หลอกรักกับดักหัวใจ

ลำดับตอนที่ #4 : เซาะกราวน้อย

เมื่อทั้งสองถึงร้านอาหารชื่ิอดังแถวย่านสุขุมวิท นิวก็เลือกโต๊ะด้านในมุมสุดจุดที่สามารถมองเห็นวิวที่สวยที่สุดของกรุงเทพฯ 

''น้องจิ๋วทานอะไรดี สั่งได้เต็มที่เลยะ''
นิวยื่นเมนูให้คนร่างเล็กได้เลือก
''ถ้าคุณคิดว่ารู้จัดฉัน...ก็ต้องรู้สิคะว่าฉันชอบอะไรไม่ชอบอะไร''
ปิยนุชนั่งนิ่งไม่ยอมยื่นมือไปรับเมนูจากนิว
''ก็ได้ พี่จะสั่งให้น้องจิ๋วเอง''
นิวก้มหน้าลงไปสนใจเมนูมากมายในมือ เขาพยายามคิดถึงเมนูที่พวกผู้หญิงที่เธอมาทานด้วยชอบสั่ง...พวกเธอชอบสั่งอะไรเหมือนๆกันมั่นนะ...
''เอาซี่โครงหมูอบน้ำผึ้ง ผัดสะปาเกตตี้ไข่กุ้ง ปลากะพงผัดฉ่า ผัดเปรี้ยวหวานข้าวห่อไข่ ยำผลไม้ ปูนิ่มทอดกระเทียม ยำสามกรอบ สลัดกุ้ง ปลาสำลีอบใบเตย ''
ท้ายสุด...นิวก็สั่งเกือบทุกอย่างที่เขาดูรูปแล้วเห็นว่าน่าจะอร่อย
''สั่งมาทำไมเยอะแยะคะ''
จิ๋วยิ้มน้อยๆทำไมเธอจะไม่รู้ว่านิวสั่งมาทำไมเยอะแยะ แต่อย่าคิดว่าเยอะขนาดนี้แล้วเธอจะชอบ มันไม่ใช่ของโปรดเธอเลยสักอย่าง เขาไม่เคยใส่ใจจะจดจำรายละเอียดของยัยหนูผีอยู่แล้ว
''เมื่อสามเดือนก่อนน้องจิ๋วไปที่งานประกาศรางวัลเดอะเบสท์-อวอร์ดทำไมเหรอ''
ระหว่างรออาหารนิวก็ถือโอกาสชวนคุยย้อนวันวานกับคนตรงหน้า
''เพื่อนฉันเป็นหนึ่งในคนจัดงานค่ะ เพราะฉะนั้นฉันจะไปให้กำลังใจเพื่อนไม่ได้เหรอคะ''
''อ่อ แค่คืนนั้นพี่ได้รับรางวัล แถมยังเดินชนกันด้วย น้องจิ๋วจำได้ไหม''
ปิยนุชนิ่งคิดสักพัก...แล้วก็ส่ายหน้า
''จำไม่ได้ค่ะ วันนั้นันรีบมาก ต้องรีบมาขึ้นเครื่องเพื่อมาที่นี่แหละค่ะ''
''แต่พี่ยังเก็บของดูต่างหน้าของน้องจิ๋วอยู๋เลยนะ''
ปิยนุชเลือกที่จะไม่ตอบอะไร นิวจึงต้องหารเรื่องมาชวนเธอคุยต่อ
''น้องจิ๋วรู้ไหมว่าตัวเองเปลี่ยนไปมาก ถ้าไม่ได้เห็นบัตรประชาชนของน้องจิ๋ว พี่ไม่มีทางเชื่อเด็ดขาดว่าเป็นน้องจิ๋วจริงๆ''
''คุณคิดว่าฉันจะต้องหน้าแบบไหนล่ะคะ เป็นยัยเด็กหน้าผีให้คุณล้อตั้งแต่เล็กจนแก่เลยรึยังไง ถ้าคุณคิดแบบนี้ตั้งแต่แรก คุณมาหาฉันวันนี้ทำไม''
''เปล่านะ ไม่ใช่แบบนัน แต่...น้องจิ๋วจำได้ว่าพี่ชอบแกล้งน้องจิ๋วตอนเด็กๆถ้าอย่างนั้นก็ต้องจำพี่ได้สิค่ะ''
นิวจ้องตาของคนข้างหน้าเขม็ง แต่จิ๋วยังคงความนิ่งสงบไวได้หมือนเดิม
''ถ้าคุณโดนใครสักคนต่อว่าจนฝังกลายเป็นปมด้อยขนาดนั้น ทั้งชีวิตคุณจะไม่มีวันลืมหรอกค่ะ แต่ความทรงจำของฉันเรื่องของคุณ นอกจากเรื่องนี้แบ้วก็ไม่ต่างจากคนแปลกหน้า ฉันจำคุณได้น้อยกว่าคนไข้เป็นร้อยๆต่อวันของฉันซะอีก''
นิวคิดว่าคนตัวเล็กกคนนี้ไม่ได้เปลี่ยนไปแค่รูปร่างหน้าตาเท่านั้น...แต่บุคลิภาพ และนิสัยใจคอก็ดลี่ยนไปอย่างมาก จากยัยเด็กหน้าขี้แหร่ ขี้แย และทำตัววุ่นวายกลับกลายเป็นสาวสวยหน้าหวาน แต่กลับนิ่งสงบและล้ำลึกจนเขาอ่านใจเธอไม่ออก บนหน้าสวยๆหวานๆของเธอนั้นเขาไม่รู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
''อย่าพยายามเข้าใจผู้หญิงเลยค่ะ ผู้หญิงยิ่งดูลึกลับ ยิ่งดูมีเส่นห์ คงไม่หมือนพวกผู้หญิงที่คุณเคยควง อ้อหรือจะเป็นผู้หญิงทอมบอยแบบคุณ''
ปิยนุชยิ้มมุมปากเล็กๆเมื่อเห็นนิวดูตกใจที่เธออ่านความคิดเขาออก
''คุณยังไม่บอกฉันเลยนะคะ ว่าคุณมาหาฉันวันนี้ทำไม''
''พี่ คือพี่งง
นิวได้แต่อ้ำๆอึ้งๆจะให้ตนบอกความจริงกับเธอได้อย่างไรกันเลา
''ว่าไงคะ...ถ้าไม่บอกฉันจะกลับดี๋ยวนี้เลย''
''.......''
จิ๋วหยิบกระเป๋ษแล้วลุกขึ้นยืน เธอก้าวขาออกไปแล้วครึ่งก้าวกว่าประโยคที่ต้องการจะดังออกจากปากคนนิวได้
''พี่จะจีบน้องจิ๋ว''
เงียบ!!!!!!!!!!!!
''พี่พูดจริงๆนะ พี่จะจีบน้องจิ๋ว เตรียมตัวเอาไว้ได้เลย พี่จะไม่หยุดจนกว่าจะจีบติดแน่''
''ฉันไม่เชื่อค่ะ คุณต้องมี้หตุผลมากกว่านี้แน่ๆไม่เห็นหน้ากันมาเกือบยี่สิบปี จะโผล่มาจีบกันเฉยๆแบบนี้หรือไง ฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้นนะคะ''
นิวไม่ได้คิดว่าเอโง่เลย นิวกลับคิดว่าเธอฉลาดมากเกินไปเสัยด้วยซ้ำ ฉลาดจนนิวแทบอยากจะถอนตัว แต่ความสวยกับเงินยี่สิบล้านบาทก็รั้งนิวให้พยายามต่อไปได้
''เราเคยเจอกันเมื่อสามเดือนก่อนแล้วไง แล้วการที่พี่จะยอมปล่อยผู้หญิงสวยๆที่พี่ติดใจตั้งแต่แรกให้ผ่านไปอีกเป็นครั้งที่สอง มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกไม่ใช่หรือไง''
ปิยนุชเดินกลับมามองหน้านิวนิ่งๆอยู่หลายนาที จนในที่สุดเธอก็ยอมไม่ซักไซ้ไล่นิวต่อ แต่ก็ใช่ว่าจะเชื่อหรอกนะ........
-------------------------------------------
''นิว....หนูจิ๋ว ทำไมมาด้วยกันได้ล่ะลูก?''
คุณแก้วกานดาทักขึ้นเมื่อเห็นบุตรสาวคนเดียวของนางถือกระเป๋าแพทย์เดินมาว่าที่ลูกสะใภ้เข้าบ้านมาหน้าระรื่นเกินเหตุ
''สวัสดีค่ะคุณป้า คิดถึงคุณป้าจังเลยค่ะ''
ปิยนุชเลี่ยงไม่ตอบคำถาม เธอยกมือไหว้แล้วเข้าสวมกอดผู้สูงวัยกว่าแทน
''สวัสดีค่ะคุณแม่....คิดถึงคุณแม่เหมือนกันค่ะ''
นิวทำเนียนไปกอดมารดาด้วย และถือโอกาสกอดคนตัวเล็กในอ้อมแขนของมารดาด้วยอีกคน...
''ปล่อย!!!''
ปิยนุส่งเสียงลอดไรฟันออกมาข่มขู่คนที่ถือโอกาสถูกเนื้อตัวเธอ แต่เสียงหวานๆใบหน้าสวยๆแบบนี้ใครเขาจะกลัวกันล่ะ!!
''นิวเลิกแกล้งน้องได้แล้ว หนูจิ๋ววันนี้อยู่ค้างกับป้าไหมลูก''
''อยาดีกว่าค่ะ''
ปิยนุชดึงตัวเองออกจาการกอดอีรุงตุงนังนั่นได้ในที่สุด
''ทำไมล่ะจ๊ะ ปกิหนูมานอนเป็นเพื่อนป้านี่จ๊ะ ลูกคนเดียวของป้าก็ออกไปนอนนอกบ้านเป็นประจำ ป้าก็ต้องอยู่คนเดียว ไม่มีเพื่อนคุยเลย''
''พรุ่งนี้จิ๋วต้องขึ้นวอร์ดแต่เช้าค่ะ กลับไปพักที่โรงพยาบาลจะสะดวกกว่า''
''ว้า...น่าเสียายจริงๆนี่ถ้านิวนอนค้างที่บ้านบ้าง ป้าก็จะวานให้เขาไปส่งหนูที่โรงพยาบาลพรุ่งนี้ได้ แต่เดี๋ยวเขาก็ออกไปแล้ว''
นิวหันมมองมารดาแบบงงๆเขายังไม่ได้บอกเลยว่าจะออกไปค้างนอกบ้านในคืนนี้ แล้วมารดาของเขานี่ก็กระไร...อยากได้สาวสวยคนนี้เป็นลูกสะใภ้กลับผลักไสเขาให้ไปไกลๆแล้วแบบนี้เขาจะจีบติดได้อย่างไรเนี่ย
''คุณแม่ไม่ต้องกลัวเรื่องนี้เลยค่ะ คืนนี้นิวจะค้างที่บ้าน แล้วพรุ่งนี้เช้านิวจะเป็นคนไปส่งน้องจิ๋วให้ถึงห้องคนไข้เลยค่ะ''
''พูดจริงหรอเนี่ย''
คุณแก้วกานดาสบตากับบุตรสาว นางดูไม่ผิดจริงๆลองถ้าบุตรสาวนางได้เจอปิยนุชจะต้องไม่ยอมปล่อยให้ผ่านไปได้แน่....
''ถ้างั้นก็ตกลงตามนี้ แม่จะขึ้นไปจัดห้องให้หนูจิ๋ว นิวอยู่คุยเป็นเพื่อนน้องก่อนนะลูก''
สองแม่ลูปตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยโดยไม่มีใครถามความสมัครใจของปิยนุชสักคน...แต่เธอก็ไม่ทักท้วงเรื่องนี้
''คุณป้าคะ...ไม่ตรวจร่างกยก่อนเหรอคะ?''
''เดี๋ยวป้าจัดห้องให้เสร็จ จะกลับลงมาให้ตรวจร่างกายนะจ๊ะคุณหมอ ระหว่างนี้ก็ตรวจลูกสาวตัวดีของป้าไปพลางๆก่อนแล้วกัน น่ากลัวจะติดโรคมาเยอะ''
''อ้าว!!คุณแม่''
คุณกานาหย่อนระเบิดใส่บุตรสาวแล้วก็จากไปอย่าผู้ชนะ ปล่อยให้นิวกลายเป็นจำเลยของแพทย์าวต่อไป...
''พี่ไม่มีโรคอะไรเลยนะจ๊ะน้องจิ๋ว''
คนร้อนตัวรีบแสดงความบริสุทธิ์ของตนเองทันที''
''ฉันก็ยังไม่ได้ว่าอะไรคุณเลย อย่าร้อนตัวสิคะ''
''ไม่ได้ร้อนตัวนะ แต่ร้อนใจต่างหากกลัวน้องจิ๋วเข้าใจผิด''
นิวส่งสายตาปริบๆออดอ้อนสาว
''ไม่ผิดหรอกค่ะ ฉันรู้ว่าคุณนภัสสรเป็นคนยังไง''
''น้องจิ๋วแอบติดตามข่าวพี่เหมือนกันเหรอเนี่ย''
....แหม เข้าข้างตัวเองไว้ก่อนตามประสาคนหล่อหน้าใสไร้ภรรยา กิกิ
''เปล่าค่ะ แต่เพราะฉันมาหาคุณป้าทีไร ท่านก็บ่นเรื่องลูกตัวดีของท่า พฤติกรรมและนิสัยส่วนตัวให้ฟังอยู่เสมอ ฉันจะไม่รู้ไ้ด้ยังไง''
''คุณแม่แอบขายพี่ให้น้องจิ๋วเหรอเนี่ย เพราะฉะนั้นน้องจิ๋วต้องรับผิดชอบพี่เลยนะ ในเมื่อพี่โดนขายให้น้องจิ๋วไปแล้ว''
''เสี่ยวไม่ดูวัยเลยนะคะ!!''
''นี่น้องจิ๋วหาว่าพี่แก่ด้วยหรอเนี่ย...ยิ่งต้องรับพี่ไปเลี้ยงเลย เพราะพี่แก่แล้วคงเก็บไว้ขายให้คนอื่นไม่ได้แล้วนอกจาก...น้องจิ๋วคนเดียว''
''เชื่อเลย!!เซาะกราวมากเลยค่ะ รู้จักไหมคะ?''
พี่นิวเนี่ย มามุขนี้ มุขเก่าจริงๆเลย จะจีบสาวทั้งทีเอามุขดีๆกว่านี้ไม่มีแล้วเหรอไงค่ะ เฮ้อ!!!!!