คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บินเดี่ยว
"ม่ายยยยยยยยยยย ยังไงมิ้นก็ไม่หมั้นคุณพ่อไม่มีสิทธิ์มาบังคับมิ้นท์ มิ้นยังเพิ่งจบเกรด12 เองนะค่ะมิ้นท์ไม่หมั้นเด็ดขาด"
"ก็แค่หมั้นเองยายมิ้นท์ไม่ได้แต่ง พี่ต้าเองหนูก็รุจักตั้งแต่เด็กไม่ใช่หรอ พี่เค้าก็ดูชอบหนูมากด้วย"
"ไม่ค่ะ หนูไม่ได้ชอบพี่ต้าซะหน่อย มิ้นท์รู้นะคุณพ่อจะทำธุรกิจกับพ่อพี่ต้าเลยจะจับเราหมั้นกันใช่มะ คุณพ่ออะเห็นแก่ตัว"
"มิ้นท์พูดกับุณพ่อดีๆซิลูก"
"ไม่รู้ ไม่ชี้ ถ้าคุณพ่อบังคับมิ้นท์นะมิ้นท์จะหนีออกจากบ้าน"
"จะหนีไปไหน นี่แกจะหนีเป็นครั้งที่30ในรอบ 5ปีแล้วนะยายเด็กดื้อ"
"ก็ ก็ ทำไมอะค่ะคราวนี้มิ้นท์หนีจิงๆแน่ไม่เชื่อคุณพ่อคอยดุ"ว่าแล้วแม่คุณหนูตัวดีก็วิ่งปรู๊ดขึ้นห้องไปทันทีอีกฝั่งของฝากฟ้า
บริบัท UBC ACADEMY ประเทศไทย
"กรี๊ดดดดดดด พี่ตุ้ยขอรายเซ็นต์หน่อยค่ะ พี่ตุ้ยๆๆๆๆๆๆ"
บรรดาแฟนคลับทั้งหลายกำลังยื้อแย่งของรายเซ็นนักร้องแห่งบ้าน เอเอฟด้วยเฉพาะนายตุ้ย ชายหนุ่มที่จะเย็นชา
"น้องๆค่ะพอก่อนนะค่ะขอตัวพี่ๆเค้าไปพักก่อนนะค่ะ"ทีมงานช่วยกันพาตัวพวกเค้าออกไป
"เห้ย ตุ้ยพุ้งนี้มีงานเดินแบบกะนางแบบสาวๆสวยๆด้วยวะ ดีจางง :: " ตูนหนุ่งเพลล์บอยพุดขึ้น
"แล้วไงอะ มันก็เป็นแค่งาน แกอย่าเจ้าชู้ให้มันมากนักเลย"ตุ้ยเอ้ยอยากระอา
"โห้...ข้าเป็นคนเปิดโอกาสให้กับชีวิตโว้ย เอ้หรือว่าแกคิดจะกิ๊กกั๊กกะยายเพชรจิงๆตามที่ผู้ใหญ่สั่งวะ"
"แกพูดไรของแกฉันกะเพชรอะเพื่อนกันโว้ย คิดมากๆ"
"จิงอะ แต่ข้าเห็นสายตายายเพชรมองแกแปลกๆหลายครั้งละนะ จะนอกบทกันก็บอก' นายตูนทำหน้าตาเจ้าเลห์
"ไม่อะ ข้าไม่คิดจะรักใครอีกละ' ตุ้ยตัดบทพร้องกับตาเศร้าๆเหมือนคิดถึงใครสักคน
"ตุ้ย แกยังไม่ลืมเค้าอีกหรอวะ"บอยที่นั่งฟังมานานถามขึ้นอย่างเป็นห่วง
"ไม่มีใครลืมคนที่เรารักสุดหัวใจได้หรอก "
"เห้ยแต่เรื่องมันก็ผ้านมาตั้ง3ปีแล้วไม่ใช่หรอ เค้าก็หายไปตั้งนานละนิ แกควรจะลืมไปได้ปล้ว"
"มันยากวะ ข้าอยากเเจอเค้าอีกครั้งแล้วก็ถามเค้าว่าทำไมต้องทิ้งข้าไปด้วย"ตุ้ยเอ้ยขึ้นอยากเจ็บปวด
"เอ้ยไอ้ตุ้ย ไอ้บอยพุดไรกันวะ ข้างงวะอดีตอะไรบอกข้าหน่อยซิ"ตูนพูดขึ้นอย่างงงๆ ก็บอยกะตุ้ยเปนเพื่อนกันตั้งแต่ก่อนเข้าวงการมีแต่เขาคนเด้วที่ดพิ่งมารู้จัก 2หนุ่มนี่ที่หลัง
"เออ ช่างเหอะข้าไม่อยากพูดถึง ข้ากลับบ้านก่อนนะ พุ้งนี้เจอกัน"
ตุ้ยขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว ทามกลางความมืดเค้าเฝ้าถามตัวเองว่าจะลืมเธอได้อย่างไร เธออยู่ไหน แล้วทำไมถึงจากเค้าไปแบบไม่ลา
อดีตมาตามหลอกหลอนเราได้เสมอ โดยเฉพาะอดีตที่แสนเจ็บปวด .....
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
"ฮัลโลว่าไง ยัยมิ้นท์โทว่ามาหาฉันทำไมตอนดึกขนาดนี้"ซาร่างัวเงียรับโทสับจากเพื่อนสาว
"ร่า มิ้นท์จะหนีออกจากบ้าน"
"หะ..ว่าไงนะแกจะไปไหน"ซาร่าตาสว่างทันที
"ก็บอกแล้วไง ว่าจะ หนี ออก จาก บ้าน แกนิพูดไม่รู้เรื่องหรอ"
"เออ ได้ยินแล้ว แล้วแกมีเรื่องอะไรบอกฉันมาซิ'
"ก้คุณพ่ออะซิ จะให้ฉันหมั้นกะพี่ต้าอะ "
"มะ หมั้นหรออ"ซาร่าตกใจจนพุดอะไรไม่ออก
"ก้หมั้นอะซิ ฉันนะจะบ้าตาย เรา3 คนเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กจะมาหมั้นกันได้ไงจิงมะ"
"แค่ฉันว่าพี่ต้าเค้าก็ชอบแกไม่ใช่หรอ แลวเก็เป็นคนดีด้วย"ซาร่าพูดเสียงสั่น พยายามกลั่นน้ำตาเอาไว้
"แกอย่ามาพูดเหมือนคุณพ่ออีกคนละ ฉันไม่ได้คิดกะพี่ต้า พี่ต้าเป็นพี่ชายฉันนะ"
"แต่ฉันว่าพี่ต้าเค้าไม่คิดว่าแกเป็นน้องสาวนะ ฉันดูออก"
"นิยายร่า แกจะเป็นพวกพ่อฉันใช่มะ ฉันจะได้ไม่พูดกะแก"
"อืมๆฉันไม่พูดก็ได้ ว่าแต่แกจะหนีไปไหนหรอ 29ครั้งที่แล้วที่แกหนีพ่อแกก็ตามเจอตลอดนิ"
"แต่คราวนี้ไม่เจอแน่นอน เพราะฉันจะไปที่ๆไกลมากๆๆ อิอิ"
"แกจะไปไหนยายมิ้นท์"
"ประเทศไทยไง........................555++ไกลพอมะ"
"เห้ย แกจะไปได้ไงมันไกลมากเลยแล้วแกก็เคยไปเยี่ยมคุณย่าแกที่เชียงใหม่แค่5ครั้งเองมะใช่หรอ"
'ไม่ใช่ยะ 6ครั้งต่างหาก ฉันจะไปแล้วก็จะไปให้ได้ด้วย'ยายคุณหนูพูดอย่างเอาแต่ใจ
"แกแน่ใจแล้วหรอมิ้นท์"ซาร่าพูดอย่างเป็นห่วง
"ก็เออซิ แน่ใจมากๆฉันคิดมาตั้ง1ชม.ก่อนโทบอกแกนะ แล้วแกก็ต้องห้ามบอกใครว่าฉันไปไหนด้วย"
แม้แต่พี่ต้าหรอ"+-+
"ใช่พี่ต้านะตัวดีเลย ห้ามเด็ดขาด ถ้าใครรู้อะแกตายแน่"
"อืมๆก็ได้ แต่พอแกถึงเมื่องไทยแกต้องโทบอกฉันทันทีนะ สัญญษก่อน"
"ได้ๆๆ กระต่ายมิ้นท์ขอสัญญากะนางฟ้าซาร่า อิอิ แค่นี้ก่อนนะบะบายเพื่อนเลิฟ"คุณท่านค่ะ คุณหนูมิ้นท์หายไปค่ะ"เมดประจำบ้านตะโกนลั่นบ้าน
"หายไป หนีออกจากบ้านอีกแล้วซิยายตัวแสบ คุณโทหายัยซาร่ารึยัง"พ่อโมโหมาก
'โทแล้วค่ยัยร่าบอกไม่รู้เรื่อง บรรดาบ้านเพื่อนๆที่ลูกเคยหนีไปอยู่ก็ไม่มีค่ะ"คุณแม่พูดเหมือนจะร้องไห้
"ตาต้าละรู้เรื่องบางไหม"
"ไม่รู้เรื่องเลยค่ะ เราจะทำยังไงก็ดีค่ะคุณ"
"ไม่เปนไรเด้วผมจะอาญัติบัตรเครตดิตแม่ด้วยดีเอง ด้วยไม่มีตังใช่ก็กลับมาเหมือนคราวก่อน"
คุณพ่อ คุณแม่กำลงเป็นแต่หนูมิ้นท์กลับช๊อปปิ้งแหลกอยู่เมืองไทย
"ตายละทำไมบัตรเคมีรูดไม่ได้เนี่ย ไม่เป็นไรเด้วไปกดเอทีเอ็มดูดีกว่า เอ้ทำไมไม่มีตั้งเนี่ย ต้องเปนคุณพ่อแน่ๆเลยใจร้ายซะมัด ฮือๆๆๆๆ"
ขณะที่มิ้นท์กำลังเก็บของใส่กระเป๋าก็มีคนมีชกของทั้งหมดไป
"ช่วยด้วยๆๆๆ โขมยกระเป๋า ช่วยด้วยค่า..........."มิ้นท์วิ่งตามไปจนเหนื่อยแต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของมัน
"ทำไงดี ฮือๆๆๆๆ เงินก็ไม่มี พาสปอตก็หายไปจะกลับบ้านยังไงอะฉัน'
มิ้นเดินไปตามถนนยามค่ำคืนอย่างหมดแรง
งานแถลงข่าวเปิดตัวอัลบั้มใหม่ของตุ้ย
"ตุ้ยขอสัมภาษณ์เกี่ยวความรักหน่อยนะค่ะ ตอนนี้มีแฟนรึยังเอ้ย"นักข่าวสาวถามขึ้น
"ไม่มีหรอกครับ ผมยังไม่พร้อม "ตุ้ยตอบอย่างเขินๆ
"เอ้แล้วกับน้องเพชรละค่ะเป็นอะไรเอ้ย"
"เป็นเพื่อนกันครับพี่ ผมยังไม่มีใครจิงๆ" ตุ้ยยังอารมณ์ดี
"ไม่พร้อมหรือยังไม่ลืมแฟนเก่ากันแน่ครับ'นักข่าวคนหนึ่งถามอย่างกวนๆ
"ผมไม่ขอตอบครับ"
"ผมได้ข่าวมาแฟนเก่าคุณเค้าทิ้งคุณไปไม่ใช่หรอ อยู่ๆก็หายไปเฉยๆจิงมะ"นักข่าวยังไม่หยุด
"เรื่องส่วนตัวครับ พอเถอะ'ตุ้ยเริ่มมีอารมณ์
"สงสัยแฟนเก่าคุรคงเป็นพวกผู้ญิงหิวเงินมั้ง เมื่อก่อนคุณมันจนนิ คงตามเสี่ยไปละมั้ง"
ตุ้ยตรงไปกระชากคอแล้วต่อยไอ้นักข่าวนั้นจนคว่ำไป "อย่ามาไม่เกีรติแฟนผมจำไว้'
ตุ้ยขับรถไปอย่างเร็วพรางคิดถึงเรื่องราวที่เค้าโดนเรียกไปพบผู้บริหาร
'งามหน้าไม่ละนายตุ้ย นักร้องอันตพานต่อยนักข่าวคว่ำกลางงานแถลงข่าวของตัวเอง ต่อไปนายจะทำยังไง"
"พี่ครับแต่มันมากวนผมก่อนนะ แถมยังว่าเชอรี่เสียๆหายๆด้วย ผมไม่ยอม"
"พี่ไม่สนหรอกตุ้ยว่าเค้าจะพูดยังไง แต่ตุ้ยเป็นคนของประชชาชนตุ้ยต้องอดทนเขาใจไหม พี่ขอสั่งว่าอย่าให้มีข่าวไม่ดีเกิดขึ้นอีไม่งั้น นายกับพี่เห็นดีกันแน่"
ตุ้ยยิ่งโมโหก็ยิ่งเพิ่มความเร็วรถขึ้นเรื่อยๆๆๆ
ขณะนั้นเอง สาวน้อยผิวขาวผมยาวเหยียดก็วิ่งผ่านหน้ารถของเค้า
"เห้ยยยยยย"
ความคิดเห็น