Celebrity ขอได้ไหม หัวใจของเธอ

ลำดับตอนที่ #1 : ♥ : บทนำ :

red .baron

บทนำ

                ‘เอ บี ซี ดี อี เอฟ จี’ เสียงริงโทนโทรศัพท์มือถือของฉันดังขึ้น -//- ให้ตายสิ ฉันแอบอายเบาๆเหมือนกันนะเนี่ย เพราะตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในรถไฟฟ้า ซึ่งแน่นอนว่าอีกเพียงไม่กี่สถานี ก็จะถึงทางที่จะไปบ้านของฉัน

“ฮัลโหล..” ฉันลากเสียงยาวนิดๆ ก่อนที่ปลายสายจะตอบกลับมาด้วยความกระตือรือร้น

(อ่า..ใช่คุณคาโอริ  นาซึกะรึเปล่าคะ?) แน่นอนว่า ‘กระตือรือร้น’ น่ะฉันประชดสุดๆ  ฉันตอบกลับไปทันที แน่นอนว่าคนอย่างฉันคงไม่ค่อยมีใครจะโทรหาแล้วเรียกชื่อนามสกลุบ่อยๆอย่างนี้หรอก  

“ใช่ค่ะ” ฉันตอบไปเพียงแค่คำสองคำเท่านั้น มันคงไม่มีอะไรร้ายแรงหรอก จริงไหม -*-

(งั้นเยี่ยมเลยค่ะ..สวีตติ้งพลัสยินดีต้อนรับดาราดาวรุ่งคนใหม่ด้วยนะคะ) หะ? ฉันงงสุดขีด สวีตติ้งพลัสมันคืออะไร -*- เฮ้อ ยัยคาโอริคนนี้เคยจำอะไรดีๆได้บ้างไหมเนี่ย มีคนบอกบ่อยๆว่าให้ฉันไปตรวจสมอง เช็คระบบประสาทดูบ้าง

“เอ่อ..ขอโทษนะคะ” ฉันพยายามขอโทษเสียงปลายสายไปแต่ยังไม่ทันจะพูดจบ เสียงปลายสายก็ตอบกลับมาเร็วทันทีทันใด -O-’’

(อ้อ..ขออภัยค่ะ ฉันลืมบอกคุณไป ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ คุณแคสงานผ่านค่ะ เตรียมตัวเป็นดาราหน้าใหม่ได้เลย^O^) เฮ้ย! จริงด้วย ฉันแคสงานไว้กับบริษัทนี้นี่ ความขี้ลืมของฉันนี่บังเกิดเกล้าสุดๆเลย!

“จริงเหรอคะ >__<” ฉันตอบด้วยความดีใจสุดขีด แน่นอนว่า สวีตติ้งพลัสเป็นบริษัทที่ใหญ่พอควร มีนิตยาสาร รายการวาไรตี้ เกมส์โชว์อีกมากมาย ฉันชอบดูเหมือนกันนะ  เช่น รายการ Will you marry me? รายการนี้สนุกสุดขีดไปเลยล่ะ >O< เขาชอบเชิญดารานักแสดงที่ชื่อเสียงมาเป็นแขกรับเชิญ และมีพีธีกร ฮาสุดขีดมาดำเนินรายการ เรตติ้งรายการนี้ดีมาก! ฉันก็เคยเพ้อฝันว่าจะไปออกรายการนี้เหมือนกันนะ ฮ่าๆ  

(พรุ่งนี้วันเสาร์ .. สวีตติ้งพลัสขอเชิญคุณเข้ามาในบริษัทในฐานะดาราหน้าใหม่ด้วยนะคะ) ให้ตายสิ เริ่มงานพรุ่งนี้เลยหรอ O_o ความจริงฉันก็ไม่อยากจะอวดหน้าตาตัวเองเท่าไร ความจริงฉันน่ะ..เอว 26 อก 38 เฮ้ย! ไม่ใช่ละ -*- ฉันไม่รีรอรีบตอบสายปลายทางไปทันที “พรุ่งนี้เหรอคะ”

(ใช่ค่ะ ^_^ ส่วนเรื่องงานอะไร พรุ่งนี้ทางเราจะบรรยายให้ฟังนะคะ อ้อ อย่ามาสายนะคะ พรุ่งนี้บริษัทมีประชุมตอนเช้าค่ะ แปดโมงครึ่งค่ะ อย่าสาย อย่าช้านะคะ ขอบคุณค่ะ..) แปดโมงครึ่ง! บริษัทนี้ทำงานเช้าไปไหนเนี่ย T^T แปดโมงครึ่งฉันยังไม่ได้แปรงฟัง แต่งหน้า ทำผม หรืออาบน้ำเลย ยังนอนกลิ้งสามตลบอยู่บนเตียง น่าอายชะมัด =__=l| ก่อนที่ฉันจะตอบเสียงปลายสายไปสักคำสองคำ ต่อด้วยคำถามอีกสองสามประโยค แต่ให้ตายสิ - -

‘ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด’  มันกำลังด่าฉันว่าไอตูด ฮ่าๆ ฉันเกลียดเสียงนี้เป็นบ้าเลย ตอนนี้ถึงสถานีที่ฉันจะลงแล้วล่ะ ก่อนที่ประตูรถไฟฟ้าจะเปิด ผู้คนก็มายืนออรอหน้าประตูเสียแล้ว รวมถึงฉันด้วย -^- พอประตูเปิดเท่านั้นละ โขลง เอ้ย! ฝูงคนถล่มทลายออกมาก ก่อนที่จะมีใครบางคนชนฉันอย่างแรง ฉันถึงกับล้มลงไปนอนหงายเหงือกอยู่บนพื้น ดีนะ ทีเดินออกมาจากประตูรถไฟฟ้าแล้ว มีหวังฉันโดนมันหนีบขาแหงๆ

“โอ๊ย..!” ฉันร้องอย่างโอดครวญ ให้ตายสิ ใครบังอาจชนฉันเนี่ย

“เอ่อ..ขอโทษ” เขาเดินจากไป ใบหน้าเขาช่างหล่อเสียจริงๆ -//- อา.. ผมสีน้ำตาลเข้ม ที่ถูกจัดเซ็ททรงไว้อย่างดี นัยต์ตาสีเขียวแก่ช่างโดดเด่น น่าหลงใหล ริมฝีปากบางได้รูป มันช่างเพอร์เฟ็คเสียจริงๆ แต่ เพียงแค่ความหล่อ และการขอโทษแบบคำสองคำ ยัยคาโอริ คนนี้จะไม่ปล่อยเข้าไปต่อให้หัวเด็ดตีนขาด ยังไงก็ช่าง ฮึ่ม! ให้มันรู้หน่อยว่าใครเป็นใคร!

“นาย.. นาย.. นาย!!”เฮ้ย ไอ้หมอนี่ มันแกล้งไม่ได้ยินหรือหัวหนวกจริงๆฮะ!

“หืม..?” เขาหันมาด้วยหน้าตาแปลกใจนิดหน่อย “เรียกฉันเหรอ” ให้ตายสิ! หมอนี่เย็นชาชะมัด เสียงเรียบๆเนิบๆของเขาเอาฉันกลัวไปเล็กน้อย  “ใช่ นายนั่นล่ะ! กล้าดียังไง ชนคนอื่นแล้วหนีเหรอ!” ฉันขึ้นเสียงไปเล็กน้อย พร้อมหน้าตาที่โกรธเกรี้ยวพอควร “ฉันน่ะ..เปล่าหนีนะ ฉันน่ะขอโทษเธอแล้วนะ หรือเธอต้องการอย่างอื่น?” เค้าโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ฉันมาก พร้อมใช้ปลายนิ้วชี้แตะคางเพื่อยกหน้าฉันขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่เราจะได้สบตากันอย่างจริงๆจังๆ -//- เขาหล่อชะมัด แต่ฉันจะแพ้แววตาทะเล้นๆของเขาไปไม่ได้ “บ..บ้าเหรอ คนอย่างฉันนี่นะ จะต้องการอะไรจากคนอย่างนาย” ฉันเสียงกระตุกเล็กน้อย ทำไมนะๆ  “ฉันไม่มีเวลามาทะเลาะเรื่องไร้สาระกับเธอตอนนี้หรอกนะ รับนามบัตรไว้ มีอะไรโทรมาละกัน” แล้วเขาก็เดินจากไป ฉันได้แต่จ้องแผ่นหลังที่ออกห่างไปเรื่อยๆ ก่อนจะก้มอ่านนามบัตร

‘โคเทงาว่า ยู  เบอร์ติดต่อ

[ผู้จัดการ] 090-988xxxx

สวีตติ้งพลัสจำกัด’

ให้ตายสิ ! นี่มัน โคเทงาว่า ยู! ดาราที่รับรางวัล นักแสดงชายยอดเยี่ยม และรางวัลขวัญใจอีกต่างๆนานา บ้าจริง! ทำไมฉันถึงจำเขาไม่ได้นะ!  โอ้ย T^T ไม่น่าไปหาเรื่องเลย แถมพรุ่งนี้สวีตติ้งพลัสมีงานประชุมเสียด้วย ต้องได้เจอกันแน่ๆ นาย

‘โคเทงาว่า ยู’ ฝากไว้ก่อนเหอะ!



♥ N ext ♥ บทที่ 1 แค้นนี้ต้องชำระ !