ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ความวุ่นวาย 1 100%
ตอนที่ 9
" นั่นมัน...ผีกระสือ!!" ฉันแหกปากดังลั่นพลางเกาะแขนดีโอไว้แน่น
"........" ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาปากของดีโอเลย เขายืนมองอยู่นิ่งๆ
"ดะ ดีโอ " ฉันเรียกแล้วเขย่าแขนหมอนั่น
" ฉันได้ยินน่า..เลิกเขย่าแขนฉันซักที"
"แต่มันมาทางนี้แล้วนะ" ฉันบอกพลางมองไปยังหัวกับใส้ที่ลอยไกล้เข้ามาทุกที
" วันนี้มีเหยื่อหลงเข้ามาในนี้ด้วย โชคดีจิงๆ ฮิฮิฮิ~" กระสือลอยมาหยุดอยู่ตรงหน้าดีโอ
"นี่ นายสู้มันไม่ได้หรอ รีบๆไล่มันไปสิ"
"ยัยบ้า!! ฉันไม่ใช่หมอผีนะ จะได้สู้กับกระสือได้น่ะ"
"แล้วเราจะทำไงดีอะ หนีเลยมั้ย "ฉันกระซิบดีโอที่ยืนน่าซืดอยู่ อย่าบอกนะว่า..
" นายกลัวผีหรอ "
"ป่าว กลิ่นมันทำให้ฉันอยากอ้วก" ดีโอตอบพลางพยายามเบือนหน้าหนีกระสือที่อยู่ตรงหน้า
" พวกแกเมินฉันงั้นหรอ!!" กระสือตวาดออกมาอย่างหงุดหงิดที่โดนเมิน
"เอ่อ......." ฉันมองกระสือตัวนั้นอย่างงงๆ
" เห้ย!! กระสือว่ะ ตัวจริงเสียงจริง เซลฟี่ด่วนนน~~" ลู่หานวิ่งเข้ามาเซลฟี่กับกระสืออย่างหน้าตา
เฉย ส่วนกระสือตัวนั้นก็มองลู่หานแบบงวยงง
" -_- " -------> สีหน้าของฉันกับดีโอ
" 0x0 !!! " -------> ชานยอล
" ดีโอ! ไปเอาไอ้ลู่มาเก็บด่วน~~" ชานยอลหันมาบอกดีโอ
"ทำไมต้องเป็นฉันด้วยอะ -_- "
"เพราะมันเพื่อนมึงไง"
"แล้วไม่ใช่เพื่อนมึง?? " เอิ่ม....รู้สึกสงสารลู่หานขึ้นมาเลยแฮะ
" เออ กูไปก็ได้ " สุดท้ายชานยอลก็ยอมแพ้ เดินไปล็อคคอลู่หานแล้วลากออกมา
"เห้ย!! อะไรของมึงอะ กูยังไม่ได้ถ่ายซักรูปเลยนะ " ลู่หานโวยวาย
"มึงช่วยดูสถานการณ์ก่อนเซลฟี่ด้วยไอ้ลู่ -_- "
~หญิงสาวบริสุทธิ์..น่ากินจิงๆ~ เฮือก..
!! เสียงกระสือดังขึ้นข้างๆหูฉัน กลิ่นอันน่าสะอิด
!! เสียงกระสือดังขึ้นข้างๆหูฉัน กลิ่นอันน่าสะอิดสะเอียนลอยมาเตะจมูก
" อะ...อะ..." ฉันกลัวจนพูดอะไรไม่ออกเลยได้แต่ทำปากพะงาบๆแทน ม่ายยย~~ ToT
ใครก็ด้ายเอามันออกไปที !!
~~ตุ๊บ~~ฟิ้ววววว~ ดีโอถีบกระสือลอยหายเข้าไปในความมืด แล้วหันมาจับมือฉัน
"วิ่งไหวรึป่าวเนี้ย? " ดีโอถามฉันที่ยืนตัวซีดอยู่ ถามอะไรของนาย..ฉันไม่เป็นลมก็บุญโขแล้วนะยะ
"ไม่ไหวก็ต้องไหวอะ T^T เพราะมันมานู้นแล้ว" ฉันมองไปด้านหลังดีโอที่มีลูกไฟสีเขียวกำลัง
ไกล้เข้ามา
" เห้อ...อยากให้อุ้มรึป่าวล่ะ? "
" ไม่เอาย่ะ! รู้สึกว่านายจะอุ้มฉันเกือบทุกตอนเลยนะยะ"
" แต่กระสือมานู้นแล้วนะ " อึก....ขา ไม่ขยับเลย 
" พาฉันออกไปจากที่นี่ที T^T ให้ไวเลย"
"อ่อยกันอยู่นั่นแหละ รีบโกยได้แล้วเฟ้ย " ---->ชานยอล
ดีโอไม่พูดอะไร แล้วอุ้มฉันและวิ่งไปอีกทางของป่า
ที่บ้านพักที่ท่าน ผ.อ เตรียมไว้ให้
เมื่อเอาชีวิตรอดจากกระสือมาได้ ฉันก็รีบขึ้นไปอาบน้ำแล้วเข้านอนทันที เพราะรู้สึก
เพลียมาก เห้อ....แบคฮยอน..หมอนั่นจะเป็นยังไงบ้างนะ เขาปล่อยให้ฉันหนีมาแบบนี้ ถ้าพวกของหมอ
นั่นรู้เขาต้องแย่แน่ๆ หวังว่านายจะไม่เป็นไรนะ ขอให้ปลอดภัยทีเถอะ....
.
.
.
.
~~ว๊าากกกกกก....ไอ้บ้าเอ้ย!!! กูจะฆ่ามึง!! กูจะฆ่ามึงงงงงงงง~
กลับมาแล้วค๊า^^ หลังจากที่หายหน้าไป(โครต)นาน ไรท์จะกลับมาแต่งต่อให้จบแล้วนะคะ
พอดีช่วงนี้อยู่ในช่วงว่างานแบบยาวๆ ก็เลยมีเวลากลับมาปั้นนิยายต่อแล้ว ^o^
ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ช่วยกันเม้น ช่วยกันแชร์ เพื่อเป็นกำลังใจให้คนแต่งด้วยน๊า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น