ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fairy tail ]lucy x sting โชคชะตาที่เล่นตลก 2

    ลำดับตอนที่ #7 : การฝึกฝนสำหรับมาสเตอร์&ลูซี่ 2...

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ค. 58


    บางครั้งสิ่งที่ไม่คาดคิดว่าจะเกิด อาจจะเกิดขึ้นได้กับทุกคน



    สายใยแห่ความผูกพันมันจะสามารถช่วยนำทางให้เรากลับมาพบกันอีกครั้ง
     
     
     
    "วิธีถอนคำสาป ?   หาเจอแล้วจริงๆหรอครับนายหญิง" (สติง) เร็วจริงแฮะ
    "อ่า  แต่ได้มาแค่แบบชั่วคราวนะ  ยังหาวิธีถอนโดยสมบรูณ์ไม่ได้"(นายหญิง) แค่แบบชั่วคราวใช้เวลาตั่งหลายอาทิตย์ ไหนจะแบ่งเวลาไปสร้าง ห้องฝึกอีก ได้มาขนาดนี้ก็เหนื่อยจะตายแล้ว =_= 
    "แล้วไปได้วิธีถอนคำสาปนี้มาจากไหนกันครับ  " (โร้ค) คำสาปโบราณขนาดนั้นกว่าจะหาข้อมูลมาได้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆหรอก
    "คือ...ได้ผู้ช่วยเหลือจากสภาน่ะ "
    "จากสภา ?  ทางนั้นหาข้อมูลได้แล้วหรอครับนายหญิงไหนทางนั้นบอกว่ายังไม่มีข้อมูลอะไรเลยนี่" (โร้ค)คราวที่แล้วก็ไปที่สถามาเมื่อ ไม่กี่วันนี้เองจะแถมทางนั้นยังบอกว่าไม่มีข้อมูลอะไรเลยด้วย 
    "อ่าก็ใช่  แต่ว่าคนที่ช่วยฉันน่ะ พึ่งจะมาเข้าสภาจอมเวทย์เมื่อไม่กี่วันนี้เอง"
    "เห...!   คนที่สามารถช่วยนายหญิงหาข้อมูลได้เนี้ยใคกันหรอครับ ท่าทางจะเก่งน่าดู" (สติง)
    "เดี๋ยวก็รู้แล้วน่า ช่วยรอซัก5นาทีได้ไหม"
    "รอ..?   เค้าจะมาที่กิลด์เราหรอ  "(สติง)
    "ใช่  แถมท่าทางลูซี่คงจะดีใจน่าดู "
    "งั้นคงเป็นคนรู้จักของลูซี่สินะครับ "(โร้ค)
    "ใช่   รู้จักกันดีซะด้วยนะ  : ) "
    ".....?.??????"
     
    ............... ยังมีต่อ.....นะ  ...


     
     
    ไม่นานเกินรอ  ก็มีเสียงฝีเท้าของใครบางคนดังมาจากทางประตูทางเข้า
    พร้อมกับเสียงตะโกน
     
    "ลูจังงงงงงงงงงง"ในที่สุดก็ได้เจอกันซักที
    "นี่จะไปตะโกนทำซากอะไรกัน ยัญเชียร์ลีดเดอร์ไม่หนีไปไหนหรอกน่า"
    "ก็ไม่ได้เจอกันตั้งนานนี่ไม่เห็นแปลก"
    "สองเดีอนเองเนี้ยนะ"
    "นั้นมันก็ถือว่านานยะ"
    "ชิ !"
     
    "(▪▪▪°□°) เลวี่จัง ,กาซิลด้วย " (ลูซี่ )ในที่สุดก็ได้เจอกัน ดีใจจังเลย อึก!
    "ลูซี่.....ร้องไห้?°•°?"(สติง )อะไรจะขนาดนั้น
    "=_="(โร้ค)
    "ลูซี่ร้องไห้ขี้แยจัง""เลคเทอร์"
    "ฟรอสก็ว่างั้น"
     
    และแล้วบรรยากาศของสองสาวที่กำลังทำเหมือนแยกจากันมาร้อยปีทำให้3หนุม+2สาวเกิดอาการ =_= (อธิบายไม่ถูกอะ) แต่ทั้ง5+แมวอีก3ก็ถูกลากมานั่งฟังเรียบร้อย(โดยมีกาซิล สติง โร้ค นายหญิง ยูกิโนะ แล้วก็ พวกแมว?ของดราก้อน ทั้งสาม)
     
    "เลวี่จังคิดถึงจังเลย"
    "ลูจังสบายดีไหม ขอโทษนะที่ไปโดยไม่ได้บอก"
    "ไม่รอกเห็นเลวี่จังสบายดีฉันก็สบายใจแล้ว"
    "บลาฯฯฯฯฯฯฯฯฯ"(และสองสาวก็ยังคงอยู่ในโลกที่มีเพียงสองเราอยู่ พักใหญ่" 
    .................
    .......................
    ..................

    ซักพัก
     
     
     
    "เอ่อ  คุณเลวี่คะคือว่า"(ยูกิโนะ)
    "หืม  ..? มีอะไรหรอคะ "
    "คือว่าขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ"
    "ว่ามาสิจ๊ะ "
    "ทำไมทั้งสองคนถึงได้ใส่ชุดของสภาจอมเวทได้ หรือว่า"
    "ก็อย่างที่เธอคิดนั่นแหละ ฉันกับยัยนี่ทำงานให้กับสภาจอมเวท เมื่อไม่นานนี้เอง"(กาซิล)ที่หลับไปแล้ว เพราเบื่อ?(แล้วก็พึงจะตื่น)พูดขัดขึ้นมา 
    "เอ๋ คุณกาซิลทำงานให้ทางสภาหรอเนี้ย "(สติง) แล้วทำไมฉันไม่ยักกะเห็นเลยวะ ไปที่นั่นตั่งบ่อยแท้ๆ
    "สมกับเป็นคุณกาซิลเลย"(โร้ค) 
    "จริงหรอเนี้ย งั้นเลวี่จังก็อยู่กับกาซิลตลอดเลยซินะ  คบกันแล้วหรอ  : p  "(ลูซี่) ของแซวซักหน่อยแง้วกัน
    "ลูจัง????ฉันไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดซักหน่อยนะ  แล้วก็ไม่ได้ ...ไม่ได้คบกันด้ว ..ย" (เลวี่) ลูจังพูดอะไรก็ไม่รู้  น่าอายจังเลย
    "ว้า..เสียดายจัง? " (สติง)
    "นั่นสิ×3"(โร้ค นายหญิง ยูกิโนะ)นึกว่าคบกันแล้วซะอีก
     
    "พอได้แล้วน่า ว่าแต่นึกว่าลูจังไปกับพวกนัตสึแล้วซะอีก "(เลวี่)  ไม่ได้ไปด้วยกันหรอ  
    "นั่นสิ นึกว่าไปกับไอ้หมอนั่นแล้วซะอีก"(กาซิล) ปกติไปด้วยกันตลอดเลยนี่นา ทำไมถึงทิ้งยัยนี้ไว้กันนะ 
    "ฮะๆ  ฉันไม่ได้ไปกับนัตสึซะหน่อย  พวกเราแยกกันน่ะ  ฉันไม่ได้ตัวติดกับหมอนั่นซะหน่อย "(แต่ตอนนี้ติดอยู่กับมาสแทนนี่สิ =_=)
    "อ่า ..ไม่ได้ติดกับไอ้บ้านั้นแต่ติดกับหมอนี่แทนสินะ "(กาซิล)(ชี้ไปทางสติง) แถมไอ้หมอนี่ดูจะชอบซะมากซะด้วย
    "อืม ก็เพราะอะไรหลายๆอย่างอะนะ "หลังจากพูดกับกาซิงจบก็หันไปคุยกับเลวี่ต่อโดยมียูกิโนและลิลลี่ คอยเล่าวิถีชีวิตของพวกตนกับเรื่องต่างๆนาๆ

    ตัดมาฝั่งพวกมาสเตอร์/กาซิล

     
    "อ่า ฮะๆๆ  ก็จริงครับ ตอนนี้ผมกับลูซี่น่ะ อยู่ด้วยกันตลอดเลยนี่น่า  ( : "(สติง) 
     
    "แต่ดูนายจะใจเย็นดีนะ ทั่งที่ได้ยินว่าเป็นคำสาปที่ร้ายแรงแล้วก็ลำบากในการใช้ชีวิตพอตัวเลยนี่น่า น่าแปลกนะที่เห็นนายใจเย็นได้ขนาดนี้น่ะ" (กาซิล) ไอ้หมอนี่มันแปลกๆยังไงไม่รู้ทั้งที่โดนคำสาปแท้ๆแต่กลับไม่ดูร้อนใจ หรือเร่งหาวิธีแก้คำสาปอะไรเลย โดยปกติเห็นแต่ยัยนั่นมากกว่าที่คอยหาข้อมูลจากหลายๆที่ (เห็นตอนที่ไปทดสอบก่อนเข้ามาทำงานในสภา แต่พวกมาสเตอร์ไม่เห็น เพราะอยู่คนละฝั่งกัน เพราะเพราะส่วนฝึกงานกับทดสอบงานอยู่อีกด้อีกด้านนึง)
     
    "ครับ มันก็ไม่ได้ถึงกับเดือดร้อนอะไร' แล้วผมก็ค่อนข้างจะชอบมันนะครับ  : ) '(ประโยคสุดท้ายมาสติงแค่ขยับปากแต่ไม่ได้ออกเสียงทำให้มีแค่กาซิล โร้ค และนายหญิง ได้ยินแค่นั้น (เพราะลูซี่หันไปคุยกับเลวี่,ยูกิโนะ+พวกแมวจึงไม่ได้สนใจพวกมาสเตอร์เท่าไร่)
    "หืม ชิ! " (กาซิล)  ยัยนั่นท่าจะยังไม่รู้ตัวแฮะ ยัยนั่นยิ่งซื่อๆซะด้วยซิ แต่ไอ้หมอนี้ตัวอันตรายชัดๆ น่าเป็นห่วงไงไม่รู้สิ



    ........

        

     "กาซิล นายเบื่อหรอ" ก็เล่นนั่งนิ่งไปเลยนี่นา (เลวี่ที่หันมากินน้ำแล้วสังเกต กาซิล ที่นั่งกึ่งหลับกึ่งตื่น?)
    "เออสิ    ให้นั่งฟังเฉยๆแบบนี้น่าเบื่อจะตาย ใคจะไปเหมือนเธอล่ะมีเรื่องให้พูดไม่อยุดย่อน"
    "งั้นนายอยากทำอะไรล่ะ กาซิล "
    "ไอ้การนั่งเฉยๆก็ไม่ได้เหมาะกับฉันซะด้วยสิ  อยากสู้กับไอ้สลามันเดอร์ซักตั่งแต่ก็ไม่รู้ว่ากลัวฉันจนมุดหัวหนีไปไหน  งั้นเอางี้ดีกว่า   " ว่าจบเจ้าตัวก็ลุกขึ้นแล้วก็....

    ///ตูม////  
    "กาซิลนายทำอะไรรู้ตัวหรือปล่าวหะ"อยู่ๆก็เกิดบ้าอะไรไม่รู้หันไปต่อยมาสเตอร์ของเซเบอร์ทูธซะงั้น [•□•!!!]
    "คุณทำอะไรของคุณกันครับ  ผมว่าผมอยู่เฉยๆนะไม่ได้ไปทำอะไรคุณซักหน่อย -_-***"อยู่ๆก็มาต่อยกันซะงั้น
    ถ้าเกิดรับไม่ทันได้โดนหน้าอันแสน หล่อเหลา?ของเขาจะทำยังไง แถมเล่นใส่ซะเต็มแรงแบบนี้คนธรรมดาโดนเข้าอาจถึงตายเลยด้วยซ้ำ นี่ถ้าเขาไม่ได้เก่งระดับเทพคงได้ไปนอนเล่น?บนพื้นแหงมๆ
    "นั้นสิคุณกาซิลคิดจะทำอะไรน่ะครับ ทำไมอยู่ๆถึงลุกขึ้นไปต่อยมาสเตอร์แบบนั้นกัน"(โร้ค)
    "แค่ทดสอบผีมือของมาสเตอร์แห่งเซเบอร์ทูธเฉยๆ  แต่ว่าตอบสนองไวดีนี่ฉันว่าฉันไม่ได้ออมแรงเลยนะที่ยังอุส่ารับได้เนี่ยถือว่าเก่งไม่เบา ชักอยากสู้ด้วยซะแล้วซิ  มาลองกันซักตั่งไหมล่ะคุณมาสเตอร์" อีกอย่างก็แค่อยากจะอัดไอ้หมอนี่ก็เท่านั้น  ก็มันันทำตัวน่าหมันไส้ ไอ้พวกร้ายลึกเนี่ยพอเห็นแล้วมันคันมือคันเท้ายังไงไม่รู้
    "ถ้ารุณต้องการล่ะก็ผ....ม......"ยังไม่ทันได้คำตอบจากมาสเตอร์ก็มีเสียงขัดซะก่อน
    ///แปะ///  
    "กาซิลอยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ  ถ้านายยังก่อเรื่องล่ะก็....ฉันกับลินลี่จะไม่ให้นายใช้ตังซักแดงเลยคอยดู?"
    "อย่าเชียวนะยัยปี๊ยกฉันยังมี กีตาร์ที่อยากได้อยู่"
    "งั้นนายก็กลับไปนั้งเด๋ยวนี้เลย "
    "ชิ!!! "ว่าจบเจ้าตัวก่อปัญหาก็กลับไปนั้งที่ตามเดิม แล้วก็ต้องนั่งฟังคำบ่นของว่าที่ภรรยา? ที่ทำการฝึกสอนมารยาทใหม่ให้กับว่าที่สามี? ที่ได้กระทำผิด..+ _×




    อีกด้าน


    "ลูซี่ดูจิดูจิ  อย่างกับสามีภรรยากันเลยว่าปะ" สติง
    "เห็นด้วย"เลคเทอร์
    "ฟรอสก็ว่..างั้น"
    "นั่นสินะ"
    "แแล้วว่าแต่ทำไมกาซิลถึงต่อยมาสเตอร์ล่ะค่ะ? คุณลูซี่พอจะทราพหรือป่าว"
    "เอ่อ.. ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน"=_=

       จบเหอะ  ...



    ขอโทษที่หายหายไปโดยไม่ได้บอกนะคะคือคอมมันพัง แถมพอซ่อมเสร็จแล้วก็ดันมาเปิดเทอมพอดี มันเลยหายไปยาวววววเลย  ต้องขออภัยอย่างสูงคะ

    จะพยายามมาอัพให้บ่อยๆนะถ้าว่างจากการบ้านแล้ว  
    การบ้ายม.ปลายเป็นอะไรที่เยอะมาก  แถมยังกินเวลาไปมาจนไม่มีเวลามาพิมพ์ต่อเลยจะพยายมาอัพนะคะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×