คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Senior's Secret : The Bad Introduction
รีดเดอร์ไรท์ขอโทษ ไรท์เขียนชื่อผิดคู่แว๊กๆๆๆ
เผอิญเขียน คังนัม อีกเรื่องนึง เลยตีกันไปนิสสสสส
แอร๊ยยยยยยยยยยย
แก้ไข เรื่องนี้ คู่ "มิโนกับนัมแท" นะครัชชชชชช
Senior's Secret : The Bad Introduction
Author : MoonSecret1989
Pairing : SONG MINHO X Nam Taehyun
Chapter : No.1
Comment : It's just one of author passionate to write.
ตึ๊ง !
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ครืด ครืด ครืด
เสียงย่างก้าวพร้อมกับลากวัตถุบางอย่างดังก้องทางเดินในยามดึกสงัด รองเท้าดำขัดมันวาวของผู้บุกรุกค่อยๆเดินอย่างเชื่องช้าราวกับมีเวลาเหลือล้น เอื่อยเฉื่อยราวกับเหนื่อยเต็มทีก่อนจะหยุดที่ประตูไม้สลักสวยงามที่ถูกแขวนป้ายบ้านเลขห้องเอาไว้
17/22
มือเรียวหยิบกระดาษใบเล็กออกจากกระเป๋าก่อนจะคลี่ออก ดวงตาหรี่เรียวพยายามเพ่งผ่านแสงน้อยๆในระเบียงก่อนจะเหลือบดูเลขที่ห้องอีกครั้ง เมื่อแน่ใจว่าใช่สิ่งที่ตามหาจึงยกมือขึ้นเคาะ
ก๊อก ก๊อก
...
.
.
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ไม่มีเสียงตอบรับจากประตูห้องที่ท่านเรียก
เจ้าของร่างถอนหายใจเสียครั้งหนึ่งด้วยอารมณ์ไม่ค่อยปกตินัก เหลียวซ้ายแลขวาเห็นกริ่งให้แขกกดอยู่ด้านข้าง หากกดตอนนี้เขารู้ดีว่ามันคงเป็นมารยาทที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่จะทำยังไงได้ตอนนี้เขาอยากล้มตัวลงบนเตียงจะแย่ เขากลั้นใจครั้งหนึ่งก่อนจะตัดสินใจกดลงไป หวังว่าคงไม่มีเพื่อนบ้านคนไหนวิ่งเอาไข่มาปาตอนนี้นะ
กริ๊งงงงงง
‘ว๊าก ว๊าก ว๊ากกกกก!` เสียงร้องโวยวายดังมาจากในห้องหลังเสียงออดดัง ร่างเล็กผงะไปครั้งหนึ่ง จิ๊ปากไม่พอใจที่เรื่องราวไม่ได้ดั่งใจเขาเสียที
“WTF!” คำอุทานดังเป็นภาษาอังกฤษที่ไม่ควรฟังดังออกจากปาก เขาทุบประตูครั้งหนึ่งก่อนจะตัดสินใจหันหลังแล้วทรุดลงนั่งพิงประตู เหนื่อยกับเรื่องงี่เง่า ตั้งแต่ที่ต้องเข้ามาหาไอ่เจ้าของห้องบ้านี่ด้วยตัวเองแล้ว!
1 นาทีผ่านไป ก็ยังไร้วี่แว่วเสียงตอบรับ
2 นาทีผ่านไป ก็ยังคงเงียบงัน
3 นาทีผ่านไป กลอนประตูก็ยังไม่ลั่น
4...
5...
6....
6...
6.......z...zZ...zzZ
ดวงตาเรียวหรี่ปรี ความเมื่อยขบเกาะกินไปทั่วเส้นประสาท อาจจะลามไปถึงเรี่ยวแรงของเปลือกตาด้วยกระมัง สติสตางค์ที่เริ่มหรี่ถอยตามกาลเวลาที่กลับเดินหน้าเข้าสู่วันใหม่ขึ้นเรื่อยๆ....คงจะต้องนอนตรงนี้แล้...
ผัวะ!
“โอ๊ย!” เสียงเจ้าของร่างที่เกือบคล้อยหลับโอดโอยเมื่อเสียการทรงตัวนอนแผ่ลงไปบนพื้นพร้อมประตูที่เปิดออก คนเปิดประตูกะพริบตาปริบๆ เพ่งมองว่าใครคือผู้บุกรุกห้องยามค่ำคืน แต่ก่อนที่จะได้ถามก็มีเสียงร้องคั่นออกมาก่อน
“นัมแท!” เจ้าของชื่อยังคงพยายามลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล ตวัดตาเรียวไปจิกคนที่ทำให้ล้มเสียทีหนึ่งก่อนจะบ่นเสียงอ่อนเมื่อเห็นหน้าผู้ที่ต้องทำให้เค้าลำบากขนาดนี้
“ตาแป๋ว F*ck you!”
.
.
.
“โห~ ลูกพี่ลูกน้องแกนี่แซ่บเว่อร์เลยว่ะ ดูแต่งตัวดิ๊ ยังกะหลุดออกมาจากหนังสือประวัติศาสตร์อังกฤษ หน้าตาดีแต่ดูขี้เหวี่ยง เชิ่ดชิบหาย แถมดูจะร้ายไม่เบานะเนี่ย”
หนุ่มตี๋หน้าคล้ายซาลาเปา ติดที่รูปร่างที่ดูดีที่เสริมความหล่อเข้ามาได้บ่นร่ำพร่ำยาวหลังจากที่เขาโดนตวัดตาใส่แบบงงๆ แค่เขาจะเดินไปซื้อเหล้าเพิ่มมาให้พวกชาวคณะที่นั่งแดกป๊อปคอร์น ดูหนังผี และจะต่อด้วยตีไพ่กันมาดื่ม แต่อยู่ก็เจอแจ็คพ๊อตหล่นทับ เกือบชีวิตดับหน้าห้องเสียได้ ก็เมื่อกี้เพิ่งดูเรื่องที่ผีมาเคาะประตูแล้วเปิดออกไปเจอผู้หญิงผมยาวแขวนคอแลบลิ้นอยู่หน้าห้อง เป็นใครใครจะไม่กลัววะ?!
“แม่งแล้วเคาะประตูถูกจังหวะด้วยนะแม่ง แถมกดกริ่งอีก ยังกะแม่งรู้ว่าพวกกูดูหนังผีอยู่ หัวใจวายกูจะให้พ่อแม่งรับผิดชอบ”
อีกเสียงที่ยังสั่นไม่หาย ด้วยความที่เป็นคนกลัวผีจัดแต่ถูกพวกตัวดีนี่ลากมาให้ท้าพิสูจน์ความกล้าห่าเหวอะไรไม่รู้ตอนกลางคืน เลยทำให้ลูกผู้ชายอกสามสี่ศอกอย่างคังซึงยูนยอมแพ้ไม่ได้ ก็เลยต้องตกปากรับคำ ทั้งๆที่ตอนที่ได้ยินเสียงออดแทบจะกระโดดขึ้นคร่อมเจ้าของห้องไปแล้ว
“พวกแกก็เว่อร์กันไป นัมแทออกจะเรียบร้อยเป็นผู้ดี อย่าได้รู้จักทีเดียว แกจะหลงเสน่ห์น้องไม่รู้ตัว เค้าน่ารักนะ”
เจ้าของตาแป๋วอย่างจินอูพูดยิ้มๆ ตากลมใสทำให้หลายคนต้องใจอ่อนมานักต่อนัก ยิ้มหวานเรี่ยราดจนทำให้คนแถวนี้ตามไปเก็บแทบไม่ทัน ร่างเล็กเอ่ยชมลูกพี่ลูกน้องด้วยความภูมิใจก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ยื่นแก้วเหล้าให้กับคนที่ร้องขอเมื่อกี้
“ดูมิโนดิ๊ ไม่เห็นจะพูดไรมากเลย เอาเล่นต่อได้แต่เสียงเบาๆหน่อยล่ะ ให้นัมแทได้พักผ่อน ท่าทางจะเหนื่อยพอดูเลย”
จินอูพูดไปก็นึกถึงลูกพี่ลูกน้องหน้าตาน่ารักเมื่อครู่ก็อดขำไม่ได้ นอกจากจะทักทายเขาด้วยคำไม่สุภาพแล้วเมื่อกี้ตอนไปส่งที่ห้องนอนยังบ่นเป็นหมีกินผึ้ง ทั้งเรื่องที่พ่อส่งมาให้เรียนที่โซล ทั้งเรื่องที่ต้องมาใช้ชีวิตแบบธรรมดาๆที่ไม่คุ้นเคย ทั้งเรื่องที่คิดถึงเมืองผู้ดีที่จากมา แถมถามว่าที่นี่มีบิ๊กเบนให้ดูด้วยมั้ยอีก?! เอากับเขาสิ จริงๆแล้วนัมแทของเขาคงไม่โตขึ้นเลยสินะ คุณลุงถึงส่งน้องมาเรียนเองเสียที่นี่ ให้ลองมาใช้ชีวิตเองสักที แถมอุ่นใจว่าอย่างน้อยก็ยังมีเขาคอยดูแล
“จับฉลากกันเหอะ” ซึงฮุนเอ่ยหน้าแดงก่อนกระดกแอลกอฮอล์เข้าปาก เกมส์พระราชาที่พวกเขาเล่นอยู่มันไม่ได้สนุกเท่าไหร่หรอก แต่ได้ความสะใจเมื่อสั่งใครต่อใครให้ตามใจตัวได้ ครั้งที่แล้วเขาแพ้ ไอซึงยูนซึ่งเป็นพระราชาสั่งให้กินเหล้าคลุกวาซาบิหนึ่งก้อนใหญ่ คิดในใจว่าถ้ากรูตายวันนี้จะมีใครพาส่งโรงพยาบาล?
“เอ้าจับพระชา!”
ฉลากสี่ใบอยู่ในวงเพื่อนเล็กๆ มันมีแค่สี่คนแต่มันก็สนุกของมันได้ ฉลากถูกหยิบออกไป ก่อนจะเปิดดู สักพักตาแป๋วๆของใครสักคนก็เป็นประกาย ก่อนจะยกฉลากตัว K ที่อยู่ในมือให้คนทั้งห้องดู
“หึ หึ หึ หึ” เสียงหัวเราะน่ากลัวไม่เข้ากับหน้าตาดังขึ้นอย่างมีเลศนัย คำสั่งพิเรนทร์ๆ ต่างๆถูกประมวลขึ้นในหัวสมอง ใครเลยคิดชื่นชมคิม จินอูคนนี้ว่าเป็นเทวดานางฟ้า นางสวรรค์ เหล่าสามคนที่เหลือที่เป็นเพื่อนซี้มันขอบอกเลยว่าคิดผิด
อีกร่างนึงของจินอูสุดแบ๊วนี่มัน....แม่มดผู้ฆ่ายักษ์ดีๆนี่แหละ!
“ขอสั่งให้....ฟ...”
“ฟ...” ใครสักคนออกเสียงตาม ทุกคนเงียบเหลือเพียงเสียงลมหายใจประสานกะคอมเพสเซอร์แอร์เฝ้ารอคำประหาร
“ขอสั่งให้ทาสเฟรนช์คิสกับใครก็ได้ที่อยู่ในห้องยกเว้นพระราชา ฮ่าๆๆๆๆๆ”
บ...บอกแล้ว....
แม่งไม่ธรรมดา!
“ไอเชี่ย! หอมแก้มว่าแย่ละ นี่ให้แดกปาก ไม่ใช่แดกธรรมดา แดกแบบฝรั่งเศสด้วย พ่องสิ!” ซึงฮุนโวยวายเมื่อได้รับคำสั่ง แถมหันซ้ายขวาดูหน้าผู้ร่วมชะตาแล้วอยากจะครายอิ้งเป็นภาษาเยอรมันเข้าสู้ ด้านซ้ายเป็นซึงยูนผู้แสนมาดแมนแฮนด์น่าซั่ม ด้านขวาชื่อ ซองมินโฮ หรือเรียกสั้นๆว่า มิโนที่หน้าตาแม่งเหมือนจีดราก้อนผสมแทยังบิ๊กแบง แม้มันทั้งสองจะเป็นหนุ่มฮอตของสคูล แต่กูมองทางไหนแม่งก็ไม่น่าเบียดปากด้วยเลยให้ตายเหอะ!
ถ้าเป็นไอหน้าหวานสันดานโหดตรงหน้านี่ว่าไปอย่าง
ก...ก็มันน่ารักดีนี่นา
“หน้าหวานจ๋า...มะ..ไม่ไหวมั้ง...” เสียงแอ๊บแบ๊วที่ไม่เข้ากับตัวยามออดอ้อนของคังซึงยูนดังขึ้นจนน่าหมั่นไส้ ไอการพูดจาดีที่มีให้แค่จินอูบางทีมันก็ทำให้คนรอบข้างรู้สึกอยากจะถีบ แต่ก็ช่างหัวแม่งเหอะ สองคนนี้มันซัมติงรองมาตั้งนานละ ขี้เกียจจะพูด!
“จำข้อตกลงได้ไหม?” เสียงเยียบเย็นพร้อมรอยยิ้มพิฆาตใจส่งมาให้จนขนลุกที่หลัง ซึงยูนปาดเหงื่อแบบลำบาก ไม่อยากพูดไรมากในเมื่อเขาเป็นคนเสนอข้อตกลงงี่เง่าที่แว้งเข้ามาแทงเขาฉึกๆๆ เสียเอง
‘ใครไม่ยอมทำข้อตกลงพรุ่งนี้ต้องแก้ผ้าวิ่งรอบโรงเรียน ถ้าใครไม่ทำขอให้เสียตูดให้กับอาจารย์คัง!' คังที่ว่าชื่อจริงว่า คังโฮดง ชายร่างใหญ่รอยยิ้มเชือดเฉือนที่พร้อมจะห้ำหั่นนักเรียนได้ในทุกวินาทีถ้าพบการทำผิด!
คิดแล้วก็เสียวสยองสยึมกึ๋ย ใครแม่งคิดข้อตกลงแบบนี้วะเลวมาก!
“นี่ก็ปล่อยให้คิดเองแล้วนะ ยังจะทำเป็นรับไม่ได้กับสิ่งที่ตัวเองเสนอ อ่อนว่ะ!” เสียงเย้ยหยันของคนถือไพ่เหนือกว่า ยิ้มให้เก๋ๆก่อนจะไม่พูดพร่ำทำเพลงส่งเลขสามตัวให้จับกัน มือไม้ค่อนข้างสั่น ใจเต้นแรงราวกับสาวแรกแย้ม ภาวนาในใจขอให้กูปลอดภัยทีเทอญ
“บ..เบอร์อะไรเป็นทาส” เสียงของใครสักคนเอ่ยถาม
“...หนึ่ง...อ๊ะๆไม่เอาดีกว่า....สาม เบอร์สามเป็นทาส! เปิดสลากซิ~!” นางพญาออกคำสั่ง ลูกเจี๊ยบในมือทั้งสามค่อยๆคลี่ออก คังซึงยูนเป็นคนแรกที่ยิ้มหน้าบานออกมา ตาเป็นประกายวิ้งๆ ดีใจที่ไม่ต้องเป็นรุกให้กับใคร?! จินอูมองหน้าเหยื่อเคราะห์ร้ายที่เหลือ แล้วก็ยิ้มร่าส่งแก้วเหล้าอีกใบหนึ่งให้กับผู้บริสุทธิ์ที่กำลังจะไม่บริสุทธิ์
“โถๆๆ มิโนของพี่ ไม่น่าเลยจริงๆ” ยิ้มหวานส่ายหัวไปมาจนน่าเบิ๊ดกะโหลก ซองมินโฮเหงื่อตกกระดกเหล้าอีกสองสามจอก ก่อนจะหันมองผู้ที่เป็นจำเลย ซ้ายซึงยูน ขวาซึงฮุน ก็ตามโจทย์บอกใครก็ได้ที่ไม่ใช่พระราชา แต่หน้าตาไอสองตัวนี้ไม่น่าขยี้เลยให้ตายเถอะ หนุ่มลุคคูล ดูดีมีชาติตระกูลแบบเขา ต้องมาทำอะไรงี่เง่าแบบนี้...ไม่ทำได้ไห...
“ไม่ทำวิ่งแก้ผ้านะมิโน ไม่ทำวิ่งแก้ผ้านะมิโน ไม่ทำวิ่งแก้ผ้านะมิโน ไม่ทำวิ่งแก้ผ้านะมิโน ไม่ทำวิ่งแก้ผ้านะมิโน” เป็นความหลอกหลอนที่วิ่งไล่ตามราวกับเขาไปทำผิด ซองมินโฮหันมองซ้ายทีมองขวาที่ราวกับคนไร้สติ
จูบ...จูบแบบลึก ลึ๊กกกก จูบราวกับรักมากมาย จูบทีเสียเชิงชายไปหลายที
ข้อคิดดีๆที่จะหลังจากนี้ซองมินโฮสาบานว่าจะไม่เล่นเกมส์นี้อีกตลอดชีวิต! เหยื่อเคราะห์ร้ายมองหายเหยื่อที่เคราะห์ร้ายกว่า ใครจะเป็นฝ่ายรับให้เขา?! จะคังซึงยูนหล่อเร้าเคล้าอารมณ์ หรือ ซึงฮุนที่ขาวอมชมพู ถุ๊ย! ไม่ใช่ละ
ไอยูน ไอฮุน....
ไอฮุน ไอยูน....
ไอฮุน ไอยูน....
ไอ...
“ตาแป๋ว ไอขอผ้าเช็ดผมหน่ อุ๊บส์!” ปากเรียวเล็กโดนบดขยี้อย่างไม่ทันตั้งตัว ร่างบางเล็กชื้นด้วยพรมน้ำบนใบหน้าที่เพิ่งอาบเสร็จ ท่อนบนเปลือยเปล่ากับด้านล่างที่พันด้วยผ้าเช็ดตัวบางๆสีขาวไว้หลวมๆ วัฒนธรรมตะวันตกคงไม่ได้สอนให้ร่างเล็กนี้ระวังตัว จึงเสียรุกในเชิงให้กับชายแปลกหน้าที่ปากเต็มไปด้วยกลิ่นมาร์โบโลโกลด์ที่เจ้าตัวเพิ่งสูบย้อมใจอยู่เมื่อครู่ มือใหญ่ไม่เพียงจับหัวบางบดเบียดปากว่างก่อนฉกลิ้นราวกับงูรัดที่พยายามจะกลืนกินเหยื่อ มือใหญ่ดันทนไม่ไหวลูบไล้ไปตามผิวเนียนตรงด้านหน้าผ่านนู่นนี่นั่นราวกับอยากจะเป็นเจ้าของนักหนาในยามนี้
ได้แต่อ้าปากค้าง...
สามร่างที่อยู่เบื้องล่างกำลังสะท้านกับสิ่งที่เห็น อยากจะอ้าปากพูดอะไรแต่ทำได้แค่นั่งมองหนังสดที่ต้องกลืนน้ำลายเอื๊อกๆ...
ใบหน้าได้องศาเอียงซ้ายขวาอย่างเป็นใจ หลงใหลลืมตัวมัวเมาราวกับอยู่ในฝัน จูบไอบ้านี่รสดีแท้ หรือนี่คือการต้อนรับของคนเกาหลี...
ม...ไม่ใช่ละ แทฮยอนไม่ใช่ละ
สติสตางค์เริ่มมาก่อนตาเรียวจะลืมขึ้นอีกครั้งเมื่อรู้ตัวว่ากำลังโดนทำอะไร
ตีนว่างเปล่าถีบพลั่กออกไปกลางลำตัว!!
ผัวะ! ผัวะ!
สองทีรัวๆจนคนเบื้องล่างแทบจะห้ามไม่ทัน
“เฮ้ยๆใจเย็นไอ้น้อง / ใจเย็นๆนัมแทๆ”
ร่างบางพยายามลากร่างบางกว่าเข้าห้อง แต่ยามนี้นัมแทฮยอน คงไม่พร้อมให้ใครมาแตะ! สะบัดตัวออกก่อนจะหันหน้าไปมองคนที่กุมปากอยู่ที่พื้นหลังจากถีบล้มหงายพร้อมอิ่มอร่อยหมัดคนสวยอีกสองสามหมัด สายตาคมฉวัดคล้ายกับมีดที่พร้อมเชือดคอคนบ้ากามได้ทันที ก่อนยกนิ้วกลางสวัสดีเพื่อนพี่ให้เป็นศรีแก่ซองมินโฮ
“Go to F*cking Hell! You As*hole!”
-To be continue soon -
Lil'bit Talk : มันอาจจะฮาร์ดคอร์ไปหน่อย ขออภัยด้วยนะฮ้า พี่น้อง แหะๆ
ความคิดเห็น