิ่งที่พวกเขาทำได้....คงมีแต่ช่วยให้เวลทั้งสองคนอัพไวขึ้นจนจบเควสด้วยการส่งบอสไปให้เจอบ่อยๆ
" อา....... "คิดได้ตรงนี้เจ้าตัวก็แสย่ยิ้ม... ไอ้NPCนรกนั้นทำเอาเกมส์ป่วนไปหมดถ้าส่งบอสไปให้เยอะๆมันจะได้ตายบ่อยๆ ฮี่ฮี่...ต้องแก้แค้น..... GMโชคร้ายนั่นคงไม่เป็นไรเพราะมันไร้ร่างคงไม่ตาย
เหอๆๆ... แผนชั่วร้ายเริ่มถูกคิดขึ้นอย่างช้าๆ..... กฎของบริษัท...ช่วยเหลือGMที่โชคร้ายสุดๆอย่างGMตัวนี้ ใช่แล้ว...เขาจะช่วยGMคนนี้ด้วยการส่งบอสไปให้อัพเวล แต่ถ้าตายก็ช่วยไม่ได้เพราะเขาให้โอกาสแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า!!!
" ไปเร่งเตรียมการเด๊ะ! ตรูจะส่งบอสไปถล่มไอ้เวรแสงจันทร์!!!! " คำประกาศิษติ์ของหัวหน้าหน่วยถูกประกาศให้ลูกน้องได้ยิน ทุกคนเตรียมตัวปล่อยบอสไปเต็มที่! ขอมีคำสั่งเดียวเพ่จัดให้ได้เลยน้อง!!
" ก๊ากๆๆๆ ไหนดูดิ! ว่าไอ้ยานรกของแกจะทำอะไรกับซุปเปอร์รวมมิตรบอสของตรูได้!! "
ตูม!!!
" เฮ้ย!? ไรว่ะ! " เสียงระเบิดดังขัดความสำราญทำให้หัวหน้าหน่วยผู้ดูแลระบบหันไปยังมอนิเตอร์..
สายตาสบเข้ากับสิ่งมีชีวิตที่ไม่เคยได้พบจากฐานข้อมูล... น้องดึ๋งดึ๋งสุดอร่อยที่แสนน่ากินมีดอกไม้รูปทรงคุ้นๆอยู่บนหัว ภาพของNPCพนักงานธนาคารที่กำลังตั้งชื่อใหม่ให้กับมอนเตอร์ที่พึ่งเกิดดังชนิดเผาหู..
" ชื่ออะไรดีน้า... ชื่อไอ้ขนมปังโหดแล้วกันเนอะ? " เสียงหวานๆของพี่แกดังราวตะโกนข้างหู ไอ้มอนเตอร์น่าตาน่าเกลียดถูกตั้งชื่อและเริ่มเพิ่มจำนวนจนเต็มหน้าจอ ดอกไม้ที่เหมือนเอามาปักอยู่บนหัวหดกลับเข้าไปในตัวดึ๋งดึ๋งสุดอร่อยเหลือเพียงใบไม้เล็กๆสองใบ..
" ยินดีด้วยค่ะ มอนเตอร์ชนิดใหม่กำเนิดแล้ว ไอ้ขนมปังโหดเลเวล 10 จะทำการยึดพื้นที่นี้เป็นของตนเองทันทีค่ะ "
สิ้นเสียงจากระบบอัตโนมัติ.... ไอ้ขนมปังที่เหมือนกับดึ๋งดึ๋งสุดอร่อยอย่างไม่มีผิดเพี้ยนก็เริ่มขย้ำพวกเดียวกัน...หรือก็คือเขมือบน้องดึ๋งดึ๋ง! พวกมันแยกตัวกระจายออกไปทั่วพื้นที่เก็บเวลสำหรับเวลต่ำๆด้วยการกระโดดดึ๋งๆ ทันทีที่เข้าถึงตัวเหยื่อดอกไม้ประหลาดนั้นก็งอกออกมาขย้ำเข้าไปในปากอย่างรวดเร็ว!!
" ไอ้ขนมปังโหดได้ทำการยึดพื้นที่ส่วนหนึ่งของแมป.. ทำให้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของสถานที่เก็บเลเวลเริ่มต้นทันทีค่ะ "
ไอ้ตัวแบบนี้..... ไอ้ตัวแบบนี้..... ขืนเอามาให้พวกพึ่งเริ่มเขามาได้ไม่กี่วิมันจะรอดกันแน่หรอ?? ไอ้ดึ๋งๆมันเวลแค่ 2 เอง?! เอามารวมกันแบบนี้แถมยังหน้าตาเหมือนกัน.... จอร์ด...ไอ้ผู้เล่นมันคงไม่รอดแน่
" ติดประกาศป้ายเตือนระวังมอนเตอร์หน้าเหมือนด้วยดีไหมครับ? " เสียงจากลูกน้องตัวเองดังขึ้น แน่นอนว่าเหลือวิธีนี้วิธีเดียวเพราะไม่สามารถกำจัดมอนเตอร์เกิดใหม่ได้ ถ้าผู้เล่นเห็นป้ายแล้วมันยังโง่...ก็สมควรตายต่อไป
" ติดไว้ที่ธนาคาร...เวลาไปรับเควสจะได้เห็น ไม่ต้องใหญ่มากถ้ามันไม่หัดสังเกตก็ให้มันตายไปซะ! " เสียงเหี้ยมเพราะกำลังโกรธดังขึ้น ทั้งๆที่ออกแบบให้น้องขนมปังน่ารักขนาดนั้น....กลับโดนไอ้NPCโฉดน้นทำลายภาพพจน์เสียหมด!! กลายเป็นขนมปังผสมดอกไม้กินคนไปซะแล้ว!
" เราจะต้องเห็นดีกัน.... ไอ้เจ้าแสงจันทร์!! "
ซู่......
เสียงน้ำยาที่คาดว่าน่าจะเป็นกรดอย่างแรงถูกเทลงช้าๆด้วยแววตาวิกลจริตเล็กๆจนทำเอาคนไม่มีร่างเนื้อเสียวสันหลังวูบๆ เมื่อเห็นว่าบุคคลที่อยู่ในทีมเดียวกันนั้นกำลังจับมอนเตอร์น่ารักน่ากินที่ตนเองเคยสิงมาเทน้ำยาสยองใส่โดยไร้แววลังเล
ถึงจะรู้ว่ามันเป็นแค่มอนเตอร์ก็เถอะนะ.... แต่เห็นพี่แกทำแบบนั้นแล้วสยองอ่ะ! กลัวว่าตอนดึกๆพี่แกจะนึกครึ้มลุกขึ้นมาเทน้ำยาสารพัดพิษนั้นใส่จนตัวสั่นไปหมดแว้ว!! โชคดีนะเนี่ยที่ไม่มีร่างให้พี่แกทดลองยา
น้องขนมปังที่พี่แกเทยาเอาพรวดๆเริ่มดิ้นร้องครวญครางหน้าสงสาร.. ร่างกายค่อยๆละลายไปกองกับพื้นเหลือเพียงของเหลวสีน้ำตาลที่มีสีดำของช๊อคโกแล๊ตแต่งแต้มอยู่บางจุด
" เนื่องจาก ดึ๋งดึ๋งสุดอร่อย ถูกทำลายชนิดไม่เหลือซากทำให้ไอเท็มสูญหาย 100% " เสียงจากระบบดังขึ้นอีกครั้ง.. แน่นอนว่ามันดังแบบนี้หลายรอบแล้ว!
โชคดีที่อย่างน้อยพี่แกก็ช่วยเก็บของทำเควสเลื่อนทักษะให้เขาก่อนจะมานั่งทรมาณมอนเตอร์น่าสงสารT^T
" น้องหญ้า... เลเวลพี่ขึ้นเป็น 5 แล้วนะน้องเวลเท่าไหร่แล้ว? " เฮียแกเอ่ยถามโดยยังไม่ละสายตาไปจากซากมอนเตอร์เลยสักนิด... ถึงเสียงพี่แกจะหวานหูและเอ่ยออกมาอย่างใจดี...แต่ไอ้การกระทำนั่นมันอารายยยย!!??! เขาไม่มีวันเป็นศัตรูกับพี่แกเด็ดขาด! ให้พี่แกใจดีกะเขาแบบนี้ต่อไปแหละดีแว้ว!
" เอ่อ... ดูตรงไหนอ่ะพี่จันทร์ " ทันทีที่พูดจบหญ้าแทบเผลอสะดุ้งเมื่อพี่แกหันมา หากแต่ใบหน้างุนงงเล็กๆจนดูน่ารักเริ่มทำให้เด็กหนุ่มเผลอเห็นซากมอนเตอร์เป็นสวนดอกไม้ เห็นขวดยาพิษในมือเป็นขวดน้ำยาเพิ่มเลือด....
อา....โลกนี้ช่างสดใสเมื่อมีคนหล่อๆน่ารักอยู๋ชิดใกล้ อ๊างง~
*********************
" เฮ้ย.... มีคนปลดล๊อคไอ้NPCโรคจิตนั่นเข้าแล้วว่ะ!? " หนึ่งในผู้ดูแลระบบเอ่ยพลางจิ้มนิ้วไปที่NPCที่กำลังเอาน้ำกรดราดใส่มอนเตอร์ตัวเล็กๆน่ารักของพวกเขา(?)
" ฮ่ะ!?! ไอ้จันทร์อ่ะน่ะ! ใครมันบ้าขนาดรับเควสของไอ้ตัวสยองนั่นออกมาทั้งๆที่เห็นกองหนังสือหลอนที่พวกเราจงใจวางไว้ฮ่ะ! " ผู้ดูแลอีกคนสบทเสียงเบาด้วยความกลัวว่าแผนกอื่นจะได้ยิน... ขืนมันได้ยินมีหวังไอ้พวกที่แทงพนันว่าไอ้NPCนี่จะได้ออกมาได้เฮลั่นแน่
" ก็GMที่ดูแลNPCถังน้ำมีรูน่ะสิ..... ดวงซวยสุดๆ เห็นไอ้จันทร์มันใจดีหน้าตาดีเรียบร้อยน่ารักและเท่ห์เลยเผลอตกลงรับเควส นี่ถ้ารู้ว่าไอ้จันทร์มันครองสถิติNPCโฉดมาตั้งแต่เปิดเกมส์เลยต้องย้ายมากักตัวไม่รู้ว่าไอ้คนโชคร้ายที่ดันไปเสือกรับเควสพี่แกจะช๊อคขนาดไหน... ไม่นับว่าต้องอยู่ตัวติดกันกับพี่จนถึงเลเวลที่พี่แกต้องการด้วยนะ....... "
เหล่าผู้ดูแลระบบต่างพากันพยักหน้าเห็นด้วย ครั้งสุดท้ายที่พี่แกได้ออกมาตบมอนเตอร์... ครั้งนั้นทั้งมอนเตอร์ทั้งของดรอปหรือแม้แต่ต้นไม้ใบหญ้าก็โดนพี่แกทำลายซะเละ.... เสียงโหยหวนของมอนเตอร์ที่เคียดแค้นดังก้องป่าจนถูกผู้เล่นเรียกว่าป่าหลอน ตกดึกวิญญาณมอนที่ไม่ตายดีต่างพากันกรีดร้อง..... เลเวลมอนเตอร์อื่นๆต่างพากันขึ้นเกินกว่า5เวลเพื่อป้องกันตัวอยู่เสมอเมื่อพี่จันทร์...แกมา.....
" ขอโชคดีไอ้น้อง... " ผู้ดูแลระบบคนหนึ่งทำท่าไว้อาลัยแด่GMผ้โชคร้าย สิ่งที่พวกเขาทำได้....คงมีแต่ช่วยให้เวลทั้งสองคนอัพไวขึ้นจนจบเควสด้วยการส่งบอสไปให้เจอบ่อยๆ
" อา....... "คิดได้ตรงนี้เจ้าตัวก็แสย่ยิ้ม... ไอ้NPCนรกนั้นทำเอาเกมส์ป่วนไปหมดถ้าส่งบอสไปให้เยอะๆมันจะได้ตายบ่อยๆ ฮี่ฮี่...ต้องแก้แค้น..... GMโชคร้ายนั่นคงไม่เป็นไรเพราะมันไร้ร่างคงไม่ตาย
เหอๆๆ... แผนชั่วร้ายเริ่มถูกคิดขึ้นอย่างช้าๆ..... กฎของบริษัท...ช่วยเหลือGMที่โชคร้ายสุดๆอย่างGMตัวนี้ ใช่แล้ว...เขาจะช่วยGMคนนี้ด้วยการส่งบอสไปให้อัพเวล แต่ถ้าตายก็ช่วยไม่ได้เพราะเขาให้โอกาสแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า!!!
" ไปเร่งเตรียมการเด๊ะ! ตรูจะส่งบอสไปถล่มไอ้เวรแสงจันทร์!!!! " คำประกาศิษติ์ของหัวหน้าหน่วยถูกประกาศให้ลูกน้องได้ยิน ทุกคนเตรียมตัวปล่อยบอสไปเต็มที่! ขอมีคำสั่งเดียวเพ่จัดให้ได้เลยน้อง!!
" ก๊ากๆๆๆ ไหนดูดิ! ว่าไอ้ยานรกของแกจะทำอะไรกับซุปเปอร์รวมมิตรบอสของตรูได้!! "
ตูม!!!
" เฮ้ย!? ไรว่ะ! " เสียงระเบิดดังขัดความสำราญทำให้หัวหน้าหน่วยผู้ดูแลระบบหันไปยังมอนิเตอร์..
สายตาสบเข้ากับสิ่งมีชีวิตที่ไม่เคยได้พบจากฐานข้อมูล... น้องดึ๋งดึ๋งสุดอร่อยที่แสนน่ากินมีดอกไม้รูปทรงคุ้นๆอยู่บนหัว ภาพของNPCพนักงานธนาคารที่กำลังตั้งชื่อใหม่ให้กับมอนเตอร์ที่พึ่งเกิดดังชนิดเผาหู..
" ชื่ออะไรดีน้า... ชื่อไอ้ขนมปังโหดแล้วกันเนอะ? " เสียงหวานๆของพี่แกดังราวตะโกนข้างหู ไอ้มอนเตอร์น่าตาน่าเกลียดถูกตั้งชื่อและเริ่มเพิ่มจำนวนจนเต็มหน้าจอ ดอกไม้ที่เหมือนเอามาปักอยู่บนหัวหดกลับเข้าไปในตัวดึ๋งดึ๋งสุดอร่อยเหลือเพียงใบไม้เล็กๆสองใบ..
" ยินดีด้วยค่ะ มอนเตอร์ชนิดใหม่กำเนิดแล้ว ไอ้ขนมปังโหดเลเวล 10 จะทำการยึดพื้นที่นี้เป็นของตนเองทันทีค่ะ "
สิ้นเสียงจากระบบอัตโนมัติ.... ไอ้ขนมปังที่เหมือนกับดึ๋งดึ๋งสุดอร่อยอย่างไม่มีผิดเพี้ยนก็เริ่มขย้ำพวกเดียวกัน...หรือก็คือเขมือบน้องดึ๋งดึ๋ง! พวกมันแยกตัวกระจายออกไปทั่วพื้นที่เก็บเวลสำหรับเวลต่ำๆด้วยการกระโดดดึ๋งๆ ทันทีที่เข้าถึงตัวเหยื่อดอกไม้ประหลาดนั้นก็งอกออกมาขย้ำเข้าไปในปากอย่างรวดเร็ว!!
" ไอ้ขนมปังโหดได้ทำการยึดพื้นที่ส่วนหนึ่งของแมป.. ทำให้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของสถานที่เก็บเลเวลเริ่มต้นทันทีค่ะ "
ไอ้ตัวแบบนี้..... ไอ้ตัวแบบนี้..... ขืนเอามาให้พวกพึ่งเริ่มเขามาได้ไม่กี่วิมันจะรอดกันแน่หรอ?? ไอ้ดึ๋งๆมันเวลแค่ 2 เอง?! เอามารวมกันแบบนี้แถมยังหน้าตาเหมือนกัน.... จอร์ด...ไอ้ผู้เล่นมันคงไม่รอดแน่
" ติดประกาศป้ายเตือนระวังมอนเตอร์หน้าเหมือนด้วยดีไหมครับ? " เสียงจากลูกน้องตัวเองดังขึ้น แน่นอนว่าเหลือวิธีนี้วิธีเดียวเพราะไม่สามารถกำจัดมอนเตอร์เกิดใหม่ได้ ถ้าผู้เล่นเห็นป้ายแล้วมันยังโง่...ก็สมควรตายต่อไป
" ติดไว้ที่ธนาคาร...เวลาไปรับเควสจะได้เห็น ไม่ต้องใหญ่มากถ้ามันไม่หัดสังเกตก็ให้มันตายไปซะ! " เสียงเหี้ยมเพราะกำลังโกรธดังขึ้น ทั้งๆที่ออกแบบให้น้องขนมปังน่ารักขนาดนั้น....กลับโดนไอ้NPCโฉดน้นทำลายภาพพจน์เสียหมด!! กลายเป็นขนมปังผสมดอกไม้กินคนไปซะแล้ว!
" เราจะต้องเห็นดีกัน.... ไอ้เจ้าแสงจันทร์!! "
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น