ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ขโมยจูบแรกคุณหมอสาว
คุณแก้วกานดานั่งนิ่งให้คุณหมอสาวได้ตรวจร่างกายตามใจชอบ
''คราวนี้คุณป้าควบคุมความดันดีมากเลยนะคะ อยู่ในเกณฑ์ที่ถือว่าใช่ได้เลยค่ะ''
''ก็ตอนนี้ป้าอารมณ์ดี ความดันก็เลยไม่ขึ้นไงจ๊ะ...''
''ค่ะ...ถ้างั้นคุณป้าก็ต้องอารมณ์ดีตลอดเลยนะคะ อย่าเครียด อย่าคิดมาก''
''ถ้าลูกป้าจะทำตัวน่ารักแบบนี้ทุกวัน ป้าก็คงไม่ต้องคิดมากหรอกจ๊ะ''
บุคคลที่ถูกพาดพิงเดินเข้ามาร่วมวงสนทนาด้วย
''จิ๋วขอตัวไปล้างหน้าล้างตาสักครู่นะคะ แล้วเดี๋ยวจะลงมาช่วยคุณป้าทำอาหาร''
จิ๋วเดินเลี่ยงออกจากห้องที่มีนิวอยู่...
''ทำไมน้องจิ๋วต้องเดินหนีพี่ด้วย คุณแม่ใส่ร้ายอะไรนิไว้รึเปล่าค่ะเนี่ย''
''เปล่าเลย...แม่พูดเรื่องจริงกับหนูจิ๋วตลอด แล้วเรื่องจริงของลูกก็มีแต่เรื่องดีๆทั้งนั้นนี่เนอะ''
''โธ่!!! คุณแม่ขา แล้วแบบนี้นิวจะขายออกได้ยังไง''
''ความพยายามไง หรือว่าลูกไม่มีบ้างเลย''
''โธ่คุณแม่ล่ะ''
นิวทำหน้าบูดใส่มารดาทันที เพราะตนนั้นเริ่มเถียงไม่ออก ความพยายามนะมีแน่ และมากด้วยกับผู้หญิงสาวๆแบบน้องจิ๋ว
-------------------------------------------------------------------------------------
ปิยนุชล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำของห้องนอนแขกที่เตรียมไว้ให้เธอ คืนนี้เธอไม่ได้ตั้งใจจะค้างคืนที่นี่ ดังนั้นเธอจึงไม่มีเสื้อผ้าผลัดเปลี่ยนเลย แต่ก็เมือนจะมีคนรู้ทัน เพราะเมื่ออกจากห้องน้ำเธอก็เห็นเสื้อเชิ้ตตัวหนึ่งวางพาดไว้ให้บนเตียง
''พี่เห็นน้องจิ๋วไม่มีเสทื้อผ้าเปลี่ยน ก็เลยยกเสื้อพี่ให้ตัวหนึ่ง แต่พี่ไม่มีข้างในลายดอกไม้แบบที่น้องจิ๋วชอบให้หรอกนะ''
''ขอบคุณค่ะ''
''เปลี่ยนคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ไหม''
นิวเขยิบเข้าไปใกล้คนร่างเล็กขึ้นเรื่อยๆจนเธอจนมุมติดผนังห้อง นิวยิ้มหวานเชิญชวนพร้อมยกมือขึ้นกั้นสาวน้อบให้อยู่ในวงแขนแกร่ง...
''จะทำอะไรคะ''
เสียงหวานสั่นน้อยๆเมื่อต้องมาจ้องากับนิวในระยะใกล้ขนาดนี้...
''จะทำแบบนี้ไง...''
นิวพูดจบก็แนบริมฝีปากสวย แล้วประกบแนบชิดอย่างช้าๆจุมพิตแรกระหว่างเธอทั้งสอง นิวอยากให้จิ๋วประทับใจมากที่สุด...
ผิดกับคุณหมอคนสวย...ที่เกร็งแข็งไปทั้งร่างเมื่อโดนขโมยจูบแรกของชิวตไปแบบนี้ จิ๋วเม้มปากแน่นไม่ยอมให้นิวส่งลิ้นเข้ามารุกรานในปากธอได้ แต่มีหรือที่ผู้เปรียมล้นประสบการณ์อย่างนิวจะยอมแพ้ นิวระดมจูบอย่างต่อเนื่องไม่มีท่าว่าจะยอมปล่อย จนจิ๋วกำลังจะจะหมดอากาศหายใจตาย และต้องยอมเปิดปากหาอากาศเติมเต็มในที่สุด แล้วโอกาสของนิวก็มาถึง นิวส่งลิ้นเข้าไปกราดชิมคามหอมหวานในโพรงปากของจิ๋วอย่างไม่มีวันสิ้นสุด ยิ่งชิมยิ่งติดใจ คนอะไรไม่รู้ปากหวานเหมือนหน้าตาไม่มีผิด
''น้องจิ๋วหวานที่สุดเลยรู้ไหม...''
''ปล่อยค่ะ''
เสียงหวานเอ่ยเพียงแผ่วๆทั้งยังไม่กล้ามองหน้าคนขโมยจูบแรกอีกด้วย
''ไม่อยากปล่อยเลย อยากรู้ว่านอกจากปากแล้ว...ที่อื่นจะหวานแบบนี้ไหม''
''ปล่อยค่ะ...''
''พูดคำอื่นไม่เป็นรึไง อย่าเช่น พี่นิวคะ...พี่นิวขาน่ะ''
''ไม่มีทาง....ปล่อยได้แล้ว''
เสียงหวานดัดให้แข็งขึ้นอีกเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่น่ากลัวสำหรับนิวอยู่ดี
''ปล่อยก็ได้ แต่ขออีกจูบนะ''
ถามเสร็จก็จัดการปิดปากคนตัวเล็กทันทีโดยไม่รอฟังคำตอบ จูบอันร้อนระอุเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง เนินนานกว่าที่นิวจะปล่อยสาวน้อยในอ้อมแขนให้เป็นอิสระอย่างแสนเสียดาย
''พี่จะลงไปรอทนข้าวข้างล่างนะ หายเขินแล้วก็รีบตามลงมาล่ะ''
จิ๋วรอจนประตูปิดสนิทลง เธอกระโดดขึ้นไปนอนบนเตียง หยิบหมอนมาปิดหน้าตัวเองแล้วดิ้นไปมาพื่อแก้เขิน...ขนาดพยายามอยู่ห่างๆนิวแล้วยังไม่วายโดนตามมารังแกอีกจนได้ พี่นิวนะพี่นิว...ชอบรังแกเธอตั้งแต่เด็กจนโต แม้ว่าวิธีรังแกจะเปล่ยนไปก็เถอะ แล้วแบบนี้เธอจะปั้นหน้านิ่งได้นานสักแค่ไหนกัน???
จ๊ะเอ๋มิตรรักแฟนเพลงทุกท่าน...วันนี้จะอัพเรื่องนี้อีกสองตอน แล้วไรต์อาจจะหยุดพักสักแป๊บนึง เพื่อไปอัพเรื่องสองเรื่องที่เหลือ
แต่เอ๋ อีกสองเรื่องคงลืมกันแล้วมั่ง...T*T
ยังไงก็ฝากเป็นกำลังใจให้คุณนิวด้วยนะคร๊าบ
ป.ล.อยากได้มือที่สามแนวไหนแนะนำกันเข้ามาได้นะจ้า ตอนนี้มือที่สามใกล้ออนแอร์แล้วจ้า
''คราวนี้คุณป้าควบคุมความดันดีมากเลยนะคะ อยู่ในเกณฑ์ที่ถือว่าใช่ได้เลยค่ะ''
''ก็ตอนนี้ป้าอารมณ์ดี ความดันก็เลยไม่ขึ้นไงจ๊ะ...''
''ค่ะ...ถ้างั้นคุณป้าก็ต้องอารมณ์ดีตลอดเลยนะคะ อย่าเครียด อย่าคิดมาก''
''ถ้าลูกป้าจะทำตัวน่ารักแบบนี้ทุกวัน ป้าก็คงไม่ต้องคิดมากหรอกจ๊ะ''
บุคคลที่ถูกพาดพิงเดินเข้ามาร่วมวงสนทนาด้วย
''จิ๋วขอตัวไปล้างหน้าล้างตาสักครู่นะคะ แล้วเดี๋ยวจะลงมาช่วยคุณป้าทำอาหาร''
จิ๋วเดินเลี่ยงออกจากห้องที่มีนิวอยู่...
''ทำไมน้องจิ๋วต้องเดินหนีพี่ด้วย คุณแม่ใส่ร้ายอะไรนิไว้รึเปล่าค่ะเนี่ย''
''เปล่าเลย...แม่พูดเรื่องจริงกับหนูจิ๋วตลอด แล้วเรื่องจริงของลูกก็มีแต่เรื่องดีๆทั้งนั้นนี่เนอะ''
''โธ่!!! คุณแม่ขา แล้วแบบนี้นิวจะขายออกได้ยังไง''
''ความพยายามไง หรือว่าลูกไม่มีบ้างเลย''
''โธ่คุณแม่ล่ะ''
นิวทำหน้าบูดใส่มารดาทันที เพราะตนนั้นเริ่มเถียงไม่ออก ความพยายามนะมีแน่ และมากด้วยกับผู้หญิงสาวๆแบบน้องจิ๋ว
-------------------------------------------------------------------------------------
ปิยนุชล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำของห้องนอนแขกที่เตรียมไว้ให้เธอ คืนนี้เธอไม่ได้ตั้งใจจะค้างคืนที่นี่ ดังนั้นเธอจึงไม่มีเสื้อผ้าผลัดเปลี่ยนเลย แต่ก็เมือนจะมีคนรู้ทัน เพราะเมื่ออกจากห้องน้ำเธอก็เห็นเสื้อเชิ้ตตัวหนึ่งวางพาดไว้ให้บนเตียง
''พี่เห็นน้องจิ๋วไม่มีเสทื้อผ้าเปลี่ยน ก็เลยยกเสื้อพี่ให้ตัวหนึ่ง แต่พี่ไม่มีข้างในลายดอกไม้แบบที่น้องจิ๋วชอบให้หรอกนะ''
''ขอบคุณค่ะ''
''เปลี่ยนคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ไหม''
นิวเขยิบเข้าไปใกล้คนร่างเล็กขึ้นเรื่อยๆจนเธอจนมุมติดผนังห้อง นิวยิ้มหวานเชิญชวนพร้อมยกมือขึ้นกั้นสาวน้อบให้อยู่ในวงแขนแกร่ง...
''จะทำอะไรคะ''
เสียงหวานสั่นน้อยๆเมื่อต้องมาจ้องากับนิวในระยะใกล้ขนาดนี้...
''จะทำแบบนี้ไง...''
นิวพูดจบก็แนบริมฝีปากสวย แล้วประกบแนบชิดอย่างช้าๆจุมพิตแรกระหว่างเธอทั้งสอง นิวอยากให้จิ๋วประทับใจมากที่สุด...
ผิดกับคุณหมอคนสวย...ที่เกร็งแข็งไปทั้งร่างเมื่อโดนขโมยจูบแรกของชิวตไปแบบนี้ จิ๋วเม้มปากแน่นไม่ยอมให้นิวส่งลิ้นเข้ามารุกรานในปากธอได้ แต่มีหรือที่ผู้เปรียมล้นประสบการณ์อย่างนิวจะยอมแพ้ นิวระดมจูบอย่างต่อเนื่องไม่มีท่าว่าจะยอมปล่อย จนจิ๋วกำลังจะจะหมดอากาศหายใจตาย และต้องยอมเปิดปากหาอากาศเติมเต็มในที่สุด แล้วโอกาสของนิวก็มาถึง นิวส่งลิ้นเข้าไปกราดชิมคามหอมหวานในโพรงปากของจิ๋วอย่างไม่มีวันสิ้นสุด ยิ่งชิมยิ่งติดใจ คนอะไรไม่รู้ปากหวานเหมือนหน้าตาไม่มีผิด
''น้องจิ๋วหวานที่สุดเลยรู้ไหม...''
''ปล่อยค่ะ''
เสียงหวานเอ่ยเพียงแผ่วๆทั้งยังไม่กล้ามองหน้าคนขโมยจูบแรกอีกด้วย
''ไม่อยากปล่อยเลย อยากรู้ว่านอกจากปากแล้ว...ที่อื่นจะหวานแบบนี้ไหม''
''ปล่อยค่ะ...''
''พูดคำอื่นไม่เป็นรึไง อย่าเช่น พี่นิวคะ...พี่นิวขาน่ะ''
''ไม่มีทาง....ปล่อยได้แล้ว''
เสียงหวานดัดให้แข็งขึ้นอีกเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่น่ากลัวสำหรับนิวอยู่ดี
''ปล่อยก็ได้ แต่ขออีกจูบนะ''
ถามเสร็จก็จัดการปิดปากคนตัวเล็กทันทีโดยไม่รอฟังคำตอบ จูบอันร้อนระอุเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง เนินนานกว่าที่นิวจะปล่อยสาวน้อยในอ้อมแขนให้เป็นอิสระอย่างแสนเสียดาย
''พี่จะลงไปรอทนข้าวข้างล่างนะ หายเขินแล้วก็รีบตามลงมาล่ะ''
จิ๋วรอจนประตูปิดสนิทลง เธอกระโดดขึ้นไปนอนบนเตียง หยิบหมอนมาปิดหน้าตัวเองแล้วดิ้นไปมาพื่อแก้เขิน...ขนาดพยายามอยู่ห่างๆนิวแล้วยังไม่วายโดนตามมารังแกอีกจนได้ พี่นิวนะพี่นิว...ชอบรังแกเธอตั้งแต่เด็กจนโต แม้ว่าวิธีรังแกจะเปล่ยนไปก็เถอะ แล้วแบบนี้เธอจะปั้นหน้านิ่งได้นานสักแค่ไหนกัน???
จ๊ะเอ๋มิตรรักแฟนเพลงทุกท่าน...วันนี้จะอัพเรื่องนี้อีกสองตอน แล้วไรต์อาจจะหยุดพักสักแป๊บนึง เพื่อไปอัพเรื่องสองเรื่องที่เหลือ
แต่เอ๋ อีกสองเรื่องคงลืมกันแล้วมั่ง...T*T
ยังไงก็ฝากเป็นกำลังใจให้คุณนิวด้วยนะคร๊าบ
ป.ล.อยากได้มือที่สามแนวไหนแนะนำกันเข้ามาได้นะจ้า ตอนนี้มือที่สามใกล้ออนแอร์แล้วจ้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น