ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : คำสั่ง\"ท่านพ่อ\"
ณ พระราชวัง แห่งอาณาจักรอาเวลลูด้า แห่งดินแดนแสงสว่าง
\" ท่านพ่อ!! ข้าบอกแล้วไงว่าข้าไม่ไปที่นั่นเด็จขาด!! \" เสียงของเจ้าชายแห่งดินแดนแสงสว่างดังขึ้น
\" ไม่ได้!! ทางเรากำหนดทุกอย่งกันแล้ว เจ้าต้องไปเตรียมตัวเดินทางไปเมืองโคลิมไลท์ออนเดี๋ยวนี้!! \" พระราชาตะหวาดใส่ลูกชายคนเดียวของพระองค์
\" แต่ท่านพ่อ......เมืองนั้นมัน...........เป็นเมืองแห่งความมืดนะเพคะ ไม่ว่ายังไงลูกก็ไม่ไปเด็จขาดเลย!! \"
\" เจ้าต้องไปลูกพ่อ......อย่าทำให้พ่อลำบากใจได้ไหม เจ้าก็รู้ว่าพระราชาตรัสแล้วคืนคำไม่ได้...... \"
\" เพราะเสด็จพ่อนั่นแหละ!! ท่านนะไปดื่มกับคิงของที่นั้น ที่ชื่อเลมไลท์นั่นแหละ แล้วก็หลุดปากไปว่าจะให้ข้าไปอยู่ที่นั้นไปเป็นเพื่อนเล่นกับลูกชายของเค้า!! ท่านพ่อแหละที่ต้องรับผิดชอบ!! \"
\" คอยดูเถอะ ข้าทำให้เจ้าไปได้แน่!! \" แน่นอนว่าพระราชาตรัสแล้วไม่คืนคำ..........
ผ่านไป3วัน
\" เจ้าชายเพคะ...ทรงถึงแล้วเพคะเมืองโคลิมไลท์ออน เมืองแห่งความมืด \" สาวใช้ประจำตัวกล่าว
\" ............ไม่เห็นจะแตกต่างจากเมืองเราตรงไหนเลย...เห็นชื่อว่าเป็นเมืองแห่งความมืดข้าก็นึกว่าจะน่ากลัวซะอีก แล้วดูนี่สิ!! ไม่มีอะไรเลย ไม่เห็นน่าสนุกตรงไหนเลย!! ให้ข้ามาทำอะไรเนี่ย!! ท่านพ่อนะท่านพ่อสัญญาอะไรไว้ไม่สนเลยว่าข้ารู้สึกยังไง กษัตริย์งี่เง่า ราชีนีงี่เง่า \"
\" ไม่ได้นะเพคะ อย่าว่าองค์ราชาและองค์ราชินีเช่นนั้นเลย ทั้งสองพระองค์ก็ทรงลำบากมากแล้ว อย่าต่อว่าท่านเลย ท่านเป็นกษัตริย์ทำอะไรเหมือนสามัญชนอย่างข้าไม่ได้อยู่แล้ว.... \" หัวหน้าสาวใช้ที่ตามมาด้วยกล่าวพลางขยับตัวเมื่อถึงปราสาท เพื่อให้เจ้าชายได้ทรงทอดพระเนตร
ฝ่ายเจ้าชายแห่งความมืด แห่งอาณาจักรโคลิมไลท์ออน
\" .....ท่านพ่อ!! ท่านบอกว่าคนจากเมืองอาเวลลูด้าแห่งดินแดนแสงสว่างจะมางั้นรึ ข้าล่ะอยากเห็นหน้าเหลือเกิน คนส่งข่าวของข้าบอกว่าเป็นเจ้าหญิง ที่งดงามมาก ข้าล่ะอยากเห็นจริงๆว่าจะงามกว่าผู้หญิงในโคลิมไลท์ออนรึป่าว \" เจ้าชายแห่งความมืดถามพระบิดาที่ยืนรอต้อนรับที่หน้าปราสาท
\" ชู่~ ทรงมาแล้ว อย่าทำขายหน้าล่ะเจ้าลูกตัวแสบ \" พระราชาแห่งดินอดนความมืดยังแหนบลูกชายไม่เลิก
\" ถึงแล้วล่ะเพคะ \" หัวหน้าสาวใช้ลงบอกกับเจ้าชาย
เมื่อเจ้าชายเดินลงมาจากรถม้าทำให้ผู้คนบริเวณนั้นตกตะลึง ใบหน้าขาวใสริมผีปากสีกุหลาบดวงตาสีฟ้าดูอ่อนโยน ผมสีทองส่องประกายยามต้องแสงแดด ตัวเล็กบอบบางเหมือนผู้หญิง แต่เครื่องแต่งกายกลับเป็นของผู้ชายซะได้ ทั้งชุดนั้นเป็นสีขาวสะอาดสมกับเป็นคนของดินแดนแสงสว่างยิ่งนัก
\" หม่อมชั้นบอกแล้วว่าสวย ใช่ไหมพะยะคะองค์ชาย \" มหาดเล็กกระซิบกับเจ้าชายแห่งดินแดนความมืด ซึ่งกำลังทึ่งคนตรงหน้าซึ่งคนตรงหน้าก็กำลังจ้องเค้าอยู่เช่นกัน
ผมดำ ตาสีดำ ดูเข้มแข็ง น่าจะหยิ่ง ตัวสูงกว่าเราเยอะเลยแฮะ เสื้อผ้าสีดำสนิทจริงๆด้วย สมกับที่เป็นดินแดนความมืดเลย นั่นคือสิ่งที่เจ้าชายแห่งดินแดนแสงสว่างคิด
\" ข้าเจ้าชายคุราปิก้าแห่งอาณาจักรอาเวลลูด้า ดีใจที่ได้รับเชิญมา ณ ที่นี้ ขอขอบคุณการต้อนรับที่อบอุ่นของที่นี่เป็นอย่างยิ่ง \" พูดจบคนฟังทำหน้าไม่เชื่อว่านี้คือองค์ชาย เพราะทั้งรูปร่างหน้าตาก็บอกน่าจะเป็นผู้หญิงแท้ๆ ต่างพากันเสียดายที่ไม่ใช่ผู้หญิง
\" ข้าขอต้อนรับเจ้า เรายินดีเป็นอย่างยิ่งที่เจ้ามาที่นี่องค์ชายคุราปิก้าแห่งแสงสว่าง นับเป็นเกียจที่องค์ชายเสด็จมาเยือนนะที่นี้ \" ราชาแห่งความมืดกล่าวพลางเอาศอกกระทุ้งผู้เป็นบูกอย่างซาบซึ้ง
\" ข้าเจ้าชายคุโรโร่แห่งโลลิมไลท์ออม ดีใจที่เจ้ามาเยือนที่นี่ ทั้งๆที่อาณาของเราทั้งสองต่างไม่ค่อยลงลอยกัน ข้าจะนำทางไปยังห้องของท่านให้ เชิญตามข้ามาเถอะเจ้าชายคุราปิก้า....เราอายุไล่เลี่ยกันข้าขอเรียกเจ้าว่าคุราปิก้าเฉยได้ไหม \"
\" ท่านจะเรียกเช่นใดก็เรื่องของท่าน ข้ามิขัดอยู่แล้ว \"
\" งั้นคุราปิก้าเรียกข้าว่าคุโรโร่เฉยๆล่ะกันนะ \" เจ้าชายคุโรโร่พูดพลางยิ้มให้กับเจ้าชายคุราปิก้า
\" ท่านพ่อ!! ข้าบอกแล้วไงว่าข้าไม่ไปที่นั่นเด็จขาด!! \" เสียงของเจ้าชายแห่งดินแดนแสงสว่างดังขึ้น
\" ไม่ได้!! ทางเรากำหนดทุกอย่งกันแล้ว เจ้าต้องไปเตรียมตัวเดินทางไปเมืองโคลิมไลท์ออนเดี๋ยวนี้!! \" พระราชาตะหวาดใส่ลูกชายคนเดียวของพระองค์
\" แต่ท่านพ่อ......เมืองนั้นมัน...........เป็นเมืองแห่งความมืดนะเพคะ ไม่ว่ายังไงลูกก็ไม่ไปเด็จขาดเลย!! \"
\" เจ้าต้องไปลูกพ่อ......อย่าทำให้พ่อลำบากใจได้ไหม เจ้าก็รู้ว่าพระราชาตรัสแล้วคืนคำไม่ได้...... \"
\" เพราะเสด็จพ่อนั่นแหละ!! ท่านนะไปดื่มกับคิงของที่นั้น ที่ชื่อเลมไลท์นั่นแหละ แล้วก็หลุดปากไปว่าจะให้ข้าไปอยู่ที่นั้นไปเป็นเพื่อนเล่นกับลูกชายของเค้า!! ท่านพ่อแหละที่ต้องรับผิดชอบ!! \"
\" คอยดูเถอะ ข้าทำให้เจ้าไปได้แน่!! \" แน่นอนว่าพระราชาตรัสแล้วไม่คืนคำ..........
ผ่านไป3วัน
\" เจ้าชายเพคะ...ทรงถึงแล้วเพคะเมืองโคลิมไลท์ออน เมืองแห่งความมืด \" สาวใช้ประจำตัวกล่าว
\" ............ไม่เห็นจะแตกต่างจากเมืองเราตรงไหนเลย...เห็นชื่อว่าเป็นเมืองแห่งความมืดข้าก็นึกว่าจะน่ากลัวซะอีก แล้วดูนี่สิ!! ไม่มีอะไรเลย ไม่เห็นน่าสนุกตรงไหนเลย!! ให้ข้ามาทำอะไรเนี่ย!! ท่านพ่อนะท่านพ่อสัญญาอะไรไว้ไม่สนเลยว่าข้ารู้สึกยังไง กษัตริย์งี่เง่า ราชีนีงี่เง่า \"
\" ไม่ได้นะเพคะ อย่าว่าองค์ราชาและองค์ราชินีเช่นนั้นเลย ทั้งสองพระองค์ก็ทรงลำบากมากแล้ว อย่าต่อว่าท่านเลย ท่านเป็นกษัตริย์ทำอะไรเหมือนสามัญชนอย่างข้าไม่ได้อยู่แล้ว.... \" หัวหน้าสาวใช้ที่ตามมาด้วยกล่าวพลางขยับตัวเมื่อถึงปราสาท เพื่อให้เจ้าชายได้ทรงทอดพระเนตร
ฝ่ายเจ้าชายแห่งความมืด แห่งอาณาจักรโคลิมไลท์ออน
\" .....ท่านพ่อ!! ท่านบอกว่าคนจากเมืองอาเวลลูด้าแห่งดินแดนแสงสว่างจะมางั้นรึ ข้าล่ะอยากเห็นหน้าเหลือเกิน คนส่งข่าวของข้าบอกว่าเป็นเจ้าหญิง ที่งดงามมาก ข้าล่ะอยากเห็นจริงๆว่าจะงามกว่าผู้หญิงในโคลิมไลท์ออนรึป่าว \" เจ้าชายแห่งความมืดถามพระบิดาที่ยืนรอต้อนรับที่หน้าปราสาท
\" ชู่~ ทรงมาแล้ว อย่าทำขายหน้าล่ะเจ้าลูกตัวแสบ \" พระราชาแห่งดินอดนความมืดยังแหนบลูกชายไม่เลิก
\" ถึงแล้วล่ะเพคะ \" หัวหน้าสาวใช้ลงบอกกับเจ้าชาย
เมื่อเจ้าชายเดินลงมาจากรถม้าทำให้ผู้คนบริเวณนั้นตกตะลึง ใบหน้าขาวใสริมผีปากสีกุหลาบดวงตาสีฟ้าดูอ่อนโยน ผมสีทองส่องประกายยามต้องแสงแดด ตัวเล็กบอบบางเหมือนผู้หญิง แต่เครื่องแต่งกายกลับเป็นของผู้ชายซะได้ ทั้งชุดนั้นเป็นสีขาวสะอาดสมกับเป็นคนของดินแดนแสงสว่างยิ่งนัก
\" หม่อมชั้นบอกแล้วว่าสวย ใช่ไหมพะยะคะองค์ชาย \" มหาดเล็กกระซิบกับเจ้าชายแห่งดินแดนความมืด ซึ่งกำลังทึ่งคนตรงหน้าซึ่งคนตรงหน้าก็กำลังจ้องเค้าอยู่เช่นกัน
ผมดำ ตาสีดำ ดูเข้มแข็ง น่าจะหยิ่ง ตัวสูงกว่าเราเยอะเลยแฮะ เสื้อผ้าสีดำสนิทจริงๆด้วย สมกับที่เป็นดินแดนความมืดเลย นั่นคือสิ่งที่เจ้าชายแห่งดินแดนแสงสว่างคิด
\" ข้าเจ้าชายคุราปิก้าแห่งอาณาจักรอาเวลลูด้า ดีใจที่ได้รับเชิญมา ณ ที่นี้ ขอขอบคุณการต้อนรับที่อบอุ่นของที่นี่เป็นอย่างยิ่ง \" พูดจบคนฟังทำหน้าไม่เชื่อว่านี้คือองค์ชาย เพราะทั้งรูปร่างหน้าตาก็บอกน่าจะเป็นผู้หญิงแท้ๆ ต่างพากันเสียดายที่ไม่ใช่ผู้หญิง
\" ข้าขอต้อนรับเจ้า เรายินดีเป็นอย่างยิ่งที่เจ้ามาที่นี่องค์ชายคุราปิก้าแห่งแสงสว่าง นับเป็นเกียจที่องค์ชายเสด็จมาเยือนนะที่นี้ \" ราชาแห่งความมืดกล่าวพลางเอาศอกกระทุ้งผู้เป็นบูกอย่างซาบซึ้ง
\" ข้าเจ้าชายคุโรโร่แห่งโลลิมไลท์ออม ดีใจที่เจ้ามาเยือนที่นี่ ทั้งๆที่อาณาของเราทั้งสองต่างไม่ค่อยลงลอยกัน ข้าจะนำทางไปยังห้องของท่านให้ เชิญตามข้ามาเถอะเจ้าชายคุราปิก้า....เราอายุไล่เลี่ยกันข้าขอเรียกเจ้าว่าคุราปิก้าเฉยได้ไหม \"
\" ท่านจะเรียกเช่นใดก็เรื่องของท่าน ข้ามิขัดอยู่แล้ว \"
\" งั้นคุราปิก้าเรียกข้าว่าคุโรโร่เฉยๆล่ะกันนะ \" เจ้าชายคุโรโร่พูดพลางยิ้มให้กับเจ้าชายคุราปิก้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น