คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : Impossible : ถ้าไม่ใช่เธอก็เป็นไปไม่ได้ 10%
[Special KwaKwa Talk*]
“น้องแตงกวาฟื้นเร็วๆ นะ รู้มั้ยว่าคุณแม่เป็นห่วงใหญ่แล้ว ฮึก” สัมผัสแผ่วเบาที่หัวมันทำให้ฉันมีความสุขแต่พอได้ยินเสียงสะอื้นไห้เท่านั้น หัวใจของฉันก็ตกวูบ นี่ฉันทำให้เขาร้องไห้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะ...
ทั้งๆ ที่ฉันควรจะดีใจกับเหตุการณ์เมื่อครู่ แต่ทำไมฉันกลับไม่รู้สึกอย่างนั้นเลย ฉันควรจะดีใจที่พี่แตแตได้ไปจากชีวิตพี่พายุแล้ว ทั้งๆ ที่ต่อจากนี้จะมีแค่น้องแตงกวากับพี่พายุเหมือนที่เคยเป็นมา เหมือนกับเมื่อ 4 ปีที่แล้ว...
“ตื่นขึ้นมาเร็วๆ นะ มาบอกพี่พายุหน่อยว่า 2 ปีที่น้องแตงกวาพูดมันคืออะไร? แล้วทำไมน้องแตงกวาถึงได้เป็นแบบนี้” ฉันได้ยินทุกคำที่พี่พายุพูด แต่ฉันก็กลัวจนไม่กล้าแม้แต่กระทั่งแง้มเปลือกตา เพราะฉันกลัวว่าถ้าลืมตาขึ้นแล้วบอกความจริงทั้งหมด พี่พายุจะเดินจากฉันไปและไม่เหลียวหลังกลับมามองอีกเลย
“บางทีการที่น้องแตงกวาหลับและคุณน้าไม่อยู่แบบนี้ก็คงดี จะได้ไม่มีใครเห็นน้ำตา จะได้ไม่มีใครเห็นใบหน้าที่เจ็บปวดของพี่...ตอนนี้ ฮึก ฮึก ฮืออ” เสียงสะอื้นไห้ของพี่พายุดังระงมไปทั่วห้อง ตอนนี้พี่พายุคงเจ็บปวดมากสินะ ฉันก็เจ็บไม่แพ้กัน แต่สิ่งที่ฉันทำลงไปทั้งหมดก็เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดของตนเองให้น้อยลงโดยมีพี่พายุอยู่ข้างกาย แค่ 2 ปีเท่านั้นเองพี่พายุ แค่ 2 ปีเท่านั้น รออีกไม่กี่เดือนข้างหน้า น้องแตงกวาคนนี้จะหายไปจากชีวิตพี่พายุเอง
“พี่รักแตแตมาก เขาเป็นคนทำให้ชีวิตอันมืดมนของพี่สว่างสดใส แต่น้องแตงกวาก็คือน้องสาวที่พี่รักแถมยังเป็นเพื่อนคนแรกในชีวิต พี่ทิ้งน้องแตงกวาไปไหนไม่ได้และพี่ก็ไม่สามารถทิ้งหัวใจของพี่ให้ตายไปได้เช่นกัน พี่ควรทำยังไงดี พี่พายุคนนี้ควรจะทำยังไงดีน้องแตงกวา ฮึกๆ” พี่พายุถามฉันขณะที่เสียงสะอึกสะอื้นลอดผ่านริมฝีปากมาพร้อมๆ กับคำพูด
ตอนนี้ฉันอยากจะบอกพี่พายุเหลือเกินว่าขอให้ทนรออีกหน่อย เพราะอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าก็จะครบ 2 ปีที่ฉันได้สัญญาเอาไว้แล้ว อีกไม่นานฉันก็ต้องไปอยู่เมืองนอก ไปรักษาอาการทางประสาทที่ฉันรู้อยู่ตลอดเวลา แต่พอโมโหหรือขัดใจก็ไม่สามารถควบคุมมันได้ซักที และนั่นก็ทำให้คนที่ฉันรักและรักฉันถึง 2 คนเสียใจ
“พี่พายุควรทำยังไงดีน้องแตงกวา พี่ควรทำยังไง” พี่พายุยังคงกุมมือฉันและพึมพำคำถามเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้นและฉันก็ตอบคำถามของเขาอยู่ในใจโดยไม่กล้าลืมตาขึ้นมาเผชิญหน้าและตอบเหมือนเดิมว่า
อีกไม่นานฉันจะเป็นคนเจ็บและถอยออกมาจากวงจรชีวิตพี่พายุโดยไม่หันหลังกลับมามองอีกเลย...
[End KwaKwa Talk*]
ความคิดเห็น