[fairy tail ]lucy x sting โชคชะตาที่เล่นตลก 2

ลำดับตอนที่ #5 : วันพักผ่อนของมาสเตอร์

 คนเราล้วนแต่ต้องการเวลาพักผ่อน
หากไม่อยุดพักซะบ้าง
นอกจากงานจะออกมาไม่ดีแล้ว
บางทีอาจจะ ป่วยเพราะทำงานหนักได้เหมือนกัน.....


(มาสเตอร์ของเราได้กล่าวไว้แบบนั้น )




 วันหยุดพักผ่อนของมาสเตอร์

"ไอ้เจ้ามาสเตอร์บ้าเอ้ย ทำเป็นพูดดีไปงั้น ที่จริงก็แค่อยากเที่ยวไม่ใช่รึไงฟะ"(โร้ค) 

ย้อนไปเมื่อ ราวๆ3ช ชั่วโมงก่อน

 

"นี่ ถ้าเราทำไอ้งานพวกนี้เสร็จแล้ว จะออกไปเที่ยวได้ใช่ปะ" (สติง)พูดพร้อมกับ เซ็นเอกสารไปตามปกติ
"คะ/เออ"(ลูซี่,โร้ค) หันตอบไปแต่มือก็คอยเซ็กเอกสารกัน 
"ทำไม ..หรือนายคิดจะหนีเที่ยวอีกกัน" (โร้ค)พูดพร้อมยิงรังสี มาคุใส่มาสเตอร์
"เอ่อ... ไม่ได้หนีนะ แค่ถามดูแค่ถามดูเฉยๆ ก็เห็นงานเหลือนิดเดียวนี่ปกติ ถึงนายหญิงจะมาช่วยบ้าง แต่ก็ไม่เท่าลูซี่นี่นา มาช่วยงานเอกสารอาทิตย์เดียวงานลดไป ตั้งเยอะ  จนแทบไม่เหลือเลยดูดิโร้ค"
"นั้นก็จริง แตงานในส่งานในส่วนของนายก็ให้ลูซี่ชวยกว่าครึ่ง ไม่ใช่รึไง "(โร้ค) หันกลับไปพูดต่อจากมาสเตอร์
"เอ่อ .... มาสเตอร์ โร้ค  มาทำงานกันต่อ ดีกว่านะคะ จะได้เสร็จเร็วๆไงคะ แล้วก็จะได้พักผ่อนกันเร็วขึ้นด้วย"(ลูซี่) ก็ถ้าไม่รีบห้ามล่ะก็ งานคงไม่เสร็จแหงมๆ
"ชิ/ชิ "(โร้ค /สติง )'คราวนี้ไว้ก่อนแล้วกัน' ในความคิดของทั้งสองคน
"เหะๆ " พวกมาสเตอร์นี่เผลอเมื่อไหร่กัดกันทุกที เฮ่อ (//ตอนนี่ฟรอสกับเลคเทอร์ ไปหาของว่างมาให้พวกมาสเตอร์อยู่นั้นเอง 'จริงน่าจะเป็นไปเที่ยวแก้เบื่อมากกว่านะ'///)
ปัจจุบัน
และแล้วก็สามารถเคลียร์งานที่ หมก?ไว้เสร็จซักที 
(ส่วนพวกแมว?ก็กลับมาก่อนหน้านี้แล้ว)



"นี่ๆๆ  เหลือเวลาตั้งเยอะ ไปเที่ยวกันนะ "มาสเตอร์พูดอ้อน? 
"เอ่อ...มาสเตอร์คะ  เราจะเที่ยวที่ไหนกันค่ะ" (ลูซี่)เหลือเวลามากก็จริง แต่จะให้ไปเที่ยวที่ไกลๆคงไม่ไหว (//เวลา ในตอนนี้คือ11:27น.///)
"ถ้าแถวนี้ฉัน ..ไม่ได้ว่าอะไร  " (โร้ค) พูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"ฟรอสก็ok "
"ฉันหยากได้ชุดใหม่อะ "(เลคเทอร์)
"งั้นไปกันเลยยยย" และแล้ว มาสเตอร์ก็ลาก พวกเราไปเที่ยว+กินข้าวกัน แล้วก็ช็อปปิ้งซื้อนู่ซื้อนี่เต็มไปหมด
Lucy
ไอ้ไปเที่ยวนะไม่มีปัญหาแต่ที่น่าจะเป็น ไอ้ตอนที่ไปเลือก พวกเสื้อผ้านี่แแหละ ในเมื่อฉันอยู่ห่างมาสเตอร์ไม่ได้ ก็เลยกลายดก็เลยกลายเป็น ลากฉันไปด้วยซะงั้น 'ไอ้ไปด้วยกันก็น่าอายจะตายอยู่แล้วยังมีสายตาที่มองมาทางพวกเรา ทั้งจากเจ้าของร้าน จากลูค้าที่มาเลือกซื้อเสื้อผ้าอีก มองเฉยๆก็ไม่เป็นไรหรอก แต่ปัญหาคือ ตอนไปเปลี่ยนชุดที่ร้านเสื้อผ้าชาย โร้คน่ะไม่มีปัญหาแต่ที่น่าจะเป็นปัญหาคือทางมาสเตอร์มากกว่า ก็ตั้งแต่ตอนเข้าร้าน พวกผู้ชายก็มองมาที่ฉันด้วยสายตาแปลกๆ แต่พอซักพัก พวกนั้นก็ทำหน้าอย่างกับเจอผีซะงั้น ?  แถมจะต้องมารอผู้ชายเปลี่ยนเสื้อผ้าอีก ><น่าอายชะมัด '
 แล้วพอมาสเตอร์เลือกชุดสำหรับนอน และ ฯลฯ ได้แล้ว ก็ใจดี? จะซื้อให้ฉันซะงั้น แต่พอฉันจะปฏิเสธ ก็โดนมาสเตอร์ ลากมาที่ร้านเสื้อผ้าผู้หญิงซะแล้ว
และ ยังมีบริการ?เลือกชุดให้อีกด้วย>< แถมฉันยังรู้สึกถึงรังสีอะไรซักอย่าง จากพวกผู้หญิงพุ่งตรงมาที่ฉันด้วยน่ากลัวชด้วยน่ากลัวซะมัด=_=! 'นึกถึงจูเวียร์ตอนฉันเข้าใกล้เกรย์ ยังไงไม่รู้สิ'

ส่วนทางโร้ค โดนฟรอสกับเลคเทอร์ลากไปไหนก็ไม่รู้






Sting

 ผมพาพวกโร้ตพวกโร้ค+ลูซี่ ไปเที่ยวในเมืองกันทั้งไปกินข้าว เดินเล่นแล้วก็ช็อปปิ้ง ไปเรื่อยจนมาถึงพวกร้านเสื้อผ้าชาย พวกผู้ชายมองลูซี่ตาเป็นมันเลยทีเดียว จนผมรำคาญพวกมันเลย ส่งรอยยิ้ม?พร้อมกับสีหน้าที่น่าประทับใจ?จนไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิตให้ไป พวกมันก็หายหัวไปหมดเลย:) หลังจากพวกผมเลือกซื้อเสื้อผ้าแล้ว ผมก็นึกขึ้นมาได้ว่าลูซี่ยังไม่ได้ซื้อพวกเสื้อผ้าให้ตัวเองเลย ผมเลยพาเธอมาร้านขายเสื้อผ้าผู้หญิง แล้วช่วยเลือกชุด แต่ในระหว่างนั้นก็มีผู้หญิงหลายคนในร้านที่มีอัธยาศัยดี?มักจะชอบส่งยิ้มให้ผมเสมอ ซึ่งผมก็ไม่ใชคนนิสัยเสีย?ซะด้วยเลยส่งยิ้มตอบกลับไป และ ช่วยลูซี่เลือกชุดต่อ หลังจากนั้นผมก็จ่ายเงินให้ค่าชุดและเพื่อไม่ให้ลูซี่นำเงินมาจ่ายคืนผมเลยพูดกับเธอว่า 'ถือว่าเป็นการตอบแทนที่ช่วยงานละกัน' ดูเหมือนเธอจะไม่ว่าอะไร แล้วรับชุดพวกนั้นไว้ ส่วนโร้คขอแยกตัวไปก่อนเพราะไม่อยาก เข้าร้านเสื้อผ้าผู้หญิง เลยไปเดินเล่นกับพวกเลคเทอร์แทน

หลังจากนั้นพวกผม(รวมโร้คกับพวกแมวด้วยนะ)ก็หาข้าวเย็นกินกันข้างนอกเพราะลูซี่เหนื่อยจนไม่อยากทำกับข้าว จนต้องมาหาทานข้างนอกแทน

หลังจากทานอาหารไม่นานพวกเราก็เดินทางกลับหอพัก


"วันนี้เหนื่อยจัง"ฉันพูดพร้อมกับนอนแผ่กับเตียง โดยมีมาสเตอร์กับเลคเทอร์นอนอยู่ข้างๆ หลังจากไล่ไห้ไป อาบน้ำแล้ว
"อ่า แต่ก็สนุกใช่ปะ"(สติง)
"อืม สนุกสุดๆเลย "
"ฉันก็ด้วย ได้ชุดใหม่เยอะแยะเลย"(เลคเทอร์)
"555 ดีใจด้วยละกันนะเลคเทอร์ แล้วลูซี่อยากไปอีกไหม "(สติง)
"นั่นสินะ ถ้าว่างล่ะก็ได้อยู่แล้ว :)"(ลูซี่)

"แต่คราวหน้าผมอยากไปกัน2คนมากกว่านะ"(สติง)
"ห่ะ  เมื่อกี้มาสเตอร์พูดว่าอะไรนะคะมันเบามากเลยได้ยินไม่ชัดน่ะคะ"(ลูซี่) อะไร2คนซักอย่าง
"นั่นจิ มาสเตอร์บอกมาเดี๋ยวนี้นะ"(เลคเทอร์)
"ไม่มีออะไรหรอก ฉันแค่หมายถึงฝึกน่ะ ไม่ได้ผึกมานาน เลยกลัวสนิมจะขึ้นซะก่อน เลยว่าจะ หาเลวามาฝึกน่ะ แต่ตอนนี้เราคงต้องฝึกด้วยกัน2คนน่ะ ก็ยังออกห่างกันไม่ได้น่กันไม่ได้นี่นา"
"งั้นหรอคะ จะว่าไปก็จริงแฮะ จะฝึกวิชาได้ยังไงในเมื่ออยู่ห่างกันไม่ได้"
"มาสเตอร์นอนกันเถอะ ผมง่วงแล้วนะ"(เลคเทอร์) ก็เดินเล่นกกันไม่ได้พักเลยนี่นา
"งั้นไว้คิดกันทีหลังแล้วกัน นี่ก็ดึกแล้วนอนกันเถอะ ลูซี่"(สติง)
"นั่นสิคะ ไว้ไปปรึกษายูกิโนะกับคุณมิเนอร์วาแล้วกัน"

ZzzzzzzzZzzzzzzzZzzzzzzzzZzzzzzzzzZzzzzZzzzZzz



 "ถ้าผมพูดไปคุณจะต้อง หนีผมไปแน่ๆ ผมต้องรออีกซักหน่อย ก็คุณคือคนสำคัญของผม ท่าทำอะไร เร็วเกินไป คุณคงรับไม่ทัน  อย่างคุณน่ะ ต้องต้องค่อยๆต้อนอย่างช้าๆ ไม่ช้าไม่นาน คุณจะเป็นของผมเอง (แต่คงต้องระวัง พวกไม่คาดคิดด้วยสิ) ( :  "(ในความคิดของมาสเตอร์ แห่งเซเบอร์ทูธ)

The End 😴😴