คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : หมู่บ้านสยอง
ิามเรื่อราวอันน่าื่นเ้นอนิยายเรื่อนี้่อไ้ใน ศาสราแห่เราเนียร์ ามร้านหนัสือั้นนำทั่วไป
เสียฝีเท้าม้าราวยี่สิบัววิ่ผ่านพื้นแผ่นินอันแห้แล้นฝุ่นฟุ้ระาย อทหารอ
มอร์เลโยารนำอนายอเบรฟึ่ระเวรวราูแลวามสบลอนมอบวาม่วยเหลือให้แ่พลเมือที่เือร้อนาารรุรานอแฟเวย์ในแถบายแน่อนไปทาเหนือ้ามแม่น้ำ
สวิฟท์ หลัานำำลัวิ่ผ่านไอแร้อนระอุมาเือบลอทั้วัน เบรฟ็มาถึยัหมู่บ้านนาเล็แห่หนึ่ เารั้บัเหียนบัับม้าอนพร้อมับยมือึ้นเพื่อสั่ให้ทหารหยุ สายาอันมริบมอ้อรไปยัเบื้อหน้า นายทหารนหนึ่ัม้าเ้ามาใล้ๆและถาม
“มีอะไรผิปริหรือ ท่านเบรฟ”
“หมู่บ้านนั่นทำไมถึูเียบเียบนั” เบรฟล่าวอบ “ใล้่ำป่านนี้แล้วน่าะมีวันไฟลอยึ้นมาาปล่อหลัาบ้า แ่นี่ไม่มีอะไรเลย”
“พวเาอาะลัวเ้าพวผีิบอแฟเวย์นไม่ล้าทำอะไร็ไ้”
“พวผีิบะออมาล่าเหยื่อทันทีที่แสะวันลับอบฟ้า เ้าิว่าพวาวบ้านะไม่รีบ่อฟืนิไฟเพื่อับไล่เ้าพวอมนุษย์เหล่านั้นหรือ” เบรฟหันไปอบ ทหารอีนหนึ่ึพู
“หรือว่าพวเาถูผีิบสัหารไปนหมแล้ว”
“้าลัวว่าะเป็นอย่านั้น” เบรฟอบ้วยสีหน้าเร่รึมและหันไปมอทหารในบัับบัาอเา
“ไม่ว่าะ้วยเหุผลอะไร พวเรา็้อ้าืนที่หมู่บ้านแห่นี้ เพราะไม่ปลอภัยแน่หาะเินทาันในยาม่ำืน”
เาโบมือึ้นะที่พูเสียั
“เราะ้าืนที่นี่ รวูสภาพในหมู่บ้านให้ี หาไม่พบน็หาบ้านที่มีฟืนมาที่สุ เราะ้อุไฟทั้ืนเพื่อป้อันไม่ให้ผีิบบุเ้ามาทำร้ายพวเราไ้ และหาพบาวบ้านหลบ่อนอยู่็ให้วามุ้มรอูแลเาอย่าีที่สุ”
ทหารอเบรฟรับำและวบม้าลไปามทาลาเพื่อเ้าสู่หมู่บ้าน ลอระยะทาที่พวเาผ่านเ็มไป้วยาอระูอสัว์เลี้ยปะปนไปับอระูอมนุษย์ เบรฟถึับลืนน้ำลาย้วยวามรู้สึสยอระนหหู่
“พวผีิบบุเ้ามาทำลายหมู่บ้านแห่นี้นพินาศอย่าที่้าิเอาไว้ริๆ” เาพูพลาบัับม้าให้วิ่ผ่านประูให่ึ่เปิ้าไว้ สายลมร้อนผ่าวพัผ่านบ้านแ่ละหลัส่เสียัหวีหวิวน่าหวาหวั่น อทหารอเบรฟบัับม้าให้เหยาะย่าไปามทาเินอย่าระมัระวัเ็มที่ มือ้าหนึ่เลื่อนมาแะไว้บน้ามาบในลัษะพร้อมึออมาทุะ ท้อฟ้ายามนี้เริ่มมุมัวล
“ฟ้าเริ่มมืแล้ว ้าิว่าพวเราวรรีบหาที่หลบ่อนโยเร็วีว่า ท่านเบรฟ”
ทหารนหนึ่ระิบ นายออเาผศีรษะรับ พลันสายาเหลือบไปเห็นร่าอหินหนึ่ำลัพยายามลานออมาาอประูบ้านอย่ายาลำบา เบรฟหันไปร้อสั่ทหารอเาทันที
“เ้าสอนรีบเ้าไปูโยเร็ว แ่ระมัระวัอย่าไ้ประมาทเป็นอันา”
นายทหารำยำสอนระโลาหลัม้าและวิ่เ้าไปูหิผู้นั้นามำสั่ พวเา้มัวลพร้อมับถาม
“เ้าเป็นยัไบ้า” มืออทหารนหนึ่ละออา้ามาบและสอเ้าไปประอแนอนาอย่าเป็นห่ว หิสาวผู้นั้นเยหน้าึ้นและอ้าปาว้า ทหารทั้สอร้ออุทานเสียั้วยวามใ
“เหวอ!”
ทหารนที่ประอร่าอหินนั้นรีบปล่อยมืออเาออทันทีและระโถอยหลัออมาอย่ารวเร็ว เาร้อออมาเมื่อรู้สึว่ามือทั้สอ้าเิอาารเ็บแปลบึยึ้นมาู
“นี่มันอะไรันน่ะ!”
“หนอน!”
มือที่เยสัมผัสร่าอหิาวบ้านบันี้เ็มไป้วยหนอนสีาวุ่นึ่ไ่ยัวเยี้ยเ็มไปหม บาัวเริ่มฝัเี้ยวลไปบนเนื้ออเา ทหารผู้นั้นทั้สะบัมือและระโไปมา้วยวามรู้สึยะแยในะเียวันับที่หินนั้นยันัวยืนัวร หนอนัวโๆร่าพรูออมาาปา นายแนึ้นไว่ว้าไปยัทหารอีน เาถอยหลัหนีพลาร้อ
“อย่าเ้ามา!”
เบรฟรีบบัับม้าอเาเ้าไป่วยทหารทั้สออย่าับไว าบในมือวัฟันลไปที่ลำออหิสยอนาระเ็น หนอนำนวนมาพุ่ทะลัออมาราวับเลือ มันระายไปนทั่วเาะร่าอทหารที่ยืนอยู่ทั้สอนนแลูาวโพลนในะที่เบรฟพยายามปัมันออาแนและาอเา ทหารที่เหลือรีบเ้ามา่วยนายออเา
ทันในั้นพื้นินที่ทั้หมยืนอยู่็สั่นไหวุระลอลื่น ม้าทุัวพาันยาหน้าและสะบัทหารึ่นั่อยู่บนหลัอมันร่วลมานอนอับพื้น่อนวิ่หนีออไป้วยวามื่นลัว นายทหารรีบลุึ้นยืนพร้อมับวิ่เ้าไป่วยปัหนอนออาร่าอเพื่อนและนายอเบรฟ เสียำราม่ำๆัออมาาใ้พื้นินทำให้ทุนหยุะัและเี่ยหูฟั
“เสียอะไรน่ะ”
“มันมาาใ้ินนี่”
อีนหนึ่อบ พวเา้มลมอูินภายใ้เท้าอเาะที่ึาบออมาาฝัในลัษะเรียมพร้อม
ผืนินเลื่อนัวอีรั้ ราวนี้รุนแรว่าเิมนหลายนล้มลิ้ แ่่อนที่พวเาะทันไ้ั้ัวพื้นภายใ้ร่าอเา็แออ ร่าอหนอนนายัษ์สีาวุ่นโผล่ึ้นมาและลานายทหารที่อยู่ใล้ที่สุลับลไปในิน เสียร้อโหยหวนัสลับับเสียีระาเนื้อทำให้ทหารที่เหลือถึับถอยหลัและทำท่าะวิ่หนีออไปาหมู่บ้าน ทันทีที่เายับัว ร่ายัษ์อหนอนำนวนมา็โผล่ออมาาินพร้อมัน พวมันาเี้ยวอันมริบอมันออและับร่าอเหล่าทหารแห่มอร์เลลาลไปินใ้พื้นิน ทหารบานถูหนอนสอัวแย่ทึ้ันนร่าีาเป็นสอท่อน เลือเนื้อและับไไส้พุถูสะบัเหวี่ยไปมาระัระาย เบรฟร้อออมา้วยวามใเมื่อเห็นทหารอเาลายเป็นอาหารอหนอนินายัษ์ นายอวัาบฟันไปยัหนอนัวหนึ่าเป็นสอท่อนและเหวี่ยไปัเี้ยวอหนอนอีัวที่ืบเ้ามาใล้ๆ
เ้าหนอนยัษ์รีร้อเสียแหลมเล็เรียฝูหนอนำนวนมหาศาลออมาาบ้านที่พวมันุ่ม่อนอยู่ วาอนายอแห่มอร์เลเบิว้าเมื่อเห็นลื่นหนอนเลื่อนัวเ้ามาหา เาบรามอัวเอแน่น
“เ้ามาเลยเ้าพวหนอนโสโร แ่อย่าิว่า้า นายอเบรฟะยอมยืนอยู่นิ่ๆรอให้พวแเ้ามาินไ้่ายๆ”
าบในมือวัแว่ไปมาสัหารหนอนไปหลายัวรวมทั้หนอนินายัษ์ที่พุ่เ้ามาหา แ่้วยำนวนอันมามายอพวมันที่รูันเ้าไปัินเท้าอเบรฟ ร่าอนายอแห่มอร์เล็เสียหลัล้มล เา้อมอูหนอนยัษ์โถมัวเ้ามาพร้อมับร้อะโนสาบแ่ เสียอเาสะท้อน้อไปนทั่วหมู่บ้าน่อนาหายไปเหลือเพียเสียีระาัแทะึ่เียบสบลภายในเวลาไม่นาน
*/*/*/*/*
ความคิดเห็น