ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ถอนคำสาป จบ
ณห้องพัก
"อ่า นั่นสิ ฉันยังไม่ได้บอกเธออีกงั้นหรอ"
"ยังเจ้าคะนายท่าน น่าแปลกจังทั้งที่ฉันอายุมากกว่านายแท้ๆ แต่สมองยังความจำดีกว่า คนที่อายุน้อยกว่าอีก"
"นี่ฉันทำอะไรให้เธอไม่พอใจหรือไง" แปลกยัยนี่เป็นอะไรวะ หรือจะเป็นวันนั้นของเดือนกัน? ถึงได้งี่เง่าตั้งแต่กลับมา
"มันแน่อยู่แล้ว อยู่ดีๆนายก็ลากฉันออกมา แถมถามอะไรก็ไม่ยอมตอบ"แถมตั้งแต่กลับมายังไม่เห็นพวกนั้นเลย ไม่รู้หายไปไหนกันหมด
"โทษที ว่าแต่ เธออยากรู้วิธีถอนคำสาป ขนาดนั้นเลย"
"อืม อย่างน้อยก็จะได้ไม่ต้องลากมาสเตอร์ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเวลา " ใครเค้าจะไปอยากให้ผู้ชายมานั้งรอหน้าห้องนํ้าตอนอาบนํ้ากัน แถมแค่จะไปเลือกเสื้อผ้าก็ต้องมีผู้ชายตามไปด้วย
"ไม่เห็นเป็นไรเลยตัวติดกันสนุกดีออก "
"ไม่เห็นจะสนุกซักนิด " ว่าแต่หมอนี่มานั่งข้างฉันตั่งแต่เมื่อไร่ เมื่อกี้ยังนั่งอยู่
ที่โต๊ะอยู่เลยนิ
ช่วยไม่ได้ งั้นก่อนจะเริ่มทำอะไรควรขอเจ้าตัวก่อนซินะ(คุณแม่สอนไว้) :p
"งั้น ผมขอถามอะไรหน่อยแล้วกันนะครับ คุณลูซี่ชอบผมบ้างหรือปล่าว"
"หะ นายมาถามอะไรตอนนี้ "หมอนี้ไหงมาถามอะไรแปลกๆตอนนี้ แล้วไอ้ที่ชอบน่ะอยากให้ตอบในความหมายไหน?
"ต้องถามก่อนน่ะถูกแล้วครับ อีกอย่างนี่ก็เ)็นสิ่งที่ควรทำก่อนตอนนี้เลยด้วย อ่าใช่ ฺ ฺผมเกือบลืมไป คำถามนี้ไม่เกี่ยวกับการเป็นมาสเตอร์ที่ดี หรือ พวกพ้องที่เชื่อใจ ทั้งนั้น ตอนนี้ผมต้องกาคำตอบ ในฐานะอื่น คุณคงเข้าใจใช่ไหมครับ" สำหรับคุณลูซี่ควรอธิบายให้ละเอียดไม่งั้น คงได้ตอบว่า ชอบก็เพราะนายเป็นมาสเตอร์ที่ดี ไม่ก็ ชอบสิเพราะนายเป็นเพื่อนคนสำคํญ แหงๆ
"เอ่อ ฺ ฺ คือ " ในตอนนี้ฉันควรทำไงดี ไอ้ทีแรกจะตอบว่า ชอบเพราะ เป็นเพื่อนคนสำคัญ แต่หมอนี่ดันดักทางซะงั้น ยัง
ไงก็เถอะ การถามแบบนี้ท่าไม่ตอบจากใจก็ไม่ได้ ถึงจะถามว่ารู้สึกยังไง ก็คง เป็นคนสำคัญ อยู่ด้วยแล้วสนุก แถมเวลาใกล้กันมากๆหัวใจก็ดันเต้นไม่อยุด แบบนี้เค้าเรียกว่าชอบ ไหมนะ ให้ตายเถอะอยู่ทำไมหมอนี่ถึงได้มาถามอะไรตอนนี้ แถมไอ้หน้าจริงจังที่เหมือนจะเป็นเรื่องสำคัญสุดๆนั่นอีก ไม่ตอบก็ไม่ได้ ทางหนีก็ไม่มี แถมพวกตัวป่วนพวกนั้นก็ไม่อยู่ ยังไงก็ต้องตอบใช่ไหม ตอนนั้นหัวใจมันเต้นแรงซะจนน่ากลัว ไม่รู้จะทำยังไงจนในที่สุดฉันกัดที่ปากตัวเองจนเลือดออกในตอนนั้นดูเหมือนสติฉันกลับมา แล้วสุดท้านฉันก็ตอบคำถามนั้นจากใจ
"นี่มาสเตอร์ ฺ ฺ ฺ ฺ ไม่สิ สติง คือ ฉันไม่รู้หรอกนะว่ามันเป็นคำตอบที่นายต้องการหรือปล่าว แต่ นี่เป็นความรู้สึกของฉันคือเป็นคนสำคัญ อยู่ด้วยแล้วสนุก แถมเวลาใกล้กันมากๆหัวใจก็ดันเต้นไม่อยุด แล้วก็รู้สึกไม่ชอบเวลาคนอื่นที่ไม่ใช่ฉันเข้าใกล้นาย แล้วก็อยากอยู่ใกล้ๆนายตลอดไป แต่ไม่ต้องถึงขนาดไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดก็ได้ ฉันคิดว่านายเองก็คงอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง แถมไม่ต้องนั่งรอใครหน้าห้องนํ้าด้วย"
+_=
"ไหงนายทำหน้าแบบนั้นอะ" ฉันพูดอะไรผิด?
"ปล่าวครับ แค่ดีใจมากไปหน่อย ถ้าคุณคิดงั้นจริงๆ คงไม่เป็นไร"
"ไม่เป็ _" อยู่ดีๆหมอนี่ก็ดึงหน้าฉันไป เอ่อ ฺ ฺ ฺ จู -บ แถมเพราะฉันถูกดึงกระทันหันฟันของฉันดันกัดที่ริมฝีปากหนานั่นพอดี รู้สึกว่าเหมือนในปากของเรามีเลือดของพวกเราปนกันอยู่ แต่นอกจากรสคาวของเลือดนี้ ฉันรู้สึกอบอุ่น แล้วก็เหมือนหัวใจจะหลอมลละลาย ทั้งใจ และกายที่ร้อนไปหมด ฺ ฺ ฺ ฺ ฺ ฺ ฺ ฺ ฺ ฺ ฺ ฺ ฺ ฺ
รู้สึกเหมือนสติของฉันจะหายไป
วันต่อมา
"มาสเตอร์ ทำไมทำหน้าแบบนั้นกันคะ"
=-=
"ฉันทำหน้าแบบไหนกัน"
"หน้าเบื่อโลกนะสิ ถอนคำสาปแบบสมบรูณ์ได้แท้ ไหง ทำหน้าไม่พอใจกัน" น่าจะดีใจถึงจะถูก
"ก็เธอถอนคำสาปแล้วนี่ ไม่ต้องกลับมาตัวติดกัน ไม่ได้นอนกอดกัน เวลาอยู่ด้วยกันก็ลดลงอะดิ "
สรุปอยากอยู่ด้วยสินะ
"เข้าใจแล้ว งั้น" ในตอนนี้ฉันเดินเข้าไปใกล้หมอนั่นแล้วกรซิบ"ถ้าแต่งงานเมื่อไร่ก็ได้อยู่ด้วยกันแล้วไม่ใช่หรอ"
_______
"ไอ้มาสเตอร์เวรนี่แอบหนีงานมานอนฝันกลางวัน กล้าดีไม่เบา" ฆ่่าแม่ง. แต่ยังไม่ทันเริ่มหมอนี่ก็ตื่นหนีไปซะก่อน.
"พอลูซี่ไม่อยู่คุมก็หมกงานทุกที " อยากทำอะไรก็รีบหน่อยเถอะ ถ้าพวกนั้นกลับมาล่ะก็นายคงไม่มีโอกาสแบบนี้แล้ว.
the end
แถม
-การแลกเลือดจะทำให้การถอนคำสาปสมบรูณ์
-ถ้าเป็นนํ้าลายจะช่วยได้ชั่วคราว(ในตอนแรกสติงกะทำวิธีสองนะ )
คืออย่างน้อยก็อยากจะแต่งให้จบอะนะ
ขอโทษหากเขียนผิด หรือแต่ไม่ได้เรื่องนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น