ตัวร้ายเรื่องนี้ดันเป็นพ่อของลูกชายฉัน!

​บางครั้งมักจะมีชื่อของตัวละครในนิยายที่บังเอิญดันชื่อเหมือนกับตนเอง เพราะแบบนั้น เมิ่งสืออี ที่อ่านนิยายนอกกระแสถึงบทที่ 3 กลับเห็นตัวประกอบชื่อเดียวกับเธอ ทำให้สืออีอดไม่ได้ที่จะวิจารณ์เนื้อหาในตอนนั้น กระทั่งอ่านไปอีกเกือบครึ่งเรื่องเธอจึงเลิกอ่าน เพราะเธอโมโหนักเขียนคนนี้มาก...

จะไม่ให้เธอโมโหได้อย่างไร ตัวประกอบชื่อเหมือนเธอดันไปข้องเกี่ยวกับตัวร้ายในเรื่อง ผู้ทรงอิทธิพลในยุค70' ทั้งยังทิ้งสายเลือดเอาไว้ในตัวละครตัวนั้นแล้วแท้ๆ แต่กลับไม่มีบทบาทต่อจากนั้นอีก!!

ไม่รู้ด้วยสาเหตุนี้หรือเปล่า ที่ทำให้เมิ่งสืออีข้ามมิติเข้ามาในนิยายเรื่องนี้ ซ้ำยังมีลูกติดจาก ลู่เหิง มาด้วยอีกหนึ่งคน

ทว่าเด็กคนนี้หน้าตาราวกับเทพเจ้าสรรสร้างขึ้นมาอย่างไรอย่างนั้น สืออีเห็นแวบแรกก็ตกหลุมรัก เมิ่งเจียหยวน ทันที เพียงแต่สี่ปีมานี้ เด็กน้อยถูกแม่ทารุณทั้งคำพูดและการกระทำ ส่งผลให้เมิ่งเจียหยวนเป็นเด็กไม่ยอมพูดและขี้กลัวเป็นอย่างมาก

ไม่เป็นไร...ในเมื่อตอนนี้เมิ่งสืออี นักตรวจสอบบัญชีวัยสามสิบปีข้ามมิติมาแล้ว เธอจะดูแลเทวดาตัวน้อยให้กลับมายิ้มได้อีกครั้ง

ส่วนเรื่องพ่อของลูก สืออีไม่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้จนจบ เลยไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้ว ลู่เหิงคนนั้นจะมีชะตาแบบใด หวังว่าเขากับเธอจะไม่กลับมาพบกันอีกก็พอ...

สำหรับลู่เหิงแล้ว สิ่งที่เขาแค้นใจที่สุดในชีวิต คงเป็นตอนที่ตนเองเผลอมีสัมพันธ์กับรักแรกและเธอคนนั้นดันหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย หากหาตัวเมิ่งสืออีพบ.....

​