นิยาย[fairy tail ] lucy x sting โชคชะตาที่เล่นตลก 100%

ข้อมูลเบื้องต้น

คุณเเชื่อเรื่องโชคชะตาไหม
 เคยรู้สึกหรือปล่าวว่าเรื่องประหลาดต่างๆนั้นเป็นโชคชะตา
บางทีโชคชะตาก็มักจะเล่นตลก

                        


                                                                 

เนื้อเรื่อง

      Lucy 
วันี้เป็นวันที่ฉันต้องจากกันกับเพื่อนพ้อง fairy tail

ย้อนความ
  หลังจากจบการตอสู่กับเฟส พวกพ้องของฉันบาดเจ็บเมืองเเมกโนเรียเสียหาย
มาสเตอร์ประกาศยุบกิลด์ของพวกเรา  พวกพ้องทุกคนต่างแยกย้ยพวกพ้องทุกคนต่างแยกย้ายไปคนละทาง เหลือแต่ฉันที่อยู่ตรงนี้ ส่วนสาเหตุคือ ......ฉันถูกทิ้งงงง  ทั้งนัตสึ happy
เวนดี่ เกรย์ เอลซ่า ทุกคนไปไหนกันหมดก็ไม่รู้ ..( .  . ) 
จบย้อนความ
//เฮ่ย //" ไหนจะค่าใช้จ่าย ค่าอาหาร เงินค่าเช่าบ้านจะทำาไงดี คิดแล้วกลุ้ม"
ใจเย็นไว้ลูซี่มันต้องมีทางแน่  ( คิดหาทาง 1.ทำงาน? 2.หากิลด์เข้าใหม่)
"เฮ่ออออ" จะทางไหนก็ ไม่ไหว งานอะไรที่ได้เงินเยอะหว่า นี่ก็ผ่านมา3วันแล้วด้วยอาทิตย์หน้าก็ค่าเช่าบ้าน เงินเก็บก็หมดแล้ว เพื่อนก็ไม่มี อดตายแหงม
"คิดไปก็คิดไปก็เท่านั้นเดินเล่นดีกว่า"
อืมเมืองก็กำลังซ่อมแซมอยู่งานแถวนี้จะให้ผู้หญิงทำคนเดียวก็ไม่ไหว พวกนัตสึก็ไม่อยู่แล้วด้วย
ทำไงดีหว่า คิดไปเรื่อยเปื่อยก็บังเอิญเจอกลุ่มคนที่ไม่น่าอยู่แถวนี้
"เซเบอร์ทูธ ไหงมาอยู่นี่ได้"(- -'?)
"คุณลูซี่"พวกเราร้อง?ขึ้นเสียงดังแต่ก็คงไม่แปลกก็ข่าวว่าพวกแฟรี่เทลแยกย้ายไปจากที่นี่หมดแล้วนี่แล้วทำไมคุณลูซี่ถึงยังอยู่นี่กันอะก็เห็นว่าแยกทางกันไปหมดแล้วนี่ ทำไมมาอยู่นี่ไม่ได้ไปอยู่กับคุณนัตสึหลอกหรอ?(พวกเซเบอร์ทูธ)ปกติก็อยู่ด้วยกันตลอดนี่
"เอ่อ คุณลูซีไม่ได้ไปกับพวกนัตสึหรอคะ?" (ยูกิโนะ)

"เอ่อ มันก็ก็เกิดเรื่องหลายอย่างอะนะ) (- _-    ) 'ใครจะกล้าบอกว่าถูกทิ้ง!'
"เห ไม่ใช่ว่าถูกทิ้งหลอกหรอ"(- _ - )(โร้ค)ผมพูดตามที่เห็น
"ใช่เหงมๆ"(สตริง+เเลคเตอร์)
"เอ่อ  อึก"
( '.  .  )?  " เอ่อยูกิโนะเราพูดไรผิดปะ " (สติง)ผมเห็นว่าลูซี่กำลังร้องไห้
"มันก็ถูอยู่หรอก สงสัย จะเศร้ามั้งที่ถูกทิ้ง"(โร้ส)
"ฟรอสก็ว่างั้น"
"ทุกคนอย่างพูดแบบนี้สิ คุณลูซี่เค้า ก็เป็นผู้หญิงนะ อย่าพูดตอกย้ำผู้หญิงสิ"(ยูกิโนะ)
"งั้นก็แปลว่าเรื่องจริงอะดิ ฮ่าๆๆๆ คุณลูซี่ถูกทิ้งอะดูดิ โร้ส  "(สติง)
"อืม"
"ฟรอสก็ว่างั้น"
"ใช่เลยสติงคุงพูดถูก"(เลคเทอร์)
"ปึก " เมือนมีเสียงอะไรซักอย่างขาดลง
"ก็บอกว่าอย่าซำ้เติมไงเล่า ถ้าคุณลูซี่เขาจิตตกขึ้นมาจะทำยังไ..ง"ในขณะที่ยูกิโนะกำลังอบลม2ดราก้อนดราก้อนสเลเยอร์อยู่นั้นก็เหมือนมีรังสีมาคุเผาอยู่เบื่องหลัง (  //คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครนะ//)
" พวกนายมีปัญหาอะไรงั้นหรอ  ใช่สิฉันมันไม่ดี นี่ใครก็ทิ้งไปกันหมด บลาๆๆๆๆๆ   จนถูกทิ้งอยู่คนเดียวนี่ พอใจกันยัง แล้วไม่ทราบว่าเดินทางกันมาเพื่อทับถมชั้นกันรึไง  หาาาา  "ลูซี่ที่เกิดอาการฟิวขาดไปเป็นที่เรียบร้อย
"เอ่อ  ขอ...โทษค่ะ  ไม่คิดว่าจะมาตอกยํ้าอะไรหรอกจริงๆนะค่ะ แค่จะมาดูสภาพเมืองกับ มาดูว่าข่าวลือ เป็นจริงอย่างที่เขาลือกันรึปล่าวเฉยๆแล้วก็ไม่นึกว่าคุณลูซี่จะยังอยู่ที่นี่ด้วยน่ะคะ" (ยูกิโนะ)
"ยูกิโนะ ว่าแต่ข่าวลือนี่คือ"(ลูซี่)
"เรืองที่fairy tail ประกาศยุบกิลด์ไง แต่ท่าทางจะจริงซินะไม่งั้นเธอไม่มาอยู่นี่คนเดียวหรอก"(โร้ค)
"อึก (เกิดอาการสะอึก) อืมทุกคนแยกทางกันไปหมด แต่ละคนก็ไปตามทางเดินของตัวเองแล้วซักวัน fairy tail จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมอย่างแน่นนอน"ฉันพูดพร้อมกับนํ้าตา ใช่สักวันfairy tail จะกลับมาอย่างแน่นนอน สักวัน จะกลับมาเป็นเหมือนนเดิม
"ถูกของเธอ แล้วในระหว่างที่เธอรอเธอจะทำยังไงกับชีวิตในตอนนี้กัน "(สติง)ใช่ตอนนี้กิลด์ก็ไม่อยู่แล้ว รับงานก็ไม่ได้ แน่นนอนเธอต้องมีงานเเละเงินในการใช้จ่าง แล้วตอนนี้ก็ไม่มีใครคอยช่วยเหลือด้วยสิท่าจะลำบากแฮะ
 
"อย่างแรกก็ต้องหางาน ไม่ก็เข้ากิลด์อื่นไปก่อนอะนะ และก็ต้องติดตามข่าวพวกที่แยกย้ายกันไปด้วย  ใช่ๆกื่ออื่นต้องหางานทำไม่งั้นโดยไล่ออกจากห้องเช่าแน่น"(ลูซี่)
"อืม มาสเตอร์ คะ"ยูิโนะเรียกมาสเตอร์ของตน  สติงนั้นเหละ
"ชวนคุณลูซี่เค้ามาอยู่ที่กิลด์เราดีไหมค่ะ ยังไงกิลด์เราก็เป็นหนี้fairy tail อยู่แล้วด้วย  อีกอย่าคุณลูซี่ก้น่าจะลำบากเรื่องหาที่ทำงานด้วย"(ยูกิโนะ)
"อืมมันก็ได้อยู่หลอก แต่ถ้าเธอคนนั้นตกลงก็ไม่มีปัญหาหรอ"(สติง)
"คุณลูซี่คะ คือท่าไม่ว่าอะไรมาอยู่ที่กิลด์เราก่อนไหมคะ ยังไงกิลด์เราก็มีงานสำหรับจอมเวทย์ให้อยู่แล้วด้วย แต่คงต้องขอให้คุณลูซี่ไปอยู่ที่นั้นเลยจะได้ไม่ต้องเสียเวลาเิดทางไปมาข้ามเมือง"ยูกิโนะ)
"มันก็ได้อยู่หรองแล้วบ้านพักที่นี่เละ จะให้ทิ้งไปหรอ แบบนั้นไม่ไหวหรอก"(ลูซี่)
"ก็เช่าไว้สิ ส่งเงินเช่ามาให้คนดูแลลก็ไม่เห็นจะมี่ปัญหาทิ้งจดหมายไว้ก็ได้ถ้าพวกเขากลับมาจะได้รู้ว่าเธออยู่ไหนด้วย จะมาเยี่ยมเมื่อไร่ก็ได้ ไม่ห็นจะเป็นปัญหาเลย"(โร้ส )
"ฟรอสก้ว่างั้น"
"เเล้วนายเหละเลคเทอร์"(สติง)
"ฉันเองก้ไม่ได้มีปัญหาอะไรด้วย "(เลคเทอร์)
"สรุปแล้วเธอจะเอายังไง จะไปกับพวกเราไหม อีกอย่าง นายหญิงก็ดูท่าจะไม่ได้ว่าอะไรด้วย"(โร้ค)
"นายหญิง  เอ่อ มิเนอร์ว่าสินะ จะไม่เป็นไรแน่นหรอ นายหญิงของพวกนายอะ"(ลูซี่)ก็เธอดูเหมือนจะไม่ชอบเรานี่นา

"ไม่มีหรอกคะนายหญิง ตอนที่กลับมาก็เหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยอีกอย่ามาสเตอร์ก็เป็นคนชวนไม่มีปัญหาหรอคะ"(ยูกิโนะ)

"งั้นก็..ฝากเนื้อฝากตัวไว้เลยก็แล้วกัน"(ลูซี่) ถึงจะไปอยู่กิลด์ชั่วคราวแต่ก็ต้องทำให้ดีที่สุด
"งั้นกลับกิลด์กันเลย  อืม นี่ เลคเตอร์เย็นนี้จัดง่านฉลองกันนะ ฉลองต้อนรับสมาชิกใหม่ไง"(สติง)ต้องฉลองงงงง
"เฮ่อออ" (โร้ค) ไหงโร้คทำเสียงแบบนั้นล่ะ

"เอ่อ ยูกิโนะโร้สเค้าถอนหายใจทำไมอะ"(ลูซี่)
"เอ่อ ก็มาสเตอร์เผลิญงบประมาณไปกับงานเลี้ยงประจำเลยน่ะคะ แถมถ้ามีเรื่องอะไรนิดหน่อยก็จะชวนจัดงานประจำจนโร้สรำคาญน่ะคะ"(ยูกืโนะ)
"เอ่อ เริ่มพอเข้าใจนิดๆนะ"(ลูซี่) แต่ละกิลด์ก็จะมีบรรยากาศแตกต่างกันไปสินะ น่าสนุกจัง
"เห๋ คุณลูซี่ ยิ้มแล้วนะคะ"(ยูกิโนะ)
"ก็มันน่าสนุกนี่ต่อจากนี้ ต่อจากนี่จะเป็นยังไงนะ"(ลูซี่)
"นั้นสิคะ"(ยูกิโนะ)



ตกเย็น

กลับมาแล้วยุฮู่! "  (สติง)
"ยิดีต้อนรับกลับนะมาสเตอร์ " . " กลับมาช้าจัง.บลาๆๆ   "   "มาสเตอร์พาใครมาด้วยอะ  หน้าคุ้นๆผมสีทอง หรือว่า มาสเตอร์ไหนบอกว่าจะไปดูพวกfairy tail ว่าเป็นยังไง แล้วไหงถึงพาพวกแฟรี่เทลมาด้วยเละ มีเรื่องอะไรกันหรอ "(  คนในกิลด์)
"พอดี คุณลูซี่เค้าไม่มีที่ไปเนะ มาสเตอร์เลยชวนคุณลูซี่ มาทำงานที่กิลด์เราจนกว่าพวกfairy tail จะกลับมาเนอะ"(โร้ส)
"เอ่อ  คือ  ฉั..น..อยู่ที่นี่ได้จริงๆหรอ คะ "(ลูซี่)บรรยากาศแปลกๆแบบนี้เนี่ย
"หือ  อ่าโทษที  เฮ่  วันนี้วันดีเป็นวันที่เราได้พวกพ้องใหม่นะต้องฉลองกันสิ  ใช่ไหมทุกคน " (สติง)
" ใช้ๆๆๆ  1.2.3 ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่  เอ้า  เเนะนำตัวซิ  แม่น้องใหม่ "  (สมาชิกในกิลด์)
"เอ่อ  ลูซี่ ฮาร์ทฟิเรีย คะ  ขอฝากตัวไว้ที่นี่ตั้งแต่นี่เป็นต้นไป จนกว่าfairy tail จะกลับมาคะ " จากนี้ที่นี่จะเป็นอีกครอบครัวสินะ
"ตรงไปตรงมาดีนี่ยัยผมทอง " (มิเนอร์ว่า)
lucy
มิเนอร์ว่าเดินออกมาจากครัว เอ่อ ที่รู้ก็เพราะ ผ้ากันเปื่อน กับอาหาร ? ที่เดินมาเสริฟ? โดยแม่ครัว?  นี่มันอะไร ..เอ่อมิเนอร์ว่าผู้น่ากลัว? เดินมาทักทายฉันหรอ? หรือมาหาเรื่อง  ? แล้วฉันจะอยู่ที่นี่ได้ไหมเนี้ย  ตอนนี่ลูซี่เจอกับคนรู้จัก? ที่ไม่น่ารู้จัก?เเละเสวนาด้วยเลย? 
คิดผิดคิดถูกที่มากับยูกิโนะหว่า    ...ในขณะที่ฟุ้งซ่านคิดอะไรไปเรื่อยเปื่ยนั้น  คุณมิเนอร์ว่าได้มาอยุดอยุ่หน้าฉันพร้อมกับอาหารที่กลิ่นหอมน่ากินแบบสุดๆ
"เอ่อ  .....คือ"
"ยัยผมทองจะมาอยู่ที่นี่สินะ  นี่แล้วเอลซ่า ไม่ได้อยู่กับเธอสินะ  คงจะถูกทิ้งมาด้วยละสิ"(มิเนอร์ว่า)
เธอเดินเข้ามาใกล้ ฉันมากชึ้นๆๆ จนอยุดอยู่ตรงหน้าฉัน เอ่อ เธอจะจับฉันทุ้ม เชือด  หรือฆ่า? เลยหรือปล่านะ
"โคกกก  เอ่อ คือ ขอโทษ ด้วยพอดีในตอนทีี่ไม่มีงานทำก็ใช้เงินไปหมดเเล้วด้วยซิ ก็เลย ก็เลย"
" อิ. ฮิ อิ...."
"เอ่อ " นีถ้าไม่ได้ตาฝาดหรือหูเพี้ยนไปล่ะก็มิเนอร์ว่ากำลังขำ?  จริงดิ?
"55555555  5555"เสียงหัวเราะของทุกคนในกิลด์กับของมิเนอร์ว่าปนกันจนมั่วไปหมด เล่นเอาอายจนไม่รู้จะมุดดินหนีทันหรือปล่าว
"55เธอนี่ฮาดีจังพอเข้าใจแล้วว่าทำไมถึงอยู่กลุ่มเดียวกันกับคุณนัตสึ55นี่สินะ ความสุดยอดของคุณลูซี่  เสียงดังกว่าของฉันกับเลคเทอร์รวมกันอีกอะ สุ.5 ดย . อด นี่เป็นผู้หญิงแน่นหรอ555" หลังสติงพูดจบเจ้าตัวก็ขำจนไปนอนกลิ้งกับพื้้น ชักหมันไส้ขึ้นมาแล้วซิ ผู้หญิงท้องร้องดังเนี่ยแปลกมากรึไง ดีละ งั้น 
"นี่สติง อ่าไม่สิตอนนี้ต้องมาสเตอร์สินะ  "ฉันยิ้มอย่างสดใส? ไปทางมาสเตอร์ที่ขำดัง +พูดจาน่าฟัง+ นอนขำจนท้องจะเข็งแล้วนึกอะไรดีๆออก  เลยจับอาหารที่อยู่ในจานที่มิเนอร์ว่าถืออยู่ไปจากนั้นทำการกำจัดซะ?โดยการยัดไก่ ทั้งจานใส่ปากมาสเตอร์ ที่เห็นแล้วนึกถึงเด็กๆวัย2-3ขวบ ใครใช้ให้ปากเสียกัน  
ส่วนคนในกิลด์
เงียบไปทั้งกิลด์ ส่วนยูกิโนะเหมือนจะช็อกไปแล้ว หลังจากนั้น 2-3วินาทีก็มีเสียงหัวเราะจากหนุ่มที่ดูมาคุตลอดเวลา ตามด้วยเสียงตรบมือ ที่แสดงให้กับมาสเตอร์ที่น่าเครพรัก? ที่นอนกินไก่ย่างทั้งตัวด้วยสภาพไม่ต่างกับเด็ก? ที่นี่สรุปแล้วมีแต่พวกแปลกๆ ตั้งแต่มาสเตอร์ ไปจนถึงคนในกิลด์ 
"มาสเตอร์ผิดเองนะ ที่ปากเสีย"ใคใครซักคนในกิลด์ พูดพร้อมหัวเราะ

"ฟรอสก็ว่างั้น"
"สติงคุงผิดเต็มๆ" (เลคเทอร์)
"เอ้า"  มิเนอร์ว่าเรียกฉันพร้อมกับนำอาหารจานใหม่มาเสริฟแทนที่อาหารที่เสียไป"ท่าจะหิวนิ รีบกินซะ จะได้ไม่ร้องขึ้นมาอีก รับรองไม่มียาพิษหรอก  แล้วก็ ฉันไม่คิดจะทำอะไรพวกพ้องของตัวเองหรอก  กินเส็จจะได้มาประทับตรากิลด์ให้  ใช่แล้วก็ตราเก่าฉันจะไม่ลบมันหรอก แค่จะทำให้มันเลือนแล้วประทับที่มือเธออีกข้างให้ เพราะเธอเองก็มีครอบครัวที่ซักวันจะกลับมานิ คงไม่มีปัญหาใช่หรือปล่าว"(มิเนอร์ว่าพูดกับฉันพร้อมรอยยิ้มบางๆ)
"ค่ะ คุณมินอร์ว่า"ดูไปแล้วคุณมิเนอร์ว่านี่ก็มีด้านดีๆนะ
"เฮ่ ยัยผมทอง กล้าดียังไงมายัดอาหารใส่ฉันกัน  ยอมไม่ได้ มานี่เลยแม่ตัวดี"
สติงพูดพร้อมกับกระโจนมาทางฉันโดยมีอาวุธเบ็นขนมเค้กที่ไปหยิบจากไหนมาไม่รู้ มาจะปาใส่ฉัน
"!!!!อยุดนะะะะะะะ มาสเตอร์  " และแล้วงานเลี้ยยงต้อนรับก็กลายเป็นงานเทศการอาหารโดยพลัน  เพราะสติงได้ปาเค้กพลาดไปโดนหัวโร้คกลังจากนั้นก็กลายเป็นศึกของคู่หู แสงเงา กลังๆก็กลายเป็นแลอะทั้งกิลด์และดูเหมือนมิเนอร์ว่าจะไปร่วมงานในช่วงหลังๆ
จะว่าไปกิลด์นี้ก็น่าสนุกดีเหมือนกัน  ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรที่ทำให้มาอยู่ที่นี่หรอก อาจเป็นโชคชะตาของฉันก็ได้ที่มีโอกาสพบกับเพื่อนและครอบครัวอีกที่นึง ต่อจาดนี้ คงต้องขยันทำงาน แต่ก่อนอื่นคืนนี้เราจะนอนที่ไหนกว่า????


24:05 น.

"เอ่อ ยูกิโนะ คืนนี้ขอพักด้วยคนดิ พอดีลืมเรื่องหาที่พักอะ  ขอโทษที่ต้องรบกวนนะแต่ตอนนี้จะให้หาคงไม่ทันอะ"(ลูซี่)มันดึกแล้วด้วย
"ขอโทษคะฉันเองก็ลืมเรื่องนี่สนิดเลย  แต่ห้องฉันคงไม่ได้หรอคะ  ห้องมีเตียงเดียวแถมมันมีของเยอะด้วย  มันคงจะไม่สดวกเท่าไร่จะลองถามนายหญิงให้คะ" พูดจบไม่ฟังคำค้าน เดินไปปรึกษา คุณมิเนอร์ว่ากับพวกมาสเตอร์ ก็สติงนั่นเหละ
ซักพัก15นาทีได้มั้งยูกิโนะก็เดินกลับมา
"เอ่อคุณลูซี่คะ  "
"อะไรหรอ ยูิโนะ "ทำไมทำหน้าเหมือนพูดลำบากใจนัก?
"คือ ฉันหาที่อยู่ให้ได้แล้วคะ แต่ว่า เอ่อ คือ คูณลูซี่ ไปอยู่ที่ห้องเช่าของมาสเตอร์จะได้ไมคะ ฉันเองก็อยู่ที่นั้น ถึงจะคนละตึก  แต่ก็อยู่ข้างๆกันพวกเราส่นใหญ่ก็อยู่ที่นั่นนะคะ"
"หืม ดูแล้วก็ไม่เห็นมีปัญหานี่ทำไมทำหน้าลำบากใจอะ ยูกิโนะ"
"เอ่อก็ห้อ้งนั้นมันติดกับห้องมาสเตอร์ แล้วก็ ถัดไปเป็นห้องของโร้สเอ่อ คือ  อยู่กับพวกสติง กับโร้ค  เอ่อ มันก็"
"ไม่เป็นไรหลอก  อีกอย่างแค่ห้องติดกันเอง  ฉันอยู่ได้น่า"
"เฮ่อ  ว่าแต่ทำไมชั้นนั้นถึงมีแค่ 3ห้องอะ"
"เอ่อ คือห้องอื่นกำลังซ้อม กับปรับปรุงอยู่แล้ว  ส่วนห้องอื่นก็จะเป็นห้องเก็บเอกสาร  เล้วก็บลาๆๆ  คะ"(ยูกิโนะ)
"อืมสรุปห้องว่างที่พักได้มีแค่3ห้อง อยู่ที่ชั้นนั้น สินะ ก็ไม่เห็นไปไรนี่ ว่าแต่คุณมิเนอร์ว่าพักที่ไหนอะ"(ลูซี่)

"พักที่หอข้างๆลูซี่นั้นเหละ"(ยูกิโนะ)
"งั้นเราก็ รีบช่วยมิเนอร์ว่า เก็บของ  แล้วก็ไปพักกันเถอะ " (ลูซี่)หลังจากเห็บของเสร็จก็เดินทางไปหอพัก  สุดท้ายก็ต้องแยกกับยูกิโนะ
"งั้นพรุ้งนี้เจอกันนะยูกิโนะ  ไปนะ"(ลูซี่)  หลังจากนั้นก็ขึ้นไปชั้นบนสุด  แล้วก็หาหมายเลข 343  อืม  พอเดินมาได้ซักพักอืม  "อ่ะ  เจอแล้ว"   พอเปิดประตูเข้าไปก็พบห้องนอน  ธรรมดา  ถึงจะต่างจากห้องเก่านิดหน่อยแต่ก็ อยู่ได้ขนาดก็พอๆกับที่นั้นเลย
" เอ่อจะว่าไปห้องนี่ต้อองเสียค่าเช่าสินะ  เอ่อเหนื่อยจริงนอนก่อนแล้วกันไว้ค่อยคิด"

รุ่งเช้า
 อ่าเช้าแล้วสินะ  อืมเงียบจัง ไม่มีเสียโวยวายเหมือนfairy tail เเฮ .....ะ
//ตูม //
 "เห๋  เสียงอะไรกันแต่เช้า"สุดท้ายก็ทนความอยากรู้อยากเห็นไม่ไหวจนต้องออกมาดูก็พบ"เอ่อ..นี่มันอาไรกันนนนน"ผู้อ่านทั้งหลาย อาจมีคนสงใสว่าอะไรคือสาเหตุที่ทำให้ลูซี่  ฮาร์ทฟิเรีย ผู้นี้ร้องโหยหวนในตอนเข้าหลังตื่นนอน  จะขออธิบายเคล่าวๆนะค่ะ หากคุณตื่นขึ้นมาพบผู้ชาย2 คนกำลังจะฆ่ากันตายหน้าห้องคุณ ด้วยหมอนที่ปลิวว่อน + ข้าวของเครื่องใช้ที่กำลังปลิวอยู่ผ่านหัวของฉันไป  โดยมีเสียงแมวกับกบ? เป็นเสียงเชียร์ถ้าเป็นคุณจะทำยังไง จะไม่ปวดหัว หรือร้องตะโกนเลยหรอ?

 "พวกนายกำลังทำบ้าอะไรกัน"พวกนั้นอยุดตีกันแล้วหันมาตอบฉัน
"เอ่อ  กำลังปรับความเข้าใจให้คนบางคน"(สริง)
"กำลังสั่งสอนมาสเตอร์ที่ไม่รู้จักโต"(โร้ค) หลังโร้คพูดจบก็หันไปกัดกันต่อ
"ใครไม่รู้จักโตกันหาอีกอย่างงานนั้นให้ใครทำก็ได้  ฉันจะไปทำภารกิจ นี่น่านุกกว่าเยอะ"
"นี่ไงเหตุผลฟังดู งี่เง่าสุดๆไปเลย"
"ก็มันน่าเบื่อ นายก็ออกไปทำงานข้างนอกได้นี่  ส่วนฉันต้องมานั้งเคลียร์งานเอกสารเนี้ยนะ"
"ก็นายเป็นมาสเตอร์"
"แต่ฉันก็อยากทำงานปกตินี่"
"เห สรุป  พวกนายทะเลอะกัน เพราะเรื่องไร้สาระนี่สินะ  ถึงได้ลบกวนชาวบ้านชาวช่องนี่ท่าจะว่ากันมากนักสินะ  หืม งั้นพวกนายก็รีบไปทำงานเอกสารให้เส็จ แล้วก็ไปทำภรกิจซะสิ ไอ้พวกงี่เง่าาาาาาาาาา" 
"เอ่อ  "ผมได้ยินเสียงเธอตะโกนจากนั้น
"จงเปิดประตูแห่งกลุ่มดาวสิงโต โลกิ"
"คุณลูซี่มี่เรื่องอะไรให้รับใช้้กันครับ  หรือว่าเหงาหรอครับ ถึงเรียกผมออกมา"
"เลิกเล่นแล้วลาก สองคนนั้นลงไปทำงานทีนะ  ฉันจะได้ไปอาบนํ้าซักที"
"เอ่อ  ครับคุณลูซี่  คือทั้งสองคนลงไปทำงาน กันเถอะครับ ^-^  "แล้วโลกิก็ลากมาสเตอร์กับโร้ค ไปไหนไม่รู้
"ชั้นลงไปเองได้เว้ยยยยยยยยยยย" (เเละแล้วหอพักก็มีเสียงโหยหวนตั้งแต่เช้า)

"เอ่อ นี่มันเกิดอะไรขึ้น  ตั้งแต่เช้า  "(ซุบซิบ)
"เห็นว่ามาสเตอร์ กับโร้ส โดนโลกิ ลากไปห้องทำงานกันตั่งแต่เช้า"(ซุบซิบ)
"แล้วทำไมพวกมาสเตอร์ถึงโดยลากมา โดยเทพดวงดาว ของ คุณลูซี่ได้ล่ะ"
"เห็นว่าเพราะทำเสียงดังตอนคุณลูซี่หลับมั้ง  เจ้แกเลยไล่+บังคับให้มาทำงาน"
"สรุปพวกมาสเตอร์ผิดสินะ"(ซุบซิบ)

lucy

  อืมวันนี้เริ่มทำภรกิจเลยก็แล้วัน เฮ่ อีก 6วัน 70000 จีเวล เเละก็จากที่ดูที่นี่น่าจะเสียค่าที่พักสินะยังไม่ได้ถามเลยซะด้วยซิ ไปถามยูกิโนะเรืองค่าที่พักกับชวนไปทำ ภรกิจเลยดีกว่า 
 "เอ่อ ยูกิโนะอยู่รึปล่าวคะ"ฉันลองถามคนในกิลด์ดู
"หืมลูซี่เองหรอ ถ้ายัยนั้นละก็ไม่อยู่หรอก ไปทำ ภรกิจกับนายหญิงแล้วเห็นว่าไปกันนานพอดูเลยน่าจะกลับเดือนหน้า  (รูฟัด)  "พูดจบเค้าก็เดินไปไหนไม่รู้
"หรอ"แบบนี้จะขวนใครไปทำงานด้วยละเนี่ย ยูกิโนะก็เป็นคนที่สนิทที่สุดแล้วด้วยสิ 
จะทำไงดีละทีนี้  ระหว่างคิดอยู่นั้นก็มีเสียงคนในกิลด์ขัดขึ้นมาก่อน
"นี่ถ้าจะหาคนไปทำภรกิจเป็นเพื่อนละก็ ลองชวนพวกมาสเตอร์ไปสิรายนั้นอยากไปใจจะขาด จะได้สนิทึกันด้วย ห้องที่มาสเตอร์อยู่น่าจะชั้น3 ห้องในสุดทางขวานะ " (คนในกิลด์)

"อืม  จะลองไปถามดูนะคะ" อืม เมื่อเช้าเราให้โลกิเอาพวกมาสเตอร์ไปทำงานนิน่า จะเป็นไงบ้างนะพวกนั้น
อืมห้องนี้หรอ"  //เกอะๆ//"ขออนุญาตคะ ..มาส.เ. ตอร์ เอ่อ" นี่มันห้องทำงานหรือกองขยะหว่ารกไปหมดกองเอกสาร กองเต็มไปหมด มองไม่เห็นมาสเตอร์ด้วยซํ้า
พอหันไรอบๆห้องก็เจอโร้ส นั้งเคลียณ์กองเอกสารอยู่  โดยมีแมวกับกบ?สลบคากองกระดาษ  อืมโลกิไม่อยู่น่าจะหนีกลับไปแล้วสินะ
"เอ่อ นี่มันอะไร เนี้ย  เอกสารเยอะไปไหนหว่า"ยังกับภูเขาขนาดย่อม
" ก็เพราะงานจากกิลด์เธอทางสภาก็เอามาโยนให้ทางเราจัดการ ไหนจะของกิลด์เราอีกมันเลยเยอะกว่าปกติไง "แล้วทำไมเราต้องรับงานของกิลด์อื่นมาทำหมดเลยวะ "ไอ้พวกสภางี่เง่าก็ไม่คิดจะแบ่งไปที่อื่น อยู่ดีๆก็เอางานมาสุมให้ชาวบ้านเพิ่มอีก  ย้ากกกกกกก  เรีบปั่นให้เสร็จจะได้ไปเล่น?ซักที"(สติง)พูดพร้อมปั่นงานอย่างเร็ว? (//แต่ช้าสำหรับหลายๆคน//)
"เอ่อ พอจะมีอะไรให้ช่วยไหมยังไงส่วนหนึ่งมันก็มาจากกิลด์ของฉันด้วย"นี่ที่พูดเพราะเห็นสภาพ เอกสาร+ สภาพผู้จัดการเอกสาร +สภาพห้อง มันก็อดพูดไม่ได้นี่นา 

"นี่เธอเคยทำงานทางด้านนี้หรอ "สติงพูดพร้อมกับมีเอ่อ นํ้าตา? ที่ไหลด้วยความดีใจที่จะมีผู้รับชะตาเดียวกันเพิ่ม
"เอ่อ ก็เคยช่วยท่านพ่อจัดกการงานเอกสารเกี่ยวกับค่าใช้จ่าย หรืองานทางธุรกิจด้วยนิดหน่อยน่ะ" ถึงจะไม่ใช่ระดับผู้บริหาร แต่ก็เคยได้นับการสั่งสอนเกี่ยวกับงานมาบ้างแค่นั้นเอง
"งั้นเอกสารที่เกี่ยววกับกิลด์เธอ กับพวกเซ็นเอกสารที่เธอน่าจะทำได้ไปละกัน ถ้ามีตรงไหนไม่เข้าใจก็ถามนะok  แล้วก็นี่ ข้อมูเบื่องต้นที่อยากให้รู้ "
"รับทราบคะมาสเตอร์" อืม นี่สินะ ต้องศึษาก่อนไม่งั้นก็คงทำไม่ได้ อืม ว่าแต่ข้อมูลพวกนี้ เกี่ยวกับการใช้จ่าย ค่านํ้าค่าใช้จ่ายการ...บลาฯฯฯฯฯฯฯฯ



ผ่านไปราวๆ5ชั่วโมง
"เฮ่อเสร็จซักที  เมื่อยจะตาย อยู่แล้ว  หิวด้วยไปหาไรกิกันเถอะ  เฮ่ เลคเทอร์  ฟรอสตื่นได้เเล้วไปหาไรกินกัน" 
"ว่าแต่ที่เส็จมันแค่ครึ่งเดียวนิ แถมงานอีกครึ่ง ของตัวเองส่วนใหญ่ก็ให้ลูซี่ช่วยทำ แถมยังเหลืออีก 2กองเลยนะ"(โร้ค)
"ก็ลูซี่เก่งนิ  20 นาที ก็เสร็จ 1กองเลยอะ  แถมใช้เวลา ศึกษา แค่1 ชั่วโมงศึกษาข้อมูลแบบละเอียด ก็ทำงานได้แล้วด้วย"
"ลูซี่มาช่วยนี่อีกนิดนะ  ใกล้จะเสร็จแล้ว"(สติง)

ผ่านไปราวๆ 2ชั่วโมง 40นาที (งานเสร็จ แบบแทบสลบ) 
ป.ล.1  -งานส่วนใหญ่ ลูซี่จัดการ 60%   สติง 15%   โร้ค 25%
ปล.2 -ลูซี่เคยทำงานแบบนี้ที่บ้านมาก่อนเลย ไม่มีปญหาในการช่วยทำงาน
ปล.3- ลูซี่เป็นลูกคุุณหนู ตระกูล ฮาร์ทฟิเรีย จึงต้อง เคลียย์เอกสารนตอนที่อยู่ที่บ้านอยู่แล้ว

ถึงเวลาทานข้าว

"นี่ ลูซี่ หางานที่จะทำได้หรือยังหรอ "(สติง)ที่อยุดกินได้ถามขึ้น
"อึก  ยังอะ  ว่าจะชวนยูกิโนะไปด้วย  แต่ก็ไปทำภารกจกับ คุณมิโนว่าไปแๆล้ว ก็เลยไม่มีเพื่อนไปด้วยเนอะ ปกติก็ทำพวกนัตสึไม่ก็พวกเลวี่จังก็เลยไม่ได้ทำภรกิจคนเดียวนะ  ฉ้นเนี่ยอ่อนแออจังนะ แค่งานยังไม่มีปัญญาทำคนเดียวเลย  "ฉันมันอ่อนแอได้แต่หวังพึ้งคนอื่นคงไม่แปลกที่จะถูกทิ้งไว้คนเดียวหรอก
"อืม งั้นเอางี้  พวกเราจะไปเป็นเพื่อนเอง เพราะงั้นเลิกทำหน้าอมทุกข์ซักทีสิ เนอะ เลคเทอร์"อีกอย่างผมชอบหน้าคุณเวลายิ้มมากกว่า
"อืม ก็ดีจะได้ถือว่าได้ยืดเส้นยืดสายด้วย "(เลคเทอร์)
"ฟรอสก็วา่งั้น".
"อืม" (- -   )(โร้ค)
"จะว่าไป คุณลูซี่  ค่าห้องพัก 80000จีเวล นะ"(สติง)พูดพร้อมตักอาหารเข้าปาก
"80000 จีเวลรวมแล้วก็150000 จีเวล ค่า....บลาๆๆๆ  ใครมันจะไปมีเงินมากขนาดนั้นกัน"(ลูซี่)
"งั้น พรุ้งนี่ไปเลือกภรกิจทำกันนะ ลูซี่ เอาได้เงินดี ก็แล้วกัน"(สติง)
" อื่อ " พวกพ้องใหม่นี่ก็ไม่เลวร้ายอะไรนักหรอก  ตอนนี้ทุกคนจะเป็นไงกันบ้างแล้วนะ  จะยังสบายดีกันอยู่ไหมนะ ที่ได้ข่าวจายูกิโนะเห็นว่าเวนดี้ กับ ชาวร์ ไปอยู่ที่ลาเมียสเกล
ส่วยคนอื่นไปอยู่ไหนกันนะ  อืมวันพุ้งนี้เริ่มทำภรกิจเเรกกันที่นี่สินะ  ชักกังวลแฮะ  ยูกิโนะก็ไม่อยู่ด้วนสิ  แต่ก็นะอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดคิดไปก็เท่านั้นนอนดีกว่า

รุ่งเช้า

"ลูซี่ตื่นได้ยัง"
'อืมเหมือนมีคนเรียกฉันอยู่ก็ไม่รู้  ชั่งเถอะ นอนดีกว่า'
"ลูซี่ถ้าเธอยังไม่ตื่นภายใน 5 วิ ฉันจะพังประตูเข้าไปนะ"
'เอ๋อ พังประตู   '  1. 2. 3.  "เฮ่อย่าพึ่ง ตื่นแล้วจ้า  อย่าพังน้าาาาาาา"
"ลูซี่ขี้เซาตื่นสายละ"(เลคเทอร์)
"ลู่ซี่พวกเราจะไปทำภรกิจกัน2-3 สัปดาห์นะครับ และก็รีบเตรียมตัวได้แล้วนะ ไม่งั้นจะถูกทิ้งแน่  พวกผมจะไปรอข้างล่างก่อนนะ"ว่าจบเจ้าตัวก็วิ่งไปแล้วซะงั้น
"เอ่อ ....ต้องรีบเตรียมตัวก่อนสินะ  ยังไม่เห็นเนื้อหาของภรกิจซะด้วย  จะไหวไหมนะเรา"

20 นาทีต่อมา  ณ ตอนนี้เวลา 7.45น.

"ลูซี่ช้าจริง รอตั้งนาน" มาสเตอร์ พูดพร้อมยัดอาหารใส่ปาก
"เอ่อ   ขอโทษนะ พอดีตื่นสายเนอะ"
"ชั่งเถอะเธอเองก็กินได้แล้วจะได้เริ่มออกเดินทางซักที"(โร้ค)
"ฟรอสก็ว่างั้น"
"งั้นทานละนะคะ งำ่ๆๆๆ  อร่อย"
"เฮ่ ยัยนี่เนี้ยทำตัวตามสบาย ดีเเฮอะ  ว่าปะ เลคเทอร์ "
"สติงคุงพูดถูกต้อง ดูท่าทางจะสบายจริงๆ"น่าจะเรียกว่าไร้มารยาทมากว่ามั้ง


30.นาทีผ่าไป ได้เวลาเดินทาง
"อิ่มจังตังอยู่ครบ"(ลูซีี่)
"จะไม่ครบได้ไงในดมื่อฉันจ่ายทุกรอบนี่  ชิ "(สติง) เห็นฉันเป็นอะไรกัน
"เอาน่าเลี้ยงต้อนรับไง อีกอยางลูซี่ยังไม่ได้ทำงาน จะไปมีเงินมากมายได้ไง "(โร้ค)
"นายก็มีไม่ใช่หรือไง หา โร้ค"บางทีอาจมีมากกว่าฉันอีกก็ได้ก็ไอ้หมอนี่มันงกจะตาย=_=
"นายเป็นมาสเตอร์ก็ต้องเสียสละสิ"
"มาสเตอร์ก็ใช่ว่าจะเอาเงินมาใช้ สุรุ่ยสุร่ายได้นะ" บลาๆๆๆๆๆ
"เฮ่อ " เห็นเเบบนี้นึกถึงนัตสึกับเกร์ยเลยเเฮะ

"ลูซี่ยิ้มอะไรกันตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว"(สติง)
"ปล่าว.. นะ แค่นึกถึงเกร์กับนัตสึเนะ   พวกนายคล้ายพวกเค้าเลย"  ใช่ ตีกันทั้งวัน จนน่าปวดหัวเลยด้วย แต่ว่าพอไม่อยู่ก็เงียบจนน่าใจหายเลย 
"หรอ..ครับ ท่าทางดธอจะลำบากน่าดู"(สติง) 
"ว่าแต่พวกเราจะไปทำภารกิจที่ไหน  แล้วไปยังไงกัน?"(ลูซี่)
"อืม ที่ หมู่บ้านครอสตันเลย์ แล้วก็เลยไปทางป่าครอสตัน รวมแล้วก็  3ภารกิจ  กำจัดปีศาจ1กับ คลายคำาป 1  จับโจร อีก1 โรรวมเงินค่าแรงก็ซัก600000จีเวล"(โร้ส)
"600000 จีเวล  ( ฿ _฿ ) อืมค่าเช่าบ้าน บลาๆๆๆแต่ถ้าจะให้เดินไปคงไม่ไหวหรอก"
"ไม่ต้อห่วงผมเตรียมตั๋วรถไฟไว้แล้ว เดินทาง7 ชั่วโมงเองนะมาสเตอร์"(เลคเทอร์)หลังจางเลคเทอร์พูดจบ 2ดราก้อนแสงเงาก็ พูดด้วยท่าทางจริงจัง 
" ฉันจะเดินไป" (โร้ค)
"ฉันจะวิ่งไป"(สติง)
"เฮ่อออ " จะว่าไปดราก้อนสเลเยอร์เมายานพาหนะนี่น่า  จะไหวแน่นหรอภารกิจนี้นี่

หน้าสถานี

"ลูซี่นั่งรถไฟไปกับ พวกฟรอส +เลคเทอร์ ก็แล้วกันพวกเราจะเดินไป"(//สรุปพวกนายไม่อยากนั่งรถไฟจริงๆสินะ//)
"นี่ ไปด้วยกันนี่เหละ งั้น จงเปิดประตูแห่งกลุใดาวหญิงสาว เวอร์โก"
"มีอะไรให้รับใช้คะเจ้าหญิง"
"เวอร์โก ช่วยลากพวกนั้นขึ้นรถไฟทีสิ"
"รับทราพคะ เจ้าหญิง"
"ฉัน/ผม จะเดินไปปปป  ไม่เอาไม่นั้งรถไฟนะ  เธอก็รู้นี่พววกเราเนะ เมายาน ภาหนะะะะะะ  อุป!!!อ้อว! ???//(///ไม่ต้องบอกก็รู้ใช่ไหมคะว่า รถไฟออกแล้ว///)
lucy
ไม่ไหวๆ สภาพ มาสเตอร์ กับโร้สตอนนี้ดูไม่ได้เลย ยังไงจุดอ่อนของพวกนี้ก็เป็นยานพาหนะสินะ  เฮ่อ  (. . ) สภาพดูไม่ได้จริงๆโดยฉเพาะ มาสเตอร์เหหมือนนัตสึเลยส่วนโร้สสลบไปแล้ว (+ +!) 
"นี่มาสเตอร์จะมานอนก็ได้นะคะสภาพนั้น นอนดีกว่าคะคือ มันจะได้ไม่มีอะไรไหลขึ้นมาด้วย "
"ก็...อุก!!  " (//และแล้วมาสเตอร์ก็นอนสลบบนตักของ ลูจังเรียบร้อย//)
"สติงคุงนี่ดูไม่ได้เลยเนอะ ฟรอส"
"ฟรอสก็ว่างั้น"
"นั้นซินะดูไม่ได้เลย"(ลูซี่)

"เฮ่อออ  ถึงซักที่ ไอ้การนั้งรถไฟ 7ชั้วโมนีาฆ่ากันชัดๆ"  ว่าแต่ปกติเรานอนหลับสบายแบบนั้นบนรถไฟได้ด้วยหรอ  รู้สึกนิ่ม และก็สบายสุดๆไปเลยแถม อืม ชั่งแถอะ
"รู้สึกคลื่นไส้นิดๆเเฮะ ท่าจะยังไม่หายเมา " (โร้ค)
"ออกเดินทางกันเลยยยยยยย"(สติง)


ณ หมูบ้านคลอสตันเลย์
"นี่พักกันก่อนเถอะ  กว่าจะมาถึงก็มืดแล้ว ไว้พรุ้งนี้เริ่มทำภารกิจก็แล้วกันนะ"(ลูซี่ ) พูดในขณะที่ขาลากพื้น ในท่าที่จวนจะเป็นลม เต็มที
"อืม งั้นหาที่พักกันก่อนสินะ"(สติง)พูดในขณะที่กำลังมองหาที่พัก    ..อืมเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ติดกับป่าครอสตัน อืมโรงแรมๆ    เจอแล้ว ด้านในสุด  
"สวัสดีคะ  จะเปิดกี่ห้องดีคะ" พนักงาน ที่กำลังดูเหมือนจะหลงอะไรซักอ่างมองสติงแล้วก็น่าแดง ?
"สามห้องครับ"  " (^ ^)
"คะ จะเตรียมห้องที่ดีที่สุดไว้ใหเลยคะ"
" ไอ้พวก ชิ!(+ _+)"ไม่เข้าใจจริงๆว่าพนัหงานคนนั้นทำไมไปหลงมาสเตอร์ได้  แค่น่าตา ก็ อืม ดูดี กว่า นัตสึ ดูเท่กว่าเกร์ย อืม แล้วเราจะไปนั้งชม เพื่อ? ไปอาบนํ้าดีกว่า


เช้า 
"ลูซี่ ลูซี่"
"อีมไรหว่า หนวกขูจริง"
"ลูซี่ ถ้าไม่ตื่นผมะเอานํ้าไปสาดคุณแล้วนะ ผมจะนับ 1-5 ถ้าไม่ตื่นเปียกแน่  1.2.3...4"
"อย่าได้คิดเชียวนะะะะะะะะ"
///ตูม///

"โรส ทำไมนายไม่ไปปลุกเขาละ  ให้มสเตอร์ไปตลอดเลย"(เลคเทอร์)
" ถ้า ให้ฉันปลุก มีหวังยัยนั้นตายก่อนนะสิ ฉันไม่ชอบ อะไรที่มันน่ารำคาญเนะ  แล้วก็ ดูเหมือนหมอนั้นจะสนุกนะ ดูดิ ยิ้งเฉ่งเลย "(โร้ส)
"ฟรอสก็ว่างั้น โร้สพูดถูก มาสเตอร์..กำลังสนุก"

1 นาทีต่อมาณ หน้าห้องลูซี่
"ทำไม นายถึงสาดกัน ก็บอกว่าตื่นแล้วไง"
"คุณพูดช้านี่ แถม ยังพูดด้วยว่า น่ารำคาญนิ  ผมเลยสาด จะได้ตื่นซักที"
"ก็ไม่เห็นต้องสาดจริงนิอีกอย่า ฉันก็ผู้หญิงนะปลุกให้มันนุ่มนวนกว่านี้ไม่เป็นรึไง  บลา ฯฯ"
"ก็ถ้าไม่สาดคุณก็ไม่ยอมลุกนี่  อีกอย่างจะให้นุมนวนนี่ต้องทำไง จะให้จูบรับวันใหม่ไหม แบบนั้นถ้าคุณตกลงผมก็ไม่ขัดนะ ฮา ฮ่า "
"นาย /บ่น +ด่า / บลาฯฯฯฯ"
"เธอก็ /เถียง + ย้อน/ บลาฯฯ"

"มาสเตอร์บอกว่าจูบด้วยล่ะ"(เลคเทอร์)
"เฮ่อ  หนวกขุจริง "(โร้ค)
"ฟรอสก็ว่างั้น"

ข้ามไปตอนทำภารกิจเลยนะค่ะ
"นี่เราต้องไปคลายคำสาปก่อนหรอ"(ลูซี่)
"อืม ใช่ แต่ว่า มันแหม่งๆนะไอ้หมู่บ้านนี้"(สติง)
"อะไร แหม่งหรอ"(ลูซี่) 
"เกี่ยวกับภารกิจกับคนในหมู่บ้านน่ะ  เหมือนคนในหมู่บ้านปิดปังความลับสัมคัญอะไรซักอย่างอยู่

แถมยังไอ้เงื่อนไขนั่นด้วย ห้ามฆ่าโจร กับปีศาจเด็จขาด  และยังให้คลายคำสาป ที่ไม่รู้รายละเอียดอีก แปลกไหมล่ะ ชิ!"(สติง)
"มาสเตอร์น่ะ ทายถูกเสมอนะ ที่นี่ จะต้อวมีอะไรแน่นๆเลย"(เลคเทอร์)
"ฟรอสก็ว่างั้น"

10.00น.

"นี่ ถ้าเราเข้าป่า แล้วเกิดโจรหรือพวกปีศาจมันมาที่หมู่บ้านล่ะ"(ลูซี่)
"ไม่ต้องห่วงให้โร้คคอยหาข้อมูลในหมู่บ้านส่วนเราไปดูในป่ากัน"(สติง)
"เอ่อ ให้ฉันไปในป่าหรอ"
"ไมอะ มีปัญหาอะไรหรือเปล่า  หรอหรือว่าเธอกลัวผีกันละลูซี่"^ ^
"ไม่..ได้กล้วซักหน่อย"
"นี่ลูซี่"มาสเตอร์เรียกฉันด้วยนํ้าเสียงออกแนวอ้อนๆ? เหมือนเด็กๆ
"คะ มาสเตอร์"
"ถ้าหากเธอกลัวจริงๆล่ะก็กอดแขนฉันก็ได้นะ"^_^มาสเตอร์พูดด้วยสีหน้าน่ารัก? แบบไม่ดูสถานการณ์
"เอ่อ มาสเตอร์ฉันไม่ได้กลัวผีจริงๆนะคะ"(=_= )** เฮ้อออออ  มาสเตอร์นี่เป็นคนที่ขี้แกล้ง แถมกวนประสาท หรือนี่ แต่ว่ารู้สึกสนุกแล้วก็อบอุ่นดี ถึงจะต่างกับของนัตสึก็เถอะ แต่ก็ไม่ใช่นัตสึนี่จะให้เหมือนกันได้ไงยังไงมาสเตอร์ก็คือมาสเตอร์นัตสึก็คือนัตสึไม่เหมือนกันหรอก
"มาสเตอร์ชอบทำตัวเป็นเด็ก"(เลคเทอร์)ทั้งที่ จริงๆแล้วมาสเตอร์น่ะฉลาดจะตายไป

18.00น.

นี่มาสเตอร์เลคเทอร์พักนี่เถอะเดินมาตั้งแต่กลางวัน(หลังพักกินข้าวกันแล้ว) นี่ก็เย็นแล้วด้วยพักนี่กันเถอะ" ไม่ไหวขาล้าไปหมดเเล้ว  ไม่เหน่อยกันบ้างหรือไงนะ
"อืม พักนี่ก็แล้วกันนะเลคเทอร์"

ตกดึก
sting
หืม ทำไมอยู่ๆบรรยากาศของป่าก็เปลี่ยนไป กลิ่นของลูซี่หายไปนี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน เลคเทอร์ยังอยู่ แล้วลูซี่หายไปไหน แค่พักสายตา แปปเดียวก็หายไปเฉย นี่มันเกิดอะไรขึ้น  ยังไงก็ต้องออกตาหาลูซี่ก่อนแล้วกัน 
"เลคเทอร์ตื่นก่อน"
"มีอะไรครับมาสเตอร์"
"อย่าพึ้งถามมากเลยช่วยกันตามหาลูซี่กก่อนแล้วกัน"
"ครับมาสเตอร์"

Iucy 
นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี แล้วมาสเตอร์กับเลคเทอร์หายไปไหนกัยกับเลคเทอร์หายไปไหนกัน
ยังไงก็เดินสำรวจก่อนแล้วกัน  เอ๊ะหินพวกนี้เหมือนมีรอยขีดเขียนกัน มองไม่เห็นเลย "จริงด้วย จงเปิดออกประตูแหงกลุ่มดาวสิงโตโลกิ"
 

"มีอะไรให้ผมรับใช้ครับที่รัก"^_^

"มันใช่เวลามาเล่นไหมห่หะโลกิ เอาเป็นว่ายังไงก็ ช่วยส่องไผลฟตามกำแพงนี่ให้หน่อยสิ"

"ครับที่รักของผม"

"อักษรโบราณจริงด้วย "

"มันอาจจะเขียนเรื่องของคำสาปไว้ก็ได้นะครับ"

"อืม จะลองแปลดู เมื่อ ประตูแห่งความมืดเปิดออก เมื่อนั้นมันจะกลืนกิน เหล่าผู้ตองสาป จากความมืด และเข้าครอบงำ จิตใจของมนุษย์ เละเมื่อวันที่มี ความมืดมากพอ ก็จะสามารถ ควบคุมแสงสว่าได้ แล้วโลกจะเข้าสู่ความโกลาหน แต่หากมี ผู้เปิดประตูแห่งแสงมาเยือน  เมื่อใดเมื่อนั้นคำสาปแห่งความมืดจะหายไป เพราะผู้เปิดประตูได้นำเอาคำสาป ที่เต็มไปด้วยความมืดไป แต่ต้องแลกมาด้วยเวลา จนกว่าจะเผาผลาญจิตมืดไปจนหมด" (ลูซี่)

"เข้าใจยากจัง"ทำไมคนโบราณชอบเขียนอะไร ที่อธิบายยากกันนะ(โลกิ)

"นั้นสิ แต่ตอนนี้จะต้องไปรวมตัวกับมาสเตอร์ก่อน นะโลกิ"(ลูซี่)

"คุณลูซี่คิดว่า ตอนนี้พวกเรายังเป็นfairy tail อยู่ใช่ไหม ครับ  แม้แต่คุณก็ต้องเข้าเป็นสมาชิกในกิลด์อื่นเลย ..แล้วพว...ก.............."ในตตอนนั้นผมยังพูดไม่ทันจบลูซี่ก็ขัดขึ้นมาก่อน

"เป็นสิ  ถึงแม้ทุกคนจะแยกทางกัน หรือ ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ทุกคนก็คงบยังเป็น fairy tail เสมอ แล้วนั้นก็เป็นบ้านและครอบครัวของเราทุกคนเสมอ"

"แต่ตอนนี้"

"โลกิ ถึงแม้พวกเราจะเป็นสมาชิกกิลด์อื่น แต่ดราก็เป็นfairy tailอยู่ แล้วก็ในตอนนี้ พวกเราก็เป็นคนของเซเบอร์ทูธด้วยเหมือนกันนะ"

"นั้นซิครับ ไปหามาสเตอร์ในตอนนี้ของเรากัน นะครับ" ใช้ต้องพาไปหามาสเตอร์ชั่วคราวของเรา และเป็นพวกพ้อง และครอบครัวหลังใหม่ ในตอนนี้ก่อนสินะ 
 

ออกมาได้แล้วครับ ลูซี่ อย่าพึ่งปิดประตูขอของผมนะครับ ผมรู้สึกไม่ดีกับที่นี่ จนกว่าจะแน่ใจว่าคุณปลอดภัยค่อยปิดประตูนะครับ"(โลกิ)

"อืม ว่าแต่เมื่อกี้เราอยู่ในถ้ำหรอ"(ลูซี่)

"ไม่ใช่หรอกครับ ดูเหมือนพวกห้อง หรือไม่ก็บ้าน ที่อยู่ใต้ดินมากกว่า ออาจเป็นของคนสมัยก่อนก็ได้ครับ

"นี่โลกิฉันง่วงจัง" ทำไมอยู่ๆหัวมันถึงได้กนักกันนะ

 

"นี่ เธอน่ะ เป็นคนที่จะมาทำลายคำสาปสินะ"( ?)

"นายเป็นใครกัน"(ลูซี่)"

"ผมจะบอกเรื่องที่คุณต้องการ"( ?)

,"เรืองที่ฉันต้องการ"

"ใช่ ถ้าเป็นเธอคงทำลายความผิดพลาดของผมได้"

"ความผิดพลาด ?"นี่มันเรื่องอะไรกัน

"ใช่ ถ้าหากเธอ สามารถนำ ความมืดไป ไว้ที่เธอได้ล่ะก็ คำสาปจะหายไป แต่ก็มีข้อแรกเปลี่ยนเหมือนกัน  แต่ว่าถ้าเป็นเธอกับเจ้านั่นคงไม่เป็นไร"คงไม่ถึงตาย

"ไอ้ ไม่เป็นไรนั้นมันอะไร=_=? แแล้วที่บอกว่าเอาไว้ที่ตัวเองเนี้ยหมายความว่ไง"

"แค่ เก็บเอาไว้ชั่วคราว เมื่อกุญแจ อยู่ห่างจากประตู ความมืดมันก็จะค้อยๆหายไปเอง"

"หายไปเองงั้นหรอ"

"ใช่ แต่คิดว่าตอนที่เอากุญแจแจออกจากประตู มันก็คงจะมีคำสาปแห่งความมืดตามมาด้วย แต่ว่าเธอจะไม่เป็นอะไรแน่นอน ไม่มีเวลาแล้ว ฉันจะบอกสถานที่ ของประตูต้องสาปให้แล้วกัน "(?)

"นาย เป็นใครกันแน่"

"เมื่อคุณ เอาคุณแจมาไว้ที่ตัวได้ก็รู้เอง "

"นา...ย"ฉันรู้สึกง่วงแล้วก็รู้สึกเหมือนมีใครมาจูบหน้าผากฉันด้วย คิดไปเองมั้ง อ่ารู้สึกง่วงอีกแล้วซิ

 

"ลูซี่ตื่นได้อซี่ตื่นได้แล้ว"

"โลกิ หรอ"

"ใช่ที่ไหน ตื่นเลยนะ แม่ตัวดี"(สติง)พอพูดจบผมก็จักการดึงแก้มเธอเพื่อให้เธอตื่นแบบเต็มตา

"โอ้ยยย  มันเจ็บนะมาสเตอร์"(ลูซี่)แก้มฉัน จะแดงไหมเนี้ย?

"ก็เธอไม่ตื่นซักทีนี่"(สติง)เป็นห่วงแทบตาย แต่เธอดันมานอนหลับสบายใจเฉิบซะงั้น 

"แล้วโลกิล่ะคะมาสเตอร์"(ลูซี่) ก็ตั้งแต่ตื่นมายังไม่เห็นเลยนี่

"กลับไปแล้ว ท่าทางฝืนพอตัว "(สติง)

"ก็เล่นแบบกลูซี่ แถมใช้พลังตัวเองอีก ท่าทางคงเหนื่อยน่าดู"(เลคเทอร์)

"อา  "ก็คงไม่แปลกเพราะเราสลบไป โลกิก็ต้อง ใช้พลังตัวเองแทนนี่นา

"ว่าแต่ หาหายไปไหนมามิทราบ"(สติง)ให้ตายสิ ทำเอาชาวบ้านชาวช่องเป็นห่วงหมด

"ฉันไม่รู้ อยู่ดีๆก็ไปอยู่ใต้ดินแล้ว นี่มาสเตอร์ ฉันรู้วิธีคลายคำสาปแล้วล่ะ"(ลูซี่)(//แต่ไม่รู้วิธีดึงกุญแจเลยนะลูจัง///)

"หา รู้วิธีหรอ"(สติง) ยัยนี่แยกไปไหนมากันแน่แถมเราพึ้งหากลิ่นของลูซี่เจอเมื่อกี้เองด้วยนี่

"ใช่คะ  แต่ก่อนอื่นรีบไปก่อนฟ้าสางดีกว่านะ"ไว้คิดทีหลังแล้วกัน

 

หลังเดินทาง ลูซี่กับมาสเตอร๋+เลคเทอร์ก็มาถึง

"มีที่แบบนี้ด้วยหรอ "(สติง)

"ลูซี่ เองก็ก็ยังมีประโยชน์สินะ (เลคเทอร์)

"หมายความว่า ปกติ ฉันมันไม่มีความสามารถเลยสินะ เลคเทอร์"(ลซี่)พูดพร้อมกบรอยยิ้ม?บนใบหน้า

"ลูซีน่ากลัว อะ"(เลคเทอร์)
 

" อะไรนะเลคเทอร์" =_=(ลูซี่)

"ไม่มีอะไรครับ "(#_#) ลูซี่นี่ก็มีมุมนี้สินะ (เลคเทอร์)

'ยัยนี่น่ากลัว? เป็นบางเวลา ?หรือว่าลูซี่จะถึงวันนั้นของเดือนกัน?'(ในความคิดของ สติง)

"ยังไงก็ชั่ง เอาเป็นว่ารีบไปต่อกันได้แล้ว"ไอ้เจ้าพวกกวนประสาท? 

'เปลี่ยนอารมณ์เร็วแท้'(ในความคิด ของ สติง+เลคดทอร์)

 

Lucy

นี่มันอะไรกันแน่  พอมาถึงก็เหมือน มีกลุ่มควันดำ? ออกมาจากประตู แต่พอออกมาไม่นานก็หายไปตามบรรยากาศ อย่างกับรอยหายไปตามอากาศเลย แต่สภาพป่าแถวนี่ก็ปกตินี่นา
ซักพัก

"เลคเทอร์ เป็นอะไรไป "(สติง)พอมาถึง เลคเทอร์ เหมือนจะถูกดูดพลังเวทไป?  จนไม่สามารถยืนได้แล้วก็สลบไปแต่ทำไมผมกับลูซี่ถึงไม่เป็นไรเลยล่ะ

"เกิดอะไรขึ้นคะมาสเตอร์ "(ลูซี่)พอหันกลับมาเลคเทอร์ก็เหมือนจะหมดสติไปแล้ว

"ไม่รู้เหมือนกันแต่ดูเหมือนจะได้รับผลกระทบจากพลังเวทด้านลบ(พวกคำสาป ,เวทมืด) พวกเราน่าจะไม่ได้รับ ผลกระทบจากคำสาปพวกนี้นะ"(สติง)

"ยังไงก็ต้องเอาเลคเทอร์ไปจากที่นี่ก่อนนะค่ะ จงเปิดประตูแห่งหญิงสาว เวอร์โก้"

"มีอะไรให้รับใช้คะ เจ้าหญิง"(เวอร์โก้)

"ช่วยพาเลคเทอร์ไปจากที่นี่ที  ไปที่หมู่บ้านก็ได้"(ลูซี่),

"คะ เจ้าหญิง"(เวอร์โก้)คงต้องให้เลคเทอร์ออกห่างจากที่นี่ก่อน

"มาสเตอร์ค่ะทางเราคงต้องไปที่ประตูนั้นนะคะ"แล้วจะ ดึงไอ้คุณแจนั้นยังไงอะ ไม่ได้ถามหมอนั้นด้วยสิ=[]=!?

"อ่า "หวังว่าเลคเทอร์คงจะไม่เป็นอะไรนะ

"หืม" (ลูซี่)

"มีอะไรงั้นหรอ"(สติง)

"ปล่าวคะ แค่กุญแจมันคุ้นๆ เหมือนของฉันเลย" 

"เหมือน อะไรนะ"

"กุญแจที่เอาไว้เรียกพวกเทพแห่งดวงดาว แต่มันมีสีดำ? แต่ว่า น่าจะเป็น ของพวกเทพธรรมดานะดูจาก รวดลายแล้ว "(ลูซี่)

"เทพธรรมดา หมายถึงพวก เทพทั่วไป ไม่ใช่ พวกราศีนักสัตว์ ใช่ปะ"(สติง)ที่พอได้ยินจากยูกิโนะก็ประมาณนี้นะ

"คะ แต่ทำไมถึงไปอยู่ที่นั้นกัน"

"ไม่รู้สิ แต่บางทีอาจ เป็นกุญแจที่เอาไว้เปิด/ไม่ก็ปิดประตู จากที่เห็น บางทีคนที่สร้างเจ้านี่อาจจะเป็นผู้อัญเชิญเทพแห่งดวงดาวเหมือนเธอก็ได้ นะ"(สติง)

"อาจจะ เป็นอย่างที่มาสเตอร์พูดก็ได้ แต่ว่าฉันไม่รู้วิธีปิดไอ้ประตูนี่ ซิคะ"(ลูซี่)
ดูก็รู้ว่ามันหนัก ก็ไอ้ประตูที่ว่ามันยาว 5 เมตร เลยนะ ทำจากหิน,เหล็ก แล้วจะปิดมันยังไง

"ก็แค่ ปิดมันจากนั้นก็ดึงคุณแจออกเองก็เปิด/ปิดประตู ไม่ใช่หรอ?"

"เอ่อ ...=_="มันจะง่ายแบบนั้นเลยหรอค่ะมาสเตอร์ -_- ?

 

 

"งั้น ไปกันเลยนะลูซี่  ฉันจะปิดประตูให้แล้ว เธอก็ ดึงกุญแจออกมาok" (สติง)ว่าจบมาสเตอร์ก็ทำท่าเตรียมวิ่งเข้าไปเลย แต่ว่านะแแต่ว่านะไอ้แผนแบบนี้มันจะไหวหรอ

"เดี๋ยวคะมาสเตอร์ ฉันว่าเรา คิดแผนให้มันรอบคอบกว่านี้ก่อนดีไห... มมมมมมมม" ว่ายังไม่ทันจบฉันก็โดยมาสเตอร์ลากไป ? ที่หน้าประตูแล้ว'สรุปเค้าเคยฟังอะไรให้จบก่อนไหมเนี้ยยยยยยยย'(ลูซี่)

 

Sting

ผมเริ่มทำตามแผน? ที่วางไว้ ในตอนนี้ผมอยู่หน้าประตูแล้ว ถึงจะมีควันดำออกมา แต่ดูเหมือนพวกเราจะไม่เป็นไร 

ผมเริ่มจาก จับบานประตูแล้วก็ ปิดมันแต่ว่า มันหนักมากเลยทีเดียวแต่ ท้ายที่สุดแล้วผมก็ดึงมันลงมาได้ แล้วลูซี่ก็ลงมาดึงกุญแจออกแต่ว่า มันจะไม่ง่ายไปหน่อยหรอ?

Lucy

ฉันทำตามที่มาสเตอร์บอก คือ ให้อยู่บนหลังมาสเตอร์ จนกว่ามาสเตอร์จะปิดประตูได้ หลังจากนั้นฉันก็ดึงคุณแจออก สำเร็จ แต่หลังจากนั้นก็มีกลุ่มควันดำที่ไหนไม่รู้ ฟุ้งผ่านประตูไป ประตูก็ค่อยๆหายไป แต่กุญแจนั้นอยู่ก็กลายเป็นกุณกุญงินดังเดิม แต่พวกควันดำที่อยู่บนกุญแจกลับข้อยๆเข้ามาในตัวฉัน นี่มันอะไรกัน อยู่ๆก็ง่วงจัง

 

"ลูซี่ เป็นอะไรหรือเปล่า" (สติง) หลังจากดึงกุญแจออก ลูซี่ก็สลบไปเลย นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแต่เมื่อกี้เหมือนเห็นอะไรซักอย่างลอยเข้ามาที่เรา  แต่ชั่งมันก่อน ตอนนี้คงต้องรอให้ลูซี่พักก่อน สินะคงต้องกลับไปที่หมู่บ้านก่อนแล้วกัน

 

"มาสเตอร์ "(ลูซี่) มึนหัวชะมัดเลย  เกิดอะไรขึ้นทำไมเหมือนร่างกายไม่มีแรงเลยล่ะ

"เป็นไงบ้าง"(สติง)

"ไม่เป็นไรแล้วค่ะ แล้วภารกิจ"(ลูซี่)

"เคลียร์เรียบร้อย  ส่วนพวกปีศาจกับพวกโจรดูเหมือนจะเป็นคนนะ ดูเหมือนเพราะคำสาปทำให้พวกเขาสูญเสียการควบคุมไป  แล้วก็จากข้อมูลที่โร้คได้มา ดูเหมือนสาเหตุที่แยกภรกิจนั้น เพราะคนจากหลายๆหมู่บ้านแยกกันจ้างน่ะก็เลยมีถึง3ภรกิจ และก็หลังจากคลายคำสาปพวกที่โดยคำสาปจะกลับมาเป็นปกติแล้วล่ะ สบายใจได้หายห่วง งั้นขอตัวไปหาไรกินนะมัวแต่ดูเธอจนไม่ได้หาไรกินเลย แล้วจะเอาข้าวมาฝากนะ"(สติง) หลังจากพูดจบผมก็เตรียมเดิน ออกจากห้องไป แต่ก็ดันมีเสียง ของลูซี่ขัดขึ้นมาก่อน

"ลำบากมาสเตอร์น่าดู...เล ..ย "(ลูซี่)ร่างกายขยับไม่ได้เลย ทำไมพอมาสเตอร์ยิ่งอยู่ห่างเหมือนยิ่งไม่มีแรงล่ะ

///ตุบ///

"ลูซี่เป็นไรไป  โร้ค ยัยนี้เป็นไรไปก็ไม่รู้รีบมาดูเร็ว เอ๊ะ"(สติง) เมื่อกี้เห็นรอยปาน? สีดำ ตามตัวลูซี่ด้วย มีอะไรเกิดขึ้นกันแน่นะ

"บางที ยัยนี้ อาจโดนพวกคำสาป แห่งความมืดมา ก็ได้ ฉันเป็นพวกผู้ใช้เวทด้านมืด ก็พอดูออกแต่ว่าก็ไม่รู้ว่าโดนคำสาปแบบไหนหรอก ว่าแต่ก่อนหน้าที่จะสลบไปนายทำอะไรหรือปล่าว"(โร้ค)เวทพวกนี้มันยุ่งยากเวลาคลายซะด้วยซิ ยิ่งถ้าไม่รู้ปัญหากับสาเหตุยิ่งไปกันใหญ่

"ก็ไม่มีอะไรนะ ก่อนหน้านี้ฉันแค่จะไปกินข้าว อยู่ๆบูซี่ก็สลบไปเลย แล้วก็ดูเหมือนมีปาน อะไรก็ไม่รู้ตามตัวเธอด้วย"(สติง) 

"นี่นายลอกออกห่างลูซี่ซักครั่งตั่งแต่มาถึงไหม"(โร้ค)

"ไม่นะก็อยู่ดูแลตลอด"(สติง)แล้วเรื่องนี้มันเกี่ยวด้วยหรอวะ?

"งั้นนายลอง เดินแบบเมื่อกี้นี้ หน่อยสิ" (โร้ค)บางทีอาจเป็นคำสาปที่โดนเฉพาะ2คนนี้ ในเมื่อเลคเทอร์ก็ไม่เป็นอะไรตั้งแต่กลับมา แต่ดูเหมือนมาสเตอร์จะดูมีชีวิตชีวา แต่คุณลูซี่กลับหงอย ซะงั้น?

"อืม แค่เดินใช่ปะ"(สติง) อะไรของโร้คมันวะ อยู่ๆก็ให้ลองเดินออกจากห้องซะงั้น  'ผมเดินออกจากห้องตามที่โร้สบอก แต่ว่าก่อนที่จะออกจากประตู ผมก็ได้ยินเสียง ลูซี่ซะก่อน'

"อ้ากกก "(ลูซี่)รู้สึกเหมือนโดนดึงพลังเวทออกจากร่างเลย ขยับก็ไม่ได้

"สติง ฉันรู้สาเหตุที่ยัยนี้สลบแล้ว  ดูเหมือนพวกนายจะโดนคำสาปแห่งความมืด แถมแม้แต่ฉันก็ไม่รู้วิธีแก้ด้วย เป็นคำสาปที่ไม่เคยเห็นมาก่อสด้วย แต่ว่าจากการที่นายออกห่างจากยัยนี้แล้ว ดูเหมือนพลังเวทของลูซี่จะลดลงมากเลย เหมือนว่า  คำสาปนี้จะ แยกร่าง แยกพลังเวทรวมถึง วิญญาณออกจากกันนะ "(โร้ค)

"นายรู้ได้ไง "(สติง)

"ก็ฉันใช้เวทด้านมืด ก็ดูออกแค่ว่าโดนคำสาปแค่นั้น แต่ก็ลองวิเคราะห์ สถานการณ์กับอาการของลูซี่ดู ก็ออกมาแบบที่เห็น แต่ก็บอกได้แค่นี้ ส่วนวิธีแก้คงต้องหากันทีหลังยังไงนายคงต้องอยู่กับลูซี่ ไปก่อน เพราะถ้าเดาไม่พลาดละก็

พลังเวทกับวิญญาณครึ่งนึง ของลูซี่ อาจจะอยู่ที่นายก็ได้ ยังไงก็ถ้าไม่อยากให้ยัยนั้นตากก็อย่าออกห่างกัน เกิน  อืม5เมตรได้มั้งจากที่เห็นเมื่อกี้ แล้วจะยกอาหารมาให้ ส่วนพวกเลคเทอร์กับฟรอสฉันจะดูให้เองส่วนนายดูแลลูซี่ซะ"ว่าจบก็เดินออกจากห้องไปเฉยเลย

"เอ่อ "(สติง)หมอนั่นยังกับพ่อเลยเฮะ สรุปเราห้ามอยู่ห่างจากลูซี่5 เมตรเป็นอย่างต่ำสินะ แล้วจะให้เรานอนที่ไหนเหละ อยู่ห่างก็ไม่ได้ นี่ก็เย็นแล้วด้วย ลูซี่ก็หลับอยู่จะกลับกิลด์ตอนนี้ก็ไม่ได้ ถ้างั้นต้องอยู่ใกล้กับเจ้าตัวสินะ 

 

 

"อืม " นี่น่าจะเช้าแล้วสินะ  คงต้องไปอาบน้ำก่อน // อึก// ลุกไม่ขึ้น ทำไมเหละ? เมื่อฉันลืมจา ก็พบคำตอบ อ๋อมาสเตอร์กอดฉันอยู่นั้นเอง หะ กอดฉันอยู่  "มาสเตอร์ทำไมมาอยู่บนเตียงเราได้กันนนนนนนนนนนนน"(ลูซี่) มันเกิดอะไรขึ้นกันนนนนนน

"อย่าตะโกนใส่หูชาวบ้านชาวช่องตอนนี้สิ  แล้วก็เก็บเท้าไปก่อนนะ ฟังฉันก่อนเลย"(สติง)จากนั้นผมก็เล่าเรื่องต่างๆที่ได้รู้จากโร้สให้ฟัง ไม่งั้นแม่คุณได้ถีบผมลงจากเตียงแน่=_=

"สรุปฉันกับนายโดนคำสาปทำให้ห่างจากกันไม่ได้ ไม่งั้นฉันจะตายได้สินะ" (ลูซี่) อ่า จะว่าไปหมอนั้นก็บอบอกนี่ว่ามีข้อแรกเปลี่ยนในการถอนคำสาปและทำลายประตูจากที่หมู่บ้านนี่นา ว่าแต่แล้วตอนอาบน้ำ,ตอนนอนล่ะจะทำไงกัน?

"ก่อนอื่นเราต้องหาข้อมูลเกี่ยวกับคำสาป แล้วหาวิธีแก้สินะ"(สติง)

"เอ่อ มาสเตอร์คะฉันขออาบน้ำก่อนได้ไหมคะ " ตั่งแต่เข้าป่าก็ไม่ได้อาบเลยนี่นะ

"อ่า งั้นฉันจะอยู่หน้าห้องอาบน้ำแล้วกัน  พอถึงตาฉันเธอค่อยมารอแทนแล้วกัน เธอไม่มีปัญหาสินะ"จะให้อาบกันสองคนก็ไม่ได้ด้วยสิ อ่างเล็กเกินไปด้วย(//เอ่อ ไรท์ว่านั่นไม่ใช้ประเด็นนะสติง///)

 

 

ณ กิลด์เซเบอร์ทูธ (ขอข้ามไปเลยนะคะ)

หลังจากเล่าเรื่องให้พวกคนในกิลด์และนอกกิลด์และทางสภาฟัง ก็ได้ข้อสรุปคือ คำสาปที่ทั้งสองคนโดนเป็นคำสาปโบราณที่ไม่มีข้อมูลมาก เลยยังหาวิธีแก้ไม่ได้  แล้วภารกิจที่พวกสติงทำคือภารกิจระดับssที่ทางสภากำลังสืบหาอยู่ แต่ก็หาไม่พบ ลูซีและพวกเอ็กซิตซ์ที่ทำงานนี้จึงไม่มีความผิด ที่รับทำภารกิจระดับss ทั้งที่ยังไม่ได้เป็นจอมเวทย์ระดับs 

ปล. ภารกิจนี้คือภารกิจศรรตวรร ที่ยังไม่มีใครทำสำเร็จเลยไม่มีข้อมูลมาก

สรุปสติง และลูซี่ต้องตัวติดกันไปจนกว่าจะหาทางแก้คำสาปได้

ปล.ลูซี่กับสติง ต้องนอนห้องเดียวกัน เตียงเดียวกัน นั่งใกล้กัน และถ้าลูซี่จะใช้พลังเวท ต้องจับตัวสติงถึงจะใช้ได้ เพราะพลังเวทของลูซี่อยู่ในตัวสติง

 

 

"มาสเตอร์เหนื่อยหรือป่าวค่ะที่ต้อคอยอยู่กับฉันตลอดเวลา"(ลูซี่)เหมือนเราจะคอยสร้างความลำบากให้ชาวบ้านเขาตลอดเลยนะ ตัวถ่วงจริงๆ

"ถ้าถามว่าเหนื่อยไหมก็ต้องมีเหนื่อยบ้างล่ะนะที่ต้องตัวติดกับเธอตลอดแต่ว่า  ฉันน่ะสนุก แล้วก็ดีใจที่เธอไม่เป็นอะไรไปมากกว่า ต่อให้ต้องอยู่แบบนี้ตลอดไปก็ไม่เป็นไรหรอก"ก็ไม่ได้เบื่อหรือรำคาญอะไรด้วย แถมเวลาอยู่กับเธอฉันรู้สึกดีด้วยซ้ำไป "หรือเธอ รังเกียจที่จะต้องมาอยู่กับผมกัน"(สติง)อีกอย่างเวลาแกล้งคุณนี่สนุกที่สุดเลยด้วย

"ไม่ได้รังเกียจค่ะ "ถึงจะลำบากในหลายเรื่องก็เถอะ(°^°) อาทิ เวลานอนมาสเตอร์ชอบเอาฉันเป็นหมอก่ายตลอด ต้องมีคนคอยเฝ้าหน้าห้องน้ำ ต้องไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดจนชาวบ้านเขาคิดว่าเราเป็น เอ่อ  ..แฟนกัน(~////~) เลยก็มี"อีกอย่าง มาสเตอร์คงอยากไปไหนมาไหนแบบเป็นส่วนตัวบ้างนี่คะ อยู่แบบนี้เหมือนมี สโตร์เกอร์ คอยตามตลอดเลยด้วย" (ลูซี่)

"ไม่หรอกน่า อีกอย่าง ฉันน่ะ ชอบเธอนะ ไม่ได้เกรียจเธอหรอ ไม่ต้องห่วง ไม่งั้นฉันคงปล่อยเธอตายไปแล้ว"^_^"อย่าไปสนใจเรื่องพวกนี้เลยน่า มีเธออยู่ด้วยก็ไม่เลว อีกอย่างเธอจะได้ไม่ออกนอกลู่นอกทางด้วย"(สติง)ใช่ อยู่ในสายตาฉันตลอดเวลา ไม่หายไปไหน 

"ฉันไม่ใช่เด็กซักหน่อย"(ลูซี่)ทำอย่ากับเราเป็นเด็กไปได้ ตอนนี้ฉันอายุ24แล้วด้วย ถึงร่างกายจะ17 ก็เถอะก็โดนอยุดเวลาไป7ปีนี่ แต่ยังไงฉันก็แก่กว่าอยู่ดี มาสเตอร์ ต่างหากที่เด็กกว่า  อายุแค่21 แท้ๆ

"แต่มองยังไงคุณก็เด็กกว่าผมนะ" :p????(สติง)

"ใช่สิ ก็ฉันน่ะหน้าเด็กจะตาย(ลูซี่)  จะเล่นกับฉันน่ะเร็วไปร้อยปีย่ะ

"=_= " (สติง)

"ทำหน้างั่นหมายความว่าไงยะ"

"ป่าววววว"(สติง)

"ชิ" หมอนี่หน้าหมันไส้ชะมัด

"แต่ว่า ผมน่ะ  ชอบคุณจริงๆนะ "(สติง)

"ยะ อย่ามาพูดอะไรแปลกๆสิยะ ( . //. )" หมอนั้น รู้ความหมายที่พูดหรือปล่าว หรือว่าเป็นแบบนัตสึที่พูอะไรไม่คิด?กัน

"ชอบ ก็คือชอบไง ก็ผมน่ะชอบลูซี่จริงๆนะ คุณย่ะเปรียบกับมือขวาของผมเลย ทั้งช่วยงาน ทำความสะอาด ฯ เห็นปะเก่งจะตาย ผมชอบที่คุณเเป็นตัวของตัวเอง รักพวกพ้อง แล้วก็ใจดี แต่ก็มีมุมน่ากลัว?เหมือนกัน เป็นคนแบบที่ผมชอบมากๆเลย " เป็นคนซื่อตรง ต่อตนเอง  ถึงจะออกบื่อไปหน่อยก็เถอะ(สติง)

"จริงอะ"

"อืม จริงแแน่นอน แล้วคุณชอบผมหรือปล่าว"(สติง) ลุ้น ๆๆ

"ชอบดิ เป็นมาสเตอร์ด้วยอายุแค่21  แถมมีมุมที่ชอบทำตัวเป็นเด็ก แต่ก็ รักทุกคนในกิลด์ เป็นคนที่สุดยอดคนหนึ่งเลย"(ลูซี่) แถมหล่อ เท่ เก่ง แล้วก็มีมุมเหมือนเด็กๆ ถึงบางทีจะดูเจ้เล่ห์ก็เถอะ แต่ก็จัดว่าเป็นผู้ชายที่พวกผู้หญิงชอบเลยเหละ  ยิ่งคิด ยิ่งฟุ้งซ่านแฮะ แถมรู้สึกใจมันเต้นแปลกๆด้วนเป็นอะไรไปนะเราเนี้ย ท่าจะเพี้ยนไปแล้วแหงๆ

"=_="(สติง)

"ทำหน้าแบบนั้นทำไมอะ หรือฉันพูดอะไรผิด?" ทำเหมือนเราพูดอะไรผิดไปซะงั้น

"ป่าวครับ ไม่ผิดหรอก"ถึงขะคนละความหมาย  แต่ก็นะ สำหรับลูซี่แล้ว คงต้องรอไปก่อนสินะ ก็เป็นคนที่ ซื่อ(บื่อ)ตรง  แถมจากที่ดู เรื่องแบบนี้ก็คงอีกนาน กว่าจะรู้ตัวด้วยสิ "ลูซี่สายแล้วนะรีบไปกันได้แล้ว"(สติง)ว่าจบผมก็เอื่อมมืไปคว้ามือของลูซี่ จางนั้นก็เลื่อนลงมากุมมือของลูซี่ไว้ แล้วเดินออกไป
ก็นะ ..ในตอนี้ยังไงลูซี่ก็ขาดผมไม่ได้หรอ^_^ 
(//สติงคุงคงต้องรอไปอีกซักพักนะก็ นางเอกดัน ซื่อไปนิดอะนะ 5555///) 

 

 

 

ปล.1.ถ้ามี คนบอกว่าเขียนดีว่าจะลองทำเป็นเรื่องภาคต่อรื่องยาวดู

ปล2..อยากให้เม้น แนะนำและเป็นกำลังใจกันสักนิด  คือ อยากรู้ว่าเขียนแย่หรืต้องปรับปรุงตรงไหนหรือปล่าว 《 >_<》

ปล3.. ถ้ามีเม้นมาเยอะจะต่อภาค2ให้
.