ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [HKS] Dear Flower รักนายเข้าแล้วนายตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #1 : PART 1

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 57


     

     

    Past 1

     

    Writer

           ในวันที่ท้องฟ้าเปิด มีลมพัดมาพอเย็น  ท่ามกลางผู้คนอาจดูร้อนไปถนัดตา  เพราะมีผู้คนรายล้อมอยู่หน้าร้านดอกไม้แห่งหนึ่ง  ซึ่งชื่อว่าร้าน   “ dear flower ”

     “กรี๊ดดดดดด!!!!!!”  เสียงของบรรดาสาวที่กรี๊ดกร๊าด  เมื่อเห็นชายหนุ่มที่ต้องการมาพบ  ประมาณว่าเป็นความสุขของชีวิต (^__^)   เค้าเป็นคนที่มีลักษณะรูปร่างที่แข็งแรง คิ้วหนา  ตาตี่  แบบหนุ่มตี๋ทั่วไป แต่เมื่อนำมาบวกกับจมูกโด่งๆ กลับทำให้มีเสน่ห์อย่างเหลือเชื่อ ที่ใครเห็นแล้วต้องตะลึง สาวๆทั้งหลายต่างคลั่งในความหล่อ ความเป็นกันเองที่ชายหนุ่มมีให้ แต่กลับไม่มีใครรู้ที่มาว่าชายหนุ่มคนนี้มาจากไหน เป็นลูกเต้าเหล่าใคร เขาดูมีความลับเยอะ แต่กลับกลายเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่ทำให้สาวๆคลั่งแทบบ้าอย่างนี้  นั่น! เค้ามาแล้ว...

     “สวัสดีครับ  ยินดีต้อนรับสู่ร้าน  Dear flower นะครับ ถ้าต้องการดอกไม้อะไรก็บอกมาได้นะครับ ร้านของเรายินดีบริการครับ^___^”  เขาเอ่ยสวัสดีลูกค้า อย่างที่เขาทำอยู่ประจำ ด้วยรอยยิ้ม อย่างอารมณ์ดี  สาวๆต่างตะลึงกับความหล่อ กระแทกตาของฮั่นอย่างแรง  ถึงกับตาไม่กระพริบเลยทีเดียว  และแล้วก็มีสาวน้อยเสียงใสคนหนึ่งพูดขึ้นมา

    “พี่ฮั่นคะ...คือ ดิสนี่ส์อยากได้กุหลาบสีแดงช่อใหญ่ช่อนึงค่ะ” 

    “ได้ครับ  กรุณารอสักครู่นะครับ”  ฮั่นเอ่ยอย่างเป็นมิตร  ซักพักฮั่นก็เดินออกมาจากหลังร้านพร้อมกับกุหลาบสีแดงสดช่อใหญ่ 

    “ได้แล้วครับ  ขอโทษที่ให้รอนานนะครับ  นี่ครับ 150 บาทครับ”

    บรรยากาศของร้าน Dear  Flower ทั้งวันเต็มไปด้วยลูกค้าทั้งชายและหญิง  ที่ลูกค้าเค้ามามากทั้งชายและหญิงก็เพราะว่า  ดอกไม้จากร้านเค้ามีสีสันสวยงาม  ที่ข้างๆร้านมีเรือนกระจกอยู่  มีดอกไม้ มากมายเรียงกันเป็นแถวอย่างสวยงาม เพราะดอกไม้ทั้งหมดที่เอาเขาเอามาขายนั้นปลูกเองกับมือ  จึงสามารถรับรองได้ว่า  ปราศจากสารเคมี จึงทำให้ลูกค้าไว้วางใจกับร้านนี้เป็นอย่างมาก  ใช่แล้ว เค้าคนนี้มีชื่อว่า  ฮั่น  ส่วนข้อมูลต่างๆนั้น  สาวๆต่างอยากรู้กันทั้งนั้น  เคยมีสาวสวยคนหนึ่งเข้าไปถามตรงๆว่าชื่อจริงว่าอะไร แต่เค้าก็บอกว่า อันนี้ขอไม่บอกนะครับ^__^’  และเมื่อเขาตอบมาบอกกับยิ้มหวานๆอย่างนี้สาวๆทั้งหลายก็อ่อนระทวยกันไปตามๆกัน

     

                    “ก็อย่าว่ายังงั้นยังงี้เลยนะคะ  พลอยว่าเราควรเรียกว่าดูใจกันอยู่น่าจะดีกว่านะคะ ฮิๆ”  เสียงสัมภาษณ์  นางเอกดาวค้างฟ้าอย่าง  พลอย  เธอมาร(?)  ทำให้ธนทัตถึงกับกุมขมับ  เมื่อฝ่ายชายอย่าง
     มันนี่  เงินทอง  นั้นออกมายืนยันว่าไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว   ธนทัตเดินออกมาจากวงล้อมที่หลายสำนักข่าวมายืนล้อมเป็นวงเพื่อสัมภาษณ์นางเอกสาวหลังจากต้องวิ่งแจ้นไปสัมภาษณ์นางเอกคนนั้น  พอกลับมาถึงออฟฟิต ก็เจอกับ........

     
     

    KangSom

    “อ้าว!  แกงส้ม” เอ๊ะ!  ใครเรียกผมอ่ะ  ใช่ครับ  ผมชื่อ  แกงส้ม หรือ  นายธนทัต  ชัยอรรถ ครับ

    “สวัสดีครับพี่  พี่โดม” ครับพี่โดมคือ บก.สายบันเทิงครับ  สรุปง่ายๆ ก็คือเป็นหัวหน้าของผมน่นแหล่ะครับ

     “แกง นายทำข่าวของ พลอย  เธอมาร  นายทำเสร็จรึยัง”  นั่นไงมาถึงก็เข้าประเด็นเลย เฮ้อ! สังคม!!  เอาไงดีอ่ะ คือผมไม่รู้เลยว่าข้อมูลที่ได้มาอันไหนคือความจริง  เห้อ! ก็ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่ถนัด และก็ไม่ได้ชอบทำข่าวสายนี้

    “เอ่อ จากที่แกงไปฟังสัมภาษณ์ ของ พลอย เธอมาร  มาคือทั้งฝ่ายชาย ฝ่ายหญิง  ต่างฝ่ายต่างออกมาพูดคนละอย่างกันพี่โดมคร้าบบบ” *U*  ผมทำเสียงอ้อนวอน  พร้อมแอคติ้ง มาเต็ม ฮึ!พี่โดม ก็พี่โดม เห๊อะ!!!

    “เอ่อ ก็ได้ๆ  ชั้นมีข้อเสนอนะแกงส้ม อยากลองฟังไหม” ผมพยักหน้าถี่  อย่างใครรู้เต็มที่ แล้วพี่โดมก็พูดขึ้นมา

    “นายไม่ชอบทำข่าวสายบันเทิงใช่ไหม? พอดีพี่อาร์มาปรึกษาพี่ว่าอยากให้นายทำข่าวเกี่ยวกับ....” ผมแอบเห็นพี่โดมถอนหายใจด้วย  สงสัยงานยักษ์แหงๆ อ้อ! คือพี่อาร์ เป็นเจ้าของสำนักงานของผมเองครับ  อ้อ! อาชีพของผมคือ นักข่าวนะครับ  ตอนนี้ผมทำงานให้กับ สำนักงาน ‘Dear News’   จริงๆผมสนใจเรื่องการสืบสวนอะไรพวกนี้มากกว่านะ แต่ทว่า  ผมกลับได้มาทำงานสายบันเทิง เฮ้อ! สังคม!!! 

    “พวก H Dargon…” สบายมากครับผม  พวก  H  Dargon  แกงส้มผู้นี้ไม่กลัวหรอก ๐_O!! ห้ะ !! H  Dargon  ม่ายยย  แล้วพี่โดมก็ชิงพูดก่อน

    “พี่อาร์บอกว่าถ้านาย  ทำข่าวนี้สำเร็จ  จะย้ายนายไปอยู่สายอาชญากรรม  แต่ถ้าไม่นายก็อยู่สายบันเทิงต่อไป  และถ้านายไม่ทำ  นายก็อยู่สายบันเทิงนี่แหล่ะ  และทำข่าว พลอย  เธอมารให้เสร็จ” เอ่อ o_O’ เอาไงดีวะ  คิดสิๆ  แต่นี้เป็นโอกาสนะเว่ย  ดังคำที่ว่า  ปากไวกว่าสมอง ?

    “ผมรับ ครับ” นั่นไง T^T แต่เอาวะ  ถึงขั้นนี้แล้วสู้!

    “งั้นวันพรุ่งนี้ ไปพบพี่อาร์เค้าที่ห้องทำงานนะ”  พี่โดมบอก  คือผู้อ่านคงงงใช่มั้ยครับว่าทำไมเราถึงพูดเป็นกันเองมาก ทั้งๆที่ทำงานอยู่คนละระดับ  เอาง่ายๆคือ  ตอนเรียนมหาลัย พี่อาร์เป็นพี่รหัสของพี่โดม  แล้วพี่โดมก็เป็นพี่รหัสของผมอีกที  งงมั้ยครับ  ไม่งงช้ะ?

     

     .................................................................................................................................................................................................................................

                    สวัสดีค่า เปิดเรื่องใหม่นะคะ ยังเป็นไรท์มือใหม่คนเดิม  ซึ่งบางทีเนื้อเรื่องก็จะอึนๆหน่อย  ติชมกันได้นะคะ ไรท์ ช๊อบบ ชอบ ^O^’

                    มาแก้ไขอะไรนิดหน่อยนะคะ เรื่องนี้อีกยาวนานค่ะ รักรีดทู้กกกคน

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×