ดอกทานตะวันกับชีวิต

เนื้อเรื่อง

ไม่รู้ว่าฉันชอบดอกทานตะวันตั้งแต่เมื่อไหร่ สงสัยคงอาจจะเป็นเพราะ ในวันเมื่อตอนที่ฉันต้องผิดหวังกับความรัก ฉันต้องเผชิญกับความผิดหวัง และรู้สึกเศร้าหดหู่ใจ

"ฉันจะดำเนินชีวิตต่อไปได้อย่างไร?"

และแล้วฉันได้เดินไปเห็นดอกทานตะวัน
เจ้าดอกไม้ดอกน้อยนั้นหันหน้าแหงนมองไปหาดวงตะวัน ในบางครั้งก็มีสายลมพัดมา จนทำให้มันเอนปลิวไปตามสายลมนั้น

แต่ทว่าเจ้าดอกไม้ดอกน้อยกลับยังหันหน้าไปหาดวงตะวันอยู่เสมอ แล้วพอดวงตะวันหายลับไปจากขอบฟ้า เจ้าดอกไม้ดอกน้อยก็ยังตั้งหน้าตั้งตารอคอยการกลับมาของดวงตะวันในยามเช้าต่อไปอยู่เช่นเดิม

พอฉันเห็นเช่นนั้นฉันจึงลุกขึ้นแล้วก้าวเดินต่อไป ทำตัวเหมือนดั่งดอกทานตะวันที่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหรือจะต้องผิดหวังกับอะไรก็ตาม ฉันก็ยังจะแหงนหน้าสู้แล้วเดินไปบนเส้นทางที่มีแสงตะวันทอดลงมานั้น