แค้นเสน่หา ( โน่ริท )

ลำดับตอนที่ #1 : แค่เริ่มต้น

" ปล่อย ...อื้อ.. " ร่างเล็กพยายามเบี่ยงตัวและดิ้นรนตัวเองให้พ้นจากการลุกรานของร่างสูงที่ต้องนี้
กำลังระดมจูบอย่างบ้าครั่ง

" หึ ! " ร่างสูงแสยะยิ้มก่อนกระชากเสื้อของร่างบางจนขาดวิ่น

" พี่อย่า..ทะ..ทำอะไร.ระ.ริทเลยนะ ฮืออ " ร่างบางอ้อนวอนเขาทั้งน้ำตา หวังว่าจะได้รับความปราณี
แต่มันกับเพิ่มโทสะ ให้คนร่างสูงจนตะคอกเสียงเข้ม

" ไม่ ! และอย่าบังอาจเลือกฉันว่า พี่อีก ! " กล่าวจบ ร่างสูงจึงระดมจูบร่างเล็กอีกครั้ง จนตอนนี้ริมฝีปากคนร่างบางช้ำจนน่าสงสาร
แต่คนร่างสูงกับไม่ใส่ใจ ยังคงดำเนินบทรักไปเรื่อยจนนี้ร่างบางเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ปกปิด

� ร่างบางสะท้านด้วยความหวาดกลัวและความหนาวเหน็บ อายแสนอายอย่าหนีให้ไกลจากตรงนี้
แต่เรียวแรงถูกคนร่างสูงสูบกินไปจนหมด จึงทำได้เพียงหลั่งรินน้ำตาออกมา

" ร้องขอสิ ร้องขอความเมตตราจากฉัน เพื่อฉันจะสงเคราะห์ให้ แต่สงเคราะห์ให้ไปสวรรค์นะ หึหึ ! "

" คนไร้หัวใจ ริท ไปทำอะไรให้พะ ... คุณ " ร่างบางลืมตามองร่างสูงที่คร่อมตนอยู่ด้วยน้ำตา

" พี่นายไง ไอ้รัตน์ ไอ้สาระเลวนั่นไง ! "

" พี่รัตน์ ไปทำอะไรให้พี่ ... โอ้ย !" ร่างบางส่งเสียงร้องเมื่อร่างสูง บีบคางเขาแน่น

" ฉันบอกว่าอย่าเรียก ฉันว่า..พี่ "

" ระ ริท ของโทษ "

" ไอ้รัตน์ มันทำร้ายน้องสาวฉันไง มันฆ่าน้องสาวฉันอย่างเลือดเย็น ไอ้ชั่ว พี่นายมันชั่ว ! "

" ริท เจ็บ คุณ โอ้ย ยย " ร่างบางเจ็บไปทั้งตัว คนร่างสูงซึ่งไร้ความปราณีมองเขาอย่างมองเหยื่อ

" ยังเจ็บ ไม่เท่าที่น้องฉันเจ็บ นายจะต้องเจ็บมากกว่านี้ พี่นายจะได้รู้ว่าความสูญเสียมันเป็นอย่างไร !! "

�� ริมฝีปากหนากดลงริมฝีปากบางไร้ความนุ่มนวล มันดุดันรามกับจะกลืนกินร่างบางไปทั้งตัว ไม่เว้นช่วงให้หายใจ ลิ้นร้อนๆเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็ก หยอกล้อดูดดึงจนร่างแรงสะท้าน ร่างกายเริ่มเกิดกระแสบางอย่าง ยากที่จะขัดขืน�

�� ริมฝีปากหนา ซุกไซ้ลงมาที่รำคอขาวเนียน กดเน้นให้เกิดร่องรอย มือทั้งสองทำหน้าที่บีบเค้นเนิ่นเนื้อขาวเนียน ส่งผลให้คนร่างบางร้องออกมาอย่างลืมอาย

" อะ... อื้อออ " ร่างบางส่วเสียงร้องออกมา พร้อมดวงตาที่ช่ำปรือด้วยอารมณ์ที่ถูกปลูกปั้นขึ้น

" นี่มันแค่เริ่มต้น นะเรืองริท ของจริงมันหนักกว่านี้ หึ.... นี่แค่เริ่มต้น !! "