ไม่โทษฟ้า
ขอบคุณฟ้าที่พาเธอมา ไม่โทษฟ้าที่พรากเธอไป
ผู้เข้าชมรวม
42
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
คนเราจะทนกับความคิดถึงได้นานแค่ไหน
คนเราจะทนกับความเป็นห่วงได้มากเท่าไร
คนเราจะทนกับการรอคอยได้ขนาดไหน….เราก็ไม่รู้..
ในชีวิตคนคนหนึ่งได้มาเจอคนที่ดีกํบเรา
คนที่รักเรา คอยดูแล คอยเป็นห่วงและหวังดีกับเราเสมอ มันช่างเป็นสิ่งที่พิเศษ
แต่แน่นอนความบนโลกใบนี้ไม่มีอะไรจะดีไปหมดเสมอไป ธรรมชาติของมนุษย์ย่อมมี รัก โลภ
โกรธ หลง นั่นเป็นธรรมดา แล้วแต่ว่าใครจะเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันได้มากน้อยแค่ไหน
แต่ต่อจะให้เก่งยังไง ก็ยังหนีไม่พ้นอยู่ดี
เราก็เป็นคนคนหนึ่งที่เป็นแบบนั้น
เราติดอยู่กับคำว่ารัก กับคนคนหนึ่งที่เค้าไม่ได้อยู่กับเราแล้ว อาจจะอยู่อีกซีกโลก
หรืออาจจะอยู่ใกล้ๆ แต่เรามองไม่เห็น เค้าบอกเราว่าเค้าเฝ้าดูเราเสมอ
เค้าเป็นห่วงเราแต่เค้าทำได้แค่มองจากที่ไกลๆ
เราไม่รู้ว่าเค้าพูดจริงไหมแต่เราเลือกที่จะเชื่อ
เพราะอย่างน้อยเราก็ยังบอกกับตัวเองได้ว่าเค้าไม่ได้ทิ้งเราไปไหน
แต่คนเราจะหลอกตัวเองได้นานแค่ไหนกัน
มันก็ต้องมีบ้างที่เรารู้เองอยู่แก่ใจว่าความจริงเป็นยังไง
เค้าไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว เราไม่สามารถมองเห็นเค้าได้อีกแล้ว
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อไรจะได้พบกันอีก หรือมันอาจจะไม่มีวันนั้นเลยก็ได้ อนาคตมันเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน
เสียใจ ผิดหวัง
แต่ก็ยังเลือกที่จะหวังต่อไป ยังรอเสมอถึงมันอาจจะไม่มีวันเป็นจริง แต่ก็ไม่เป็นไร
อย่างน้อยก็ยังได้หวัง
…….กลับมาหาเร็วๆนะ “ N ”…….
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ LomMork ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ LomMork
ความคิดเห็น