หลอกรักกับดักหัวใจ

ลำดับตอนที่ #7 : สิ่งที่สูญเสีย....

จิ๋วดันตัวนิวให้ออกจากตัว แต่นิวก็ไม่ได้ขยับตัวไปไหน นิวกลับจูบเธออย่างปลอบโยน

ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเรียงร้องให้เธอตอบสนอง มือคลึงเคล้นอกอวบของจิ๋วเพื่อให้เธอลืมเลือนความเจ็บปวด และเมื่อถอนจูบออกจากปากจิ๋ว....นิวก็หันมาขบเม้มยอดอกของจิ๋วแทน นิวพยายามอดทนอย่างยิ่งยวดที่จะไม่เร่งรัดจิ๋วตอนนี้ แม้จิ๋วจะทำให้นิวเกือบจะถึงทางสวรรค์อยู่แล้ว

“คุณนิว...’’

ผ่านไปหลายนาทีอันทรมาน...จิ๋วก็เอ่ยปากอีกครั้ง

‘’น้องจิ๋วหายเจ็บยังค่ะ’’

นิวมองสบตาอีกฝ่าย นิวค่อนข้างมั่นใจว่าไม่เห็นร่องรอยความเจ็บปวดจากดวงตาคู่นี้แล้ว

‘’หายแล้ว…’’

นิวยิ้มเมื่อได้ยินคำตอบ นิวค่อยๆขยับตัวอย่างช้าๆเพื่อให้จิ๋วได้คุ้นเคยกับสัมผัสและตัวตนของนิว ก่อนจะค่อยๆเพิ่มความเร็วขึ้นเมื่อเห็นจิ๋ซส่งเสียงตอบรับ

‘’คุณนิว...’’

‘’เรียกพี่นิวสิ’’

‘’อ๊ะ...พี่...พี่นิว’’

นิวมอบจูบเป็นของขวัญสำหรับคำพูดถูกใจ

‘’พี่จะไม่ไหวแล้วนะ’’

จิ๋วไม่เข้าใจคำพูดของนิวเท่าใดนัก แต่เธอก็อยากจะบอกนิวว่าเธอก็ทรมานจนแทบจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน อยากให้นิวเลิกทรมานเธอสักที...

‘’พี่นิว...จิ๋วไม่ไหวแล้ว’’

นิวเร่งจังหวะใส่จิ๋วเร็วขึ้นและแรงขึ้น เสียงหอบหายใจประสานกัน จนในที่สุดความทรมานของทั้งสองก็สิ้นสุดลงในอ้อมกอดของกันและกัน...

‘’ออกไปจากตัวฉันได้แล้ว...’’

เมื่อกลับมาเป็นตัวเอง จิ๋วก็เอ่ยปากไล่นิวที่กกกอดอยู่บนตัวเธอทันที

‘’ถ้าพี่ไม่ออกล่ะ’’

‘’ฉันจะตะโกนให้คุณป้ามาช่วย’’

นิวไม่ได้สะทกสะท้านกับคำขู่นี้สักนิด...

‘’ก็ดีสิ...คุณแม่พี่ยิ่งอยากให้น้องจิ๋วเป็นลูกสะใภ้อยู่ ถ้าเห็นแบบนี้ต้องรีบจัดงานแต่งพรุ่งนี้มะรืนนี้เลยแน่’’

…แล้วพี่ก็จะได้เงินยี่สิบล้านมานอนอยู่ในบัญชี โดยไม่ต้องเสียเวลานาน...

‘’ไม่มีทาง...ฉันไม่มีวันแต่งงานกับคุณแน่’’

ฝันของนิวล่มกลางออากาศกับคำพูดของจิ๋ว...

‘’ทำไม?พี่มันน่ารักเกียจตรงไหน น้องจิ๋วถึงแต่งงานด้วยไม่ได้’’

‘’ต้องให้ฉันบอกอีกเหรอว่าตรงไหน คุณรังแกฉันตั้งแต่เด็กยังไม่พอใจอีกใช่ไหม?
ยังต้องตามมารังแกฉันตอนนี้อีกฉันไม่มีทางแต่งงานกับคุณให้ต้องโดนคุณรังแกไปตลอดชีวิตแน่’’

น้ำตาที่ไม่คิดจะให้นิวได้เห็นก็กลับมาเอ่อคลอในดวงตาคู่สวยอีกครั้ง

‘’น้องจิ๋วไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ’’

นิวถอนกายแกร่งออก หลังฐานความบริสุทธิ์ของเธอยิ่งตอกตอกย้ำให้จิ๋วร้องไห้หนักขึ้นไปอีกกับสิ่งที่เธอสูญเสียไป...

‘’น้องจิ๋วฟังพี่นะคะคนดี’’

น้ำตาของผู้หญิงเป็นสิ่งที่นิวเกลียดที่สุด แต่ตอนนี้มันไม่ใช่!! นิวดึงจิ๋วเข้ามากอดพร้อมทั้งเช็ดน้ำตาให้จิ๋วอย่างเบาๆ นิวไม่อยากเห็นคนในอ้อมกอดต้องร้องไห้ โดยเฉพาะต้นเหตุที่มาจากตน

‘’พี่ไม่ได้อยากรังแกน้องจิ๋วนะคะ แต่น้องจิ๋วน่ารักเหลือเกิน แถมยังหวานไปทั้งตัว จนพี่ทนไม่ไหว แล้วพี่พร้อมจะรับผิดชอบน้องจิ๋วนะคะ’’

…เพื่อเงินยี่สิบล้าน พี่พร้อมมีห่วงสวยๆแบบนี้คล้องคอก็ได้นะ...

‘’ไม่ต้องค่ะ แค่ปล่อยฉันไปตามทางของฉันก็พอ เราต่างคนต่างอยู่เหมือนตลอดที่ผ่านมาเถอะค่ะ’’

ช่างเป็นคำตอบที่ใจแข็งและทำร้ายความฟันของคนฟังเป็นที่สุด...

‘’ไม่มีทาง...น้องจิ๋วเป็นเมียพี่แล้วนะ’’

‘’หยุดพูดเลยนะ เราไม่ได้เกี่ยวข้องกัน’’

‘’ไม่หยุด....พยานหลักฐานยังสดใหม่ขนาดนี้ยังจะไม่ยอมรับอีกใช่ไหม’’

‘’ไม่รับ!!’’

จิ๋วมองหลักฐานที่ปรากฏอยู่บนที่นอนแล้วแล้วอยากจะร้องไห้อีกรอบ จิ๋วสะบัดตัวออกจากนิว ฝืนพยุงตัวเองลุกขึ้นอย่างยากลำบาก ความเจ็บที่บริเวณกหลางลำตัวทำให้เธอก้าวขาแทบไม่ออก

‘’จะไปไหน??’’

นิวห้าวพรวดเดียวก็มาถึงตัวจิ๋ว…

‘’จะไปห้องน้ำ ล้างความสกปรกพวกนี้ออกจากตัว’’

จิ๋วพยายามก้าวขาช้าๆแต่ก็ยังเจ็บเหลือเกิน

‘’ม่ะ พี่ช่วย’’

จบคำพูดสั้นๆง่ายๆและตรงประเด็นมากที่สุด...นิวก็ช้อนตัวจิ๋วมาอุ้มแล้วพาเข้าไปในห้องน้ำด้วยกัน แรงขัดขืนที่น้อยนิดจะสู้พละกำลังคนอย่างนิวได้อย่างไร

‘’อยู่นิ่งๆ เดี๋ยวพี่อาบให้…’’

จิ๋วยอมอยู่นิ่งๆเพราะเธอเจ็บเหลือเกินกว่าจะขยับตัว หรืออกกฤทธิ์กับนิวตอนนี้ จิ๋วจึงยอมให้นิวอาบน้ำให้จนเสร็จ ก่อนจะรีบหาผาเช็ดตัวมาปกปิดเรือนร่างของของตัวเองจากสายตาโลมเลียของนิว