ตำนานกตัญญู

ลำดับตอนที่ #2 : องุ่นกตัญญู

          เฉินสูต๋า ราชเลขาฯอีกคนหนึ่งในสมัยราชวงศ์ถึงที่มีความกตัญญูต่อแม่เป็นเลิศ จนเป็นที่เชิดชูกล่าวขวัญกันสืบมา วันหนึ่งแม่ของท่านล้มป่วยลง มีอาการร้อนในกระหายน้ำ อยากกินองุ่นสดเหลือเกิน เฉินสูต๋าแม้จะมีตำแหน่งใหญ่โตแต่ก็หาซื้อองุ่นไม่ได้เลย
ในสมัยนั้นภาคพื้นส่วนกลางของประเทศจีนยังไม่มีการเพาะปลูกองุ่น จนกระทั่งมาถึงสมัยราชวงษ์ฮั่น ขุนนางจังเชียน เป็นทูตไปเจริญสัมพันธไมตรีตามหัวเมืองแถบธิเบต จึงได้นำองุ่นกลับมาแพร่พันธุ์ เฉินสูต๋าคร่ำเครียดกับการหาองุ่นอยู่นานวัน จนกระทั้งวันหนึ่ง บ้านเมืองทางชายแดนได้นำเครื่องบรรณาการมาถวายฮ่องเต้ 


           ในจำนวนสิ่งของเหล่านั้นมีผลองุ่นสดอยู่ด้วย จะด้วยเหตุบังเอิญหรืออย่างไร ฮ่องเต้โปรดพระราชทานอนุญาตไม้เฉินสูต๋าลองชิมองุ่นดู เฉินสูต๋าน้ำตาคลอมือไม้สั่นไม่หล้าหยิบ ฮ่องเต้จึงถามว่ามีเหตุอะไร เมื่อเฉินสูต๋าได้กราบบังคมทูลให้ทราบแล้วพระองค์ทรงชื่นชมมากจึงยกองุ่นทั้งกระเช้าให้อีกทั้งให้แพรพรรณอีกหลายสิบพับเป็นรางวัลกตัญญู แม่ของเฉินสูต๋าชื่นใจที่ได้กินองุ่น อาการป่วยไข้ก็หายไปในไม่ช้า