คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : #1 เมียลับๆ (30%)
น้ำยาะทิถูัมาใส่ถ้วยใบนาพอี
่อนที่ศวรรยาะมาัผัเรื่อเียใส่านอีใบหนึ่
าม้วยัวาเส้นนมีนไว้ในะร้าหวายที่มีใบอรอไว้
แล้วนำทั้หมใส่ถาใบให่ เมื่อทุอย่าพร้อม
ศวรรยาเินถือถาออไปรระเบียบ้าน วามันลบนโ๊ะรหน้าภูเบศร์ที่มอเห็นอาหารลาวันแล้ว
น้ำลายสอึ้นมา
“วันนี้่าทำนมีนน้ำยาะทิใส่ปลา่อนใหุ้าินนะะ”
ศวรรยาบอ
ะหยิบนมีนใส่านแล้วรา้วยน้ำยาะทิ “เห็นุาบ่นอยาินน่ะ่ะ
เมื่อเ้า่าไปลา ไ้ปลา่อนมาหลายัว ะว่าอนเย็นะทำแส้มปลา่อนะอมทอ
็เลยแบ่มาทำน้ำยาะทิใหุ้า่ะ”
“วันนี้าินพุาแน่ๆ
ฝีมือ่าินานเียวไม่พอ”
ภูเบศร์ในวัยเ็สิบห้าปี
แ่สุภาพร่าายยัแ็แร เินเหินสะว วามำยัแม่นยำ
หยิบ้อนับส้อมึ้นมาแล้วัารอาหารรหน้า ินอย่าเอร็อร่อย
“่าไปเรียมอหวานให้นะะ” นพูเินลับเ้าไปในบ้าน
รไปยัห้อรัวเพื่อัเรียมนมหวาน ที่วันนี้หล่อนื้อลอ่อมาาลา
และมาทำน้ำะทิเอ ะที่ำลั่วนอยู่ับารัลอ่อใส่ถ้วย ศวรรยาไม่รู้ัวว่า
มีใรนหนึ่เินเ้ามาในรัว “อุ้ย!”
เสียใัึ้น
เมื่อมีอ้อมแนสอเ้ามาอเอวเธอทา้านหลั ไม่เพียแ่นั้น
เ้าอลำแนยัปลายมูลบนแ้มอศวรรยา สูมวามหอมเ้าไปเ็มปอ
“ิถึั”
ภูบินทร์พ่นวามิถึให้เธอไ้ยิน ทว่าเป็นวามถวิลหาทา้านร่าายมาว่า
ไม่มีทา้านิใเลยสันิ ศวรรยายิ้มเพราะิว่า วามิถึอเาหมายถึ
ิถึนาหัวใ
“ไหนบอว่าลับพรุ่นี้ไะ” ศวรรยาถาม
แู่เหมือนว่า ภูบินทร์ไม่สนใำถาม เาุหน้าไ้ออระหไปมา
ศวรรยาย่นอหนีไออุ่นาลมหายใเาที่เป่าร เพราะมันทำให้เธอร้อนวูบวาบึ้นมา
“านเสร็เร็ว อีอย่าิถึเธอ้วย”
เาอบ ป้อยอำหวานให้ศวรรยาหัวใพอโ
“ุภูปล่อย่า่อนนะะ เี๋ยวมีนมาเห็น”
วามสัมพันธ์ทาายระหว่าภูบินทร์ับศวรรยาเป็นไปอย่าลับๆ นในบ้านไม่มีใรรู้
เธอึไม่อยาให้ใรมาเห็นภาพนี้
“ไม่มีนอยู่หรอ
ุแม่ไปน่านับสอนสนิทว่าะลับ็ึ
นรับใ้นอื่นันเห็นนั่ินอินันอยู่ในเพิพั อนนี้็มีเราแ่สอน”
เาอบให้เธอสบายใ
“ุภูินอะไรมาหรือยัะ
วันนี้่าทำนมีนน้ำยาะทิ ุภูอยาินไหมะ”
“ไม่ล่ะ ันอยาินเธอมาว่า
หิวัเลย้วย” ศวรรยาหน้าแ ทว่าภายในายร้อนรุ่ม
“อนนี้ไม่ไ้่ะ ่าูแลุาอยู่่ะ”
“ันรอไ้
ันว่าะอาบน้ำสัหน่อยเหนียวัว” เาบอ หอมแ้มเธอหนึ่ฟอ “ันไปรอที่ห้อนะ
อย่านานล่ะ ันิถึ”
ภูบินทร์หอมแ้มศวรรยาอีหนึ่รั้
เาลายอ้อมแนออาร่านุ่มนิ่ม หมุนัวเินออไปาห้อรัวเพื่อไปเรียมัวรอย้ำลูแะที่อยู่ในำมือ
ศวรรยาทำหน้าที่อนเอ่อไป ยถ้วยนมลอ่อไปให้ภูเบศร์
และอยูู่แลผู้มีพระุนระทั่ินมื้อเที่ยเสร็
็ไปหยิบหนัสือามำสั่อายรามาวาบนโ๊ะ
ปล่อยให้ภูเบศร์นั่อ่านหนัสือามลำพั ส่วนัวเธอึ้นไปั้นบนอบ้าน ุหมายือ
ห้อนอนอภูบินทร์
ำลัใให้นแ่้วยนะะ
สามแฝอบุหลายๆ เ้อ
ความคิดเห็น