ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : คำชวนของแฮร์รี่
"เฮอร์ไมโอนี่ ตื่นได้แล้วลูก" เสียงของนางเกรนเจอร์ กำลังปลุกลูกสาวคนเดียวของเธอ ในขณะที่กำลังเตรียมอาหารเช้าอยู่
"ขออีก 5 นาทีนะค่ะแม่" เฮอร์ไมโอนี่ ต่อรอง
"ไม่ได้จ๊ะ เพราะว่าลูกมีแขกน่ะ" นางเกรนเจอร์กระตุ้นซ้ำอีก
"ใครค่ะ แม่" เฮอร์ไมโอนี่ยังคงดื้ออยู่
"หนูก้อลงมาดูเองสิจ๊ะ ขืนแม่บอกหนู หนูก่อไม่รีบสิ"
"ค่ะ ก้อได้ค่ะ" ต้องยอมในที่สุด 555+
อีก 15 นาทีต่อมา เฮอร์ไมโอนี่ลงมา ตอนนี้เธอได้กลายเป็นสาวเต็มตัว เสื้อยืดพอดีตัว กับกางเกงขาสั้น แค่นี้ ก้อทำให้ชายหนุ่มผู้มาเยือนจิตใจกระตุก หวั่นไหวขึ้นมาอย่างทันที
' ไม่น่าเชื่อว่า เค้ากับรอนจะมีหัวใจอยู่ที่คนคนเดียวกัน ' แฮร์รี่คิด
' ทำไมเทอต้องมาทำให้ใจชั้นอ่อนไหวอยุ่เรื่อยนะ ยัยบ้า ' เสียงนี้ยังคงก้องอยู่ในหัวของรอนเพียงคนเดียว
" แฮร์รี่ รอน เทอมาได้ไง คิดถึงมากเลย " เฮอรืไมโอนี่วิงไปกอด'เพื่อนรัก' ของเทออย่างดีใจ
"ก้อ...พวกเราก้อคิดถึงเทอเหมือนกันไง" แฮร์รี่ แอบบอกความในใจ ด้วยทั้งน้ำเสียง และสายตาที่แสดงความรักให้กัยเทออย่างเต็มเปี่ยม
"เอาดีดีสิ... ถ้าไม่สำคัญจิง ชั้นว่าเทอคงส่งความคิดถึงมาทางจดหมายก้อได้มั้ง" เฮอร์ไมโอนี่กระเซ้า
"รอน เป็นไรป่าว เงียบเลยน้า...." หันไปมองเพื่อนที่ยังไม่มีบทพูดเลยสักนิด
"เอ่อ ..... ไม่มีไรหรอก คิดไรอยู่นิดหน่อย" จะไปกล้าบอกเทอได้ไง ว่าชั้นกับแฮร์รี่เพิ่งรู้ความรู้สึกกับเทอที่แท้จิงของกันและกัน
"อ่อ...ว่าชั้นไปกวนนายทที่กำลังใช้ความคิดงั้นสิ " เทอบอกอย่างอนๆๆ
"งั้นคุยกับแฮร์รี่ก้อได้ เชอะ" เทอแลบลิ้นใส่รอน ด้วยอาการหมั่นไส้สุดๆๆ
' เทอนี่ช่างไม่รุอะไรจิงๆๆ เพื่อนเทอทั้งคู่กำลังอกหักกันอยู่นะเนี่ย ' แฮร์รี่แอบสมทบกับรอนในใจ
"ตกลงมีอะไร แฮร์รี่" เทอถามในที่สุด
"เราสองคนจะมาชวนเทอไปดูละครเวที ที่ตรอกไดแอกอน" เค้าตอบอย่างตรงประเด็นที่สุด
"แม่มดมีละครเวทีด้วยหรอ.....แปลกจัง" เทอถามอย่าง งงๆๆ
"แม่มดจะบ้าดารา มั่งไม่ได้หรือไง" รอนตอบ แล้วยิ้มอย่างขำๆๆ เมื่อนึกถึงเรื่องลอกฮาร์ต
"ชั้นรู้นะ นายคิดอะไรอ่ะ" เฮอร์ไปโอนี่ตะโกนไปอย่างเคืองๆๆ
"อาหารพร้อมแล้วนะลูก" เสียงของนางเกรนเจอร์ห้ามทัพไว้ทัน
อาหารวันนี้ ช่างดูธรรมดามากๆ ถ้าเทียบกับอาหารบ้านรอน แต่ให้ความรู้สึกอบอุ่น สำหรับทั้งสามคนมาก
"เค้าจัดเมื่อไหร่ล่ะ" เทอถามอย่างอยากรู้
"ต้นเดือนหน้า...พวกชั้นขอแม่เทอให้แล้วนะ คุณน้าอนุญาตแล้วด้วย" รอนบอกในขณะที่ตัวเองกำลังกินไข่ดาวอย่างเอร็ดอร่อย
"พอดูเสด วันรุ่งขึ้น เราจะเดินทางกลับฮอกวอตส์กันเลย พวกชั้นจะมารับเทอที่นี่เอง" แฮร์รี่สมทบ
ทั้งสามคุยกันอย่างออกรส จนกระทั่งเวลาประมาณบ่ายสาม แฮร์รี่ กับรอนจึงขอตัวกลับ
"แล้วเจอกันนะ เฮอร์ไมโอนี่" แฮร์รี่กับรอนกล่าวลา
**** ยังไงก้อฝากด้วยนะค่ะ ยังแต่งไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แนะนำได้ค่ะ ****
ความคิดเห็น