ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ความรักของนักProgrammer

    ลำดับตอนที่ #1 : ความคิดครั้งแรก

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.พ. 49


    เรื่อง ความรักของนักProgarmmer
    ตอนที่ 1
    วันหนึ่งมีเด็กกลุ่มหนึ่งมีอยู่5คน
    คนที่1ชื่อว่า หมู เปงนักโปรแกรมเมอร์มือ1ของโรงเรียน(อยู่ชั้นม.5)
    คนที่2ชื่อว่า หยก เปงนักโปรแกรมเมอร์ที่2ของโรงเรียน(อยู่ม.5เหมือนกัน)
    คนที่3ชื่อว่า นัท เปงนักแต่งรูปโดยใช้โปรแกรมPhoto shop(อยู่ม.5)
    คนที่4ชื่อว่า มาส เปงนักโปรแกรมเมอร์ที่ไม่เก่งเลยแค่พอเวลาทำเข้าจริงก็อันดับ3นะ(ม.5อีกละ)
    คนสุดท้ายชื่อว่า เฮง เปงHard were หรือพวกซ่อมคอมต่อวงจรคอมต่าง(ม.5)
    วันหนึ่งหมูเดินไปเจอหยกอยู่ที่โรงอาหาร นั่งซึมเศร้าอยู่และทำเหมือนว่าจาอกหัก(มานเปงไรว่ะ)
    "เห้ย หยก เปงไรว่ะมานั่งซึมทำไม"หมูถามด้วยความสงสัย
    "ฮือๆๆๆๆๆหมูน้องกิ่งอะทิ้งข้าไปเว้ยฮือๆๆๆ"หยกตอบด้วยความเศร้าโศก
    "เห้ยไม่เปงไรน้องกิ่งแก่งอาไรของแกไม่เห็นจาสวยเลยว่ะสู้น้องแอนของข้าก็ไม่ได้"หมูพูดชมแฟนตัวเอง(แหวะ)
    "ก็เองรักเขาจู๋จี๋ขนาดนั้นเองก็มีความสุขดิว่ะ   ฮือๆๆๆๆๆๆๆ"
    "เออๆๆไม่เปงว่ะเพื่อนเดี๋ยวหาใหม่ได้ โอ๋ๆๆๆๆ"หมูรูปหัวหยกปลอบใจ
    "เฮ้  ทุกคน"นัทพูด(ทุกคนอาไรว่ะมีอยู่2คนบ้าปะนัท)
    "หยกเปงไรว่ะทำไมเศร้า"นัทถามหยก
    "ฮือๆๆๆๆๆนัทน้องกิ่งอะทิ้งข้าไปเว้ยฮือๆๆๆ"หยกพูด
    "เสียใจด้วยนะเพื่อนเราว่ารีปไปเรียนกันดีกว่าเดี๋ยวครูมากด่าเอา"นัทบอก
    "ปะเว้ยหยก"หมูพูด

    ณ ห้องเรียนคอมพิวเตอร์
    "หยกงานที่ให้ทำเมื่อวานอะเสร็จหรือยัง"ครูมากถามไอหยก
    "ยังเลยอะครู"หยกตอบ
    "รีบทำเลยนะไอหยก"ครูเบ้นพูด
    "ไอหมูอะเสดยัง"ครูมากพูด
    "เสดแล้วงับ"หมูพูดอย่างมั่นใจ
    "ไหนเอามาดูดิไอหมู"ครูมากพูด
    จากนั้นครูมากและครูเบ้นก็ดูผลงานของไอหมูอย่างอึ้งทึ่งตะลึงกับความเก่ง
    "ไอหมูดีมากได้เต็ม"ครูทั้งสองพูด
    "เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"หมูดีใจสุดซึ้ง(ชิ้นงานแรกที่ได้เต็ม)
    "โหย ไอหมูแมร่งเก่งว่ะ"หยก มาส นัท พูดพร้อมกัน
    "ของมันแน่อยู่แล้วไอน้อง"หมูพูด(ไม่อายตัวเองเลย)
    "ไอหมูกลับบ้านด้าย"ครูทั้ง2พูด
    "บายครับคุณครู"
    แล้วหมูก็กลับบ้านพอไปถึงบ้านก็พบว่า.............
    แม่ไม่ได้ทำข้าวไว้รอ หมูก็ชะงักไปชั่วขณะกับความเซงที่อดแดกข้าว(ไอนี่กินจุ)
    "แม่คราบ"หมูพูด
    "ไรลูก"แม่ตอบมั่ง
    "เอ่อคือว่าผมมีเรื่องจะปรึกษาครับ"
    "ว่ามาซิลูก"
    "คือว่าผมจาให้แม่แนะนำกลอนของผมหน่อยครับ"
    "กลอนอะไรละแม่จาดูให้"
    "สักครู่นะครับ"หมูขึ้นไปหยิบกลอนมาจากข้างบนแล้วเอามาให้แม่
    "นี่ครับ"หมูยื่นกลอนให้แม่
    "ไหนดูซิ"
    บทความของเนื้อกลอนเป็นกลอนรัก
         "โอ้ละหนอเกิดมาอาภัพรัก    สุดจะหักห้ามจิตคิดสงสัย
    อึ๋ม ก็ อึ๋ม อวบก็อวบอั๋นเกินใคร แต่เหตใดไม่มีใครสนใจเราเลย
                    ย้อนมาดูที่ตัวเองแล้วฉงนจิต     มีชีวิตที่ผิดแผกแปลกกว่าเขา
    กลางวันครับกลางคืนขาจ๋าเหลาเจา  ว๊ายต๊ายเตายัยตุ๊ตตู่ประตูทอง
                    โอ้ละหนอเป็นสาวขาไม่แตก    ใจกระแต๊กร่างคือชายใจนางสาว
    สุดอาภัพยากไร้ชายชะเง้อดาว    เป็นนางสาวสวยไม่เสร็จหัวเห็ดเอย"

    เอาแล้วง่ะแม่หมูเหงการแต่งกลอนของลูกตัวเองก็อึ้งไปชั่วขณะว่าทำไมลูกตัวเองแต่งกลอนแบบนี้
    ขึ้นมาแม่จึงแกล้งชมไปว่า
    "เก่งมากเลยลูกแม่"แม่ตอบหมู
    "จริงเหรอครับแม่ของคุณครับ"หมูพูดด้วยความดีใจ
    "งั้นผมไปก่อนนะครับแม่"
    "เดี๋ยวซิลูก"
    ไม่ทันแล้วหมูเขาจารีบไปไหนน้าาาา...ดูท่าจะเหมือนติดกลอนรักซะแล้วซิไอหมูเอ้ย


    วันรุ่งขึ้นเปงวันหยุด
    "กริ้งงงงงงงงงงงง..."
    "กริ้งงงงงงงงงงงง..."
    "ค้าบมารับแล้วค้าบ"
    "สวัสดีครับต้องการขอสายใครครับ"
    "เอ่อ ของสายหมูครับ"
    "พูดอยู่ครับ"
    "หมูเหรอวันนี้ไปซ้อมคอมกันที่บ้านไอมาสปล่าว"ไอหยกพูด
    "ไปทำไมอะ"หมูตอบด้วยความสงสัย
    "อ้าวไม่รู้เรื่องเลยไงก็วันจันทร์จะมีการแข่งนะเฟ้ย"ไอหยกตะโกนตอบอย่าดังงงงง
    "กำ"หมูตอบ
    "แล้วจะทำไงดีเนี่ย"หมูถามด้วยความสงสัย
    "ก็ไปบ้านไอมาสดิไปซ้อมกัน"หยกบอก
    "อืมๆเดี๋ยวถามแม่ก่อนนะ"หมูบอก
    "ได้ๆมาเร็วๆละ"
    "บาย"
    "บาย"
    หมูวางโทรศัพท์แล้วลงไปหาแม่ข้างล่างแม่กำลังทำกับข้าวอยู่
    "แม่ค้าบ"
    "ไรลูก"
    "ผมไปซ้อมคอมบ้านเพื่อนได้ไหมครับ"
    "ไปทำไมละ"แม่ถามด้วยความสงสัย
    "เดี๋ยววันจันทร์จะมีการแข่งขันอะครับ"
    "ได้ซิจะ"แม่ตอบ
    "ขอบคุณครับ"หมูพูดอย่างดีใจแล้วก็ขึ้นไปเตรียมของไปบ้านมาสทันที
    "หมูๆไม่กินข้าวก่อนเหรอ"แม่ถามอย่างเป็นห่วง
    "ผมกินนมมาแล้วครับคงไม่เปงอาไรหรอก"หมูตอบ
    "จ๊ะ"
    แล้วหมูก็วิ่งไปบ้านมาสทันที

    ที่บ้านไอมาส

    "มาแล้วค้าบ"
    "อ้าวหมูเหรอ"แม่ของมาสทักหมู
    "ครับ"หมูตอบ
    "เข้ามาก่อนซิเพื่อนๆรออยู่ข้างบนอะเดี๋ยวเอาน้ำผลไม้กับขนมขึ้นไปให้นะ"แม่มาสตอบ
    "ครับ"
    หมูกำลังจะขึ้นไปชั้นบนแต่เลือบตาลงมามองแม่ของมาสก็เห็นว่าทั้งน้ำผลไม้และขนม
    มันเยอะน่าดูจึงเข้าไปช่วยอย่างมีน้ำใจ
    "ผมช่วยนะครับ"หมูพูด
    "ขอบคุณมากนะจ๊ะ"แม่มาสตอบอย่างชื่นใจ
    แล้วหมูกับแม่มาสก็ไปถึงห้องไอมาส
    "ขนมมาแล้วพวกเรา"
    "ขนมมาแล้วจ๊ะเด็กๆ"
    "ซ้อมกันให้สนุกนะ"แม่มาสพูดให้ทุกคนฟัง
    "ค้าบบบบบบบ"ทุกคนตอบอย่างเต็มน้ำเสียง
    ขณะที่ หมู มาส หยก นัท เฮง มาซ้อมกันที่าบ้านไอมาสอยู่ดีๆหมูพูดกับหยกและเฮงว่า
    "ไอเฮง ไอหยก เดี๋ยวข้าว่าพอแข่งเสร็จไม่มีงานแข่งอะไรแล้วใช่ปะ"หมูถามเฮงและหยก
    "เออดิว่ะ"เฮงและหยกตอบ
    "เอองั้นเอางี้กันไหม"หมูพูด
    "จาทำไรอะถ้าเป็นเรื่องสนุกๆอะขอแจมด้วยนะ"
    "ฟังดีๆละอย่าบอกใครนะ"หมูพูด
    "อืม"
    "คือว่าพอชบเรื่องพวกนี้เสดเราจะเริ่มจีบหญิงอะ"หมูพูดแบบท่าทางสนุก
    "เห้ยเอาจริงเหรอแต่มานก็น่าสนนะ"หยกกับเฮงบอก
    "จริงดิ"หมูตอบ
    "เอาก็เอาว่ะ"
    แล้วทุกคนก็ยังไม่รู้ที่เรื่องของหมูหยกและเฮงทุกคนก็ซ้อมกันต่อไปจนเย็นทุกคนก็แยกย้ายกลับบ้าน
    ผ่านไปวันอาทิตทุกคนก็มาซ้อมกันใหม่เหมือนเดิม

    ณ วันแข่งจริง
    "เฮ้ หยกมาเร็วนะวันนี้อะ"หมูทักหยก
    "อืมดิตื่นเต้นอะเมื่อไหร่จะแข่งเสดซะที"หยกตอบอย่างความอยาก
    "เออรออีกนิดเดียวน่าา"หมูตอบ
    "อืม"

    พอถึงเวลาแข่ง
    "ห้องที่1ไอเฮงเตรียมตัวเลยแกคนแรกเลย"ครูมากบอกไอเฮง
    "ห้องที่2ไอฟมูเตรียมตัวเอาไว้"
    "ห้องที่3ไอหยกเตรียมตัวเอาไว้"
    "ห้องที่4ไอนัทเตรียม"
    "ห้องที่5ไอมาสเตรียมตัว"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×