คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การเริ่มต้นความคิดครั้งแรก
ตอนที่ 2
"ค้าบคุณครู"ทุกคนตอบด้วยความมั่นใจ
ผ่านไปไอเฮงเข้าไปสอบ
ผ่านไป1ชั่วโมงไอเฮงออกมา
"เปงไงว่ะเฮงง่ายปะ"ทุกคนถามด้วยความอยากรู้
"ง่ายว่ะ"เฮงตอบ
"จริงเหรอเฮง"ครูมากถาม
"ครับครู"
"โอ้ เสดป๋าละอย่างนี้กล้วยๆ"ทุกคนพูดเหมือนกันหมดเลย(เปงไปได้ไงว่ะ)
ผ่านไปแต่เช้าตอนนี้ตอนเย็นละทุกคนก็แข่งเสดแล้วเหลือแต่รอฟังผล
ผ่านไปเปง5โมงเย็น
"ขอประกาศๆ ผลการแข่งขันคอมพิวเตอร์ระดับชั้นที่4ติดประกาศไว้ที่หน้าอาคารการแข่งขันค่ะ"
"ขอประกาศๆ ผลการแข่งขันคอมพิวเตอร์ระดับชั้นที่4ติดประกาศไว้ที่หน้าอาคารการแข่งขันค่ะ"
"ไปกันเร็วครูมาก"ทุกคนรีบดึงตัวครูมากไปดูผลสอบอย่างตื่นเต้น
แล้วผลปรากฏว่า.......................................
................................................
ทุกคนทำได้ดีมากได้ที่1กันทุกคนและขึ้นไปรับรางวัลกันด้วยน้ำตาที่ยิ้มแย้มแจ่มใส่และดีใจมาก
แต่สำหรับหมูเฮงหยกดีใจกับอีกเรื่องนึงที่จะได้เปงอิสระได้จีบหญิงซะที
ก็เป็นอันว่าวันนี้สำเร็จไปด้วยดีทุกคนจึงกลับไปนอนฝันดีกันทุกคน
แต่พอเขาแข่งเสร็จแล้วก็ไม่ได้ทำอย่างใจคิดเพราะเกิดพิเรนไรไม่รู้การเอาโคต้าจุฬาแมร่งใช่เกรดของม.5ด้วย
หมูกับหยกและเฮงจึงยังไม่ได้เริ่มแผนการก็ทั้ง3คนนัดกันว่ารอเข้าโรงเรียนเดียวกันเราก็จะเริ่มแผนการกัน
หมูหยกเฮงก็รอผ่านไปอีกนาน
2ปีผ่านไป
ทุกคนต่างแยกย้ายไปอยู่มหาลัยดีๆกันหมดแล้วหมูไปอยู่ที่แกรมเมอร์วิทยาลัยกับหยกและเฮง
ส่วนไอมาสกับไอนัทไปอยู่ลาดกระบัง
หมูหยกเฮงได้เพื่อนร่วมคณะคนใหม่มา5คนมี
1.มิว เปงคนที่เก่งที่สุดและก็ชอบเกี่ยงกับไอหยกเวลาทำวิชาโครงงานเพราะพวกเขาอยู่กลุ่มเดียวกัน(แต่จริงๆแล้วก็ชอบไอหยก)
2.น้ำ เปงคนที่เก่งมากแต่ก็จะชอบหาเรื่องกับหมูอยู่เรื่อยๆ(ลึกๆเหงว่าจะชอบหมู)
3.กิก เปงคนที่เก่งพอๆกับไอเฮงแต่ว่าชอบต่อยไอเฮงประจำ(ลึกๆก็ชอบไอเฮง)
ณ วันนึงหลังที่สอบปลายภาคเสดแล้วทั้ง3ก็จะเริ่มแผนการช่วงปิดเทอม(ปี1ปิดเทอมจานานหน่อยประมาณ3เดือน)
"หยก"หมูกับเฮงตะโกนมาแต่ไกลในตอนเช้าหน้าบ้านไอหยก
"วันนี้พร้อมกันยังละ"หมูถามหยก
"พร้อมแล้วเพื่อนรอคอยมานานแล้ว"หยกและเฮงตอบ
"เดี๋ยวเราลุยกันเลยเราจะไปที่ไหนกันดีว่ะ"หมูถาม
"ไปจีบไอพวกนั้นเอามะ"หมูถาม
"เอาปะละ"
"ไปกันเลยดีกว่า"
"ไปเลยพวก"
พอไปถึงที่จุดหมายของทั้ง3คนก็เดาๆกันไปว่าไอพวก3หญิงนั่นจะไปอยู่ที่ไหน
แล้วก้เดาถูกว่าพวกเธออยู่ที่โรงเรียนพวกเธอกำลังซ้อมคอมกันอยู่(ไม่รู้จะซ้อมไปทำมาย)
"เฮ้ยๆน้ำ มิว ดูนั่นดิ"กิกชี้ให้ทุกคนดูว่ามีใครกำลังมา
"เฮ้ยนั่นมันไอหยกไอหมูไอเฮงนี่หว่า"ทุกคนตอบพร้อมกัน
"พวกมันจะมาทำไมละ"
"นั่นสินะ"
"อู้ฮู ทำไรกันอยู่จ๊ะสาวๆ"ไอหมูพูด
"หุปปากไปเลยไอหมูเดี๋ยวโดนบาทา"น้ำพูด
"ทำไมละยัยหน้าปลาทอง"หมูตอบอย่างกวนตีน
"หึ่ยไอเตี้ย"น้ำล้อเลียนกลับ
"เตี้ยแล้วไมอะ"
"ไอเตี้ยๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยัยปลาทอง"หมูตะโกนอย่างดังด้วยความแค้น
"จะทำไมละ"น้ำตอบอย่างกวนตีน
"พอซะทีน่าพวกเธอ"มิวและกิกพูด
"เราก็ว่าอย่างนั้น"หยกและเฮงบอก
"เออพอๆแล้วพวกเธอมาซ้อมคอมทำไมกันเหรอ"หมูถามด้วยความสงสัย
"แล้วแกละมาทำไม"น้ำตอบแบบกวนตีน
"ข้าถามดีๆนะ"หมูทำหน้าโกรธ
"เหอๆโทดทีก็ไม่รู้เรื่องเลยไงเดี๋ยวเข้าจะมีนิทรรศการรับน้องใหม่"
"พวกเราต้องไปต้อนรับน้องใหม่กันนะ"พวกมิวน้ำกิกตอบ
"อ้าวแล้วจะซ้อมคอมทำมายยยยยยยอะ"หมูถาม
"ไม่รู้ดิมาเล่นๆมาเตรียมห้องคอมไงรอต้อนรับน้องใหม่"พวกสาวๆตอบหมูไปหยั่งงั้น
"เอองั้นพวกข้าช่วยด้วยละกัน"พวกหนุ่มๆตอบสาวๆ
ระหว่างที่ช่วยกันจัดห้องคอมให้ดูดีรอต้อนรับน้องใหม่พอทำไปทำมาเราก็ขาดม่านที่ใช่เวลาทำนานมาก
เพราะม่านอันนี้ไอกิกเป็นคนคิดและคิดแล้วก็ทำยากอีกจึงต้องไปทำกันวันพรุ่งนี้ที่บ้านของหยก
"เออๆตกลงจะไปทำม่านที่บ้านไอหยกใช่ปะ"หมูถาม
"เอออะดิบ้านไอหยกกว้างดีและมีคอมหลายเครื่องด้วย555+"พวกสาวๆตอบ
"มาบ้านตูอีกกำจริงๆ"หยกเซง
วันรุ่งขึ้น
"กริ้งงงงงงงงงงงงง......กริ้งงงงงงงงงงงง"
"ค้าบมาแล้วค้าบ"
"สวัสดีครับ"
"ขอสายหมูหน่อยครับ"
"พูดอยู่"
"ไอหมูเหรอ"หยกถาม
"อืมทำไม"
"จะมาบ้านตูได้ยัง"หยกถามอย่างโมโห
"อย่าพึ่งรีบดิพึ่งกี่โมงเอง"หมูบอกอย่างหงุดหงิด
"10โมงแล้วมึงแหกขี้ตาดูซะ"หยกตอบ
"กำจริงด้วย"หมูตกใจ
"เออมาเร็วๆด้วยละ"
"เออๆเดี๋ยวข้าไป"
ว่าแล้วไอหมูก็ไปเตรียมอุปกรณ์แล้วรีบกินข้าวแต่งตัวไปบ้านไอหยกทันที
"ปิ้งป่องๆๆๆๆๆสวัสดีครับมีใครอยู่บ้าง"
"มาแล้วค่า"
"สวัสดีครับน้ารี"หมูทักแม่ไอหยก
"จ้าเพื่อนๆรออยู่ข้างบนนะ"
"ครับ"
ณ ห้องไอหยก
"ไอหมูชักช้าจังนะเมิง"เพื่อนๆทักด้วยความโมโห
"เออข้าโทดทีพอดีตื่นสายไปหน่อยอะเริ่มทำกันดิเราเอาอุปกรณ์มาแล้ว"หมูตอบด้วยท่าทางสดชื่น
แต่ละคนก็ทำม่านทำไปเรื่อยๆจนเย็นก็ไม่เสร็จซะทีแล้วทุกคนจึงตัดสินใจว่าจะนอนค้างบ้านไอหยกซะเลย
แล้วทุกคนก็ลงไปขอแม่ไอหยก่ของค้างซัก1คืนแม่หยกก็ให้เพราะบ้านก็ใหญ่แต่มีคนอยู่กัน2คน
แล้วทุกคนก็โทรไปบ้านที่บ้านตัวเองว่าให้พี่หรือน้องของตัวเองอยู่ดูแลเฝ้าบ้านให้ดีแล้วทุกคนก็เตรียมเสื่อผ้ามานอนที่บ้านไอหยก
"แล้วข้าจะนอนไหนอะไอหยก"หมูถามหยกอย่างสงสัย
"ไอหมูนอนห้องข้าดิ"หยกเรียกหมู
"เออก็ด้ายแล้วพวกไอน้ำมิวกิกอะ"หมูถามเหมือนว่าคนเป็นห่วง
"พวกเธอมีห้องหมดแล้วชั้นพาไปกันหมดแล้ว"หยกตอบ
"อืมงั้นก็ดีละหลับเถอะหยกราตรีสวัส"
"ราตรีสวัส"
วันรุ่งขึ้น
ตอนนี้7โมงเช้า
"ฮ้าวววววววววววววววววว"หมูตื่นเป็นคนแรก
"อ้าวไม่ตื่นอีกเหรอไอหยก"
"ฮือ...อย่าพึ่งเรียกคนกำลังนอน"หยกงัวเงีย
"เร็วเดี๋ยวไปดูไอพวกนั้นว่ามานตื่นกันยัง"
"เออๆๆๆปะ"หยกตอบอย่างงัวเงียเหมือนเดิม
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก ตื่นกันยังสาวๆ"หมูเคาะประตูเรียกสาวๆ
"เออเสดแล้วละหมูเก็บที่นอนอยู่"พวก มิว น้ำ กิก ตอบ
"เร็วๆละไอหยกจะพาไปกินข้าวที่ร้านหน้าปักซอย"หมูบอกสาวๆอย่างงั้น
"จ้าาาาาาาาาา"
ณ ภัตรคารหรูหรา
"อ้าว จะกินไรกันละ"หยกถามทุกคน
"แล้วแต่เองแล้วกันไอหยก"ทุกคนพูดพร้อมกัน
"งั้น ป้าสาครับ เอาผัดกระเพราะ3ข้าวมันไก่3นะครับ"หยกสั่งหย่างชำนาญ
"โห ร้านนี้อร่อยจังเนอะ"
"อืมช่าย"
ตอนนี้ทุกคนสนุกสนานเหฮากันอย่างมีความสุขแต่ทุกคนไม่รู้ว่าหายนะกำลังบังเกิด
"หวัดดีทุกคน"ใครพูดอะ
"อ้าว ทิน"ทุกคนเรียนทินพร้อมกัน
ทินคือคนที่ชอบน้ำและก็จะไม่ชอบเวลาเหงหมูกับน้ำเล่นด้วยกันอย่างสนุกสนาน
"อ้าว น้ำวันนี้มาที่นี้เหรอมากินข้าวด้วยกันไหม"ทินชวนน้ำ
"เรากินเรียบร้อยแล้วละ"น้ำบอกทินไปอย่างนั้น
"ใช่แล้วละพวกเรากำลังจะกลับ"หมูบอกทิน
"น้ำมากินข้าวกับไอหน้าตลกอย่างนี้เหรอ"ทินเยาะเย้ยหมู
"ทำไมอะก็เรามาข้างบ้านหยกอะก็มากินข้าวที่นี่แถวบ้านหยกแล้วแปลกเหรอ"หมูตอบแบบกวน
"ไม่ต้องมากวนนะไอหมู"ทินทำหน้าโมโห
"ไปกันเหอะพวกเรารีบกับไปทำม่านต่อเหอะ"หมูพูดกับทุกคน
"จ๊ะ บายนะทิน"
"เปรี้ยง!!!!!!!!!!!!"
"ว้ายหมู"
ทินชกที่หน้าหมูเต็มๆ
"เปรี้ยง!!!!!!!!!!!!"
หมูชกหน้าทินกลับอย่างจัง
ทั้งคู้ทะเลาะกันแล้วน้ำก็เข้าไปห้าม
"อย่าซิทั้งคู่หยุดเดี๋ยวนี้นะ"น้ำวิ่งเข้าไปห้าม
"ถอยไปน้ำ"ทินและหมูพูดพร้อมกัน
"หยุดซิทั้งคู่อะ"น้ำพูดแบบเริ่มโมโห
"ถอยไปน้ำไปไหนก็ไปเลย"หมูบอกน้ำอย่างนั้น
เอาแล้วน้ำเริ่มจะมีหน้าตาเศร้าแล้วน้ำตาของน้ำก็เริ่มไหลที่ละนิดจนน้ำร้องไห้
แล้วเอามือปิดตาไว้
"อ้าว น้ำเราขอโทดเราไม่ผิดนะ"ทินบอกแล้วก็วิ่งหนีไปพร้อมกับความกลัว
"ยัยน้ำ เรา....ข....อ.."
"เปรี้ยงงงงงงงง"น้ำตบหมูอย่างจัง
แล้วน้ำก็วิ่งหนีไปเอามืดปิดตาไว้
"น้ำเดี๋ยวก่อน"หมูก็วิ่งตามน้ำไป
แล้วก็วิ่งตามน้ำทันและจับมือน้ำเอาไว้
"ปล่อยนะ....คนบ้า ปล่อยนะ"น้ำพยายามดึงมือออกจากหมู
"น้ำเรามีไรจาบอกน้ำ"
"ไม่ต้องเลยคนบ้าไปปล่อยชั้นนะ"น้ำตะโกน
"เดี๋ยวก่อนซิน้ำ"หมูตะโกนมั่ง
ทำให้น้ำยอมมานั่งคุยกับหมูในมือของน้ำมีผ้าเช็ดหน้ากำอยู่และเต็มไปด้วยน้ำตา
"น้ำเรื่องเมื่อกี้เราขอโทดนะ"หมูบอกกับน้ำ
"ทำไมละไล่เราแล้วจะมาขอโทดทำไมละ"น้ำตอกย้ำ
"ก็เราให้น้ำหนีไปอะถ้าเรากับทินชกกันแล้วน้ำโดนไอทินกับเราต่อยพลาดไปโดนน้ำละจะเกิดไรขึ้น"หมูตอบ(ไอนี่คิดมาก)
"เรา............."น้ำอึ้งกับคำตอบนี้
"เราขอโทดนะหมู"น้ำบอก
"อืมไม่เป็นไรหรอกยัยบ๊อง"หมูตอบและยิ้มอย่างสดชื่น
"อะไรนะมาว่าชั้นประทองรึ"น้ำโมโห
"ตายแน่ไอหมู"น้ำก็วิ่งไล่ตีหมูกันอย่างสนุกสนานจนกลับไปถึงบ้านไอหยก
ความคิดเห็น