ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAP 1.
CHAP 1.
เช้าวันจันทร์ ..
วันแรกของสัปดาห์ ของเดือน และ ของปี ..
วันนี้ควรจะเป็นวันแห่งการเริ่มต้นที่ดี .. ที่สดใสไม่ใช่หรือ?
สดใส .. สดชื่น เหมือนดั่งทุกๆวันที่ผ่านมา ดั่งที่ทุกคนเป็น ทุกคนรู้สึก
แล้วทำไม .. ทำไมเค้าจะต้องเป็นคนคนเดียวที่ต้องจมอยู่กับความทุกข์ ความทรมาน เจ็บปวดแสนสาหัสนี้ด้วย
พระเจ้า .. แกล้งกันทำไม?
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
.. เพี๊ยะ ..
เจ็บ .. แต่ต้องทน เหมือนที่พ่อเคยสอนไว้
“..”
.. ตุ้บ ..
เจ็บจนแทบทนไม่ไหว .. แต่เดี๋ยวมันก็ผ่านไป เหมือนทุกที
“..”
.. พลั่ก ..
เจ็บจนเกินกว่าจะเจ็บ ปวดจนเกินกว่าจะปวด ทรมานจนอยากจะหยุดหายใจ .. ทำไมครั้งนี้ถึงยาวนาน และรุนแรงขึ้นมากกว่าครั้งที่ผ่านๆมากันนะ
“..”
.. ปึ่ก ..
“..”
ไม่ไหวแล้ว .. ทนต่อไปไม่ได้แล้ว
“อย่า ..”
ดวงตากลมโตเบิกโพลง พร้อมๆกับเสียงที่เปล่งออกมา ทั้งๆที่เจ้าตัวคิดว่าตะโกน แต่ผลที่ได้กลับเบา ราวกับเสียงกระซิบเท่านั้น เมื่อเห็นมีดสีเงินวาววับที่คนที่มีฐานะเป็น .. “พ่อเลี้ยง” .. กำลังจะใช้มันปลิดชีวิตตัวเอง
ร่างบางวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต วิ่งไปให้ไกล ไกลที่สุด ไกลได้เท่าไหร่ยิ่งดี วิ่งให้ไกลจากคนที่คอยเอาแต่ทำร้ายเค้ามาตลอด 10 ปี ตั้งแต่พ่อแท้ๆของเค้าตายไปด้วยโรคร้าย แล้วหมอคนนั้น หมอที่เป็นเจ้าของไข้ของพ่อ ก็เริ่มเข้ามาในชีวิตของเค้าและแม่ จนกลายมาเป็นพ่อเลี้ยง .. จนถึงวันนี้
‘วันที่เค้าต้องหนี หนีไปไกลๆจากคนใจร้ายคนนั้น’
ร่างบางวิ่งๆๆๆๆ จนมาถึงหน้าคลินิกเล็กๆแห่งหนึ่ง จึงนั่งลงพัก กะว่าพอหายเหนื่อยแล้วจะไป แต่ยังไม่รู้ว่าจะไปไหน ขอพักก่อนแล้วกัน ..
“อ้าวหนู มานั่งทำอะไรตรงนี้ หืมม?”
ร่างบางหันไปตามเสียงเรียกทันที ก็พบกับชายวัยกลางคนสวมชุดกราวน์ คงจะเป็นหมอสินะ เค้าคงมาไล่เด็กสกปรกมอมแมมอย่างเราล่ะสิ
“ค..ครับ ขอโทษครับที่บังหน้าร้าน จะไปเดี๋ยวนี้ครับ”
พูดพลางก้มหัวขอโทษ แล้วตั้งท่าจะวิ่งออกไปใหม่
“อ้าว เดี๋ยวสิหนู เนื้อตัวมอมแมมเชียว ไปฟัดกับใครมาเนี่ย เข้ามาทำแผลก่อนมา”
ชายในชุดกราวน์กวักมือเรียกอย่างใจดี .. ใจดีเหมือนพ่อเลย นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้รู้สึกแบบนี้ ..
ร่างบางเลยได้แต่เดินตามเข้าไปในคลินิกนั้น และนั่งลงบนเตียงสีขาวตามคำเชื้อเชิญจาก ..คุณลุงหมอ.. ที่พาเค้าเข้ามา รอจนคุณหมอใจดีทำแผลเสร็จ จึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองไม่มีเงินติดตัวมาเลย
“ขอโทษนะครับ ผมไม่มีเงินติดตัวมาเลย จะให้ชดใช้ค่ารักษายังไงครับ?”
ก้มหน้าถามด้วยความรู้สึกผิดมากๆ รอฟังคำตอบก็คิดไปพลางๆว่าจะต้องทำงานอะไรชดใช้คุณหมอบ้าง ถึงจะใจดีแค่ไหนก็คงไม่รักษาให้ฟรีแน่ๆ
“โอ๊ย .. ไม่เป็นไรๆ ไม่มีก็ไม่ต้องจ่ายสิ ไว้ถ้ามีแล้วอยากจ่ายก็ค่อยมา”
หมอตอบยิ้มๆพลางล้วงกระเป๋าเหมือนหาอะไรสักอย่างในนั้น
“เอ้านี่ มีที่ไปหรือยังหล่ะ? ถ้ายังไม่มีก็มาอยู่ที่นี่ก่อนได้ มาทำงานที่นี่ ลุงมีเงินเดือนให้นะ”
“เอ่ออ..”
ระหว่างกำลังคิดอยู่ว่าจะตอบยังไง ลุงหมอก็ยัดเงินจำนวนไม่น้อยใส่มือซะแล้ว
“อ่ะ..ถ้าลำบากใจก็เอาเงินนี่ไปละกัน แล้วถ้าเปลี่ยนใจก็กลับมานะ อ้อ ก่อนไปอาบน้ะซักหน่อยนะ มอมแมมเชียว”
พูดพลางยิ้ม ทำให้เด็กชายรู้สึกผ่อนคลายเป็นที่สุด รีบกล่าวขอบคุณซ้ำๆกันหลายหน ตรงไปยังห้องอาบน้ำเพื่อชำระร่างกายที่มีแต่บาดแผล และเดินไปยังตู้โทรศัพท์สาธารณะหน้าคลินิกทันที
..ตรู๊ดดดด ตรู๊ดดดด..
เสียงโทรศัพท์ดังได้ครู่เดียวก็มีคนรับ
“ฮัลโหล สวัสดีครับ”
“ฮ..ฮัลโหล พี่จงฮยอนครับ ช่วย..ช่วยผมด้วย ฮึก ช่วยผมด้วย”
ร่างบางได้ยินเสียงคนที่คุ้นเคยก็น้ำตาไหลออกมา พูดพลางสะอื้นจนคนฟังฟังแทบไม่รู้เรื่อง
“อะไรนะ นี่แทมินหรอ แทมินใช่มั้ย นายอยู่ไหนน่ะ? ลองค่อยๆพูดซิ ใจเย็นๆนะ แล้วบอกพี่มา เกิดอะไรขึ้นกับนายหรอ?”
แม้จะบอกว่าให้ใจเย็นๆแต่น้ำเสียงคนพูดก็ปืดไม่มิดว่ากำลังร้อนรนเหมือนๆกับที่ปลายสายกำลังเป็น
“ตอนนี้ผมอยู่ ฮึก อยู่ที่คลินิก ฮึก ”
“แล้วไปทำอะไรที่นั่นล่ะหืมม ตัวเล็ก บอกพี่มาซิ หรือว่า พ่อเลี้ยง..อีกแล้วหรือ?”
“ค..ครับ ผมเจ็บ ฮึก ทนไม่ไหวแล้ว ผมหนีออกมา ฮึก จะไม่กลับไปอีกแล้ว”
“โอเคๆ งั้นนายไปรอพี่ที่สถานีรถไฟนะ ไปถูกใช่มั้ย? พี่จะไปรับนายที่นั่นนะ ไม่ต้องกลัว พี่จะปกป้องนายเองนะ”
“ค..ครับๆ ได้ครับ”
ร่างบางตอบแล้วก็วางสายลงอย่างเหนื่อยอ่อน พยายามหาทางไปสถานีรถไฟตามที่คนรักบอก..
TBC.
ทอล์ค ทู ยู..
เปนไงมั่งตอนแรก อ่านแล้วงงป่ะ?
คือเราแต่งตอนดึกๆมันเลยอาจจะเบลอๆไปนิด
ติได้ชมได้จ่ะ
เมื่อวานใครไปมีทมามั่ง?
เราไปมา .. คนเยอะได้ใจ
SN หล่อสุดจะบรรยาย..
ฝันหวานไปหลายคืนทีเดียว 55
THX .
ps.ลืมบอกไปๆ เราคิดว่าคงไม่เขียนชื่อตอนอะนะ คิดชื่อตอนไม่ออก!
TBC.
ทอล์ค ทู ยู..
เปนไงมั่งตอนแรก อ่านแล้วงงป่ะ?
คือเราแต่งตอนดึกๆมันเลยอาจจะเบลอๆไปนิด
ติได้ชมได้จ่ะ
เมื่อวานใครไปมีทมามั่ง?
เราไปมา .. คนเยอะได้ใจ
SN หล่อสุดจะบรรยาย..
ฝันหวานไปหลายคืนทีเดียว 55
THX .
ps.ลืมบอกไปๆ เราคิดว่าคงไม่เขียนชื่อตอนอะนะ คิดชื่อตอนไม่ออก!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น