ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หลอกรักกับดักหัวใจ

    ลำดับตอนที่ #12 : อาหารของหัวใจ

    • อัปเดตล่าสุด 12 เม.ย. 58


    ‘’ติ๊ง ต่อง!!’’

    กริ่งหน้าบ้านพักแพทย์ภายในโรงพยาบาลดังขึ้นในเวลาเย็น ร่างบางของเจ้าของบ้านเดินอย่างอ้อยอิ่งมาเปิดประตู เพราะเธอคิดว่าเป็นนายแพทย์ชัชวาลตามเคย

    ‘’มาแล้วค่ะ...คุณ’’

    จิ๋วตกใจเมื่อเปิดประตูมาแล้วเจอใครอีกคนแทน

    ‘’พี่มาแก้ตัว’’

    นิวดึงดอกไม้ช่อใหญ่ที่ซ่อนไว้ด้านหลังออกมาให้จิ๋ว

    ‘’พี่ขอโทษนะค่ะที่จำไม่ได้ว่าน้องจิ๋วแพ้กุหลาบ...ได้โปรดรับคำขอโทษของพี่พร้อมกับดอกไม้ช่อนี้ด้วย’’

    จิ๋วมองลิลลี่ขาวดอกโตๆหลายดอกในมือของนิว

    ‘’ฉันรับก็ได้ค่ะ...แต่ไม่ต้องขอโทษฉันหรอกค่ะ คุณไม่ผิดหรอกที่จะจำไม่ได้ว่าฉันแพ้กุหลาบ เราสองคนไม่ได้เจอกันมานานเกินกว่าจะจำกันได้

    ‘’น้องจิ๋วยังไม่หายโกรธพี่อีกเหรอค่ะ’’

    ‘’เปล่าค่ะ...ฉันไม่ได้โกรธ ฉันแค่บอกเล่าให้คุณฟังเฉยๆ’’

    นิวเดินตามจิ๋วเข้าไปในบ้านพัก

    ‘’ถ้าน้องจิ๋วม่ได้โกรธ...น้องจิ๋วต้องยอมให้พี่ทำอาหารเย็นให้ทานนะคนดี’’

    ‘’คุณนี่นะคะจะทำอาหารให้ฉันทาน...แน่ใจเหรอคะ?’’

    ‘’อ๊ะๆๆ..อย่าดูถูกพี่นะ เห็นเท่ๆหล่อๆแบบนี้ แม่ครัวมือหนึ่งเลยน๊า และที่สำคัญแม่ครัวคนนี้ไม่เคยให้ใครได้ชิมฝีมือง่ายๆต้องคนสำสัญเท่านั้น’’

    จิ๋วเผลอยิ้มออกเมื่อได้ยินคำว่าคนสำคัญ...แต่พอรู้ตัวเธอก็หุบยิ้มโดยเร็ว ทว่าไม่ทันซะแล้ว เพราะคนที่จ้องเธอไม่วางตาอยู่มีหรือจะพลาด

    ‘’น้องจิ๋วยิ้ม แสดงว่ายอมรับ เยส!!’’

    นิวดึงกำปั้นเข้าหาตัวแสดงความยินดีกับตัวเองที่ง้อสาวสำเร็จ

    ‘’แค่อนุญาตให้ทำ ไม่ได้บอกว่าอยากจะทานหรือทานลงหรือเปล่าสักหน่อย’’

    ‘’รอดูตอนต่อไปได้เลยค่ะที่รัก เดี๋ยวพี่จะไปซื้อของสดของแห้งก่อน น้องจิ๋วอาบน้ำให้สบายตัวแล้วรอพี่แป๊บเดียวนะ เดี๋ยวพี่กลับมา’’

    นิวแอบขโมยหอมแก้มจิ๋วหนึ่งฟอดใหญ่ ก่อนที่จิ๋วจะทันห้าม แล้วนิวฏ้หายตัวออกจากบ้านไปก่อนที่เธอจะทันได้ต่อว่าอีกด้วย

    ‘’พี่นิว ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ’’

    ปากต่อว่าต่อขาน แต่รอยยิ้มกลับสว่างเต็มดวงหน้าหวานๆของเธอ

    จิ๋วตั้งใจอาบน้ำแต่งตัวอย่างประณีตเหมือนสาวน้อยที่มีนัดกับแฟน แล้วพอเธอกลับออกมาจากห้องนอน อาหารหน้าตาหน้าทานหลายจานก็วางรออยู่บนโต๊ะ

    ‘’เหลืออีกอย่างเดียว น้องจิ๋วนั่งรอเดี๋ยวนะ’’

    ‘’ทานกันสองคน ไม่เห็นต้องทำมากมายขนาดนี้เลยค่ะ’’

    จิ๋วก้มลงสูดดมความหอมของอาหาร น่าทานจริงๆด้วย

    ‘’จะโชว์สาวทั้งที น้อยๆได้ยังไงกัน เผื่อน้องจิ๋วไม่ชอบจานไหน จะได้มีจานสำรองไว้ง้อไงค่ะ’’

    ‘’คุณทำตัวน่ารักแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนรึเปล่าคะ’’

    ‘’น้องจิ๋วคนเป็นคนที่สอง’’

    จิ๋วหน้าหมองลงเล็กน้อย เธอกำลังคิดถึงผู้หญิงคนแรกที่ได้รับเกียรติได้ทานอาหารฝีมือนิว เขาคงรักเธอคนนั้นมากสินะ

    ‘’ทำไมทำหน้าแบบนั้นละ แอบหึงผู้หญิงอีกคนล่ะสิ...ไม่ต้องหึงไปหรอก  ผู้หญิงคนนั้นรักน้องจิ๋วจะตา เผลอๆรักมากกว่าพี่ด้วยซ้ำ’’

    ‘’หมายความว่าไงคะ’’

    นิวนำอาหารจานสุดท้ายมาวาง แล้วรวบตัวคนขี้หึงเข้าไปในอ้อมกอด

    ‘’ก็ผู้หญิงคนนั้นชื่อ...คุณแก้วกานดาไงค่ะ’’

    นิวเฉลยพร้อมทั้งแอบหอมแก้มคนในอ้อมกอดอีกหลายฟอด...

    ‘’เลิกงอนเลิกหึงได้แล้วนะที่รัก’’

    ‘’ใครหึง....ใครงอน เปล่าสักหน่อย...ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรทั้งนั้น’’

    จิ๋วหันหน้าหนีปากซุกซนของคนเจ้าเล่ห์คนนี้เป็นพัลวัน....แต่หนียังไงก็หนีไม่พ้น หรือใจจริงเธอไม่ได้ตั้งใจจะหนีกันแน่ และในที่สุดปากของคนสองคนก็เดินทางมากเจอกัน แล้วดึงดูดเข้าหากันเหมือนแม่เหล็กต่างขั้ว...    

    ‘’ว้า...อยากทานน้องจิ๋วแทนข้าวแล้ว เก็บข้าวไว้ทานทีหลังได้ไหม’’

    ‘’ไม่ได้นะคะ’’

    ‘’ทานข้าวก่อนก็ได้ จะได้ทานน้องจิ๋วทีเดียวยาวๆเลย’’

    ‘’บ้า!!’’

    นิวจัดแจงตักข้าวให้จิ๋วและตัวเอง ระหว่างรับประทานอาหารก็คอยตักนู่นนี่เอาใจสาวสารพัด จนจิ๋วทานแทบไม่ทัน

    ‘’ช้าๆก็ได้ค่ะ เต็มจานไปหมดแล้ว’’

    ‘’โธ่ น้องจิ๋ว มาพี่ป้อนให้เลยดีกว่า’’

    จิ๋วลอยหวือขึ้นนั่งบนตักของนิว นิวจัดการป้อนให้จิ๋วจนเธอส่ายหน้าปฏิเสธให้หยุดสักที อาหารอร่อยเธอยอมรับแต่กระเพาะของเธอขยายได้เต็มที่แล้ว ได้แค่นี้จริงๆ

    ‘’อิ่มแล้วใช่ไหมจ๊ะ ตาพี่บ้างแล้วนะ’’

    นิวไล้มือไปตามเรือนร่างบอบบางของจิ๋ว เธอสะดุ้งเหมือนมีไฟฟ้าช็อตในทุกที่ที่นิวสัมผัสโดน จิ๋วไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วที่เขาทำดีกับเธอเป็นเพราสิ่งนี้หรือไม่...แต่เธอก็ไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้านนิวแล้ว

    ‘’คุณนิว’’

    นิวพรมจูบไปตามลำคอขาวผ่องของจิ๋ว ไล่เรื่อยๆลงมาตามสาบเสื้อเชิ้ตรัดรูป มือก็สาละวนแกะกระดุมไปตลอดทาง จนในที่สุดเสื้อตัวสวยก็หลุดออกจากร่างงามไป เป้าหมายต่อมาก็คือกระโปรงลายดอกไม้ของเธอที่หลุดตามเสื้อไปติดๆ...

    ‘’อืม...พี่นิว’’

    ยาวใดที่เธอเผลอปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือสมองสั่งการ เธอเรียกเขาว่าพี่นิวเสมอ...

    ‘’พี่นิว...’’

    ‘’หืม’’

    นิวครางรับ เขาละออกจากอกอวบอย่างเสียดาย แต่ยังมีส่วนอื่นที่หอมหวานกว่านั้นมากนัก นิวพรมจูบไปตามร่างกายสาวจนมาถึงจุดที่ยังมีชั้นในตัวน้อยชิ้นสุดท้ายปกปิดอยู่

    ‘’อ๊ะ!!’’

    จิ๋วครางออกมาทันที่นิวสัมผัสโดนจุดอ่อนไหว ผ้าบางที่ขวางกั้นไม่ได้ช่วยลดทอนแรงปรารถนาของทั้งาสองลงได้ นิวยังตั้งหน้าตั้งตาทรมานจิ๋วต่อไปจนจิ๋วทนไม่ไหว

    นิวรีบสลัดเสื้อผ้าของตนเองออกอย่างว่องไว แล้วตามมาด้วยการทาบทับร่างของจิ๋ว จิ๋วยกขาทั้งสองข้างกอดเอวของนิวไว้อย่างรู้งาน

    นิวก้มลงจูบปากหวานๆของจิ๋วพร้อมๆกับที่กายแกร่งของนิวเข้าไปซุบซบในความอ่อนนุ่มของจิ๋ว แล้วบทรักอันเร่าร้อนก็ดำเนินไปอย่างร้อนแรกตามครรลองของธรรมชาติ
     



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×