โครงการแลกเปลี่ยนรักร้ายนายรุ่นพี่ ( โน่ริท )

ลำดับตอนที่ #2 : มันคือ...กุ๊ย !!

* งานนิทัศการ *

" ริทเก็บบู๊ทเสร็จไปหาเต๋าเป็นเพื่อนคชาทีนะ?^_^ "

มึงห่างกันไม่ได้เลยนะคชาแหม

" อื้อ....ว่าแต่เต๋าอยู่ใหนอ่ะ "

" เต๋าบอกคชาว่ากินเลี้ยงกันอยู่ร้านพี่อินจร้า "

" อ้อ.. แล้วไอ้กันมันหายหัวไปใหนเนี่ย "

วันนี้เป็นวันนิทัศการ จึงมีการจัดบู๊ทต่างๆแต่ตอนนี้งานเลิกแล้วพร้อมกับการหายหัวไปของไอ้กัน. .. ไอ้กินแรงเพื่อน! !

" คิดถึงกูรึไง? " ตายยากชิบ

" คิด....คิดว่ามึงโกงแรงกูไง "

" -____- "

" สองคนนี้ก้อปะไรกัดกันเป็นเด็ก. ... ว่าแต่กันหายไปใหนมาหรอ "

แหม แม่พระจริงนะคชา โลกมึงคงมีแต่ความสดใสโกรธใครไม่เป็น

" ไปหาป๊ะกับม๊ามานะ เขาแวะมาเยี่ยม เฮ้อออ "

อีกละอยากจะรู้จริงๆว่าป๊ะกับม๊ามันโหดรึไงไปหาที่ไร เมื่ออมทุกข์กับมาทุกที

" กันทำไมเวลาป๊ะม๊าของกันมากันต้องเครียดทุกทีเลย "

คชามึงรู้ใจกูจัง คชาถามไอ้กันเหมือนที่ผมอยากรู้พอดีเป๊ะ ผมก๊ไม่เคยเจอพวกท่านเลย แต่เมื่อแวะมาหากันที่ไร กันจะมีอาการแบบนี้ทุกที

" ป่าวคชา กันแค่เหนื่อยๆ "

" เหนื่อยอีกละ ถามมึงมาเป็นสองปีมึงก๊บอกว่าเหนื่อย เหอะ! ! "

" ริท! ... เอาไว้กันอยากเล่าให้คชากับริทฟังเมื่อไหรเราพค้อมฟังนะ ^_^ "

 คชาหันมาดุผมก่อนจะปลอบไอ้กันมัน เห้อกากกูเวลาหงอยนี่ มันไม่สนุกเลย -_-

" ไอ้กันแมลงสาบ o_O "

" กรี้ด ดด :-X "

" ฮ่าๆ ฮ่าๆ. .. แตกเลยมึง.คริคริ "

ผมหัวเราะกับการตกใจอันเนื่องมาจากการกลัวแมลงสาบเข้าสมองของมัน

" ไอ้ริท!! มึงแกล้งกูหรอ! "

" แบร่ <3 "

ผมแลบลิ้นใส่มันก่อนจะวิ่งหลบเท้ามันที่กำลังไล่เตะผม แค่มึงหายเศร้ากูยอมถูกคนอ่านว่านิสัยเสียอ่ะ รักมึงกาก คริคริ

" พอๆ คริคริ ไปร้านพี่อินกันเหอะ... ริทพอเลย กันด้วย >_< "

กรรมการห้ามทับอย่างเคยคือคชา

" ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้ริท! ! "

" รีบมาเอาคืนนะไอ้กาก แบร่ <3 "

" ไอ้เกรียณพอ ๆ " นี่คือเสียง....
....

... คชา

แง่งคชาเข้าข้างไอ้กันอ่ะ

" คชาอ่ะ ว่าริท. T^T "

" สม/คริคริ "

แหมไม่ง้อกูเลยอ่ะ คชาชิ !!

@ร้านพี่อิน

" คชาๆ ทางนี้ "

เสียงห้าวทุ้มของเต๋าเรียกคชา เอ่อบางทีการมีคนรักมันก๊ ดูแลมีความสุขเห็นได้จากอาการคชา

" คชากันกับได้มั้ย "

" อ้าวไอ้กันมีไร? "

ผมงงกับอาการของไอ้กัน พอเจอกลุ่มพวกรุ่นพี่ทีอยู่กับเต๋า ถึงกับทำหน้าหวั่นๆแปลกๆ เอ๊ะแล้วไอ้ตี่นั่นมันจ้องกันทำไม

" ไม่เอากัน อยู่กับคชานะ อยู่กับริท สองคนมันไม่สนุก "

เอ่อ เหมือนโดนด่า. .. ช่างเหอะ

" นั่นสิถ้ามึงไป คชาไปอี่อ๋อกับเต๋ากูละ? "

ผมเคยไปเที่ยวสามคนละ บอกเลยว่าเข็ด เหมือนไร้ตัวตน

" เอ่อ.... คือ...ก๊ได้ "

" มีไรกันรึป่าวคชาไม่ไปนั่ง....ริทกันป่ะ "

เต๋าเดินเข้ามาลากพวกเราเข้าไปนั่งในวง

โอ่ะ อบายมุขทั้งนั้น ผิดที่รึป่าว วะกู

.. เฮ้ย ย รินให้อีก กินไม่เป็นโว้ยไอ้พวกรุ่นพี่พวกนี่

" เต๋า ริทกับกันไม่ดื่มนะ "

นั่นไงรู้ใจกูจริงๆ ด้วยคชาขอนมเหอะ

" อ่อ. ... งั้นเอาไรดีริท กัน ? "

" ริท ขอนมสดนะ "

" o_O "

" พรวดดด! ! "

" ห๊ะ? "

เอ่อ แล้วทำไมพวกพี่ต้องตกใจขนาดนี่ด้วยอ่ะ กินนมสดผิดตรงใหน ง่ะ

" ริทคชาว่าริทเปลี่ยนกินอย่างอื่นดีมั้ย "

คชากระชิบผมพอได้ยินกันสองคน

" ทำไมอ่ะคชา? "

" น้องครับร้านเหล้าไม่มีนมสดขายนะครับ "

ผมหันขวับไปตามเสียงก่อนจะพบว่าเป็นรุ่นพี่ตัวสูงๆ ไว้ผมลากไซ เอ่ยบอกผมขำๆ

...

.. เก็ทละ อยู่ร้านเหล้าเสือกสั่งนมสดอายมั้ย?

... อายดิ !

" เอ่อ เอาน้ำป่าวสามแก้วนะ จบ.. !! "

เสียงรุ่นพี่อีกคนสั่งเด็กเสริฟ หน้าตาตีๆขาวๆ ดูไปคล้ายๆ ไอ้กันต่างแค่สีผิว

" กันขอ เป็นเบียร์ได้มั้ย? "

" o_O " ไอ้กันมาแนวใหนว่ะ

" กัน คชาว่า อย่าเลยนะ "

" ไม่ต้องทั้งหมดละ น้ำนะดีแล้ว! "

เสียงรุ่นพี่คนเดิม พูดเด็กเสริฟรับออเดอร์แล้วเดินออกไป

" เอ่อ น้องกันอย่าถือสาเพื่อนพี่เลยนะไอ้โน่มันปากสุนัขอย่างนี้แหละ อ่อ พี่ชื่อรุจ นะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก น้องริทด้วย ^_^ "

" ฮะ พี่รุจ แล้ว... "

" อ่อ นี่ไอ้นีี่ อ่ะชื่อโตโน่ เรียกว่าโน่ก๊ได้ "

ผมทำความรู้จักพวกพี่สองคนนั้นก่อนสังเกตเห็นว่าไอ้พี่ที่ชื่อโน่มันจ้องมาทางพวกผมแปลกๆ

และแล้วสายตาผมก๊สบเข้ากับพี่โน่จังๆ เอ่อ คือแอบมองพี่เขานานไป มันก๊ทำอะไรไม่ถูกจริงๆ

.. เอาไงดี

" เอ่อ ริทไปเข้าห้องน้ำแปปนะ " หนีก่อนเถอะ

" พี่ไปส่ง " >>> พี่โน่

" ~_~ ! " ใจดีไปมั้ย คือหนีหน้าพี่อยู่นะ แง่ง "

ไห้ริทให้พี่โน่ไปส่งดึกแล้วอันตราย "

คชาเดียวกูจะคิดบัญชีมึง ><

" เอ่อ. ... ก๊ได้ "

ถ้ามาส่งแล้วจะเงียบแบบนี้ก้อปล่อยตูไปคนเดียวเหอะนะ

" เป็นเพื่อนกับคชานานยัง? "

เปิดประเด็นคุยแล้วชี้ป่ะ

" ฮะก๊ตังแต่เข้าเรียน ไอ้กันด้วย "

" อ้อ พักห้องเดียวกับกันหรอ "

" ฮะ ตั้งแต่ปีแรกเลย "

" อืม... "

จบ บทสนทนา อาเมน

" เฮ้ย! ! นั่นมันไอ้โน่นิ พวกเรา "

ผมเข้าห้องเสร๊จออกมาได้ยิน

เสียงเอ๊ะอะดังหน้าห้องน้ำ

" พี่โน่ฮะ "

" หนีก่อนเร็ว "

" ฮะ.... โอ้ย "

พี่โน่ลากผมวิ่งหนีพวกนังเลงเกือบสิบคน. .

.. มันเรื่องอะไร

ไอ้พี่โน่มันคือ.. ..

กุ๊ยช่ายมั้ย! !