คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : :: INTRO :: (แก้ไขแล้ว)
.. INTRO
เมื่อก่อนผมเป็นเพียงแค่เด็กหนุ่มที่เอาแต่อยู่ข้างหลัง ไม่ยอมมองข้างหน้า
ผมคงจะเป็นคนแบบนั้นมาตลอดจนถึงตอนนี้...
แต่ถ้าไม่มีมือของไคคุงในตอนนั้น...
ผมคงไม่แข็งแกร่งขึ้น...
ผมที่กำลังเดินอยู่บนเส้นทางไปร้าน Card Capital เหมือนเช่นเคย วันนี้ไม่มีโมริคาว่าคุงและอิซากิคุงมาด้วยเหมือนเคย ผมก้าวเท้าเดินไปตามเส้นทางเดิมๆ ต้นไม้ ถนนก็ยังคงเป็นเหมือนเดิมเช่นทุกวัน
ผมล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเพื่อหยิบเด็คของผมขึ้นมา ผมหยิบบลาสเตอร์ เบลด การ์ดที่ไค โทชิกิ หรือไคคุงมอบให้ ผมมามองมันชั่วครู่ ไม่รู้ตัวเลยว่าหยุดเดินไปตั้งแต่ตอนไหน และไม่รู้ตัวเลยว่ามีคนเดินมาหยุดข้างหลังผมแล้ว
"ไอจิ มาทำอะไรตรงนี้"
"ไคคุง..."
เสียงเอ่ยเรียบๆของคนที่คุ้นเคยดังขึ้นมาพร้อมกับลมหายใจอุ่นร้อนที่ละเลียดที่ต้นคอของผม ผมสะดุ้งจนเผลอปล่อยการ์ดสุดรักสุดหวงลงตกกับพื้น ร่างสูงโปร่งที่อยู่ด้านหลังของผมก้มลงเก็บบลาสเตอร์ เบลดขึ้นมา เขาใช้ดวงตาสีเขียวเข้มจ้องมองมันชั่วครู่ ก่อนจะยื่นมาให้ผม
"เอ้า!"
"ขะ...ขอบคุณ"ผมรับการ์ดคืน ก่อนจะสอดเก็บลงไปในกล่องเหมือนเดิม ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองใบหน้านิ่งสงบของไคคุงที่จ้องมองมาที่ผมด้วยสายตาเรียบเฉย ผมหลบสายตาของไคคุง ก่อนจะยกมือขึ้นเกาแก้มเบาๆ
"จะไป Card Capital หรอ..."
"อืม"
"งั้น...ไปด้วยกันเลยมั้ย..?"
ไคคุงเหลือบสายตามามองผมนิดหน่อย ก่อนจะพยักหน้าให้แทนคำตอบ
ผมหมุนตัวก้าวเดินต่อไป โดยมีเสียงฝีเท้าของไคคุงไล่ตามมาไม่ห่าง ผมกำมือที่ชื้นเหงื่อของตนเองเบาๆ ก่อนจะชะงักฝีเท้าลง
แล้วเราจะไปประหม่าไคคุงทำไม?
ผมสะบัดหัวแรงๆ ไล่ความคิดไร้สาระออกไปจากหัว ผมถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะก้าวเดินต่อไปโดยไม่หยุดหรือพูดคุยกับไคคุงแม้แต่น้อย จนถึงร้าน Card Capital ที่มีคุณมิซากิและผู้จัดการ หรือคุณนิตตะ ชิน ที่ยังรอต้อนรับผมเหมือนทุกๆวัน
"ไง~ สวัสดีไอจิ ไค ฉันจองโต๊ะไว้ให้แล้วนะ"ผู้จัดการพูดแล้วชี้ไปที่โต๊ะริมมุมสุดที่ว่างเปล่า ผมขอบคุณผู้จัดการ ก่อนจะค่อยๆหันไปหาไคคุงที่จ้องมองผมตาแทบไม่กระพริบ
"งะ...งั้นไคคุง ไปเล่นแวนการ์ด ไฟท์กันมั้ย...?"
"หือ?"ไคคุงขมวดคิ้ว"ก็เอาสิ..."
"แหะแหะ..."
ผมลอบขำกับตนเองน้อยๆ ไคคุงลากเก้าอี้ลงนั่ง ก่อนจะจ้องมองผมที่ยังคงยืนนิ่ง ไม่ขยับเขยื้อน
"ทำไมไม่นั่ง ไอจิ"
"อ๊ะ! อื้อ..."
ผมพยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะค่อยๆเลื่อนเก้าอี้ลงแล้วนั่งลง หยิบเด็ครอยัล พาราดินของผมขึ้นมาวางไว้บนกองเด็คไคคุงมองผมที่วางการ์ดลงนิ่งๆ ก่อนจะวางเด็คของไคคุงลงบนเด็ค
"เริ่มสิ..."
"อะ...อื้อ"
ผมหยิบการ์ดขึ้นมา มองมันชั่วครู่ ก่อนจะยื่นมือเตรียมพลิกการ์ด
"แสตนส์ อัพ..."
"เดอะ..."
"แวนการ์ด!!"
"..."
"..."
ผมมองดาเมจของผมที่มีหกใบไปแล้วเรียบร้อยด้วยสายตาที่คงจะแปลกพิกล ผมยิ้มออกมานิดหน่อย ก่อนจะรวบรวมการ์ดให้เข้าที่ แล้วเก็บมันลงไปในกระเป๋า
"งั้น...ฉันกลับก่อนนะไคคุง"ผมเงยหน้าขึ้นพูด ไคคุงไม่ตอบอะไร แต่ก็เก็บการ์ดลงไปในกระเป๋า ผมหยิบกระเป๋านักเรียนขึ้นถือ ก่อนจะเดินออกไปจากร้าน
"ผมไปแล้วนะครับ คุณมิซากิ"ผมหันไปบอกคุณมิซากิที่กำลังนั่งอ่านหนังสือเล่มเล็กๆ คุณมิซากิเงยหน้าขึ้นมองผม ก่อนจะก้มหน้าลงอ่านหนังสือเล่มเล็กต่อไป
ผมหัวเราะแหะๆเล็กน้อย ก่อนจะหันไปบอกลาผู้จัดการ"งั้นผมไปก่อนนะครับ"
"อ้า...งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะไอจิ"
"ครับ"
ผมก้าวเท้าเดินออกมานอกร้าน Card Capital แต่ไม่ทันจะได้เดินกลับบ้านมือใหญ่ของใครบางคนที่ผมคุ้นเคยก็รั้งแขนของผมไว้ก่อน
"เดี๋ยวฉ้นไปส่ง..."
"อะ...ไอจิคุง ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวฉันกลับเอง..."
"-_-"
"งะ...งั้นกลับกันเถอะ"
ผมรีบเปลี่ยนคำแทบไม่ทันเมื่อเจอสายตาหงุดหงิดๆของไคคุง น่ากลัวจนผมสะดุ้งเฮือก ไคคุงยังคงจับแขนของผม และจัดการลากผมไปทางที่ผมจะเดินกลับบ้าน
ไม่น่าเชื่อ... รู้ทางบ้านผมด้วย...
ตอนนี้ผมถึงบ้านเรียบร้อยแล้ว โดยตลอดทาง ไคคุงลากแขนผมมาตลอดทาง ผมหันไปขอบคุณไคคุง ก่อนจะมองที่มือของไคคุงที่ยังไม่ปล่อย
"เอ่อ.... มือ"
"อ้อ โทษที"ไคคุงรีบปล่อยมือ ก่อนจะสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง"งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ ไอจิ"
"อะ...อื้อ งั้นเจอกันนะ..."
_____________________________
___TALK
คู่นี้มันร้างคนขนาดนั้นเลยรึ! 55+
เหมียว หง่าว
ความคิดเห็น