FAHSAI

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

EP.1 FAHSAI       

เช้าวันแรกของการเปิดเรียนที่ดูจะไม่เข้าท่า ของนักเรียนหญิง ม.ปลายคนหนึ่ง ซึ่ง คนคนนั้นคือฟ้าเอง หรือเรียกว่า ฟ้าใสก็ได้ใครๆก็บอกว่าฟ้าเป็นคนสวย น่ารัก ฟ้ามีผิวที่สวยเนียนเหมือนเนื้อแป้งของคัพเค้ก ผิวขาวอมชมพูเหมือนมะเขือเทศราชินี เวลาฟ้ายิ้มใครต่อใครก็ชอบมอง บอกว่าฟ้าเป็นคนยิ้มหวาน  ผู้ชายทั้งโรงเรียนต่างก็ชอบฟ้ากันทั้งนั้น ผู้ชายที่เข้ามาจีบฟ้าทุกคน ต่างทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างให้กับฟ้า ถ้าฟ้าต้องการอะไรพวกเค้าจะหาให้ฟ้าทันที แต่ฟ้าไม่เคยรักผู้ชายเหล่านั้นเลย มีแต่หลอกให้พวกเค้ามารัก มาทุ่มเทให้ฟ้าไปวันๆก็เท่านั้น ฟ้ามันแย่มากใช่ไหมล่ะที่ฟ้าทำแบบนี้ แต่มันเปลี่ยนไม่ได้แล้วค่ะ มันเป็นสันดานของฟ้าไปแล้ว  

06:30 น. ณ คฤหาสน์ ศิราวัฒน์

ตึก ตึก ตึก ๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงฝีเท้าน้อยๆวิ่งอยู่ภายในห้อง เธอคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน ฟ้าเองฟ้าใส สาวน้อยน่ารักสดใสวัยมัธยม ฟ้ารีบก้าวท้าวด้วยความร้อนรนวิ่งตรงไปยังห้องน้ำ แล้วเร่งรีบอาบน้ำด้วยความเร็วสูงเพราะตื่นสาย  ฟ้ารีบหยิบเสื้อคลุมมาใส่แล้ววิ่งตรงไปที่ห้องแต่งตัว หยิบชุดนักเรียนที่แม่บ้านเตรียมไว้ให้มาใส่แบบไม่รีรอ  แล้วรีบรวบผมผูกโบว์สีน้ำตาลอย่างรวดเร็ว ฟ้าอาบน้ำแต่งตัวโดยใช้เวลาเพียง 15 นาที เท่านั้น แม่เจ้าอะไรจะเร็วเบอร์นั้นคะคุณผู้อ่าน และด้วยความรีบของฟ้านั้นทำให้ฉันซุ่มซ่ามวิ่งตกบันได ฟ้าไถลตกลงมาจากขั้นแรกยันขั้นสุดท้าย ฟ้าโมโหตัวเองที่ตื่นสายเลยยังไม่ทันได้รู้สึกเจ็บอะไรสักเท่าไหร่ ไถลลงมาก็เจอคุณพ่อกับคุณแม่กำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ที่ห้องรับแขกพอดี
     “คุณแม่คะ คุณพ่อคะ ฟ้าไปโรงเรียนก่อนนะคะ”

     “อ้าวลูกฟ้า จะไปแล้วเหรอคะ ลูกสาวคนเก่งของแม่ ทำไมวันนี้ไปช้าจังล่ะลูก”

     “วันนี้ฟ้าตื่นสายน่ะค่ะคุณแม่ เลยช้านิดหน่อย”

     “สายตั้งแต่วันแรกเลยนะ”คุณพ่อพูดแทรกขึ้นมา
     “แฮะๆๆ เมื่อคืนนอนดึกไปหน่อยน่ะค่ะ ฟ้าไปก่อนนะคะเดี๋ยวสายกว่านี้”

     “ โอเคจ่ะ โชคดีนะลูกรักของพ่อ”

     “ค่ะ แล้วฟ้าจะรีบกลับนะคะ”

     หลังจากพูดเสร็จฟ้าไม่ลืมที่จะโผเข้ากอดท่านทั้งสองด้วยความรัก แล้วหอมแก้มไปคนละฟอดใหญ่ๆ มองดูนาฬิกาตอนนี้เวลา 07:05 น. ตาฟ้าเบิกโผลงด้วยความตกใจ ฟ้ารีบวิ่งไปหยิบกุญแจรถคู่ใจของฟ้าทันที BMW S1000 RR สีดำคาดสีเขียวมะนาว ที่ฟ้าเพิ่งแต่งเสร็จใหม่ๆออกจากอู่มาเมื่อวาน  ฟ้ายิ้มกรุ่มกริ่มด้วยความภาคภูมิใจกับลูกชายของตัวเอง เพราะมันหล่อที่สุดในไทยแล้วตอนนี้ เพจไหนๆก็เอารูป ลูกฟ้าไปลงกันทั้งนั้น  แน่นอนสิ่ มันทั้งแพงและดูหรู ที่สำคัญเป็นผู้หญิงที่สวยและน่ารักอย่างฟ้าขับ หนุ่มๆที่ไหนจะไม่มองละจ๊ะ ฟ้าขึ้นควบรถทันทีที่ได้หมวกกันน็อคสีเดียวกับรถมา แล้วขับพุ่งทยานไปโรงเรียนมัธยมชื่อดังที่สุดในกรุงเทพฯ โรงเรียนของฟ้าห่างจากบ้านประมาณ 35 กิโลเมตร

                ณ โรงเรียนมัธยมชื่อดังในกรุงเทพฯ

ฟ้าใช้เวลาไม่ถึง 15 นาที ฟ้าก็ถึงหน้าโรงเรียน หึหึ แปลกใจใช่ไหมล่ะ ทำไมฟ้าถึงได้มาถึงโรงเรียนเร็วขนาดนี้ บิดมิดปอกเลยจ้ากลัวไม่ทันเข้าแถว5555555555555  ทันทีที่ฟ้าขับเข้ามาในโรงเรียนหนุ่มๆที่เดินอยู่ตามทางเดิน ต่างหยุดมองแล้วชะงักมองรถ โอ๊ยยก็ลูกชายฟ้ามันหล่อขนาดนี้แล้วใครจะไม่มองล่ะคะ พวกเค้าคงไม่รู้ล่ะสิว่าเป็นฟ้าขับถ้ารู้คงจะอึ้งกว่านี้ ทันทีที่ฟ้าลงจากรถ เสียงฮือฮาดังมาก

     “นี่ฟ้าใสรถคันนี้ของเธอจริงๆหรอ”ชายหนุ่มคนหนึ่งในกลุ่มฝูงคนนั้นถามขึ้นมาเพราะอยากรู้
     “ใครขับก็ของคนนั้นแหละ”ฟ้าตอบด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
     “มันสวยมากเลยนะ ฉันไม่เคยเห็นรถใครสวยนาดนี้มาก่อนเลย” หมอนั่นยังคงชื่นชมรถฟ้าไม่หาย

     “ขอบใจนะ” พูดพลางยิ้มโปรยเสน่ห์ใส่ แล้วเดินหนีด้วยความรำคาญ

    ระหว่างที่เดินขึ้นห้องเรียนฟ้าก็เจอคนคนหนึ่ง คนที่ฟ้าหวังจะเจอทุกวันที่มาเรียน เพราะฟ้าเชื่อว่าเราต้องมีแรงบันดาลใจให้มา โรงเรียนทุกวันแบบไม่ให้เบื่อ รุ่นพี่คนนี้ชื่อ ราม เพื่อนในกลุ่มเรียกพระราม เพราะพี่เค้าบ้าผู้หญิง เปลี่ยนผู้หญิงบ่อยกว่าฟ้าเปลี่ยนผ้าอนามัยซะอีก หึ คิดว่าหล่อแล้วจะทำอะไรใครก็ได้งั้นสิ่ ชอบหลอกผู้หญิง เจ้าชู้ที่สุด แต่ก็รักนะ อิอิ > < เอ๊ะ! นั่น ! เขาหันมามองฟ้าแล้ว ซวยแล้ววววว ยัยฟ้าใส ฟ้าหลับตาพริ้มพร้อมวิ่งแล้วอธิฐานในใจว่า อย่าให้เขาวิ่งมาหาฟ้าเลย แค่นี้ฟ้าก็เขินจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ยยยย แค่เขาหันมาสบตาตอนที่ฟ้าแอบมองเขามันก็แย่มากพอแล้วว แล้วทำไมเค้าต้องวิ่งมาหาฟ้าน่ะหรอ ก็เพราะช่วงนี้พี่รามเขาเข้ามาคุยดีกับฟ้าทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่เคยมองฟ้าด้วยซ้ำ เลยทำให้ฟ้ามโนไปว่าเขาอาจจะชอบฟ้าก็ได้ แต่แล้วคำอธิฐานของฟ้าไม่เป็นผล หรืออาจะอธิฐานช้ากว่าขาของเขาที่วิ่งเข้ามาหาฟ้าด้วยความเร็วสูงแล้วคว้าแขนของฉันเมาไว้       หมับ!
     “สวัสดีค่ะ น้องฟ้าใสของพี่”

     “อะ อะ เอิ่ม สวัสดีค่ะพี่ราม แหะๆ ไม่เจอกันตั้ง2เดือนดูเปลี่ยนไปเยอะเลยนะคะ”

     “ค่ะ แล้วฟ้าใสวิ่งหนีพี่ทำไม”

     “ เอ่อออ ฟ้าไม่ได้วิ่งหนีพี่รามนะคะ แต่ ฟ้า...เอ่อฟ้า....อ๋อ รีบขึ้นเรียนน่ะค่ะ”

     “แต่ฟ้าไม่มีเรียนภาคเช้าวันนี้”

     “พี่รามรู้ได้ยังไงคะว่าฟ้ามีเรียนหรือไม่มี ขนาดฟ้าเป็นคนเรียนเองฟ้ายังไม่รู้เลยนะ”

     “คนอย่าง ศิรราม อยากรู้อะไรก็ต้องรู้ให้ได้ นี่ค่ะตารางเรียนของฟ้า”

     “พี่รามไปเอามาจากไหนคะ”

     “ห้องทะเบียนวัดผลน่ะ พอดีพี่เข้าไปหาอาจารย์เมื่อเช้าเลยแอบจิ๊กมาแผ่นนึง” หึๆชอบฉันละซี้

     “อ๋อค่ะ พี่รามมีไรอีกไหมคะ ถ้าไม่มีฟ้าขอตัวก่อนนะคะ”

     “โอเคค่ะ ไม่มีอะไรแล้วพี่แค่ต้องการเห็นหน้าฟ้าก่อนเรียน แค่นั้นเอง พี่ไปเรียนแล้วนะ บายค่ะ”

     “ค่ะ” >////<  โอ๊ยยยย แม้เจ้าคนบ้าอะไรหยอดแต่เช้าเลย เขินนะเฟ้ยยยยยยยย >,,<

     ณ โรงอาหารโรงเรียนมัธยมชื่อดังในกรุงเทพมหานคร

     “ ฟ้า”

     “.........”

     “อีฟ้า”

     “........”

     “อีดอกฟ้า !”

      “หะ หะ ห้ะ ! มีอะไร จะตะโกนทำไมล่ะ ก็อยู่กันแค่นี้เอง”

     “แหม่ สาบานว่าไม่ได้ยินที่พวกกูตะโกนเรียกมึงเมื่อกี้”

     “ได้ยินสิ่ เสียงดังลั่นโรงอาหารเลยเนี่ย”

     “นั่นไง กูว่าแล้ะ กูหมายถึงก่อนหน้านี้”

     “อ๋อ ไม่ได้ยินอ่ะ กูคิดเรื่องผู้ชายอยู่”

      “อุ๊ยย! แรด”

      “กระซู่จ้ะ”

     “มึงจะกินไหมข้าว”

     “กินสิ่ กูชอบกินข้าว กูไม่ได้ชอบกินหญ้าเหมือนมึงนะ”

     “แหนะ อีนี่ยังไม่เลิกเดี๋ยวกูก็เอาจานเข้าฟาดหน้าแม่ม”

     “55555555กูล้อเล่นน่ะ กินข้าวเถอะอย่าคิดมาก”

     “เออ ละได้ข่าวว่าพี่ราม ม.6/9 มาชอบมึงหรอ”

     “กูไม่รู้ว่ะว่าเค้ามาชอบจริงๆ หรือเค้ามาเพื่อทำแบบคนที่ผ่านๆมาของเค้า”

      “เอ้าอีนี่ คาสโนวี่ตัวแม่ของกูจะมาสนใจอะไรกับผู้ชายแค่คนเดียว เป็นฝูงมึงยังเทมาแล้วเลย”

     “กูก็ไม่รู้ว่ะว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ งื้อออ มึงทำไมกูแคร์เค้าวะ??”

     “มึงชอบพี่รามใช่ไหมอีฟ้า”

     “ไม่รู้ >////<”

     “เอ้ามึงจะไม่รู้ได้ไงหัวใจมึงนะเว้ย ละอีกอย่าง มึงอย่าเล่นกับความรู้สึกคนมากนะ กูบอกไว้ก่อน     เลย แล้วสักวันผลกรรมมันจะตามมึงทัน ถ้ามึงโดนกับตัวมึงจะไม่ตลกแบบที่มึงเคยทิ้งผู้ชายในคอลเล็คชั่นของมึง กูบอกไว้”

     “เอ้าอีนี่ มาไม้ไหนอยู่ดีดีมาด่ากูเป็นชุดเลยอีห่า กูหายใจไม่ทันแล้ะเนี่ย”

     “กูบอกไว้ก่อน เลิกได้แล้วสันดานหลายผัวมึงอ่ะ ถ้ามึงยังอยากเจอคนดีดี”

     “เออๆๆ กูจะจำไว้”

     “กูไม่ได้ให้มึงจำ กูให้มึงทำ”

     “จ้ะแม่บัว”

อะไรของมันก็ไม่รู้ ฟ้าตั้งตัวแทบไม่ทัน อย่างกับพายุทอร์นาโดมาแหนะ อีที่คุยอยู่เมื่อกี้ชื่อใบบัวค่ะ หรือเรียกมัน อีบัวก็ได้55555555 เป็นเพื่อนที่สนิทกับฟ้าที่สุดคบกันมาตั้ง 15 ปีแล้วค่ะ ตั้งแต่2ขวบ

เพราะแม่มันกับแม่ฟ้าสนิทกันค่ะก็เลยพามาเล่นด้วยตั้งแต่ตอนเด็กๆ ทั้งชีวิตคิดว่ามันคือเพื่อนที่ดีทุ่สุด แล้วก็เหี้ยที่สุดแล้วค่ะ 55555555 แต่ก็รักมันนะแต่มันไม่รู้หรอกค่ะ เพราะฟ้าไม่เคยบอกว่ารักมันเลยตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมา  พอเลิกคิดเรื่องพี่รามก็เจอตัวเลย เดินหน้าหล่อมาเชียว > < เจอทีไรยิ้มทุกทีเลย

     “ฟ้า”

     “คะ”

     “พี่หิวข้าวอ่ะ”

     “ก็ไปกินสิคะ”

     “อยากกินฟ้าอ่ะ”

     “ O_o เอิ่มมมมมมม”

     “555555555พี่ล้อเล่น พาไปกินหน่อยดิ่เหงา เพื่อนหาย”

     “เอ่ออ....บัวกูพาพี่รามไปซื้อข้าวแปบนะเดี๋ยวกูมา”

     “เออๆ รีบมาๆ”

     “เออๆ”

     “พี่รามอยากกินร้านไหนคะ”

     “ร้านไหนฟ้าพาไปพี่ก็กินหมดแหละ”

     “โอ๊ยยย พี่รามเลิกหยอดได้แล้ว”

     “ทำไมอ่ะ”

     “ฟ้าเขินน”

หลังจากนั้นก็พาพี่รามไปทานข้าวค่ะ หลังจากวันนั้นแล้ว เราก็คุยกันมาตลอด สักประมาณ 4 เดือน ฟ้ารู้สึกว่าฟ้ารักพี่รามเข้าแล้วแหละค่ะ เพราะหน้าพี่รามลอยเข้ามาในหัวฟ้าตลอดเลย ฟ้าเลยตัดสินใจบอกเลิกผู้ชายที่ฟ้าคุยอยู่ทั้งหมดเลย 7 คน ฟ้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมมันเยอะขนาดนี้ ฟ้าเสียใจที่ไปให้ความหวังคนอื่นทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้รัก พวกเขาตั้งแต่แรก ทุกวันนี้ฟ้ามีแค่พี่รามฟ้าก็เพิ่งเข้าใจค่ะ ว่าความรักแท้จริงมันคืออะไร พอฟ้าบอกเลิกหนุ่มๆของฟ้าได้สักพักพี่รามก็โทรมา

‘MY SIRARAM’

     “ฟ้าจ๋า”

     “จ๋า”

     “ฟ้าทำอะไรอยู่อ่ะ”

     “ฟ้าเพิ่งอาบน้ำเสร็จค่ะ”

     “พี่คิดถึงฟ้าจังเลยย”

     “ฟ้าก็คิดถึงพี่รามค่ะ”

     “ฟ้าอยู่ไหนอ่ะ”

     “ฟ้าอยู่บ้านค่ะ”

     “พ่อกับแม่ฟ้าล่ะ”

     “คุณพ่อกับคุณแม่ก็อยู่บ้านค่ะ พี่รามมีอะไรรึเปล่าคะ”

     “อ๋อเปล่าค่ะ พี่แค่จะเข้าไปหาพ่อกับแม่ฟ้าหน่อย”

     “อ๋อค่ะ เดี๋ยวฟ้าบอกคุณพ่อกับคุณแม่ให้นะคะ”

      “ครับ เดี๋ยวสักพักพี่เข้าไปนะ”

     “ค่ะ”

พอรู้ว่าพี่รามจะมาก็แต่งตัวสิครับรอไร หลังจากแต่งตัวพรมน้ำหอมเสร็จ ก็รีบลงมาบอกคุณพ่อกับคุณแม่ทันทีว่าพี่รามจะมา คุณพ่อคุณแม่ก็ถามใหญ่เลยว่าเป็นใคร มาจากไหน เกี่ยวข้องอะไรกับฟ้า ฟ้าก็เลยบอกไปเลยว่า ฟ้าไม่ได้เป็นอะไรกับพี่รามแต่ฟ้ารักพี่รามค่ะ คุณพ่อคุณแม่ก็เลิกถาม สักพักพี่ทรามขับ DUCATI สีดำด้านคู่ใจของพี่ราม มาจอดหน้าบ้าน ฟ้าก็รีบลงไปรับ พี่รามถือกระเช้าดอกไม้แล้วก็กระเช้าแบรนด์ลงมาฝากคุณพ่อกับคุณแม่
     “คุณพ่อคุณแม่สวัสดีครับ”

     “หวัดดีจ่ะ”

    “ผมเอากระเช้าแบรนด์กับกระเช้าดอกไม้มาฝากนะครับ”

    “โอ๊ย จะเอามาฝากทำไมกันลูกเพิ่งจะรู้จักกันเองนะ”

    “ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจเอามาฝากครับผม”

    “แล้วมีธุระอะไรถึงมา” ดูคุณพ่อพูดซะห้วนเลย

     “คุณพ่อคุณแม่ครับผมมีเรื่องจะบอกคุณพ่อคุณแม่น่ะครับ”

    “นี่! แกอย่าบอกนะว่าแกทำลูกสาวฉันท้อง ลูกฉันมีคนเดียวทำไมแกเป็นคนแบบนี้หะ แกเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ! ลูกฉันเพิ่งจะอายุ17 เองนะไอ้เลว” คุณพ่อใส่ไม่ยั้งยังไม่ฟังี่พี่รามพูด

    “เอ่อ คุณพ่อครับ ผมยังไม่ได้มีอะไรกับลูกสาวคุณพ่อเลยนะครับ”

     “...........”

     “เราไม่เคยล่วงเกินขนบธรรมเนียมประเพณีเลยนะครับ”

     “...........”

     “ผมยังไม่คบกับน้องเลยผมไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นหรอกครับผู้หญิงเขาเสียหาย”

     “...........”

     “แล้วที่ผมมาวันนี้ผมไม่ได้มาสารภาพผิดแต่ผมมาสารภาพรักครับ”

     “...........”

     “ผมรักฟ้าครับ แล้วผมก็อยากคบกับฟ้า ผมจะขออณุญาติคุณพ่อคุณแม่คบกับฟ้าใสได้ไหมครับ”

     “เธอต้องสัญญากับฉันว่าเธอจะไม่ทำให้ลูกสาวฉันเสียใจ”

     “ครับ”

     “เธอจะไม่ทำให้ลูกสาวฉันต้องทรมานทั้งร่างกายและจิตใจ”

     “ครับ”

     “เธอจะไม่ล่วงเกินลูกสาวฉันโดยการขัดขืนใจ”

     “ครับ”

     “เธอจะมารับมาส่งลูกสาวฉันเองทุกวัน”

     “ครับ”

     “โอเค งั้นเธอคบกับลูกฟ้าได้”

     “คุณพ่อจะยกฟ้าให้พี่รามง่ายๆอย่างงี้เลยหรอคะ”

     “อ้าวหรือจะไม่เอา”

     “............”

     “ฟ้าไม่อยากคบกับพี่หรอ??”

     “.............”

     “เอาหรือไม่เอา”

     “เอาค่ะ ฟ้าก็ขอเล่นตัวหน่อยไม่ได้รึไงพ่ออ่ะ”

แล้วหลังจากนั้นฟ้าก็คบกับพี่รามโดยที่คนในบ้านก็รู้ ฟ้าดีใจที่ได้คบกับคนที่เพรียบพร้อมไปทุกอย่างทั้งหน้าตา ฐานะ และการศึกษา อย่างพี่ราม ฟ้ามีความสุขมากค่ะ ที่ทุกวันนี้เราไปไหนก็ไปด้วยกันตลอดตัวติดกันเป็นปลาท่องโก๋  ฟ้ารักพี่รามค่ะ รักมากด้วย มีความสุขทุกครั้งที่มองหน้าพี่ราม ทุกครั้งที่เราจับมือกันฟ้าจะมองหน้าพี่รามแล้วพูดในใจว่า “พี่รามอย่าทิ้งฟ้าไปไหนนะคะอยู่กับฟ้านานๆนะฟ้ายอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อพี่รามแล้วพี่รามอย่าทิ้งฟ้านะ”

                ณ คฤหาสน์ ศิราวัฒน์ @ห้องนอนของคุณหนูปลายฟ้า ศิราวัฒน์

“บอกกับฉันได้ไหมจะเป็นไปไดรึเปล่าบอกว่าความรักเรานั้นยังมีสิทธิ์จะเดินต่อไหม......” เสียงริงโทนโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ฟ้าเลิกคิดเรื่องพี่รามแล้วมารับโทรศัพท์ ฟ้ามองดูเบอร์ที่โทร.เข้ามา มันไม่คุ้น ฟ้าก็คิดว่าสงสัยจะเป็นเบอร์อีบัวมั้งมันชอบเปลี่ยนซิมหนีผู้ชาย แต่ฟ้าก็ยังไม่แน่ใจ 100% เท่าไหร่ฟ้าก็เลยรีบรับแต่ฟ้ายังไม่ได้พูดอะไรต้นสายก็พูดชิงก่อน

‘NO NAME’

     “ฮัลโหล ฟ้า” O_o เสียงผู้ชายแม่เจ้า เสียงคุ้นมากเหมือนเคยได้ยินที่ไหนฟ้าสงสัยว่าเป็นคนรู้จัก

     “ฮัลโหลสวัสดีค่ะ นี่ไม่ทราบว่าเบอร์ใครคะ” ตอบด้วยน้ำเสียงและท่าทางงุนงงเล็กน้อย

     “พี่สัญญาว่าจะดูแลฟ้าจนชีวิตพี่แหลกสลาย” นั่นไงคำพูดนี้ชัดเลยฟ้ารู้แล้วว่าเป็นใคร คำพูดนี้เค้าจงใจให้ฟ้านึกถึงเค้า พี่เอ็มแฟนเก่าฟ้าเองค่ะเราเลิกกันได้ ครึ่งปีแล้วมั้งคะ

     “พี่เอ็ม”

     “จำได้แล้วหนิ่” ตอบด้วยเสียงหัวเราะเยาะเบาๆ

     “มีอะไร เอาเบอร์ฟ้ามาได้ไง ” น้ำเสียงที่เย็นชามากจากฟ้า รู้เลยว่าจะทำให้เค้าไม่พอใจแต่ฟ้าก็ทำ

     “พูดห้วนจังเลยนะที่รัก”

     “มีอะไรนักหนา จะพูดไรก็พูดไม่มีเวลาให้ขนาดนั้น!!” กระแทกเสียงเบาๆและคำพูดนี้อาจจะทำให้เลือดวิ่งขึ้นสมองพี่เอ็มเร็วขึ้นกว่าเดิมเป็นสิบเท่า

     “นี่!!ฟ้าอย่ามาพูดจาแบบนี้กับพี่นะพี่ไม่ชอบ!!” เขาตะคอกฟ้ากลับมาด้วยความโมโหสุดขีด
     “ หึ ! เรื่องของเรามันจบลงไปนานละ” แต่ฟ้าก็ยังตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆเช่นเคย

     “อย่ามาพูดทำร้ายจิตใจพี่นักเลยฟ้า” เวลเสียงของพี่เอ็มเริ่มลดเบาลง

     “ฟ้าจำเป็นต้องแคร์พี่เอ็มไหมคะ”

     “พี่คิดถึงฟ้านะ”  หึ เบ้ะปากมองบนเลยค่ะ คำพูดนี้ ไม่กระทบต่อมความรู้สึกของฟ้าอีกต่อไป

     “แต่ฟ้าไม่คิดถึงพี่” นั่นนเป็นไงล่ะนางมารตัวแม่ตัดบทซะ

     “อย่าปากแข็งหน่อยเลยน่า” พูดความจริงยังจะมาว่ากูปากแข็งอีก -_-

     “จะว่าไงก็เรื่องของพี่เถอะถ้าไม่มีธุระแล้วก็แค่นี้นะคะ เดี๋ยวแฟนฟ้าจะโกรธ”

     “ไอ้หน้าหล่อนั่นน่ะหรอ หึ! ลีลามันจะสู้พี่ได้ไหมฟ้า!!”

     “อย่ามาพูดจาทุเรศไร้อางยายแบบนี้นะพี่เอ็ม!!” ฟ้าเลือดพุ่งปี๊ดเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ฟ้าโมโหจนน้ำตาไหลเพราะทำอะไรไม่ได้

     “ลีลาพี่เด็ดแค่ไหนฟ้าก็รู้ ลีลาฟ้าก็เด็ดไม่เบาเหมือนกันน้า” พี่เอ็มพูดจาด้วยคำพูดที่เยาะเย้ย

     “ทุเรศ!! สิ้นคิด!! อัปปรีย์!!” ฟ้าใส่ไม่ยั้งกับคำพูดพวกนี้กับคนที่สมควรจะได้รับมัน

     “หรือไม่จริงจ้ะ เราผ่านอะไรด้วยกันมามากแล้วนะฟ้าก็แค่เรื่องนั้นฟ้ายังโกรธพี่ไม่หายอีกหรอ”

     “เรื่องวันนั้นมันเป็นเรื่องที่พี่ตั้งใจสร้างมันขึ้นมาเอง!! พี่จัดฉากให้ฟ้าเชื่อว่าพี่รักฟ้าจริงๆ!! แต่แล้วพี่ก็รักตัวเองมากกว่า พี่มอมเหล้าฟ้ามอมยาฟ้า!! ผสมยาปลุกเซ็กส์ให้ฟ้ากิน!! พี่ยังเป็นคนอยู่ไหมพี่เอ็ม!!” ฟ้าพูดไปทั้งน้ำตาที่ไหลออกมาอาบเต็มแก้ม

     “ก็พี่เคยขอฟ้าตรงๆแล้ว ฟ้าไม่ให้พี่เองฟ้าจะให้พี่ทำไงคะ”

     “แล้วทำไมต้องอยากได้ฟ้าด้วยอ้ะ คนรักกันมันต้องมีอะไรกันเท่านั้นหรอถึงจะเรียกว่ารัก”