คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ..นามแห่ง จันทรา..
มูนไลท์นามแห่งจันทรา..
มูนไลท์นามแห่งนักฆ่า..
มูนไลท์นักฆ่าแห่งจันทรา..
มูนไลท์นามแห่งผู้ส่งความตาย..
+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+
บทที่ 1 : นามแห่ง จันทรา
…กระจอก โถ่ เว้ย ที่แท้ ก็พวกกระจอก ของแค่นี้ไม่ต้องถึงมือ มูนไลท์คนนี้หรอก ทำไมท่านพ่อถึงสั่งให้เรามาฆ่าพวกกระจอกพวกนี้ด้วยนะ เอาเหอะยังไงก็ได้ค่าตอบแทนละว้า….ร่างบางของเด็กสาวที่มีนัยน์ตาสีเขียวมรกต ผมสีเงินยาวและใบหน้าเรียวรูปไข่ ผิวสีขาวไข่มุขที่เปื้อนด้วยคราบเลือดของศพมากมายที่อยู่แทบเท้าดูงดงามราวกลับเทพธิดา หากแต่ดวงหน้ากับดูไร้ความรู้สึกทั้งๆที่พึ่งจะฆ่าคนไปหลายร้อยคนแท้ๆ เด็กสาวที่ดูไร้หัวใจราวกับเป็นปีศาจ เจ้าของ ฉายา มูนไลท์ นักฆ่าแห่งจันทรา คิดอย่างไม่สบอารมณ์นัก ก่อนจะค่อยๆแย้มยิ้มออกมาเล็กน้อยอย่างร่าเริง แล้วเดินจากไปทิ้งไว้เพียงความเงียบของคฤหาน์สหลังงามที่บัดนี้ร้างไร้ผู้คน และนองไปด้วยเลือดไว้เบื้องหลัง
“ท่านพ่อค่ะ งานเรียบร้อยแล้วค่ะ พวกนั้นกระจอกมากเลยนะค่ะท่านพ่อ อย่างงี้หนูเซ็งแย่”เด็กสาวกล่าวกับชายวัยกลางคนคนหนึ่งอย่างเรียบๆ
“ดีมาก แต่อย่าบ่นเรื่องงานให้มากนักเลยเอล ไปพักได้แล้วพรุ่งนี้หนูต้องเดินทางแต่เช้า”ชายผู้เป็นพ่อกล่าว
“เดินทาง… ไปไหนหรือค่ะท่านพ่อ”เอลเอ่ยถามเรียบๆอย่างสุภาพราวกับว่าถูกอบรมให้มีกิริยาท่าทางเรียบร้อยและทวงท่าที่สง่างามดุจเจ้าหญิงมานานเป็นสิบๆปี
“โรงเรียน รีเดเคฟเอเรน”เสียงตอบอย่างไม่ใส่ใจนักเอ่ยขึ้น
“ไปโรงเรียน ไปทำไม…หรือจะให้ไปฆ่าใครหรือค่ะ”เด็กสาวเอ่ยด้วยดวงหน้าดูไร้ความรู้สึกใดๆ
“วะ นี่จะเอายังไงไปโรงเรียนจะไปทำไม นอกไปเรียน แล้วก็ที่สำคัญไม่มีงานที่ต้องทำในนั้นด้วย”น้ำเสียงของผู้เป็นพ่อเริ่มไม่สบอารมณ์ขึ้นเล็กน้อย
“ไปเรียนงั้นหรือค่ะ ท่านพ่อคิดยังไงค่ะเนี่ย”เด็กสาวพูดพลางหัวเราะพร้อมแววตาบ่งบอกถึงแววขบขันอย่างมาก ทันทีที่เอ่ยจบก็จะเดินขึ้นห้องไป
+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+
“อรุณสวัสดิ์ค่ะท่านพ่อ จะให้หนูไปตอนไหนค่ะ”เด็กสาวเอ่ยถาม
“ตอนนี้ นี่เงิน 1,000,000 เจนี่ ข้าตอบแทนของงานเมื่อวาน”พ่อของเธอเอ่ยพร้อมส่งเงินให้
“ว้าวว เยี่ยมเลยค่ะแค่พวกนั้นให้ตั้งล้านเชียว”เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงก่อนที่จะรับมาเก็บไว้ในจี้ห้อยคอคริสตัลสีเขียวมรกตที่มีไว้เก็บของ
“เออ เอลค่าอุปกรณ์การเรียนจ่ายเองนะ ส่วนเงินค่าเทอมเดี๋ยวจะโอนเข้าบัญชีให้ที่สำคัญห้ามก่อเรื่องที่โรงเรียนเด็ดขาด”ผู้เป็นพ่อกล่าวอีกครั้ง
“เงินค่าเทอม… พ่อรู้ได้ไงว่าหนูจะสอบติด”เอลพูดพลางหัวเราะอย่างเย้ยหยัน
“ลองไม่ติดสิเราได้เห็นดีกันแน่”พ่อของเอลเอ่ยเสียงเรียบๆแต่กลับมีจิตสังหารส่งปนมาให้
“งั้นหนูจะลอง สอบไม่ติด นะค่ะ….ล้อเล่นนะค่ะท่านพ่อ คนอย่าง เอลติดอยู่แล้วค่ะ”เด็กสาวพูดเสริมอย่างรวดเร็วแล้วยิ้มเหยียดๆ
…. บ้าๆที่สุดทำไมข้าต้องมาเดินไปเมือง รีเวฟ ทั้งๆที่มันห่างจากนี่ตั้งเยอะ….เอลเปรยเบาๆพลางมองสำรวจสภาพรอบๆตัวที่เริ่มมีแต่สีเขียวกับบรรยากาศอึมครึมไม่มีเสียงสัตว์ร้องสักนิด ดูเงียบสงบจนหน้าพอใจสำหรับเอลมากเลยทีเดียวถ้าไม่มี
“กรี๊ดดดดด ช่วยด้วยค่า”เสียงกรีดร้องดังแหว่มาในโสตประสาท
…นี่ก็อีก น่ารำคาญชะมัด….
“ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วย”เด็กหญิงผมสีน้ำตาล ซึ่งนัยน์ตาสีฟ้าใสบ่งบอกถึงความหวาดกลัวพูดพลางดันตัวเอลไปเป็นโล่กำบัง
“นี่น้องสาวส่งเด็กคนนั้นมาให้พี่ดีๆ ดีกว่านะจ๊ะ เอ๊ะ หรืออยากจะเล่นกับพี่จ๊ะ”ชายคนหนึ่งเดินมาหาเธอ
“คุณนะ ปากนะทำด้วยอะไรหรือค่ะ แต่คุณก็ช่างเคราะห์ร้ายเสียจริงนะค่ะที่มายุ่งกับเอล”เอลพูดเสียงเรียบๆก่อนที่มือขวาจะคว้ามีดปาออกไป
…ฟ้าวววว….เสียงลมพัดพร้อมกับร่างชายที่ล้มลงตรงหน้า
…อ่อนแอชะมัด น่าเบื่อเป็นบ้าเลย...เธอคิดพลางมองอย่างเหยียดหยาม
“ว้าวว พี่เก่งจังเลยค่ะ”เด็กหญิงพูดด้วยท่าทางทึ่งๆ
“ไม่เป็นไรใช่ไหม๊จ๊ะ พี่ชื่อ เอลจ๊ะแต่ว่าทำไมหนูมาเดินในป่าคนเดียวแบบนี้ล่ะ”เอลหันมาถามเด็กหญิงที่เมื่อกี้หลบอยู่ข้างหลังเธอ
“ไม่เป็นไรค่ะ แต่ขอบคุณค่ะ…ขอบคุณมากๆเลยค่ะ หนูชื่อ เฟริยา เรียกเฟรนก็ได้ค่ะ บ้านหนูอยู่เมือง นีริสที่อยู่นอกป่าข้างหน้านี่ค่ะ แล้วบังเอิญหนูเที่ยวเพลินไปหน่อยจนเจอกับพวกนั้นเข้า”เฟรนพูดพลางชี้มือไปที่ศพชายที่อยู่ด้านหน้า
“เอางี้แล้วกันเฟรนจ๊ะเดี๋ยวพี่ไปส่งมันเป็นทางผ่านอยู่แล้วว่าแต่เฟรนนามสกุลอะไรจ๊ะ”เอลเอ่ยขึ้น ชื่อ เฟริยา นะมันคุ้นๆอยู่เหมือนเคยได้ยินที่ไหน เอะ หรือว่า...
“พี่รู้รึค่ะว่า เอ่อ..หนูเป็นเจ้าหญิงเฟริยา”เฟรนอุทานอย่างตกใจ
“จ๊ะ แล้วตกลงจะให้พี่ไปส่งไหม๊จ๊ะ”เอลเอ่ยอย่างใจดี พลางคิดในใจ ว่าแล้วเชียว
“ค่ะ ส่งให้ถึงในวังเลยนะค่ะ”เฟรนพูดก่อนคว้าแขนเด็กสาวลากไป
+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+
“เจ้าหญิงเฟริย่า พระองค์ทรงไม่เป็นไรเพค่ะ แล้วเด็กสาวคนนี้คือ…”หญิงนางหนึ่งปี่เข้ามาหาตั้งแต่ยังไม่เข้าประตูเมือง
“พี่เอลค่ะ พี่เค้าช่วยหนูไว้ในป่า แล้วตามหาเฟรนทำไมล่ะ นอร่า”เฟรนพูด
“เจ้าชายฟารัสจะออกเดินทางแล้วเพค่ะ… แล้วขอบคุณท่านมากที่ช่วยพระองค์หญิงไว้”นอร่าหันมากล่าวขอบคุณเธอ
“ไม่เป็นไรค่ะ งั้นไปนะจ๊ะเฟรน”เอลพูดแล้วจะเดินไปแต่เฟรนฉุดไว้ก่อน
“จะรีบไปไหนหรือค่ะ”เฟรนเอ่ยถาม
“เมืองรีเวฟจ๊ะพี่จะไปสมัครสอบที่ รีเดเคฟเอเรนนะ”เอลกล่าวเรียบๆ
“พี่ชายก็เรียนที่นั่นเหมือนกันค่ะ อยู่ปี 3….”เฟรนกล่าวก่อนจะมีเสียงขัดขึ้นว่า
“เฟรนพี่หาตั้งนาน”
“พี่ฟารัส…อ๋อ นี่พี่เอลค่ะที่ช่วยเฟรนไว้ในป่าจะไปสมัครสอบเเข้าโรงเรียนของพี่นะค่ะ”เฟรนว่า
“ขอโทษทีจ๊ะเฟรนขอเวลาพี่สักแป๊บ”เอลพูดเมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นก่อนเดินออกมา
….พ่อมีธุระอะไรค่ะ....….ถึงเมืองนีริสแล้วค่ะ…......มีงานที่รีเวฟให้รีบไปงั้นหรือค่ะงั้นเอลใช้เวทย์เลยนะค่ะ….....ไม่เป็นไรค่ะพ่อแค่ใช้เวทย์กาลเวลาเอลไม่ตายหรอกค่ะอย่างมากก็บาดเจ็บนิดหน่อย….....คนที่จ้างให้ไปหาที่ร้านเหล้าชื่อเวีย งั้นเหรอค่ะตอนไหน.....….สองทุ่มเนี่ยนะตอนที่มันทุ่มครึ่งแล้วนะพ่อ....…ก็ได้ค่ะแค่นี้ใช่มั๊ยค่ะ……
“เฟรนจ๊ะเดี๋ยวพี่ต้องรีบไปแล้วมีคนสั่งให้ไปถึงรีเวฟก่อน สองทุ่มนะ”เอลกล่าว
“อีกแค่ครึ่งชั่วโมงไปยังไงค่ะ”เฟรนถามอย่างตกใจ
“เวทย์ไงล่ะฝืนกาลเวลานิดหน่อยเท่านั้น บายจ๊ะ อำนาจแห่งมนตราเอ๋ย จงฟังคำข้า ด้วยอำนาจแห่งกาลเวลา จงนำพาเราไปสู่เมืองรีเวฟ ในร้านเวีย เทเลพาธี”เอลบอกแล้วจึงเริ่มร่ายเวทย์
……วาร์ป…… แสงสว่างเพียงวูบเดียวก่อนที่ร่างเอลจะหายไปจากจุดนั้น
“ไปเร็วมาเร็วดีแหะ ว่าแต่เราเหอะเฟรน พี่จะไปแล้วไม่คิดจะลาพี่เลยหรือไง”ฟารัสพูดแซวอย่างไม่ค่อยพอใจ
+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+
….ถึงแล้วสินะ คราวนี้ไม่มีผลกระทบแหะ….เด็กสาวรำพึงก่อนจะยิ้มที่มุมปาก ตากวาดมองสภาพรอบๆ..แหวะ ร้านเหล้า แย่ชะมัด
“เธอคือ มูนไลท์ สินะ”ชายคนหนึ่งในผ้าคลุมที่นั่งอยู่ที่โต๊ะบาร์เอ่ยขึ้นเบาๆ เมื่อเห็นเธอ
“ใช่ค่ะ ไม่ทราบว่าจะให้ฆ่าใครค่ะ”เอลพูดเสียงเย็นชา เรียบเฉย และไร้ความรู้สึกอย่างที่สุด
“งั้นก็ดีค่าตอบแทนเป็นเงิน 200,000 เจนี่ งานก็คงง่ายๆสำหรับเธอแค่ฆ่าพวกที่อยู่ในร้านนี้ให้หมดก็พอ ชั้นจะรอรายงานผลที่น้ำพุกลางเมือง”ชายในชุดคลุมเอ่ยเรียบๆก่อนเดินออกไปจากร้าน
“ค่ะ”เอลรับคำ ก่อนที่จิตสังหารจะเผยออกมาพร้อมกับเสียงกรีดร้องอย่างหวาดและคำร้องขอความตาย หากแต่สิ่งที่มูนไลท์หรือตัวเด็กสาวเลือกที่จะให้แก่คนเหล่านั้นมีเพียงความตาย…..
+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+
“งานเสร็จแล้วค่ะแล้วค่าตอบแทนที่ว่าละค่ะล่ะ”เอลถามชายในชุดคลุม
“นี่.. ทำงานไวสมกับเป็นคนตระกูล วิคเคริเธีย”ชายคนนั้นกล่าวก่อนจากไป
…..ได้มีอีก 200,000 เหนื่อยชะมัด อืมโรงแรม เวเนียงั้นหรอดูเก่าๆดี เอาเหอะยังไงก็ดีกว่าไม่มีที่พัก…เอลเปรยในใจเมื่อเหลือบเห็นโรงแรมที่สร้างด้วยไม้เก่าๆก่อนเดินเข้าไป
“สวัสดีค่ะ โรงแรมของเรายินดีต้อนรับค่ะชั้นชื่อ กาเรน ยินดีรับใช้ค่ะ”เด็กสาวผมน้ำตาลพูดขึ้น
“ชั้นต้องการห้องพักห้องนึงค่ะ”เอลกล่าว
“คือตอนนี้เราเหลืออยู่ห้องเดียวเป็นห้องเดี่ยวราคา 700 เจนี่นะค่ะ”กาเรนบอก
“ห้องนั้นก็ได้ค่ะ”เอลกล่าวพลางส่งเงิน 700 เจนี่ให้
“นี่กุญแจห้องนะค่ะ ห้องอยู่ชั้น 4 ห้อง 403 นะค่ะมีอะไรเรียกเราได้ตลอดค่ะ”กาเรนเอ่ย
“ขอบคุณจ๊ะ”เอลเอ่ยแล้วเดินขึ้นห้องไป
+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+
ความคิดเห็น