คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : โจรจลกรรมกลางเมือง
ตอนที่ 1
ณ อาณาจักรอันกว้างใหญ่มีแคว้นอยู่2แคว้น
แคว้นหนึ่งชื่อ บีเรียเป็นแค้วนรักความสงบมีศาสดาเป็นพระผู้เปงเจ้าแห่งผู้คุมกฏขาว
และแคว้นที่2คือแคว้นโรฮานเป็นแคว้นของเหล่าคนที่ยอมจำนนให้กับผู้คุมกฏดำ
แล้ววันหนึ่งเรื่องก็เกิดขึ้นเนื่องจากว่าผู้คุมกฏของทั้งสองแคว้นกับเคืองกันจึงคิดจะก่อสงคราม
แล้วทำสงครามกันแคว้นบีเรียก็แตกพ่ายยัพเยินหนีไปด้ายและกลับเข้าเมืองไป
ส่วนแคว้นโรฮานก็ไม่อยากวิ่งตามเข้าไปเพราะกลัวจะมีกับดักจึงฝากรายตราบาปไว้ที่เมือง
ว่า "หากวันพวกเจ้าเปงสุขกันวันนั้นข้าจะมาเอาตราบาปนี้คืน"ทำให้ชาวแคว้นบีเรียก็ต้องเตรียมใจไว้ว่า
เมื่อเราสงบสุขเมื่อไรพวกมันก็จะมาอีกครั้งก็เป็นที่เกรงกลัวของคนมาในแต่ละรุ่น
แต่ผ่านไป10ปี
ชาวบีเรียเป็นเมืองทำที่สงบสุขแล้วก็มีทหารเก่งกล้าสามารถมากมายแล้ววันนั้นก็มาถึง
พวกโรฮานมาจริงๆมานำทหารมา10หมื่นที่หน้าประตูเมืองแล้วแม่ทัพของโรฮานก็ตระโกนว่า
"วันนี้ข้ามาแล้วข้าจะมาเอาคืน"แล้วทันใดนั้นแม่ทัพคนนี้ก็ไม่รอช้าบุกเข้าถล่มเมืองอย่างบ้าเลือด
แต่ก็ทำไรแคว้นบีเรียไม่ได้เพราะบีเรียตอนนี้แข็งแกร่งกว่าที่คิดทำให้พวกโรฮานพ่ายแพ้กลับไป
จนเป็นที่เล่าต่อกันมาว่าแคว้นเราไม่ต้องไปกลัวไอพวกโรฮานอีกแล้วทำให้ชาวเมืองมีความสุขตลอดไป
ในยุคต่อมาปี1698
บ้านเมืองก็ยังไม่สงบจริงก็ยังมีจลกรรมมากมายทำให้เหล่าทหารจับกันไม่หวัดไม่ไหว
ทำให้องหญิงบีเรียโมโหมากจึงให้ทหารทั้งวังออกไปลากหัวพวกนนี้มาให้ได้ถ้าจับเป็นไม่ได้จัตายสถานเดียว
"ตุ๊บ....ตุ๊บ....ตุ๊บ หยุดเดี๋ยวนะพวกสารเลว"นายทหารคนนึงไล่จับพวกก่อจลกรรม
"เฮ้ย!!!!นี่เร็วพวกเรา"
"ไม่ปล่อยให้นี่หรอกเฟ้ย"
"Bash!!!!!!!"
"เปรี้ยง!!!!"พวกก่อจลกรรมโดนนายทหารBashเต็มๆ(Bashเป็นวิชาที่เรียนมาจากผู้คุมกฏขาว)
"อ้ากกกกกกกกกกกก"พวกก่อจลกรรมลงไปนอนกลางเมือง
"บูทจับพวกนี้ไปส่งกรมอายาซะ"นายทหารรอนส่งบูทลูกน้องของเขา
"ขอรับท่านนายพล"
ณ กรมอายา
"ข้านำพวกก่อจลกรรมกลุ่มหนึ่งมาได้แล้วครับ"รอนพูดกับผู้คุมกรมอายา
"อืมดีมากเดี๋ยวข้าจะถามพวกมันให้รู้ว่ามใครบงการพวกมัน"ผู้คุมบอกรอน
"ขอรับ"รอนตอบ
"งั้นผมขอตัวนะครับ"
"อืม งั้นพรุ่งนี้รอฟังข่าวละกัน"
"ขอรับ"
ที่บ้านของรอน
"เฮ้อ...วันนี้ทำงานซะดึกเลยอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวซะหน่อยดีกว่าเรา"รอนพูดอย่างงัวเงีย
"ฮ้าวๆๆๆๆๆนอนดีกว่า"
วันรุ่งขึ้น
"ฮ้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเช้าแล้วเรอะ..."
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก รอนอยู่ไหม"มีคนมาเคราะประตูบ้านรอน
"ใครอะ"รอนทักตอบ
"อัลฟ่าเอง"อ๋ออัลฟ่าเปงเพื่อนกับรอนนะแต่คนละอาชีพแต่เรียนที่เดียวกันอัลฟ่าจริงๆแล้วเปงนักบวชที่น่ารักมากๆเลยล่ะ
และก็หลงชอบรอนด้วย
รอนเปิดประตูออกไปเรียกอัลฟ่า
"เข้ามาก่อนซิ"รอนเรียกอัลฟ่า
"จ๊ะ"แล้วอัลฟ่าก็มาคุยกับรอนในบ้าน
"มีอะไรเหรอ"รอนถามด้วยความสงสัย
"วันนี้เธอต้องไปปราปโจรอีกเหรอ"อัลฟ่าถามรอน
"อืมใช่พวกโจรพวกนี้ถ้ายังไม่หมดไปบ้านเมืองก็ไม่สงบสุข"รอนตอบ
"ระวังตัวด้วยนะ"อัลฟ่าเปงห่วงรอนมากกลัวมารอนจะเป็นอะไรไป
"อืมไม่เปงไรหรอกน่าอย่าห่วงไปเลย"รอนตอบอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส
"จ๊ะ"อัลฟ่าก็เหงสีหน้าของรอนก็หายห่วง
"งั้นเราไปก่อนนะ"รอนพูด
"จ๊ะเดี๋ยวจะทำกับข้าวรอนะ"อัลฟ่าบอกรอน
"งั้นทำของอร่อยด้วยๆละบายละนะ"รอนตอบ
"จ๊ะ"
ณ กรมอายา
"ท่านผู้คุมกรมอายาวันนี้ได้เรื่องยังครับ"รอนถามผู้คุมกรมอายา
"ไม่เลยละมานบอกมาแค่ว่าหัวหน้ามันใส่เสื้อสีแดงแล้วมันก็ข้าตัวตายซะ"
"อ้าว แล้วจะทำไงละครับ"
"ไม่รู้ซิยังไงเราก็ต้องหาเบาะแสให้ได้ก่อนนะ"
"ครับข้าจะไปเดี่ยวนี้"
ว่าแล้วรอนก็ออกไปปราบโจรพวกนี้อีก
ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
"ใครมีเงิกส่งมาให้หมดไม่งั้นตายหมดแน่"พวกก่อจลกรรมอีกแล้ว
ผู้คนต่างก็แตกตื่นกันทั้งร้านคนที่กลัวตายก็ยอมให้เงินนนหมดเนื่อหมดตัวไปหลายm(1m=1ล้านเซนี)
"พวกแกหยุด"นายพลรอนมาถึงที่หมายพอดี
"ว่างดาบของพวกแกลงซะไม่งั้นแกตาย"นายพลรอนตะโกน
เหล่าโจรพวกนั้นค่อยๆวางอาวุธลง
"ดีมาก บูท จับพวกมันไว้"
"ขอรับ"
แล้วทันใดนั้นขณะกำลังที่บูทจะไปคุมตัวพวกโจรพวกโจรก็เริ่มมั่งหยิบมีดขึ้นมาจากมือแล้ว
ใช้วิชาSonic blow(เปงวิชาของชาวโรฮาน)ทำให้ทหารของบูทตายมากมายจนต้อง
ใช้วิทีสุดท้ายคือ
"ท่านนายพลครับทหารของเราได้ตายหมดเลยครับ"บูทรอดตายมาอย่างหวุดหวิด
"งั้นข้าต้องออกไปสู้เองแล้วซินะ"รอนพูดแล้วไม่ทันขาดคำรอนก็กระโจนเข้าใส่พวกโจรทันที
ว่าแล้วรอนออกโรงจะขนามือเรอะ10วินาทีรอนก็ฆ่าพวกโจรตายเรียบและรอนก็ให้ทหารนำตัวไปกรมอายา
ณ กรมอายา
"ข้ามาแล้วครับท่านผู้คุมกรมอายา"
"มาแล้วเรอะรอน"ท่านผู้คุมทักรอน
"ขอรับ ข้าหวังว่าพวกนี้จะให้เบาะแสได้ดีนะครับ"รอนบอกท่านผุ้คุมไปอย่างนั้น
"อืม วันนี้เจ้าทำดีมากละเจ้ากลับไปพักผ่อนได้"
"ขอรับท่านผู้คุม"แล้วรอนก็ออกไปจะกลับบ้านแต่เขาก็นึกขึ้นได้ว่าเขามีอีกสิ่งที่ต้องทำคือ
.............................................
.............................................
ณ ร้านตีเหล็ก
"สวัสดีลี"รอนทักใครเนี่ย
"อ้าวรอน"ลีเปงเพื่อนกับรอนตั้งแต่เด็กแต่ลีเปงคนอาชีพพ่อค้าตีเหล็กทำให้ลีร่ำรวยมากจริงๆ
"วันนี้จะมีอาไรให้เราช่วยอีกละ"ลีถามรอน
"ปล่าววันนี้แค่อยากให้ช่วยเราหน่อยดิลี"รอนขอความช่วยเหลือจากลี
"อะไรละเราช่วยได้หมดละ"ลีตอบด้วยความจิงใจ
"คือว่าเราอยากให้นายตีดาบของเราให้หน่อยดิเอา+8อะ"
"กำ มันเสี่ยงนะเนี่ย+8อะไม่กลัวแตกเหรอ"ลีถามอย่างสงสัย
"ไม่เป็นไรเราเชื่อมั่นในตัวนายนะ"รอนพูดอย่างมั่นใจ
"แล้วนายจะตีไปทำไม"ลีถาม
"เพราะเรารู้สึกไม่ดีอะดิว่าพรุ่งนี้เราต้องเจอกับหัวหน้าของพวกก่อจลกรรม"
"งั้นเหรองั้นพรุ่งนี้มาเอาได้เลยนะ"ลีพูดอย่างมั่นใจ
"งั้นข้าจะรอนะ"แล้วจากนั้นรอนก็กลับบ้านไป
ณ ที่บ้านของรอน
"มาแล้วอัลฟ่า"รอนทักอัลฟ่า
"........"เงียบชี่
"อัลฟ่าอยู่ไหน"รอนเรียกอัลฟ่า
"อัลฟ่า...อัลฟ่า....อัลฟ่า"รอนเรียกอัลฟ่าก็ไม่มีคนตอบ
รอนก็สังหอรใจว่าเกิดอะไรขึ้นรึปล่าวนะแล้วรอนก็เลือบไปมองเห็น
จดหมายบนโต๊ะ มีใจความว่า
"ถ้าอยากได้ตัวนักบวชนี้คืน เวลา3แรมค่ำมาเจอข้าหน้าร้านตีเหล็กถ้าไม่มานางนี่ตาย"
รอนได้อย่างจดหมายก็กำมือแน่นมากและทำหน้าโกรธ
"แก ไอพวกโจรชั่วแกอย่าคิดทำอะไรอัลฟ่าเปงอันขาด"
ว่าแล้วรอนก็ดูเวลาแล้วก็ได้เวลาพอดีรอนรีบวิ่งออกไปที่ร้านตีเหล็ก
เจอหัวหน้าโจรใส่เสื้อสีแดงจริงๆด้วยโจรมัดอัลฟ่าไว้อยู่
"อัลฟ่า...."รอนตะโกนเรียกอัลฟ่า
"รอนมาช่วยชั้นด้วย"อัลฟ่าตอบด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว
"ไม่ต้องกลัวนะเดี๋ยวชั้นจะไปช่วย"รอนตอบอัลฟ่า
"จะทำได้เหรอหน้าอย่างแกอะ"หัวหน้าโจรพูดกับรอน
"ฮึ่ย..แก อย่าทำร้ายอัลฟ่าเป็นอันขาดไม่งั้นแกตายแน่"รอนพูดด้วยความโกรธและกำมือแน่น
"ถ้าทำได้ก็ลองดูดิ"พวกโจรล้อเลียน
"ฮึ่ยแก.."ว่าแล้วรอนก็กระโดดจะต่อยหัวหน้าโจรแต่หัวหน้าโจรหลบทันแล้วเอามีดแทงที่ลำตัวรอนทันที
"อ้ากกกกกกกกกกกกกก"รอนร้องมาอย่างดัง
"รอนนนนนนนนนนนนนนน"อัลฟ่าตะโกนเรียกรอนและเธอก็น้ำตาตกเมื่อเห็นรอนโดนแทงเต็มๆ
"555+มีฤทแค่นี้เหรอแก"พวกโจรเยาะเย้ยรอน
"ฮึ่ย"รอนเจ็บใจ
"แน่จริงไม่เก่งเหมือนปากพูดเลยนี่"
"ฮึ่ย ย้ากกกกกกกกกก"ว่าแล้วรอนก็เข้าไปต่อยหัวหน้าโจร
"เปรี้ยง!!!!!!!"โดนเต็มๆครับ1หมัดรอนต่อยหัวหน้าโจรไปเต็ม
"อ้ากกกกกกกกก"หัวหน้าโจรร้องขึ้นมาอย่างดัง
"ฮึ่ย"หัวหน้าโจรเจ็บใจ
"แกเองก็มีฤทแค่นี้เหรอ"
"แกแล้วแกจะเสียใจ"
To Be Continue
ความคิดเห็น